875 matches
-
componente neautomatizate ale activității motrice umane. Exersarea deprinderilor motrice în condiții variabile creează premize pentru manifestarea priceperilor motrice. În acest context, jocul poate fi un instrument foarte important de acționare. De exemplu, dacă a fost consolidată deprinderea motrică de a dezechilibra prin mișcări diferite întâlnite în timpul unor jocuri (dezechilibrează ți adversarul, scoate-l din cerc), copilul este obișnuit cu rezistența activă a adversarului întâlnită la mărginirea saltelei, realizând diferite deplasări, care îi vor oferi posibilitatea de a folosi conștient și creativ
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
motrice în condiții variabile creează premize pentru manifestarea priceperilor motrice. În acest context, jocul poate fi un instrument foarte important de acționare. De exemplu, dacă a fost consolidată deprinderea motrică de a dezechilibra prin mișcări diferite întâlnite în timpul unor jocuri (dezechilibrează ți adversarul, scoate-l din cerc), copilul este obișnuit cu rezistența activă a adversarului întâlnită la mărginirea saltelei, realizând diferite deplasări, care îi vor oferi posibilitatea de a folosi conștient și creativ deprinderea pentru a-l scoate din echilibru pe
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
parte a corpului, decât palmele și picioarele. Astfel prin deplasări pe brațe și picioare, jucătorii se rotesc unul în jurul celuilalt, încercând în permanență să profite de neatenția adversarului și să îi secere un picior sau un braț sau să-l dezechilibreze împingându-l cu propriu braț spre sol. Jocul se desfășoară până la obținerea unui anumit număr de puncte, într-un anumit timp. Pierde un punct cel care atinge solul cu altă parte a corpului decât picioarele și palmele. Lupta dezvoltă forța
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
III / forța, îndemn. / musculatura membrelor inferioare, musculatura brațelor / Jucătorii sunt în stând pe piciorul drept, cu piciorul stâng îndoit și apucat cu mâna stângă pe la spate, ținându-se reciproc de mâna dreaptă. Se încearcă, prin trageri sau împingeri, să se dezechilibreze adversarul sau să coboare piciorul stâng pe sol. De asemenea, cine atinge solul cu altă parte a corpului va pierde un punct. După obținerea unui număr de puncte se schimbă piciorul și brațul de joc. Jocul dezvoltă forța picioarelor și
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
superioară a labei piciorului, la nivelul călcâiului adversarului. Prin aceste tehnici se încearcă dezechilibrarea adversarului și determinare lui să atingă solul, cu altă parte a corpului. Cine atinge solul, în această manieră, pierde un punct. În cazul în care se dezechilibrează ambii jucători și ating solul, va avea un punct cel care a inițiat acțiunea. Lupta dezvoltă viteza sub toate formele, îndemnarea, echilibru. Jocul poate constitui o etapă in metodica învățării tuturor procedeelor din Ashi Waza. Jocul poate fi folosit cu
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
Soto Gari / Jucătorii stau lateral unul față de celălalt, orientați în direcții opuse, picioarele ușor depărtate, așezate pe aceeași linie, apucându-și reciproc prize de mânecă. Din această poziție, fiecare copil va trage sau va împinge cu brațul pentru a-și dezechilibra adversarul și a-l determina să pășească în afara liniei, obținând astfel un punct. După un număr, stabilit de la început, de încercări se va schimba brațul de luptă. Jocul formează deprinderi specifice procedeului O Soto Gari și dezvoltă forța generală, în
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
picioarele apropiate și întinse, brațele îndoite, cu palmele la nivelul pieptului, orientate spre înainte. Distanța dintre cei doi copii este de circa 30 cm. Scopul jocului este ca prin lovirea sau împingerea palmă în palmă, unul dintre jucători să fie dezechilibrat și să fie nevoit să pășească. Punctul este realizat în momentul în care adversarul este dezechilibrat, pășește spre înainte sau spre înapoi sau se sprijină de adversar. Se joacă până la un anumit număr de puncte sau un anumit timp. Pentru
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
cei doi copii este de circa 30 cm. Scopul jocului este ca prin lovirea sau împingerea palmă în palmă, unul dintre jucători să fie dezechilibrat și să fie nevoit să pășească. Punctul este realizat în momentul în care adversarul este dezechilibrat, pășește spre înainte sau spre înapoi sau se sprijină de adversar. Se joacă până la un anumit număr de puncte sau un anumit timp. Pentru a obține punct, nu este necesar, neapărat, să se atace, ci doar să se evite lovitura
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
Se joacă până la un anumit număr de puncte sau un anumit timp. Pentru a obține punct, nu este necesar, neapărat, să se atace, ci doar să se evite lovitura prin depărtarea palmelor, iar dacă adversarul atacă prea imprudent se va dezechilibra. Trebuie să subliniem faptul că cei doi combatanți trebuie să înceapă mereu din poziția inițială. Jocul dezvoltă, în primul rând, abilitatea de a utiliza doar o anumită parte a corpului (în cazul nostru brațele), echilibru static, îndemânarea, viteza de reacție
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
sprijin înapoi, cu piciorul drept și respectiv stângul flexat din genunchi la 90°. La începutul jocului combatanții ridică bazinul de pe sol și rămân în sprijin pe brațe și un picior. Scopul jocului este, ca prin împingere în picior să se dezechilibreze adversarul și să atingă solul cu altă parte a corpului. După o repriză cu un picior se schimbă poziția celor doi jucători. Exercițiul urmărește dezvoltarea forței picioarelor, a spatelui (datorită poziției bazinului) și a brațelor. LUPTA CU AMBELE PICIOARE / III
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
la ridicarea adversarului. Variantă Jucătorii sunt așezați unul înaintea celuilalt, cu picioarele întinse, lipite și ridicate, cu sprijin înapoi pe coate. Din această poziție de echilibru instabil, se încearcă prin lovire, din lateral sau împingere talpă în talpă, să se dezechilibreze adversarul. Pierde un punct cel care atinge solul cu picioarele. Se dezvoltă viteza de reacție, forța la nivelul abdomenului și a spatelui. LUPTA PENTRU TEREN / I, III / forța / musculatura picioarelor, trunchiului / Jucătorii sunt “spate în spate”, de coate apucat, plasați
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
care ajunseseră pare clătinat; El n plusează) Ascultați-mă, ați trecut printr-un moment greu, dar există șansa de a fi depășit. N-are rost să gîndiți altfel. (după o mică pauză) Nici nu se poate altfel. Ea 2: (mai dezechilibrată de discursul lui El n; îl privește întrebătoare pe El 1) Tu ce zici? Crezi că...? El 1: (înțelegînd exact valoarea schimbărilor propuse de El n) De ce nu? De ce nu? Tot ce există se schimbă... Totul se supune schimbăriii... (sună
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
aruncînd în scenă gunoaie, ziare, zdrențe etc.; vîntul smulge frunzele, florile și fructele; de afară se aude glasul lui El n: "Nu așa! Nu așa!") El n: De ce? De ce și eu?! Nu! De ce și eu?! (presat de suflu, intră dezorientat, dezechilibrat cu bucăți de gunoaie pe el; se împiedică și, strigînd "Nu așa!", rostogolește împreună cu toate obiectele măturate de vînt pînă în culise; după cîteva clipe de liniște totală, se aude: Parcă era un cîntec pe-aici...") Cavou bar In memoriam
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
de fapt e un joc de dureri... de bîlbîieli... de convingeri încrucișate... și nu știu cum să rezolv jocul... nici pe orizontală... nici pe verticală... De asta îl chem pe Ovidiu... Costache: Ce să-ți facă Ovidiu... Mai mult te tulbură... te dezechilibrează... Octav: Păi ăsta e și rostul lui Ovidiu... Să mă dezechilibreze... Mona: Deci ai trecut la rubrica paradoxuri... Octav: Nu, iubito, sîntem la rubrica "banalități lustruite". Oare e așa de greu de înțeles că numai șocul, numai o zgîlțîire, cît
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
încrucișate... și nu știu cum să rezolv jocul... nici pe orizontală... nici pe verticală... De asta îl chem pe Ovidiu... Costache: Ce să-ți facă Ovidiu... Mai mult te tulbură... te dezechilibrează... Octav: Păi ăsta e și rostul lui Ovidiu... Să mă dezechilibreze... Mona: Deci ai trecut la rubrica paradoxuri... Octav: Nu, iubito, sîntem la rubrica "banalități lustruite". Oare e așa de greu de înțeles că numai șocul, numai o zgîlțîire, cît de mică, ne poate salva de un echilibru care ne încremenește
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
-și iubește nevasta și copiii, dar care duce o viață lipsită de nerv, purtată de briza unei autarhice mulțumiri mic-burgheze. Avem apoi femeia-soție, ajunsă la capătul căutărilor, viețuind fericită și autosuficientă. Avem apoi Femeia-ideal type, frumoasă, inaccesibilă, În mod special dezechilibrată În ultimul roman holderian, de care "el" se Îndrăgostește pe nepusă masă, atît de ea cît și de atmosfera din jur: se Îndrăgostește, de fapt, bărbatul de o planetă dintr-o altă galaxie, În urma unui impuls bovaric implantat profund de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
distanță de un centru puternic de atracție, cel mai mare va fi mai puternic atras. Pe verticală, acest efect dă măsura ponderii părții superioare. Când un obiect are prea mare greutate vizuală, el trage în jos atât de puternic, încât dezechilibrează compoziția. B. (1) Distanța sporește greutatea vizuală. Această afirmație contrazice ceea ce știm din fizică. Legea gravitației a inversului pătratului spune că atracția fizică scade cu pătratul distanței. Din moment ce atracția gravitațională determină greutatea fizică, rezultă că obiectele devin mai ușoare odată cu
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ansamblu, ar descoperi că turnul ridică acel centru mai sus decât ar fi acesta doar pentru clădirea principală. Dacă un turn înzestrat cu un atare centru secundar propriu nu s-ar sprijini pe o clădire suficient de masivă, ar părea dezechilibrat în două sensuri. Raportat la o bază slabă, centrul secundar ar arăta prea greu la vârf, iar privit în sine însuși, ar evidenția o greutate vizuală atât de mare, încât s-ar desprinde, trăgând restul turnului după el, ca pe
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ar fi obținut. Într-un portret din profil de Picasso (figura 65), un gât lung susține masa grea a capului ca un trunchi de copac. Simplitatea izbitoare a ochiului mare adaugă o greutate atât de mare feței, încât l-ar dezechilibra dacă nu ar fi așezat pe axa centrală a tabloului. Prin așezarea sa, greutatea ochiului echilibrează figura și nu acționează ca o consolă greoaie care ar face capul să se încline. Legată de axa centrală, postura curajoasă a capului este
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
realul, apoi urmărește cu "ochii mari" propria evoluție, reprezentând-o modular: "Luna trecută, de pildă/ M-am îngrășat în careul B8, A7/ Când am început să prosper și în careul A2, E9". Lumea trece printr-un cataclism ce o va dezechilibra; de aceea,poetul este nevoit să aștepte: "Să se mai întremeze puțin/ să mă pot urca pe cântar". Spre ce se îndreaptă ultimul vers? Își pierde lumea echilibrul și poetul nu se mai poate raporta la ea? Sunt multe versuri
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
firesc, atenția noastră e atrasă de manifestările mitice agitate, tumultuoase, ostentative. Analistul tinde astfel să supraliciteze aspectele nevrotice, să perceapă acest psihism numai prin stările sale morbide, iar acestea, într-adevăr, corespund perioadelor de criză, momentelor de tensiune sau de dezechilibra din interiorul corpului social. Regula ne spune totuși că întotdeauna în normal există germenele patologicului. De fapt, fiecare dintre miturile politice pe care am încercat să le conturăm există, sub o formă banalizată, minimalizată, în afara cadrului specific societăților bolnave. Atașamentul
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
plus, un proiect SAPARD nu a „acoperit”, de regulă, comunitatea care a inițiat un proiect FRDS. Proiectele de dezvoltare comunitară pot fi privite ca mijloace prin care se încearcă reducerea costurilor unui proiect de dezvoltare, prin diminuarea „relațiilor asimetrice” și „dezechilibrate” între actorii locali (comunități, instituții locale, regionale, publice sau private, ONG-uri etc.) și, implicit, a „costurilor de tranzacție” pe care le implică aceste relații. Doar câteva ilustrări în acest sens. Oferirea de servicii de consultanță contracost unei comunități pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
legea privind sectoarele protejate, care inaugurează o politică planificată a patrimoniului arhitectural, aplicată în centrele orașelor istorice. Statul își asumă finanțarea operațiunilor de reabilitare. În această politică tipic centralizată, sunt protejate exemplarele din patrimoniul național împotriva mareei de urbanizare care dezechilibrează morfologia orașelor. Anul 1964 reprezintă o schimbare radicală de scară și o inversare a punctului de vedere. Totul se petrece ca și cum amenințarea asupra orașului ar necesita depășirea cadrului acestuia. Din instrument de evaluare, patrimoniul devine obiect de evaluat. Dinspre oraș
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
sistemului natural al corpului este «dislocată» și chiar pare să contamineze corpul ca întreg” (Wilson, 1995, p. 249Ă. Această perspectivă aduce o evaluare negativă a protezei, din poziția unității și a centralității organismului uman: proteza dezasamblează și reasamblează tehnologic corpul, dezechilibrând ordinea interioară a unui sistem închis și suficient sieși. În cadrul discursului cyborgic însă, corpul uman devine o colecție de părți, iar organul un obiect de înlocuit. O definiție neutră a protezei în această direcție este dată de același teoretician: „o
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
0,3 ml/minut, adică 400 ml/zi. Această cantitate se numește pierdere obligatorie de apă. Nu numai apa trebuie recuperată din plasma filtrată. Există cantități importante de glucoză, aminoacizi, ioni care trebuiesc readuși în circulație, pentru a nu se dezechilibra homeostazia. Procesul de ultrafiltrare glomerulară are o selectivitate redusă, deoarece el reține doar elementele figurate și proteinele. Toate celelalte molecule dizolvate în plasmă trec liber în ultrafiltrat, în așa fel încât ultrafiltratul este izoosmotic cu plasma. Spre deosebire de ultrafiltrare, reabsorbția este
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]