3,363 matches
-
di Cassibile" (după locul unde a fost semant) ori ca "Armistizio dell'8 Settembre". În primăvara anului 1943, preocupat de situția dezastruoasă de pe front, Mussolini a demis mai mulți funcționari din guvern considerați mai loiali regelui Victor Emanuel decât regimului fascist. Aceste schimbări au fost considerate ostile față de rege, care se arăta din ce în ce mai critic la adresa guvernului și lui Benito Mussolini. Este foarte posibil ca după aceste manevre, regele să fi luat în considerație anumite contramăsuri, care aveau să ducă până la urmă
Armistițiul dintre Italia și forțele armate Aliate () [Corola-website/Science/310848_a_312177]
-
lui Mussolini. Pentru a scoate Italia din război, regele a cerut sprijinul lui Dino Grandi. Grandi era unul dintre conducătorii cei mai importanți ai fasciștilor, iar în tinerețe fusese considerat o alternativă credibilă la conducerea lui Mussolini în fruntea Partidului Fascist. Regele mai spera de asemenea ca ideile lui Grandi despre fascism să fie mai blânde decât ale lui Mussolini. Diferiți amabasadori, inclusiv Pietro Badoglio, i-au propus lui Grandi să-i succeadă lui Mussolini.. Mișcarea de contestare a lui Mussolini
Armistițiul dintre Italia și forțele armate Aliate () [Corola-website/Science/310848_a_312177]
-
suferit distrugeri în perioada războiului civil spaniol (1936-1939), când era principala fortăreață republicană. Orașul a fost asediat vreme de doi ani și jumătate de forțele naționaliste ale generalului Franco, și, când Madridul a capitulat, războiul s-a sfârșit. Din perioada fascistă, de la sfârșitul războiului și până în 1975, la moartea lui Franco, Gran Vía a fost redenumită Avenida Jose Antonio de Primo de Rivera, după numele fondatorului Partidului Fascist Spaniol. După reinstaurarea democrației și a monarhiei sub regele Juan Carlos, aceasta și
Madrid () [Corola-website/Science/296725_a_298054]
-
generalului Franco, și, când Madridul a capitulat, războiul s-a sfârșit. Din perioada fascistă, de la sfârșitul războiului și până în 1975, la moartea lui Franco, Gran Vía a fost redenumită Avenida Jose Antonio de Primo de Rivera, după numele fondatorului Partidului Fascist Spaniol. După reinstaurarea democrației și a monarhiei sub regele Juan Carlos, aceasta și multe alte străzi din Madrid au revenit la vechile denumiri, dinaintea perioadei Franco. Sfârșitul războiului civil a adus Madridului o perioada de prosperitate. Dezvoltarea orașului a fost
Madrid () [Corola-website/Science/296725_a_298054]
-
alți consăteni eram angajați, el pe gireada cu snopi de grâu, aruncând snop după snop pe batoză și eu pe gireada de paie, pentru că o batoză, în considerațiile noastre de țărani prezenta o valoare, pregătea grâul necesar pentru alimentația armatei fasciste, și se putea de la mari înălțimi observa și prezenta un obiectiv ușor de bombardat. Batoza, poate, prezenta valoarea unei sonde de petrol. Mai târziu, când pericolul a trecut, când și războiul se terminase, după câțiva ani, când însăși Ganea, imediat
Sărcia, Banatul Central () [Corola-website/Science/304691_a_306020]
-
și Scarlatti. Numele ei este păstrat viu de unul din cele mai mari concursuri de pian din lume, Concursul International de Pian , din Vevey, Elveția. Născută în România într-o familie de evrei (sefarzi) români, este nevoită, în situația regimului fascist românesc, să se refugieze în 1940 în Franța, de unde datorită persecuțiilor rasiale, în 1942 se refugiază în Elveția, la Vevey, unde a fost naturalizată ca elvețiană. Datorită legilor discriminatorii ale României acelor vremi, Clara Haskil nu a avut dreptul, ca
Clara Haskil () [Corola-website/Science/297427_a_298756]
-
Comunist Român (PCR), în perioada interbelică făcând parte din conducerea unor organizații de masă legale, create și conduse de către PCR. A luat parte la constituirea Comitetului Național Antifascist în anul 1933 și a altor orgnizații legale de luptă împotriva pericolului fascist. Din cauza activității sale antifasciste, începând cu anul 1936 a fost arestat și judecat de mai multe ori, fiind întemnițat timp de mai mulți ani în închisorile de la Doftana, Miercurea Ciuc și Târgu Jiu. A fost membru fondator al asociației "Amicii U
Petre Constantinescu-Iași () [Corola-website/Science/307209_a_308538]
-
declanșată pe 6 aprilie 1941, în timpul celui de-al doilea război mondial. Conflictul s-a încheiat cu predarea necondiționată a Armatei regale iugoslave de pe 17 aprilie 1941, ocuparea regiunii de către puterile Axei și crearea Statului Independent al Croației (NDH). Italia Fascistă a atacat Regatul Greciei în octombrie 1940 și a suferit o serie de înfrângeri, fiind nevoită să se retragă spre bazele de pornire din Albania. Adolf Hitler a considerat că este nevoie să intervină în ajutorul aliatului său, nu doar
Invadarea Iugoslaviei () [Corola-website/Science/309726_a_311055]
-
doar 11 zile de luptă, pe 17 aprilie. După înfrângere, Iugoslavia a fost împărțită între Germania, Ungaria, Italia și Bulgaria, cea mai mare parte a Serbiei fiind ocupată de Germania, în timp ce România nu a participat la dezmembrarea vecinului său. Liderul fascist croat Ante Pavelić a profitat de momentul prăbușirii Regatului Iugoslaviei pentru a proclama independența Croației. Armata regală iugoslavă, formată după primul război mondial, era echipată încă la începutul deceniului al cincelea cu arme din epoca Marelui război. Piesele de artilerie
Invadarea Iugoslaviei () [Corola-website/Science/309726_a_311055]
-
Paris, e de presupus că Italia ar fi putut de asemenea să obțină părți din fostele colonii germane. Toate aceste câștiguri evidente nu au fost luate în seamă de politicienii italieni, iar mitul "victoriei mutilate" s-a dezvoltat, alilmentând propaganda fascistă și facilitând ascensiunea lui Benito Mussolini. În timpul războiului, Italia a suferit pierderi omenești mai mici decât cele britanice și incomparabil mai mici decât cele franceze, iar problemele sociale cărora a trebuit să le facă față, (industria de război care trebuia
Urmările Primului Război Mondial () [Corola-website/Science/305524_a_306853]
-
ale colaboaraționiștilor erau conștienți de forța în creștere a partizanilor și au încercat să declanșeze o serie de șapte ofensive antipartizani. Cele mai mari ofensive din această serie au fost acțiunile la care au participat Wehrmachtul, SS-ul, forțele Italiei Fasciste, ustașilor, cetnicilor și bulgarilor - Fall Weiss (Planul Alb) și Fall Schwarz (Planul Negru), sau, după cum sunt cunoscute în istoriografia iugoslavă „Ofensiva a 4-a” și „Ofensiva a 5-a”. În conflictul cu forțele Axei, partizanii au reușit să câștige sprijinul
Partizanii iugoslavi () [Corola-website/Science/311594_a_312923]
-
crimelor partizanilor iugoslavi. Partizanii nu au avut un program oficial de eliminare al adversarilor, spre deosebire de ustași, cetnici, italieni și germani. Ar mai trebui spus că Iugoslavia a suferit pierderi de aproximativ 500.000 de oameni (civili și militari) în timpul ocupației fasciste, din care doar o mică parte reprezintă victimele răzbunării partizanilor. Acest capitol al istoriei partizanilor a fost un subiect tabu în fosta RSF Iugoslavia până la sfârșitul deceniului al nouălea, ceea ce a dat prilejul propagandei naționaliste să declanșeze acțiuni pentru manipularea
Partizanii iugoslavi () [Corola-website/Science/311594_a_312923]
-
Sicilia a fost depășită la diferență mare de creșterea industrială a marilor zone urbane din nordul Italiei. Rețeaua de crimă organizată cunoscută sub numele de mafia și-a păstrat influență din secolul al XIX-lea, deși parțial suprimata de regimul fascist de la sfârșitul anilor 1920. După cel de Al Doilea Război Mondial, Sicilia a fost eliberată de forțele anglo-americane între 10 iulie și 16 august 1943. După 1946, Sicilia a devenit regiune autonomă și a beneficiat de reformă agrara parțială din
Sicilia () [Corola-website/Science/296740_a_298069]
-
ajuns la o concluzie în februarie 1955. Pe lângă reglementările generale și recunoașterea statului austriac, au fost detaliate explicit drepturile minorităților slovenă și croată. Anschlussul (unirea politică) cu Germania, așa cum a avut loc în 1938, a fost interzisă. Organizațiile naziste și fasciste au fost și ele interzise. Mai mult, Austria a anunțat că se va declara permanent neutră după adoptarea tratatului. URSS își exprimase dorința pentru o asemenea declarație de neutralitate ca garanție că aceasta nu va adera la NATO după retragerea
Tratatul de independență a Austriei () [Corola-website/Science/321860_a_323189]
-
fatal Bauhaus, ca și multe alte intreprinderi intelectuale și artistice. Datorită creșterii continue a presiunii politice, Staatsliches Bauhaus este în final închisă, în 1933, la ordinele specifice ale regimului nazist. De fapt, atât Partidul nazist cât și alte grupuri politice fasciste se opuseseră continuu mișcării Bauhaus de-a lungul anilor 1920, văzând-o sau doar pretextănd că o văd ca "un cuib de comuniști", în special datorită artiștilor originari din Rusia. Unii dintre arhitecții ce contribuiseră la arhitectura "complexului Weissenhof" au
Bauhaus () [Corola-website/Science/299773_a_301102]
-
pentru decenii statutul filosofilor români. În special cu mijloace rudimentare și suprasimplificări, invocând doctrina „marxist-leninistă”, Pătrașcanu a polemizat cu filosofi de mare importanță, ca Blaga, Rădulescu-Motru, Florian, Cioran și i-a prezentat ca idealiști, iraționali, mistici, burghezi, imperialiști, și uneori fasciști. Printre pseudo-marxiștii locali, o nouă stea a apărut repede, Constantin I. Gulian (1914-2011), membru al Academiei Române din 1955 până la moarte. Gulian a prezentat la vârful carierei sale niște expoziții de filosofie hegeliană, lipsind-o de orice valoare. În timpul primelor decenii
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
făcută României. Ulterior, oferta va fi reînnoită, în urma unor convorbiri cu aceiași oficiali, în 7 noiembrie 1936 și în 16 noiembrie 1936. "Combinațiile" lui Nicolae Titulescu vor face obiectul mai multor interpelări în parlament ale lui Gheorghe Brătianu, numit lider fascist de "Pravda" din 15 decembrie 1936. Nicolae Titulescu va fi demis în 29 august 1936, printre altele și pentru faptul că cedase cu de la sine putere comuniștilor spanioli, o comandă românească făcută în Franța, de 100 tunuri grele Schneider-Creusot și
Mihail R. Sturdza () [Corola-website/Science/306204_a_307533]
-
de sprijinul țarului.în 1935, țarul Boris a preluat puterea în stat, folosindu-se de premierii-paravan Gheorghi Kioseivanov] (1935-1940) și Bogdan Filov (1940-1943). Regimul țarului a interzis toate partidele de opoziția și a aliat țara cu Germania Nazistă și Italia Fascistă. Deși Bulgaria a semnat alături de Iugosalavia și Grecia Pactul balcanic din 1938, problemele teritoriale au continuat să mocnească. În timpul mandatului lui Filov, Bulgaria s-a apropiat tot mai mult de Germania Nazistă, primind din partea lui Hitler sudul Dobrogei (Cadrilaterul) în
Regatul Bulgariei () [Corola-website/Science/313296_a_314625]
-
fostul președinte Jiang Zemin și partidul comunist și-au manifestat intens ostilitatea față de această mișcare, pornind un groaznic genocid. Peste 100000 de adepți Falun Dafa au fost închiși din 1999 până în prezent în lagăre de concentrare și exterminare asemenea celor fasciste și sovietice, denumite centre de reeducare unde sunt supuși la agresiuni fizice ca torturi, bătăi, imobilizare în poziții traumatizante și agresiuni psihice(umilirea celor aflați în detenție, obligarea la denunțarea propriei credințe). Practicanții Falun Dafa sunt folosiți și în recoltarea
Republica Populară Chineză () [Corola-website/Science/298086_a_299415]
-
drapel, prin referință la cîteva sisteme de definire a culorilor, astfel: În decembrie 2007, fostul președinte moldovean Vladimir Voronin și-a arătat antipatia fata de drapelul și stema Republicii Moldova pe motiv că sunt prea românești, și l-a numit „drapel fascist” . În mai 2011, câțiva vorbitori de limba rusă din Chișinău au ars . În martie 2012, consiliile primăriilor din Bălți și Cahul, au adoptat, ilegal, un drapel necunoscut, cu 2 benzi, roșu și albastru, și cu stema Republicii Moldova, motivându-și astfel
Drapelul Republicii Moldova () [Corola-website/Science/313920_a_315249]
-
fost adoptat pentru prima dată, definind rolurile CICR și ale Ligii în cadrul mișcării. În timpul războiului dintre Etiopia și Italia între anii 1935 și 1936, Liga a contribuit cu ajutoare în valoare de aproximativ 1,7 milioane franci elvețieni. Datorită regimului fascist din Italia, condus de Benito Mussolini, statul italian a refuzat orice cooperare cu Crucea Roșie, aceste bunuri fiind livrate doar Etiopiei. În timpul războiului, aproximativ 29 de persoane și-au pierdut viața chiar fiind sub protecția explicită a simbolului Crucii Roșii
Mișcarea Internațională de Cruce Roșie și Semilună Roșie () [Corola-website/Science/306799_a_308128]
-
urgența înfăptuirii unei expansiuni imperiale, considerând că Italia are nevoie de „spațiu vital” pentru colonizarea „surplusului de populație”, iar cucerirea sus-numitului spațiu trebuind să fie sprijinit de alte țări, fiind și în interesul acestora. Dorința pe termene scurt al regimul fascist era „hegemonia politică în regiunea mediterano-dunăreano-balcanică”. Mai mult chiar, Mussolini visa la cucerirea „unui imperiu care să se întindă de la Strâmtoarea Gibraltar până la strâmtoarea Hormuz”. Hegemonia în Balcani și Mediterana a fost cheia dominației Romei Antice în zonă. Fasciștii italieni
Bătălia Alpilor Occidentali () [Corola-website/Science/334848_a_336177]
-
un rol important. Implicarea militară italiană a fost atât de mare încât se poate spune că Francisco Franco își datorează în cea mai mare măsură victoria intervenției Romei. Mussolini și-a implicat țara într-un „război extern total” datorită planurilor fasciste pentru includerea Spaniei într-un viitor Imperiu Italian dar și pentru mobilizarea populației pentru război și crearea unei așa-zise „culturi războinice”. Victoria din războiul din Etiopia a dus la o reconciliere în relațiile germano-italian după ani de tensiuni. Ca
Bătălia Alpilor Occidentali () [Corola-website/Science/334848_a_336177]
-
ale poporului italian”. Deputații i-au întâmpinat discursul cu aclamații „Nisa!Corsica! Savoia! Tunisia! Djibuti! Malta!” Mai târziu în cursul aceleiași zile, Mussolini a vorbit membrilor Marelui Consiliu al Fascismului despre „tema a ceea ce el numea scopurile imediate ale "dinamismului fascist"”: Albania, Tunisia, Corsica, (teritoriu al Franței), Ticino, (un canton al Elveției) și tot „teritoriul francez de la est de râul Var”, inclusiv Nisa, dar nu și Savoia. Începând cu anul 1939, Mussolini a afirmat public de mai multe ori că Italia
Bătălia Alpilor Occidentali () [Corola-website/Science/334848_a_336177]
-
Suezul) trebuiau distruse. Pe 31 martie, Mussolini a afirmat că „Italia nu va fi cu adevărat o națiune independentă atâta vreme cât va avea Corsica, Bizerta, Malta drept gratii ale închisorii mediteraneene și Gibraltarul și Suezul pe post de ziduri.” Politica externă fascistă pornea de la premiza că, mai devreme sau mai târziu, democrațiile occidentale - Regatul Unit și Franța în principal - trebuie să fie înfruntate. Cuceririle armate ale Italiei, Africa de Nord și Răsăriteană, separate de Sudanul Anglo-Egiptean, trebuiau să fie legate printr-un coridor sigur
Bătălia Alpilor Occidentali () [Corola-website/Science/334848_a_336177]