1,063 matches
-
pe care veniseră. Dar poate că ochii îl înșelau. Oboseala oculară putea avea unele consecințe fatale pe această lume. Ripley era cuprinsă de isterie. Urla, plângea și se contorsiona. Hicks o ridică, temându-se să nu o vadă căzând prin deschizătură. O asemenea cădere ar fi fost cel mai sigur mod de sinucidere, radical și rapid. ― Nu! Nu! Mai trăiește, trebuie să... ― De-acord, urlă Hicks, trăiește, dar trebuie să plecăm imediat de-aici! N-ai cum s-o salvezi clacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
tot mai gros însoțește ieșirea vijelioasă a aerului din nări; un alt val de aer, întâlnindu-l pe primul, țâșnește din gură, și astfel unite, formează un singur curent care, din două-n două secunde, mișcă perdelele patului, făcând o deschizătură pe care tocmai intrase musca. Aceasta pășește acum fără grijă pe platoul frunții, ocolind broboanele de sudoare și căutând un loc mai uscat unde să se oprească și să se întindă. Eroare însă! Fulgerător, mâna grea a spătarului făcu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
nimic. — Oricînd. Trec eu pe la sora mea pînă-n prînz și ți-l las mîine... Sora lui - ca femeie... N-am perceput pînă acum rezonanța cuvintelor, dar parcă mă străpunse ceva, ca un obiect ascuțit... Oare era sulița ce ieșea prin deschizătura perdelei lămîiatice ? Mă simțeam țintuit la zid ca o insectă oarecare... o bucățică de hîrtie prinsă cu un ac de perdea... Dar oare ce naiba? Iar i-am uitat chipul... Chiar dacă individul care se retrăgea era puțin aplecat În față, tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
duc să-l chem. Fără să-mi lase vreo secundă de răgaz să mai zic ceva, directorul se ridică brusc de pe scaun și Împinse cu mîna, lovind În același timp și cu piciorul, ușa furniruită, prinsă prost În balamale. Prin deschizătură, care dădea spre un birou plin de praf, izolat de rest printr-o singură placă din lemn, strigă: — Tashiro ! Tashiro ! Vino-ncoace repede! Își șterse broboanele de sudoare de pe cap cu palmele pe care și le trecu apoi peste turul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
telefonică se Înșirau de-a lungul străzii niște platani.. Scoarța aspră te făcea să crezi că sînt bătrîni, dar nu erau suficient de groși ca să te poți ascunde după ei. La vreo cinci-șase pași de gura metroului se afla o deschizătură neagră... ca un dinte cariat... o alee Îngustă Între un magazin mic de pantofi și unul de băuturi, unde se vindeau și țigări. Am luat-o ușor Într-acolo și m-am ascuns nonșalant pe alee. Priveam cu nesaț spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
incendiu și se Întoarse din nou la cabina telefonică și privi Înăuntru. Se uită Îngrijorată În jur și o porni din nou spre cutia cea roșie. Aruncă o privire În direcția mea, dar probabil n-a putut distinge nimic În deschizătura aceasta Întunecată. Am rămas ascuns, urmărind-o cu privirea. Se uita Înspăimîntată spre cer În căutarea... Așteptam Încordat Încleștîndu-mi dinții ca să nu țip... Nu-mi servea la nimic dacă mă găsea. Eu aveam acum nevoie de o lume pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
pusesem ochii de bunăvoie. Ea mă căuta... Eu mă ascundeam... În cele din urmă păru că renunță și se Îndepărtă... O mașină m-a Împiedicat s-o văd o fracțiune de secundă... și dusă a fost. Am părăsit și eu deschizătura cea Întunecată și am luat-o În direcție opusă. Am pornit... bazîndu-mă pe o hartă pe care nu o pricepeam. Am luat-o În direcție opusă... poate tocmai pentru a o ajunge din urmă... Nu mai eram În căutarea unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
de fântâna pe care, de fapt, nu o văzusem niciodată. Fântâna făcea parte integrantă din pajiște. Pot chiar să o descriu în cele mai mici amănunte. Se afla exact la buza pădurii, unde se termina pajiștea și era ca o deschizătură neagră în pământ, cu diametrul de aproape un metru, perfect ascunsă de iarba pajiștii. Nu era marcată de vreun gard sau de vreo piatră mai mare, vizibilă. Nu era decât o gaură, o deschizătură în pământ. Pietrele de la gura ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
termina pajiștea și era ca o deschizătură neagră în pământ, cu diametrul de aproape un metru, perfect ascunsă de iarba pajiștii. Nu era marcată de vreun gard sau de vreo piatră mai mare, vizibilă. Nu era decât o gaură, o deschizătură în pământ. Pietrele de la gura ei se uzaseră de la vânt și ploaie și deveniseră de un alb murdar, iar pe alocuri crăpaseră sau se surpaseră. O șopârlă mică, verde se strecurase într-una dintre crăpături. Chiar dacă te aplecai peste marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
țigară. — Cântă Pădurea norvegiană, te rog, zise Naoko. Reiko s-a dus în bucătărie și a adus o pușculiță pentru bani. Era o maneki neko.1 Naoko a scos din portofel o sută de yeni și i-a băgat în deschizătura pușculiței. — Așa e regula, zise Naoko. De câte ori îi cer să-mi cânte Pădurea norvegiană, mă costă o sută de yeni. Este melodia mea favorită, așa că nu mă deranjează să plătesc. Îi cer să mi-o cânte când mi se face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Mă urc până sus, sus, în vârf și de acolo fac pipi peste toți trecătorii! — Nu cumva vrei la toaletă? am întrebat-o eu. — Ba da. Am condus-o pe Midori la o toaletă din Shinjuku, am introdus moneda în deschizătură și am împins-o înăuntru. Mi-am cumpărat un ziar și l-am răsfoit, în așteptarea ei. Ea nu mai ieșea. Tocmai începusem să mă îngrijorez după vreo cincisprezece minute și eram gata să intru să văd ce-a pățit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
care trebuia să-l apeși printr-o despicătură. Nu mi-a trebuit mult să-mi dau seama că secretele soră-mii puteau fi accesate și fără cheie. Dacă răsuceam inimioara Într-o parte și apăsam tare, aceasta se strecura prin deschizătură. Cu toate acestea, niciodată nu m-a interesat prea tare ce scria soră-mea. Uneori povestea despre ce făcea cu prietena sa, Lore; altă dată, mărturisea că-i era dor de tatăl nostru; odată a desenat chiar și-un copac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
cupola submarinului și văzu micul tambuchi circular deschizându-se. Ezită. — Așezați-vă pe margine, strecurați-vă picioarele Înăuntru și coborâți. Va trebui să vă strângeți puțin umerii și să vă sugeți abdomenul. Așa... Norman se zvârcoli ca să poată trece prin deschizătura strâmtă și ajunse Într-o incintă atât de joasă, că nu putea sta În picioare. Submarinul era Înțesat cu aparate și cadrane de tot felul. Ted, aflat deja la bord, stătea aplecat de spate și rânjea ca un copil. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
neputincioasă. Le prezentă o serie de stop-cadre mărite ale sferei deschise. Imaginile se succedau la intervale de o secundă. Calitatea lor era proastă, cu paraziți electrostatici, intermitenți. — Singurele structuri interne care se pot distinge În Întuneric, spuse Tina, arătând spre deschizătură, sunt aceste multiple surse punctiforme de lumină. Ele par să-și schimbe poziția de la un cadru la altul. — E ca și cum sfera ar fi plină de licurici, observă Beth. Numai că aceste lumini sunt mai slabe decât licuricii și nu clipesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
dădu din cap la dreapta și la stânga: nu-l cunoștea. — Da’ las’ că tot ajungem noi! zise Ștefan și, ridicându-și biciul, trecu repede înainte, ca să-și îndemne roibii. În fundul unei văi ne oprirăm deodată. Un caporal se arătă în deschizătura de dinapoi a trăsurii, roș la față și asudat. —Trăiți, domnul căpitan, drumul pe care a apucat trupa e din nou prunduit și greu, nu puteți merge pe el. A dat ordin domnu colonel să apucați tot pe drumul vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
eram percheziționat până la piele. Și niciodată nu știam de ce. După ce am intrat în grațiile directorului închisorii a dispărut și nu l-am mai văzut multă vreme. Numai noaptea mi se întîmpla să mă trezesc cu senzația că mă privea prin deschizătura din ușa celulei. Stăteam atunci, pândind ușa, ore întregi treaz. Îmi țineam respirația ca să-l păcălesc. Eram atent la cel mai mic zgomot. În zadar. Când m-am plâns de asta, doctorul închisorii m-a trimis la plimbare. Pe urmă
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
în sine, spre un centru al ființei imobil, intuit abia, spre repaus. Mașina se oprește pe o cărare mărginită de nalbe uscate, sub un gutui japonez. Am ajuns în fața casei profesoarei de ceremonia ceaiului. Camera este mică, de patru tatami; deschizătura pătrată în podea, folosită pe timpul iernii, emană deja căldură. Nu este o adevărată casă de ceai, dar apa fierbe; afară, grădina se deschide privirilor noastre, rece și golașă. Ca de obicei când mă însoțește și Rezvan, sunt un discipol ratat
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
inima, ochi etc.) și acțiuni fundamentale (a apuca, a mânca, a merge, a copula etc.). Trecerea de la concret la abstract se face întotdeauna prin investirea simbolică, adeseori magică, a acestor obiecte-fenomene-acțiuni. Astfel, un kanji care desemnează, stilizat, gura și orice deschizătură drept un pătrat 口, asumă în rolul său de subansamblu diferite funcții legate toate de ideea de "a vorbi, a exprima", după cum alt kanji, care reprezenta, la origine, "aburi ridicându-se din orezul gătit" 気, a ajuns să trimită la
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
-ți rupi bucătura de la gură. Aceeași viziune eminamente economică asupra femeii ca prestator silit de diverse servicii prezidă și alcătuirea unui kanji în aparență nevinovat, menit să transpună pictural ideea de comerț 商. O pereche de coapse desfăcute, cu o deschizătură între ele desemnând, fără îndoială, vaginul, asupra căreia se ridică țanțoș acul simbolizând penetrarea: iată că transpare un consens universal în privința celei mai vechi meserii din lume, prostituția, de aici dezvoltându-se subsecvent ideea de negoț. Generalizând, putem afirma că
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
inchipuia ce s-ar Întîmpla dacă ar leșina În calea lor. În colțul de sud-vest al proprietății doctorului Lockwood se afla antena de radio. O parte a gardului de lemn fusese deplasată din cauza sîrmelor de ancorare, și Jim ieși prin deschizătură la marginea unui cîmp neîngrijit. În mijlocul lui, o movilă mortuară se ridica dintre trestiile de zahăr sălbatice, iar sicriele putrezite ieșeau din pămîntul moale, arătînd ca un scrin. Jim o porni peste cîmp. CÎnd trecu pe lîngă movilă, se opri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
tranșeele dintre movilele mortuare, sute de soldați morți zăceau unul lîngă altul, cu capetele pe pămîntul răscolit, ca și cînd ar fi fost cufundați Împreună Într-un vis Întunecat despre război. Jim ajunse la cazemată, un fort din beton cu deschizături pentru puști, care lăsau să pătrundă o lumină slabă În lumea lor umedă. Se cățără pe acoperiș și străbătu terasa deschisă, cercetînd terasamentul plin de urzici, În căutarea aeromodelului său. Acesta se afla la cincizeci metri mai departe, prins În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Intrară În carenă prin locul de unde lipsea o placă. Americanul Îl ridică pe Jim pe o platformă de bambus, Întinsă de-a lungul chilei. Se urcară pe o scară pe puntea următoare, trecură prin timonerie și intrară printr-o mică deschizătură Într-o cabină de metal sub pod. Leșinat de foame, Jim se sprijini de rama ușii. Un miros familiar plutea În aer, amintindu-i de dormitorul mamei lui din Amherst Avenue, parfumul pudrei de față, al apei de colonie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
din camion. Din păcate, erau și cîțiva copii mici, care vor plînge tot timpul și le vor distrage atenția japonezilor de la sarcina importantă de a decide unde ar trebui trimis Jim. Urmat de doi soldați Înarmați, sergentul japonez stătea În deschizătura ușii. Toți cei trei bărbați purtau măști de bumbac pe față. Un miros fetid venea dinspre tînăra belgiancă adormită pe podea. Ochii sergentului Îi inspectau pe rînd pe fiecare și numără exact blidele de tablă. Rația zilnică de orez sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
văzuse vreodată, la cusăturile și marginile imaculate, la funiile albe care se tîrau pe lîngă podețul canalului. Containerul se spărsese În urma impactului. Jim se lăsă În jos pe panta de pămînt ars de soare și se așeză pe vine lîngă deschizătura cilindrului. În jurul lui, pe podețul canalului, era o bogăție de conserve de alimente și țigări. Containerul era plin de cutii de carton, iar una ieșise din con și conținutul se Împrăștiase pe jos. Jim se tîrÎ printre cutii, ștergîndu-și ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
vântul care deschide și închide ușile au aceeași putere evocatoare, sugerează prezența unui invizibil care, la autorul suedez, este întotdeauna legat de trecut. În Pelicanul, duhul tatălui mort și încă neîngropat trimite semnale amenințătoare: curenții de aer pătrund prin toate deschizăturile, fac să se trântească ușile, să zboare hârtiile de pe birou, să se clatine un ghiveci de flori așezat pe o consolă, să cadă o fotografie de pe perete sau să se legene balansoarul. Tot el bântuie și în spațiul din afara locuinței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]