922 matches
-
un model în tradiția platonică deoarece aspiră la un ideal obiectiv, un raport perfect abstractizat, aparent lipsit de subiectivitate, ideologie și de natura limbajului, care filtrează și deformează în consecință, rezultatul fiind fundamental platonic în încercarea de a transcede natura contingentă și heracliteană a experienței umane. Dacă un jurnalist ipotetic ar fi fost fidel idealului lui Platon, ar fi relatat într-un eveniment cine, ce, când, unde, de ce și cum. O astfel de relatare se poate citi în felul următor, abstractizată
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
nu se poate face filozofie pornind de la o bază monistă: în cele din urmă, aceasta nu este decît speculația fantastică (întocmai ca cea a indienilor, condamnată de Hegel) asupra Spiritului Universal, care apoi se demonstrează a fi identic cu lumea contingentă. Raționalismul său cel mai înalt constă în consfințirea oricărei iraționalități. Plecînd de la o bază monistă, nu se poate face nici istorie, întrucît aceasta nu poate fi alta decît istoria imaginată de același Spirit Universal, în măsura în care se reflectă în entități etnice
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Compoziția artei fotografice și determinarea valorilor artistice Cel mai bun exemplu al relației dintre artă și obiectul său este redat de fotografie. Obiectul real se află în starea de relație prin intermediul reprezentării. Relația dintre opera fotografică și obiectul său este contingentă, în timp ce relația dintre opera fotografică și reprezentarea sa este necesară. Din acest punct de vedere putem vorbi de arta fotografică ca foma unui conținut contingent reprezentată de un obiect real. Totodată, nu există nici un fel de identitate între un model
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
lor de vedere. Pascal afirmă: Distanța ce separă concepția eului lui Descartes de cea a lui Pascal este egală cu distanța care separă dovada ontologică de pariu. La unul primează noțiunea de existență dată; la celălalt este noțiunea de existență contingentă. Pascal se spulberă și se regăsește înaintea lui Dumnezeu, Descartes afirmă în mod pozitiv realitatea eului său și amîndoi admit ființa necesară, eternă și infinită. Așadar există o difernță esențială de puncte de vedere, pentru că Descartes, în ordinea rațiunii, dovedește
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
cu "ceea ce face dintr-un mesaj verbal o operă de artă"71. Judecând după prezența funcției poetice a limbajului în texte diferite, R. Jakobson extinde sfera noțiunii de literatură, care nu mai este văzută drept o categorie absolută, ci una contingentă, de vreme ce enunțuri din diferite genuri pot manifesta literaritate, trăsătură predominantă a operei literare. Această reducție li s-a reproșat ulterior, pe baza observației că nu putem face abstracție de dimensiunea pragmatică, de cea istorică și de relația mesajului cu realitatea
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
fără nici una), acești autori, nu de acte de tortură, de execuție, de deportare, ci de texte, de discursuri, de conferințe s-au făcut vinovați de înțelegere cu inamicul și de înaltă trădare. Dar noi știm multe despre relativitatea polemică și contingentă a acestor noțiuni. Aprecierile pe care le fac aici asupra scriitorilor colaboraționiști sînt perfect arbitrare, neverificabile și nefalsificabile, e o chestiune de morală, de psihologie, de metafizică personală. De moment politic. De raporturi de forță. Dar stabilirea unei relații de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
afirmațiilor religioase constau tocmai în faptul că ele transcend orice reflecție. Marcel pledează pentru imposibilitatea unei determinări obiective sau noționale a conținutului spiritual al Lumii. Lumea rămăne „din punctul de vedere al cunoașterii metafizice locul incertitudinii, imperiul posibilului, ea rămăne contingentă în raport cu găndirea religioasă”. Potrivit lui Marcel, existența nu trebuie tratată ca o problemă ce se rezolvă la masa de scris, existența este ceva care mă implică deoarece, eu, cel care pun întrebarea, trăiesc, exist, sunt. Pentru filosoful francez existența nu e
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Alin Negomireanu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2276]
-
a corpului, nu trebuie să ne mire că tinerii se comportă în consecință. Toate marile minciuni ale politicienilor agresivi și marile înșelătorii ale anumitor manageri, toate crimele și războaiele fără sens sunt exemple negative a căror valoare este dincolo de situația contingentă. Astăzi totuși, pentru a înfrunta numeroasele și inevitabilele decizii obiective ale vieții individuale și politice, nu mai este suficient să ne bazăm pe soluții etice căzute din cer sau pe interpretarea literală a Bibliei, cum făceau încă la începuturile epocii
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
a efectelor deprivării materne: băieții ar fi mai vulnerabili decât fetele, ar suporta mai greu separarea de mamă. Un punct de vedere pe care simțul comun îl poate recunoaște cu ușurință este exprimat de Carl Gustav Jung: iubirea tatălui este contingentă (adică e condiționată de adaptarea anumitor valori, norme și moduri de comportament), pe când iubirea mamei este, în mare măsură, necondiționată (mamei fiindu-i de ajuns existența propriului ei copil). Deosebirile dintre mamă și tată au fundamentări culturale în mituri, religii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1978_a_3303]
-
acțiunea mamei prinsă în curgerea timpului trecut, dar vorbele ei au modelat destinul pruncului prin puterea de instaurare a imperativului, cu o formă rară. Explicat ca „temă universală a geloziei materne pe fiul ce nu-i mai aparține în lumea contingentă” și ca „răspuns dat condiției sociale anormale” a fiului născut de văduvă, blestemul mamei pare mai curând o mijlocire de natură feminină a destinului. Numai sub puterea cuvântului sacru al femeii ce va regreta desigur pierderea propriului copil, traseul mitic
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
o corelație între un ansamblu de situații solicitatoare și un corpus de răspunsuri ce modelează universul comun. Situația-solicitare și răspunsul-model se leagă prin factorii mediatizanți, determinante fiind sentimentul existențial și tipul uman exemplar. Intrarea în sistem realizează legătura cu istoria contingentă, iar ieșirea vizează evoluția valorilor. În critica și istoria literară, concepția sistemică distruge modelele-răspuns și elaborează originale scheme operaționale și structuri compoziționale, înlesnind noi viziuni interpretative. Odată stabilite aceste componente și principii de funcționare, G. încearcă să demonstreze practic viabilitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287224_a_288553]
-
definitiv, un corelativ al carenței. Ea își dă întreaga măsură, sau cel puțin măsura ei de virtute creștină, când nici un „motiv“ lumesc nu o mai justifică. Întrucât temeiul speranței (ca și al credinței) e exterior lumii contingente, nimic din lumea contingentă nu o poate disloca. Când speri, speri ca Avraam, „împotriva oricărei speranțe“ (cf. Romani, 4,18). Nu speri fiindcă ai de ce, ci fiindcă nu ai de ce, în ciuda faptului că nu ai de ce. Speranța nu e replica veselă pe care o
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Există și alte metode denumite neparametrice, sau teste de rang, acestea necomparând media aritmetică în stabilirea diferențelor semnificative la două eșantioane selectate aleator. Ele recurg la compararea diferențelor valorilor mediane. Amintim ca exemple de teste neparametrice doar testul coeficientului de contingenta, corelația de rang a lui Spearman și corelația de rang a lui Kendall. Pentru prelucrarea statistică se utilizează teste specifice diverselor tipuri de date analizate: Testul ANOVA, Testul ț independent Testul Wilcoxon Testul ț Student În urmă aplicării acestor teste
T r atame n tul conserv a tor în boa la parod on t a l ă by Bogdan Vascu, Ana Maria Fatu () [Corola-publishinghouse/Science/91768_a_92401]
-
nu părăsește cu totul orbita sămănătoristă. Se simte din modul în care personajele se raportează la oraș, din desele incursiuni întreprinse în memoria lor patriarhală, din prezența unor dezrădăcinați reali sau disimulați. Autorul are pretenția de a descoperi în realitatea contingentă un fenomen nou, de inadaptare cu extensie colectivă, datorat unei disjuncții între ritmul rapid al civilizației și cel individual, mai lent. Sortit acestei „tragedii”, contemporanul său, omul secolului al XX-lea, îi apare, peste ierarhii și clase sociale, un incurabil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288781_a_290110]
-
patogenetică privind starea de sănătate mintală. Putem sau nu considera nevroza informațională o boală? Este încă destul de greu de răspuns. În orice caz, ea reprezintă o „alterare” a stării de „normalitate psihică”, fiind prin aceasta o problemă de sănătate mintală contingentă sferei de acțiune a igienei mintale. Revenind la nevroza informațională, trebuie să recunoaștem că aceasta prezintă un mare polimorfism al manifestărilor. O analiză mai atentă ne pune însă în față două „forme” sau „situații” principale care se conturează în sfera
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
comune: sunt doi filosofi creștini și orice amenințare a credinței îi găsește uniți. «E vorba de panteism? Atât unul cât și celălalt susțin și învață creația ex nihilo și afirmă distanța infinită dintre ființa care subzistă în sine și ființa contingentă. E vorba de ontologism? Și unul și celălalt neagă formal că Dumnezeu poate să fie văzut de gândirea umană în acest fel [...]. E vorba de fideism? Ambii îi opun efortul cel mai complet al inteligenței ca să-l dovedească pe Dumnezeu
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
filosofice. Apărarea pe care Scotus (1266-1308) o ia libertății îl conduce la o critică radicală a determinismului natural tipic filosofilor greco-arabi. Dumnezeu este liber și, creând, a voit ființele particulare în individualitatea lor - și nu natura sau esența lor. Este contingentă originea lor, contingentă este lumea și tot astfel este ceea ce cuprinde ea, inclusiv legile morale. Dar, într-o astfel de situație, care sunt drepturile necesare și absolute? Sunt doar cele conținute în prima tablă a legii mozaice, adică unicitatea lui
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
care Scotus (1266-1308) o ia libertății îl conduce la o critică radicală a determinismului natural tipic filosofilor greco-arabi. Dumnezeu este liber și, creând, a voit ființele particulare în individualitatea lor - și nu natura sau esența lor. Este contingentă originea lor, contingentă este lumea și tot astfel este ceea ce cuprinde ea, inclusiv legile morale. Dar, într-o astfel de situație, care sunt drepturile necesare și absolute? Sunt doar cele conținute în prima tablă a legii mozaice, adică unicitatea lui Dumnezeu și obligația
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
acest sens, am ales un autor care este preocupat chiar de această interacțiune și care are abilități atât în cercetarea metafizica, cât și în cea politologica. Mă refer la Richard Rorty, iar din opera să voi utiliza cu precădere volumul Contingenta, ironie și solidaritate - deoarece, în acest volum, strategiile sale de adaptare a discursului filosofic nevoilor unei societăți liberale 3 merg până la a transforma metafizica într-o fabula, fabula ale cărei personaje (metafizicianul, ironistul, liberalul etc.) sunt pretexte pentru a defini
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
de a diminua cruzimea (Judith N. Shklar). Se poate spune că, dacă în prima parte a vieții sale, Rorty era preocupat de felul în care interacționau diverse tradiții filosofice (filosofia analitică, hermeneutica, filosofia limbajului, filosofia minții etc.), odată cu și după Contingenta, ironie și solidaritate, el este preocupat în primul rând de legitimarea liberalismului într-un context în care acesta părea a fi intrat într-un impas istoric. Impasul liberalismului La scurt timp după prăbușirea regimurilor comuniste în Europa anului 1989, Francis
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
de înțeles autorul invocat, nu este altceva decât un alt personaj din recuzita retoricii metafizicii (alături de "fundament"22, "natură"23, "universal" etc.). Problemă pe care o are liberalismul timpurilor noastre, crede Rorty, ține de o situație istorică trecută, de o contingenta culturală transformată în obligație (o "retorica" transformată, prin obișnuință, în "logică"). Așa cum precizează în mai multe rânduri, retorica politică a Iluminismului a beneficiat de sprijinul oferit de științele naturii, care dispuneau de un capital simbolic enorm. În acel moment istoric
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
liberale contemporane cu un vocabular care este în întregime al ei"25, o cauză pe care o putem operaționaliza prin purificarea acelei culturi de reziduurile retorice care au fost folositoare cândva. Revenind la presupoziția neutralității, exemplare sunt cateva pagini din Contingenta, ironie și solidaritate, pagini în care anunța "aceasta renegare a neutralității filosofice în interesul liberalismului politic"26. Presupoziția neutralității este fundamentală pentru activitatea de argumentare cu validitate absolută a metafizicianului, deoarece, de fiecare data cand ajungea într-un impas, acesta
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
Cred că s-ar cuveni că el să fie păstrat fluid încă o vreme înainte de a fi criogenat (așa cum, eventual, trebuie să fie ) într-un set de concepții filosofice că oricare altul, adecvat pentru un rezumat doxografic". 3 Richard Rorty, Contingenta, ironie și solidaritate, traducere de Corina Sorana Stefanov, Editura ALL, București, 1998, p. 95, " Punctul meu de vedere este bine adaptat unei politici liberale". 4 Richard Rorty, Contingenta, ironie și solidaritate, p. 30, "Românul, filmul și programul TV au înlocuit
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
filosofice că oricare altul, adecvat pentru un rezumat doxografic". 3 Richard Rorty, Contingenta, ironie și solidaritate, traducere de Corina Sorana Stefanov, Editura ALL, București, 1998, p. 95, " Punctul meu de vedere este bine adaptat unei politici liberale". 4 Richard Rorty, Contingenta, ironie și solidaritate, p. 30, "Românul, filmul și programul TV au înlocuit, treptat dar ferm, predică și tratatul ca principale vehicule ale schimbării morale și ale progresului". 5 Francis Fukuyama, Sfârșitul istoriei?, trad. de Dana Bercea, Editura Vremea, București, 1994
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
s-a răspândit în restul lumii. Dacă vrem să reînnoim căutarea perena a vieții, libertății și fericirii, trebuie să ne amintim de forțele care le-au produs. Numai înțelegând trecutul libertății o vom putea proteja în viitor". 14 Richard Rorty, Contingenta, ironie și solidaritate, pp. 110-111, Horkheimer și Adorno "...au subliniat în mod corect, cred eu, că forțele eliberate de către luminism au subminat propriile convingeri ale luminismului . Ceea ce ei au numit "raționalitatea dizolvanta" a Luminismului a subminat, în ultimele două secole
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]