1,687 matches
-
de livre de la regele Ludovic al XV-lea. Tânără contesă de La Marche a fost prezentată regelui, reginei și restului familiei regale la 5 martie 1759 de Prințesa de Conți, bunica văduva a soțului ei. În 1770 a avut loc căsătoria Delfinului Franței, viitorul Ludovic al XVI-lea, cu Arhiducesa Maria Antonia de Austria. Mărie Fortunée, așa cum era cunoscută în Franța, și soțul ei au fost unul dintre cele 12 cupluri invitate să ia masa cu tinerii căsătoriți la Palatul Versailles. Cuplu
Louis François Joseph, Prinț de Conti () [Corola-website/Science/327776_a_329105]
-
Carol s-a căsătorit în 1468. s-a născut la Bruxelles, la castelul ducal Coudenberg, ca fiica lui Carol Temerarul, conte de Charolais și a celei de-a doua soții a acestuia, Isabella de Bourbon. Nașul ei a fost Ludovic, Delfin al Franței, aflat în exil în Burgundia în acea perioadă. El a numit-o după mama sa, Maria de Anjou. Reacțiile la nașterea ei au fost mixte: bunicul patern, Ducele Filip cel Bun, nu a fost impresionat și "a ales
Maria de Burgundia () [Corola-website/Science/317482_a_318811]
-
a fost extrem de inteligent, dar cu un fizic slab, cu pielea palidă și un corp subțire, prost proporționat. Acest lucru era în contrast puternic cu tatăl său, care era înalt, puternic și cu un păr roșiatic. Humbert al II-lea, Delfin de Viennois, ruinat din cauza incapacității sale de a mări taxele după o cruciadă în Palestina, și fără copii după moartea singurului său fiu, a decis să vândă Dauphiné, care era un fief al Sfântului Imperiu Roman. Cum nici papa nici
Carol al V-lea al Franței () [Corola-website/Science/307843_a_309172]
-
să cumpere, tranzacția a fost încheiată cu Filip al VI-lea. În conformitate cu Tratatul de la Romans, Dauphiné urma să fie deținută de un fiu al viitorului rege Ioan cel Bun. Deci, Carol, fiul cel mare al lui Ioan a devenit primul Delfin. La vârsta de doisprezece ani, el a fost imediat confruntat cu exercitarea puterii în timpul șederii la Grenoble (10 decembrie 1349 până în martie 1350). La câteva zile după sosirea sa, oamenii din Grenoble au fost invitați la Place Notre-Dame, unde a
Carol al V-lea al Franței () [Corola-website/Science/307843_a_309172]
-
această căsătorie consangvină (ambii coborau din Carol de Valois) s-a obținut aprobarea prealabilă a papei. Căsătoria a fost amânată de moartea mamei lui Carol, Bonne de Luxemburg și de bunica lui, Ioana de Burgundia, care au murit de ciumă. Delfinul însuși a fost grav bolnav din august până în luna decembrie 1349. Pentru a se încetini răspândirea ciumei care făcea ravagii în Europa, adunările au fost limitate astfel încât căsătoria a avut loc în privat. Carol a fost rechemat la Paris la
Carol al V-lea al Franței () [Corola-website/Science/307843_a_309172]
-
este soluționat în secret. Cu toate acestea, opacitatea totală care înconjoară executarea alimentează zvonurile. O mare parte a nobilimii din Normandia și numeroși susținători ai conetabilului s-au situat în tabăra normandă. Regele Ioan îl deleagă în martie 1355 pe Delfin să organizeze apărarea Normandiei, lucru care necesită creșterea taxelor. Sarcina Delfinului a fost dificilă din cauza influența tot mai mari a lui Charles cel Rău, care a dobândit un statut similar cu cel al unui Duce, în conformitate cu Tratatul de la Mantes. Era
Carol al V-lea al Franței () [Corola-website/Science/307843_a_309172]
-
executarea alimentează zvonurile. O mare parte a nobilimii din Normandia și numeroși susținători ai conetabilului s-au situat în tabăra normandă. Regele Ioan îl deleagă în martie 1355 pe Delfin să organizeze apărarea Normandiei, lucru care necesită creșterea taxelor. Sarcina Delfinului a fost dificilă din cauza influența tot mai mari a lui Charles cel Rău, care a dobândit un statut similar cu cel al unui Duce, în conformitate cu Tratatul de la Mantes. Era foarte probabil să se alieze cu Eduard al III-lea al
Carol al V-lea al Franței () [Corola-website/Science/307843_a_309172]
-
Din această familie fac parte numeroase virusuri: virusul urlian, virusul rubeolic, virusul sincițial respirator (provoacă bronșiolită și pneumonie la sugari și copii), virusul gripei , metapneumovirusul. Provoacă diferite boli la diferite specii de animale: la foci și câini - virusul jigodiei, la delfini - morbilivirusul, la vaci - virusul pestei bovine.
Paramyxoviridae () [Corola-website/Science/305720_a_307049]
-
cu o statuie aurită a zeiței Fama. În partea de vest se află un pavilion cu un bust al lui Ludovic al XIV-lea. În fața acestei statui este o fântână cu o statuie aurită care-l reprezintă pe "Amor cu delfini". Grădină este decorată cu patru vase de majolică. La partea superioară a parterului estic este un pavilion de lemn care conține bustul lui Ludovic al XVI-lea al Franței. La 24 pași mai jos se află o fântână cu statuia
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
omenirea descoperă locuitorii soarelui și un complot împotriva unei rase conducătoare, fiind singurul roman care implică direct Pământul. A doua carte, "Maree stelară" (1983), prezintă evenimente care au loc peste secole. Ea urmărește nava spațială amfibie pământeană "Streaker" (condusă de delfini și de patronii lor umani), care descoperă o flotă abandonată despre care se crede că ar fi aparținut Progenitorilor. Acțiunea celei de-a treia cărți, "Războiul elitelor" (1987), se petrece aproximativ în aceeași perioadă ca și cea din "Maree stelară
Universul Elitelor () [Corola-website/Science/324266_a_325595]
-
fără manipulări genetice realizate de o specie patron. Această credință este considerată eretică și ridicolă de majoritatea civilizației galactice și a determinat majoritatea puterilor galactice să devină dușmanele Clanului Pământ. Faptul că omenirea ridicase deja biologic două rase (cimpanzeii și delfinii) la momentul întâlnirii cu civilizația galactică i-a acordat statutul de patron, acesta constituind unul dintre puținele avantaje ale omenirii în poziția sa dificilă de paria a civilizației galactice. Astfel, omenirea a fost salvată de la aservirea către o rasă patron
Universul Elitelor () [Corola-website/Science/324266_a_325595]
-
muzica, în special cea de percuție. Sunt deranjați de situațiile care le amintesc de statutul lor anterior de „animale deștepte”, mai ales când vine vorba despre nuditate, cățărarea în copaci și pierderea abikității de a vorbi în condiții de stres. Delfinii sunt cei de-ai doilea clienți ai oamenilor, cărora originea acvatică le conferă instincte excelente pentru manevre 3-D, făncându-i unii dintre cei mai buni piloți din cele Cinci Galaxii. Importanța lor se vede și în războaiele planetare, deoarece majoritatea Galacticilor
Universul Elitelor () [Corola-website/Science/324266_a_325595]
-
care să-i fi "elitizat" de la stadiul animal. Consecința acestui lucru îl reprezintă încercarea unor rase de a îi transforma pe oameni în clienții lor, lucru de care aceștia sunt salvați de către legile galactice, care recunosc rolul lor "elitist" în ceea ce privește delfinii, cimpanzeii și zborul cu viteze superluminice. În afara romanelor care fac parte din această serie, Brin a mai scris două povestiri, "Temptation" și "Aficionado", ambele disponibile gratuit pe site-ul autorului. "Temptation" a apărut în antologia lui Robert Silverberg "Far Horizons
David Brin () [Corola-website/Science/324263_a_325592]
-
Ecolocația (din limba greacă "ēchō" = ecou, sunet; + laina "locare" = a localiza) este o metodă de orientare în mediu și de detectare a obiectelor folosită de unele animale (cum ar fi liliecii, delfinii și unele păsări) prin care acestea își găsesc drumul, hrana sau evită obstacolele în timpul deplasării lor. Animalul emite o serie de sunete cu frecvență înaltă (adesea inaudibile pentru om) care ricoșează de obiecte sau obstacole și revin sub formă de
Ecolocație () [Corola-website/Science/332815_a_334144]
-
în 1938, dar care devin peste 10.000 vara. Orașul crește rapid mulțumită plajei de la Tatlageac-Comorova, ce se întinde pe mai mulți kilometri între capurile Schitu și Baglaru (azi, Aurora). Mangalia a fost portul de ataș al primului submarin românesc, „Delfinul” și al goeletei „Speranța”, folosită în anii 1972-1976 pentru turnajul serialelor "Doi ani de vacanță" de Sergiu Nicolaescu, și "Toate pînzele sus!" de Mircea Mureșan. După al doilea război mondial, orașul devine zonă militară de frontieră și turismul stagnează timp
Mangalia () [Corola-website/Science/296976_a_298305]
-
Orongo, un centru de ceremonial consacrat lui tangata manu (omul pasăre), se regăsesc numeroase reprezentări ale zeității Makemake, cel care a creat lumea. De asemenea se regăsesc și animale marine, cum ar fi peștii ton, țestoasele, peștii spadă, rechinii, balenele, delfinii, crabii și caracatițele (unele cu chip omenesc) sau animale domestice (cocoși) ori obiecte de uz comun (canoe). Cu toate că petroglifele nu pot fi datate în mod direct, unele dintre ele, descoperite în câteva construcții precoloniale, sugerează că sunt relativ vechi. Câteva
Rongorongo () [Corola-website/Science/318988_a_320317]
-
și reprezintă singura specie din genul "Enhydra". În același timp, vidrele de mare sunt unele din cele mai mici mamifere marine, fiind depășite în dimensiuni de morse, foci, pisici de mare etc. Dintre mamiferele marine, un singur reprezentant al familiei delfinilor este mai mic decât vidra de mare - delfinul pestriț (sau cu cap rotund) ("Cephalorhynchus commersoni"). În familia mustelidelor, vidra de mare este clasificată în aceeași subfamilie "Lutrinae", deoarece se consideră că aceasta are un strămoș comun cu vidra obișnuită și
Vidră de mare () [Corola-website/Science/311791_a_313120]
-
același timp, vidrele de mare sunt unele din cele mai mici mamifere marine, fiind depășite în dimensiuni de morse, foci, pisici de mare etc. Dintre mamiferele marine, un singur reprezentant al familiei delfinilor este mai mic decât vidra de mare - delfinul pestriț (sau cu cap rotund) ("Cephalorhynchus commersoni"). În familia mustelidelor, vidra de mare este clasificată în aceeași subfamilie "Lutrinae", deoarece se consideră că aceasta are un strămoș comun cu vidra obișnuită și cu cea fără gheare de est care, la
Vidră de mare () [Corola-website/Science/311791_a_313120]
-
de organisme foarte diverse, unele asemănătoare cu cele ce domină în prezent mările calde, iar altele ce nu semănau deloc cu viețuitoarele din ziua de azi. În străfundurile mării, printre alge înotau pești, meduze sau crustacee, talazurile erau brăzdate de delfini și rechini care își urmăreau prăzile ușoare, iar în estuarele rîurilor hipopotamii pășteau ierburile halofile ale limanelor de atunci. Marea s-a retras demult și astăzi paleontologii pot să studieze acea bogăție împietrită în timp, astăzi dezvelită pe coastele dealurilor
Toltrele Prutului () [Corola-website/Science/306680_a_308009]
-
din Circ. Pista putea ține 12 care, cele două părți ale acesteia erau separate de o suprafata de pământ numita "spina". Diferite statui ale zeilor erau construite pe aceasta, dar Augustus adăugase și un obelisc egiptean. Pe "spina" erau construiți delfini metalici ce se roteau. La capetele pistelor se aflau posturi de întoarcere numite "meta"; aici se făceau întoarceri la viteze mari. În anul 354, după înmulțirea jocurilor (în ), la Roma, erau rezervate 109 zile pe an consacrate jocurilor, dintre care
Circus Maximus () [Corola-website/Science/321912_a_323241]
-
avut un fiu și o fiică (Pedro și Dottie). Însă, cu timpul, Mayol consideră familia sa ca fiind un obstacol în calea proiectelor sale personale și în consecință în anul 1957 se stabilește la Miami, Florida. Fascinația lui Mayol pentru delfini a început pe când lucra ca scafandru la întreținerea unui acvariu în Miami. Aici a întâlnit un delfin femelă numită Clown și a format o legătură strânsă cu ea. Imitând-o pe Clown, el a învățat cum să-și țină respirația
Jacques Mayol () [Corola-website/Science/319899_a_321228]
-
fiind un obstacol în calea proiectelor sale personale și în consecință în anul 1957 se stabilește la Miami, Florida. Fascinația lui Mayol pentru delfini a început pe când lucra ca scafandru la întreținerea unui acvariu în Miami. Aici a întâlnit un delfin femelă numită Clown și a format o legătură strânsă cu ea. Imitând-o pe Clown, el a învățat cum să-și țină respirația un timp îndelungat și cum să se comporte și să se integreze în mediul subacvatic. Mayol își
Jacques Mayol () [Corola-website/Science/319899_a_321228]
-
el a învățat cum să-și țină respirația un timp îndelungat și cum să se comporte și să se integreze în mediul subacvatic. Mayol își îmbunătățește tehnica de scufundare în apnee datorită numeroaselor scufundări pe care le face în compania delfinului Clown. În anul 1966 în Bahamas, întâlnește pe Enzo Maiorca ocazie cu care depășește propriul record, cu o scufundare de 60 de metri. Jacques Mayol este primul scufundător în apnee ce reușește să coboare la adâncimea de 100 de metri
Jacques Mayol () [Corola-website/Science/319899_a_321228]
-
Testele au arătat că în cursul acestei scufundări, ritmul lui cardiac a scăzut de la 60 la 27 bătăi / min, ce reperezintă un aspect al reflexului mamar de scufundare al mamiferelor marine și care este mai evident la balene, foci, și delfini. Mayol efectuează ultima sa scufundare profundă în anul 1983, când atinge adâncimea de 105 m, la vârsta de 56 de ani. Tehnica de scufundare a lui Mayol era bazată în special pe abilitatea de a folosi la maxim capacitatea pulmonară
Jacques Mayol () [Corola-website/Science/319899_a_321228]
-
Maria Josepha de Saxonia, Delfină a Franței (4 noiembrie 1731 - 13 martie 1767) a fost Ducesă de Saxonia prin naștere și prințesă a Franței prin căsătoria cu Ludovic, Delfin al Franței la vârsta de 15 ani. Ludovic era Delfin al Franței, fiul și moștenitorul regelui Ludovic al XV-lea al Franței. A fost mama a trei regi ai Franței, inclusiv a regelui Ludovic al XVI-lea, care a murit
Marie-Josèphe de Saxonia () [Corola-website/Science/315930_a_317259]