5,121 matches
-
inspiră nu din tradițiile și funcțiile Academiei Române, ci se dorește mai degrabă o parafrază semantică la ceea ce anticii numeau "Academia" din Atena (în fapt "Grădina lui Akademos", reputată prin calitatea principală a locației, de a găzdui dezbaterea filosofică a marilor gânditori ai cetății și împărtășirea către tânăra generație a ideilor și valorilor generatoare de frumusețe, adevăr și progres cultural). Obiectul de activitate și menirea Academiei Artelor Tradiționale din România constau, între altele, din etalonarea valorilor individuale, reale, ale culturii și civilizației
Muzeul Civilizației Transilvane „ASTRA” din Sibiu () [Corola-website/Science/314933_a_316262]
-
unei definiții globale a acestui termen. Noțiunea însăși permite totuși restrângerea problemei la unele teme comune. Pe prim plan stă preocuparea asupra existenței concrete a individului și asupra problemelor ce rezultă din subiectivitatea și conștiința de sine a omului. Primul gânditor care a expus unele idei ale filosofiei existențiale a fost reprezentantul scepticismului religios, Blaise Pascal, deja în cursul secolului al XVII-lea. Pascal se opunea raționalismului strict al lui Descartes și categorisea drept arogantă pretenția filosofiei teoretice de a da
Filosofie existențială () [Corola-website/Science/298027_a_299356]
-
de vedere, un om plin de contradicții. Născut într-o familie de nobili din Imperiul Rus, îl obsedau în aceeași măsură excesele burgheziei și ascetismul autoimpus al stoicismului. Deși și-a întemeiat un sistem propriu de credințe religioase, câștigând respectul gânditorilor laici, nu a reușit niciodată să reconcilieze conceptele de artă și frumos în viața reală. Cercetând opera lui Tolstoi, Vladimir Nabokov observa că doar două subiecte l-au atras cu adevărat pe acesta, anume viața și moartea, iar ele au
Lev Tolstoi () [Corola-website/Science/299589_a_300918]
-
ale mișcării cunoscute sub numele de tolstoism. Spre sfârșitul vieții, Tolstoi caută din ce în ce mai atent înțelepciunea supremă și mântuitoare. O caută în sine, în mujici, în gândurile oamenilor înțelepți. Frecventa vechea filozofie chineză, indiană, ebraică, creștină. Caută răspunsuri în operele unor gânditori și profeți precum Buddha, Lao Zi, Isaia, Iisus. Dintre cei moderni, îi prefera pe Pascal, Kant, Gandhi. Îi displăceau, în schimb, autorii "„la modă”", un Schopenhauer, un Nietzsche, sau rușii care puteau fi suspectați de decadență. Citind „"Dama de pica
Lev Tolstoi () [Corola-website/Science/299589_a_300918]
-
întrucât lumpenproletariatul depinde în fond de burghezie și aristocrație pentru a-și asigura subzistența. Datorită acestui ultim fapt, Marx considera lumpenproletariatul drept forță contrarevoluționară. Definiția lui Marx a influențat sociologii contemporani, îngrijorați de numeroasele elemente marginalizate ale societății numite de gânditorul german „lumpenproletariat”. Sociologii marxiști, dar și unii nemarxiști folosesc termenul pentru a-i denumi pe cei văzuți ca victime ale societății moderne (beneficiarii programelelor de asistență socială, cerșetorii și oamenii fără domiciliu), care nu au venituri, precum și cei care trăiesc
Lumpenproletariat () [Corola-website/Science/303632_a_304961]
-
(15 noiembrie 1886 - 7 ianuarie 1951) a fost un filosof și un gânditor esoteric francez. s-a născut la 15 noiembrie 1886, în Blois, pe malul stâng al Loirei. În 1904, a venit la Paris, înscriindu-se la Colegiul Rollin, ca student la matematici. În 1908, Guénon era deja implicat în frecventarea tuturor
René Guénon () [Corola-website/Science/298917_a_300246]
-
universală", Guenon a "particularizat-o", ajungând inițiat în hinduism, daoism și Masonerie. Iar în 1911-1912, Rene Guenon s-a atașat de tradiția islamică, luând numele de "slujitorul Unicului", Abdel Wahed Yahia. Guénon a întreținut o vastă corespondență și cu trei gânditori români: Vasile Lovinescu, Marc-Mihail Avramescu și Mihai Vâlsan. După o suferință fizică intensă, Rene Guenon părasește lumea fizică la 7 ianuarie 1951. Corpul său a fost adăpostit în mausoleul familiei soției. Deși opera sa, ca esență spirituală dar și ca
René Guénon () [Corola-website/Science/298917_a_300246]
-
restaurarea înțelepciunii tradiționale în Occident, a fost René Guénon. Departe de a fi fondat prima școală, în timp ce proclama eternul, universalul Adevăr ce stă la baza tuturor religiilor, a preferat să rămână în umbră.” (Arthur Osborne, „Chemarea”) „René Guénon este un gânditor singular cu un uriaș impact în secolul trecut, o personalitate aflată, întreaga viață, în căutarea unei revelații majore.” (Simona-Grazia Dima, „Cultura”)
René Guénon () [Corola-website/Science/298917_a_300246]
-
românesc este în fapt drept roman, ce s-a perpetuat pe parcursul istoriei. În plus, îi părea că dreptul roman respectă drepturile naturale ale indivizilor, formulate în teoriile iluministe ale legii naturale. La sfârșitul acestei perioade, cel mai important și original gânditor este Ion Heliade Rădulescu (1802-1872). Rădulescu a studiat la Academia Domnescă din București, sub îndrumarea lui Neogit Doukas, iar din 1818 a trecut la clasele românești ale lui Gheorghe Lazăr. După moartea lui Lazăr, a devenit profesor la Academie și
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
de Kant, Schopenhauer și budism, dar niciodată n-a scris texte filosofice la propriu. Pe de altă parte, filosofia sa politică, expusă în articole din ziar și editoriale este complet distinctivă. Eminescu este unul dintre cei mai importanți și influenți gânditori politici români conservatori din ultimele decade ale secolului 19. Constantin Leonardescu a studiat la Universitățile din București și Paris, și a fost profesor de filosofie la Universitatea din Iași. În general, a fost influențat de eclectismul francez și a avut
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
considerat un lider al generației sale. Ințial a avut convigeri marxiste tinerești, iar apoi a dezvoltat simpatii naționaliste de dreapta, care l-au dus mai târziu la arest și condamnare. În închisoare redescoperă creștinismul, iar după eliberare s-a considerat gânditor creștin. Deși datorită antecedentelor sale politice, a conținutului ideilor filosofice și a credinței religioase, Țuțea n-a putut publica prea mult, a scris o cantitate considerabilă, inclusiv o lucrare târzie proiectată în cinci volume: "Problemele", "Sistemele", "Stilurile", "Științele" și "Dogmele
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
a fost influențat de Sf. Pavel, Augustin și Toma de Aquino, și l-a cunoscut și admirat pe marele teolog român contemporan cu el, Părintele Dumitru Stăniloae, pe care l-a cunoscut în închisoare. De asemenea, Țuțea a apreciat diferiți gânditori precum Werner Sombart și se referă frecvent la savanți precum Heisenberg și Poincaré. Inițial, Țuțea a respins categoriile idealismului occidental, înlocuind cadrul conceptul kantian cu un spectru de nuanțe empirico-fenomenologice. Filosofia sa de mai târziu, după cum declară el, este un
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
Platon. A tradus mai multe din cele mai dificile dialoguri ale lui Platon. În final, a publicat "Riscul gândirii", în colaborare cu matematicianul Uther Morgenstern, alias Terente Robert. Andrei Cornea este specialist în filosofie greacă antică și de asemenea un gânditor politic. În timpul regimului comunist a publicat puțin în domeniul filosofiei, dar a tradus "Republica" lui Platon. După 1989, a publicat intensiv. Așadar, putem cita interpretarea sa a lui Platon din "Platon. Filozofie și cenzură", interesanta reabilitare a filosofului grec din
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
a acestei remarci exagerate. Cea mai ambițioasă carte a sa este "Omul recent". În acest eseu de filosofie politică și culturală, Patapievici dezvoltă o critică conservatoare a modernității târzii, această lucrare făcând din el în orice caz cel mai notabil gânditor liberal-conservator român contemporan. Mai recent, gândirea sa pare să fi adoptat influențe libertariene. Profesorul Ștefan Afloroaei de la Universitatea din Iași este specialist în hermeneutică. Cărțile care i-au făcut reputația sunt "Ipostaze ale rațiunii negative. Scenarii istorico-simbolice" și "Cum este
Filosofie românească () [Corola-website/Science/318807_a_320136]
-
(815-877) sau Ioan Scottus Eriugena este considerat primul mare gânditor scolastic. Importanța și caracterul inedit al operei lui Eriugena stau în cunoașterea și efortul remarcabil de a introduce în lumea creștină scrierile areopagitice. Numele lui arată locul de proveniență. Astfel, "Scottus" sau "Scotus" înseamnă „scoțianul” iar "Eriugena" sau "Erigena", nume
Ioan Scotus Eriugena () [Corola-website/Science/305664_a_306993]
-
Sir (letonă: "Jesaja Berlins"; n. 6 iunie 1909 - d. 5 noiembrie 1997) a fost un filosof politic englez și un istoric al ideilor, care este considerat ca unul din cei mai importanți gânditori liberali contemporani. s-a născut într-o familie evreiască în Riga, Letonia, fiind ulterior, după imigrarea familiei sale în Anglia, primul elev evreu care a primit o bursă la All Souls College, Oxford. În anul 1979 a primit Premiul Ierusalim
Isaiah Berlin () [Corola-website/Science/303118_a_304447]
-
că individul este liber în măsura în care acționează pentru binele comun, își cedează libertatea individuală în folosul societății.. Într-un caz ideal, în care toți oamenii ar fi raționali, responsabili, legile ar dispărea pentru că am deveni din ce în ce mai puțin deranjați de ele. Unii gânditori au căutat o soluție pentru a elimina elementul irațional (de exemplu, prin educație), dar, așa cum specifică Berlin, această idee are la bază privirea oamenilor ca pe un material brut, pe care cei superiori vor să îl modeleze, fără a cere
Isaiah Berlin () [Corola-website/Science/303118_a_304447]
-
pentru viața lui, ci mai degrabă a apelat la Napoleon al III-lea pentru a-și îndeplini destinul său, sprijinind forțele naționalismului italiene. Napoleon, care a aparținut asociației Carbonari în tinerețea sa, și care se vedea pe sine ca un gânditor avansat în ton cu ideile zilei, a devenit convins că acesta a fost destinul lui, să facă ceva pentru Italia. În vara anului 1858, Cavour s-a întâlnit cu Napoleon al III-lea la Plombières, iar cei doi au semnat
Unificarea Italiei () [Corola-website/Science/306179_a_307508]
-
gândirea politică europeană, cea ce-i șochează convingerea legată de interschimbabilitatea dintre arabism și islam. Întorcându-se în Siria, se alătură unui grup de studenți naționaliști care trec dintr-un cerc islamic în altul, și are astfel contact direct cu gânditori precum Malek Bennabi (مالك بن نبي ) și Muhammad al-Albani (محمد ناصر الدين الألباني), alaturânduse deasemenea pentru un an grupului salafist al acestuia din urmă. După terminarea ciclului de licență se înscrie la programul de master în filosofie la Universitatea Sorbona
Rāšid al-Ġannūšī () [Corola-website/Science/329078_a_330407]
-
alcătuiesc un adevărat florilegiu de teme, idei, trăiri, cuvinte, cuvinte... prin care relevă forța imaginii creatoare izvorâtă dintr-un gând șoptit referitor la profunzimile trăirilor sale sau ale semenilor. Primele 12 creații sunt poezie de idei,un omagiu adus marilor gânditori ai lumii ca: "Filozofie", "Aristotel", "Kant", "Heidegger", "D.D Roșca", "Blaga" etc.
Ion Irimie () [Corola-website/Science/333751_a_335080]
-
Expunere despre [Epistola lui Pavel] către romani), "Ethica seu Scito teipsum" („Etica sau cunoaște-te pe tine însuți”), respectiv "Dialogus inter Philosophum, Judaeum, et Christianum" („Dialogul dintre un filosof, un evreu și un creștin”). La Abélard, ca și pentru toți gânditorii medievali, între rațiune și credință există o legătură foarte strânsă. Spre deosebire de ceilalți, Abélard consideră însă că teologia este reductibilă la dialectică, în sensul că adevărurile de credință, inclusiv misterele, pot fi înțelese de către intelect. Astfel, dacă principiul lui Anselm fusese
Pierre Abélard () [Corola-website/Science/302704_a_304033]
-
tetanos în 1841. Tot după terminarea facultății Thoreau s-a împrietenit cu Ralph Waldo Emerson. Acesta s-a comportat ca o figură paternă și un îndrumător al lui Thoreau, introducându-l în cercul său de prieteni, care cuprindea scriitori și gânditori precum Ellery Channing, Margaret Fuller, Bronson Alcott, Nathaniel Hawthorne și cu fiul său Julian, pe atunci doar un băiețel. Dintre toți scriitorii stabiliți la Concord, doar Thoreau era născut acolo. Din această cauză, Emerson obișnuia să-l numească „"the" man
Henry David Thoreau () [Corola-website/Science/308092_a_309421]
-
instructivă"" pentru transmiterea înțelegerii, reprezentare care poate fi întâlnită până în așa zisul "Organon" al lui Karl Bühler. Sub influența empiriștilor englezi John Locke, George Berkeley, David Hume și John Stuart Mill, precum și a lucrărilor filosofului și matematicianului german Gottlob Frege, gânditorii englezi George Edward Moore și Bertrand Russel au pus bazele metodei analitice în curentele lingvistice contemporane. Fondatori ai neorealismului, ei consideră că analiza exactă a limbajului reprezintă dezideratul principal al oricărei atitudini în filosofie și resping cu fermitate modelul idealist
Filosofie analitică () [Corola-website/Science/302204_a_303533]
-
Moșe ben Iaakov Cordovero (în ebraică "משה קורדובירו"; n. 1522 la Safed? - d. 27 mai 1572 la Safed (azi în statul Israel), cunoscut și sub numele acronim Ramak (רמ"ק)(Rabbi Moshe Kordovero) a fost un teolog și gânditor mistic evreu din Palestina, în vremea dominației otomane), unul din cei mai însemnați învățați ai Kabalei, membru al cercului de cabaliști care au activat la Tzfat în veacul al XVI-lea. Sistematizator al acestei învățături tainice, el a fost maestrul
Moșe Cordovero () [Corola-website/Science/316660_a_317989]
-
filozofia lui pe teren marxist. În afară de a avea mai multe surse de inspirații vitale, marxismul a jucat un rol central în biografia sa intelectuală și pentru cea mai lungă perioadă a vieții sale, scurtă de altfel, el a fost un gânditor marxist. Interpretarea sa asupra gândirii lui Karl Marx a fost anti-naturalistă și anti-pozitivistă. Brzozowski a fost un critic fervent al lui Friedrich Engels și al rolul său în dezvoltarea gândirii marxiste. El l-a acuzat pe Engels de "determinism vulgar
Stanisław Brzozowski (scriitor) () [Corola-website/Science/330463_a_331792]