862 matches
-
lipsa de convertibilitate pentru tranzacțiile din conturi de capital. Cu toate acestea, China a rezistat tentației de a devaloriza, în ciuda posibilelor beneficii imediate. A făcut acest lucru parțial pentru a împiedica răspândirea crizei și parțial din cauza reputației sale de membru cooperant în ordinea financiară internațională (Moore și Yang, 2001). De asemenea, China a făcut presiuni pe parcursul anilor 1990 pentru a deveni membru al GATT/ OMC, reducând progresiv tarifele și adaptându-se la standardele de transparență economică, în ciuda statutului de "teritoriu vamal
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
un mijloc pentru urmărirea obiectivelor de accedere în OMC, și mai ales un mijloc prin care să preseze SUA cu privire la non-discriminare. Angajamentele APEC "sunt mai puțin specifice decât în cazul OMC, dar, în general, ele presupun o participare constructivă și cooperantă" (Harris, 1997, p. 142). Astfel, China s-a implicat într-un dialog de rutină cu membrii APEC, din nou inclusiv Taiwan în mod implicit (Funabashi, 1994, p. 44; Yahuda, 1996a, p. 215). Faptul că în anii 1990 China s-a
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
a motivat-o să se folosească în mod semnificativ de cadrele instituționale, așa cum postulează instituționalismul. După cum observă Yahuda: [...] nu se poate spune că angrenarea cu lumea din afară i-a legat mâinile [regimului] ... sau că l-a învățat valoarea abordărilor cooperante ale securității, ci că realitatea dură a problemelor legate de menținerea conducerii i-a convins pe liderii chinezi de imperativele adâncirii implicării economice cu restul lumii. (Yahuda, 1997, p. 7; vezi și Roy, 1998b, p. 104) Conform comportamentului realismului identității
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
și dorința de a minimiza angajamentele și constrângerile implicate de această participare. (Johnston, 1998, p. 77) În mod similar, Robinson recunoaște că, pe măsură ce interdependența Chinei a crescut: [...] politica externă a Beijingului nu putea să devină decât foarte interactivă, participativă și cooperantă. Dar aceste atitudini în sine nu au generat interdependența. În schimb, a rezultat un amestec complex între dependență, autonomie (numită independență de către conducere) și interdependență. (Robinson, 1998, p. 40) Acest amestec de motivații eterogene este imposibil de surprins printr-o
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
dezvoltarea multilateralismului. Problema întâmpinată de neorealism și instituționalism constă în faptul că nu este clar dacă aceste modele surprind în mod corespunzător tendința fundamentală. Contrar neorealismului, se pare că tendințele dintre 1989 și 1999 au consolidat o structură pașnică și cooperantă a relațiilor dintre marile puteri la nivel global. Contrar instituționalismului, există semne ale discontinuității în structura de bază a relațiilor dintre marile puteri. Problemele neorealismului și instituționalismului sunt grave mai ales în Asia de Est, unde există semnale că prezența
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
pragmasemantic al unei structuri-ocurență în care apare respectivul conector revine unui alt factor, de tip contextual-situațional: distanța inferențială între informația efectiv prezentă în mesaj și/sau în contextul lingvistic și situațional - și cea care trebuie calculată pentru a confirma natura cooperantă a enunțului (asigurându-i astfel validitatea, deci acceptabilitatea ca mesaj). Astfel, pentru un enunț ca Mașina s-a dat peste cap, dar șoferul n-a pățit nimic, distanța inferențială e minimă: în universul de opinii al oricărui vorbitor este de
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
Zefirelli, François Ozon, Patrice Leconte, Gabriel Aghion, Michelangelo Antonioni, Ettore Scola și Wim Wanders (EZ, 15.VII.2008). 5.2.2.4. În sfârșit, tensiunea inferențială se destinde în situații precum cele de mai jos, în care, cu oricât spirit cooperant, alocutorul nu poate reconstrui verigile informaționale lipsă care să justifice utilizarea adversativului metadiscursiv, acesta devenind, în asociere cu și (cu valoare clar conjuncțională) și prin desemantizare, o simplă variantă stilistică a copulativului prototipic, cu unicul rol de a rupe monotonia
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
potențialul acțiunii post-contractuale oportuniste ceea ce generează, implicit, costuri tranzacționale mai mari (de delimitare contractuală a drepturilor, monitorizare și impunere a contractelor). Acțiunile oportuniste sunt acele acțiuni ce presupun urmărirea propriului interes În detrimentul celuilalt, fiind relații de contra-sociabilitate și alterând potențialul cooperant al acțiunii. În cazul unui potențial ridicat de acțiune oportunistă, argumentează Williamson, integrarea verticală este o „structură de guvernare” (instituție) a tranzacției preferabilă pieței deoarece apelul la autoritate limitează oportunismul și astfel incumbă costuri tranzacționale mai mici. Integrarea verticală În
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
nu se comportă și nici nu decid ca atomi În afara contextului social” (1985:487). Asumpția economică a actorilor utilitariști ce Își urmăresc propriile interese este mult prea simplistă, dat fiind că aceiași actori acționează utilitarist (interesat și, adesea, oportunist) sau cooperant În funcție de actori diferiți la care se raportează și În contexte interacționale diferite. „Încercările lor (n.a. ale actorilor) de acțiune intențională sunt strâns legate (embedded) de sistemele concrete, curente de relații sociale” (1985:487). Granovetter propune un model al acțiunii ce
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
un conflict potențial amenință să zădărnicească oportunitățile de realizare a unor câștiguri mutuale (Commons, 1931); deosebirea este că, În acest caz, reducerea incertitudinii nu rezultă din autoritatea de a impune acțiuni conforme, ci din Încrederea ce generează așteptări pentru comportamente cooperante. Baza teoretică pentru explicarea relației dintre rețelele de relații și instituții este furnizată de teoria schimbului social, Începând cu autori clasici precum Homans (1958), Emerson (1962) și Blau (1964) și continuând cu Coleman (1990) sau Molm și colaboratorii (2000). Homans
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
15 Cum trăim experiența comunicării? / 16 De ce comunicăm? / 20 Capitolul 3. Anatomia comunicării / 25 Comunicarea ca proces / 25 Modele ale procesului comunicării / 27 Capitolul 4. Comunicarea interpersonală / 33 Abilități sociale ale comunicării interpersonale / 33 Bariere în comunicarea interpersonală / 42 Comunicarea cooperantă / 43 Capitolul 5. Comunicarea în grup / 49 Cultivarea abilităților sociale de comunicare în grup / 50 Capitolul 6. Comunicarea în organizație / 55 Liderul și structura comunicării organizaționale / 56 Conflict și comunicare / 60 Comunicare și sinergie / 62 Consilierea membrilor organizației / 63 Filtre
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
care trebuie dobândite pentru a asigura eficiența comunicării cu alți oameni și pe modalitățile prin care sunt formate și satisfăcute cerințele cognitive, de atitudine și comportamentale ale celor implicați în interacțiunea comunicațională. Remarcăm, în acest sens, promovarea stilului comunicării interpersonale cooperante, cu virtuțile sale de optimizare a activității umane, cu satisfacțiile psihice și sociale pe care le oferă și, poate, în primul rând, ca modalitate de mediere a conflictelor, care apar inerent în interacțiunile sociale. Totalitatea problematicii comunicării în organizație este
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
chiar dacă noi îl știm ca semn, atunci va exista o barieră în comunicare. În concluzie, barierele mecanice există în context și în procesul codificării; barierele semantice în formularea și interpretarea mesajelor, și barierele psihologice în procesele emoționale ale oamenilor. Comunicarea cooperantă În țările occidentale, literatura din domeniul comunicării interpersonale este de-a dreptul suprasaturată de bogăția informațiilor. În aceste țări, există o literatură cu așa de multe sfaturi, indicații și recomandări bune, încât este îndoielnic că o ființă umană ar putea
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
priorităților: Care este lucrul cel mai important asupra căruia să ne concentrăm în procesul comunicării? Ce tipuri de acțiuni vor avea efect pozitiv asupra interacțiunii comunicaționale? Credem că un posibil răspuns la aceste interogații îl putem avea în stilul comunicării cooperante. Mare parte din informația cuprinsă în această metodă de comunicare este cunoscută de decenii, dar asta nu înseamnă că oricine este capabil să beneficieze de ea. Premisa fundamentală a comunicării cooperante este că traiul și munca alături de alți oameni reprezintă
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
la aceste interogații îl putem avea în stilul comunicării cooperante. Mare parte din informația cuprinsă în această metodă de comunicare este cunoscută de decenii, dar asta nu înseamnă că oricine este capabil să beneficieze de ea. Premisa fundamentală a comunicării cooperante este că traiul și munca alături de alți oameni reprezintă o activitate de comunicare intensă. Cu cât înțelegem mai bine ceea ce alți oameni simt și așteaptă de la noi, cu atât ei, la rândul lor, înțeleg mai clar obiectivele și simțămintele noastre
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
pentru reducerea stresului la care suntem supuși zilnic. Acest lucru poate conduce la obținerea unei stări de adevărată pace mintală. Chiar în situații neplăcute putem să ne simțim bine dacă răspundem în acest mod. Gradul în care folosim abilitățile comunicării cooperante face ca atât transmițătorul cât și receptorul să aibă un suport emoțional mai mare. Prin aceasta, amândoi își sporesc șansa unei vieți mai lungi și mai sănătoase. Să învățăm să vorbim și să ascultăm în stilul comunicării cooperante este o
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
abilitățile comunicării cooperante face ca atât transmițătorul cât și receptorul să aibă un suport emoțional mai mare. Prin aceasta, amândoi își sporesc șansa unei vieți mai lungi și mai sănătoase. Să învățăm să vorbim și să ascultăm în stilul comunicării cooperante este o adevărată provocare care merită însă efortul. Străduința de a face schimbări pozitive importante în modul în care comunicăm cu alții poate fi, probabil, una din sarcinile cele mai pline de satisfacție dar și mai dificile de îndeplinit. Pentru
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
în care comunicăm cu alții poate fi, probabil, una din sarcinile cele mai pline de satisfacție dar și mai dificile de îndeplinit. Pentru a depăși mai ușor această dificultate, trebuie să înțelegem patru motive pentru care învățarea stilului de comunicare cooperant este o provocare. Primul ne spune că însușirea în condiții mai bune a abilităților de comunicare cere mult efort, deoarece cooperarea dintre oameni este un proces mental mult mai complex decât coerciția, amenințarea ori impunerea a ceea ce vrem. Nevoile a
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
încrezători, să ne debarasăm de temeri și să fim ceva mai înțelegători. Asemenea schimbări semnificative se petrec în multe luni sau chiar ani, și nicidecum într-o săptămână sau două. Al treilea motiv se referă la faptul că o comunicare cooperantă implică exercitarea unei influențe blânde care să ghideze conversațiile către un sfârșit în care toți participanții să fie satisfăcuți, mai fericiți. Să facem astfel ca discuțiile noastre, confruntarea cu alții, negocierile, noi înșine să nu mai fim pierduți doar în
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
mai fim pierduți doar în curgerea implacabilă a interacțiunii în contextul lumii înconjurătoare. Comportamentul nostru comunicațional trebuie să fie centrat pe îndeplinirea așteptărilor fiecăruia dintre participanți la conversație. Ultimul motiv se referă la faptul că învățarea de abilități noi, mai cooperante în comunicare, cere efort, deoarece noi suntem înconjurați de o mulțime de exemple rele, care nu merită a fi urmate. Zilnic reportajele și filmele de televiziune ne oferă imagini cu dialoguri cinice, pline de sarcasm, "lupte" politice desfășurate la un
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
împușcături etc. Astfel, putem afirma că suntem educați prin intermediul mass-mediei să eșuăm în relațiile noastre. În general, ca să învățăm să ne comportăm în relație cu alții avem nevoie de exemple și modele, dar sunt puține cele necesare comunicării prin interacțiune cooperantă. Învățarea abilităților noi de comunicare bazate pe cooperare presupune efort și reprezintă o provocare. Iată de ce Dennis Rievers (1999) spune că îmbunătățirea abilităților de comunicare este ca o călătorie lungă, la fel ca traversarea unui lanț muntos. Orice om poate
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
călătorie lungă, la fel ca traversarea unui lanț muntos. Orice om poate să conducă singur procesul schimbării calitative a conversațiilor pe care le poartă. Nu are decât să facă față cât mai bine celor șapte provocări ale stilului de comunicare cooperant (Rivers, 2007). 1. Mai întâi ascultăm și înțelegem ce auzim și numai după aceea exprimăm punctul de vedere propriu Pentru a reține mai mult atenția partenerului în situații încordate, trebuie în primul rând să ascultăm și să reflectăm asupra a
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
să facem fie acest lucru fie celălalt" sau "De ce să nu mergem acolo?" Este o abilitate comunicațională să putem oferi informații și idei grupului din care facem parte. Un bun membru al grupului este conștient că grupurile sunt prin definiție cooperante. Astfel, comunicarea ce încurajează această cooperare trebuie să fie promovată. În tipurile felurite de discuții știm că în cadrul grupurilor se discută foarte mult anumite expresii însoțite de un comportament nonverbal potrivit facilitează implicarea celorlalți membri ai grupului și, în același
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
141, 142, 143, 159, 165, 166, 181, 182, 183, 185, 191, 192 Comunicare ca o activitate, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 25, 27, 28, 33, 42, 43, 49, 55, 59, 60, 81, 145, 148, 183, 189, 190, 192 cooperantă, 45 de grup, 19 de masă, 20, 81, 82, 83, 84, 85 eficientă, 33, 55, 59, 143 extrapersonală, 12 interpersonală, 12, 13, 15, 19, 20, 34, 42, 62, 67, 181 intrapersonală, 12, 19 managerială, 58 nonverbală, 25, 145, 146, 166
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
possit firma consistere vel ea, que legaliter geruntur, nulla valeant refragatione convelli, ne qua tamen possit esse geste rei dubietas, nostra debet intervenire imperialis auctoritas Noverit igitur omnium Christi imperiique nostri fidelium presens etas et successura posteritas, qualiter nos eius cooperante gratia, a quo celitus in terram pax missa est hominibus, in curia generali Ratispone in nativitate sancte Marie [8 sept.] celebrata in presentia multorum religiosorum et catholicorum principum litem et controversiam, que inter dilectissimum patruum nostrum Heinricum ducem Austrie et
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]