805 matches
-
ignorantia, III, 4, Cusanus face să corespundă naturii divine, în perfecțiunea ei, forma cercului, iar naturii umane forma unui poligon. înscris în cerc. Persoana care actualizează posibilitățile umanului ar corespunde unui șir de poligoane în care numărul de unghiuri crește indefinit, ceea ce face ca forma poligonului să tindă spre forma cercului. Dar, spune Cusanus. Dacă figura poligonală ar trebui să fie maximă, atunci ea nu ar mai putea subzista ca atare în determinarea unor unghiuri definite, ci într-o figură circulară
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
totală poate fi asociată cu acea distanță verticală mobilizatoare resimțită în zorii unei religii monoteiste de întreaga comunitate, iar de contemplativii ei în toate timpurile. Eliberarea amînată corespunde unei distanțe destinse și într-un fel temporalizate, căci dezlegarea trebuie așteptată indefinit, chiar dacă gîndirea indiană și cea greacă nu insistă pe temporalitate și pe istorie, precum monoteismele. Un alt exemplu: Hans Blumenberg vedea polemica între teologul tradiționalist Johann Wenk și Nicolaus Cusanus ca o situație conflictuală tip. Primul, spune el, ilustra teama
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
modernei geometrii de poziție. La Cusanus, entitățile și legile acestei geometrii sînt fundamentate de o instanță nesituabilă, fără poziție, care desfășoară din Privirea ei întreg spațiul de poziții sau de perspective al universului. Pentru cardinal, lumea este o imensă (și indefinită) sferă de centre perspectivale care converg spre Polul divin. Esențial rămîne faptul că, spre deosebire de modernitatea noastră, cardinalul tratează universul ca pe un simbol în același timp imprecis și dinamic al realității absolute. Tocmai imprecizia universului în raport cu perfecțiunea divină, tocmai caracterul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
ca pe un domeniu al imperfecțiunii, imprecizia lui fiind totuși destul de tolerabilă pentru ca universul să aibă ființă și să permită cunoașterea. Demersul științific ar fi mobilizat, pe de o parte, tocmai de această imperfecțiune inerentă a lucrurilor, care permite aproximări indefinit ameliorabile. Pe de altă parte, trasarea unor limite ferme pentru posibilitățile umane de cunoaștere ar fi făcut ca știința modernă, cercetarea în genere să se concentreze, cu toată forța ei, asupra domeniului imanent, unde totul era de descoperit fără ajutorul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
societățile tîrziu moderne. și totuși, o întrebare de tip metafizic sau religios pare să nu poată fi dezrădăcinată din structurile noastre de gîndire. Pentru o seamă de gînditori, decizia omului modern de a se autofunda revine la o întreprindere contradictorie, indefinită, erodantă. Tocmai conștiința de sine îi cere omului o transcendență în care să se întemeieze, spre care să tindă pentru a se împlini. Ceea ce în literatura filozofică anglofonă a fost botezat the trademark argument argumentul însemnului 2 nu poate fi
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
antibiotice (Ciprofloxacină, Metronidazol, cefalosporine, Imipenem). În cazurile refractare la tratament se ia în discuție colectomia. Formele medii beneficiază de corticoterapie orală sau aminosalicilați per os. Formele ușoare se tratează numai cu aminosalicilați per os, iar în forma cronică tratamentul este indefinit. Formele localizate (rectita) se tratează cu preparate topice locale - microclisme sau supozitoare cu Mesalazină, Saralazină, Budesonid. C. Tratamentul chirurgical este curativ, inclusiv pentru formele cu manifestări extradigestive. Este indicat în megacolonul toxic, hemoragii necontrolate medical, perforație sau malignizare, formele refractare
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
pacient și de apariția efectelor adverse. Majoritatea pacienților necesită cel puțin 1,5-2 ani de tratament. În caz de remisiune terapia se oprește la 1 an după normalizarea transaminazelor (optimă este remisiunea histologică). Dacă răspunsul este incomplet tratamentul are durată indefinită. Măsurile generale cuprind dietă hipercalorică, reducerea aportului de sare și hidrocarbonate pe durata administrării corticoterapiei. În caz de ciroză se recomandă restricție de sare și suplimentarea aportului de proteine. CIROZA HEPATICĂ Definiție Ciroza hepatică (CH) este o afecțiune cronică difuză
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
a obține un beneficiu anume: pensionare, scutire de armată, eventual prelungirea șederii în spital din lipsă de mijloace materiale, etc. În cazul bolii false, bolnavul nu urmărește un scop material (de unde și frecventa întrebare „ce interes are?”), ci menținerea lui indefinită în statutul de pacient cu o boală pe care, într-adevăr, crede că o are. Diagnosticul de „boală falsă” poate fi pus uneori de la prima consultație. De regulă nu se întâmplă așa, iar cu trecerea timpului diagnosticul devine din ce în ce mai greu
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Mirela Culman () [Corola-publishinghouse/Science/92224_a_92719]
-
potențialul său sexual! Oricum, prin Freud, sexul a fost deja plasat într-un spațiu al incoștientului, "confiscat" voinței umane, "instalat" în minte, psihanalizat prin diverse tehnici de interpretare, prin terapie. Nu... Sexul aparține voinței umane. Există o relație profundă și indefinită între potența sexuală și potențialul de putere. În viziunea lui Foucault, puterea și plăcerea merg mână-în- mână; nu sunt opuse, ci complementare, astfel că există "legături circulare" între cele două fenomene: "niciodată nu au fost mai multe focare în care
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
ar fi util să le vadă în concretul lor existențial. Cunoașterea istorică implică un efort mental ce nu poate fi confundat, comparat sau evaluat cu alte tipuri de efort intelectual. Întotdeauna vom avea situația, poate intrigantă pentru ceilalți intelectuali, poate indefinită și incoerentă de: Istorie și... celelalte discipline. Întotdeauna oamenii s-au lovit de complexitatea istoriei cu dublul ei regim: dinamică social-politică, figurare prin cuvânt sau vizual. Foucault a descris funcțiile istoriei, așa cum niciun alt gânditor modern nu a făcut-o
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
mai multe direcții: a) prima se referă la imensitatea câmpului acoperit de acest concept: În plan geografic, este vorba de toate zonele planetei; În plan istoric, sunt cuprinse toate epocile; În plan social, avem de-a face cu un număr indefinit de forme de activitate; b) a doua cauză stă În polimorfia și vitalitatea ritului: În antiteză cu mitul, care nu mai este actualizat și, eventual, recreat decât În zone restrânse ale culturii (literatura, filmul, teatrul, unele forme ale comunicării de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
costului astronomic pe care l-a putut atinge realizarea unor echipamente din pricina depășirii bugetelor inițial alocate și a inutilității confirmate a anumitor proiecte faraonice, puterile publice au sentimentul că pot controla cheltuielile și nu se simt angajate să finanțeze ceva indefinit, în timp ce finanțarea serviciilor le scapă de sub control 542. Marile lucrări urbane întrețin astfel mitul unei puteri politice care pro-duce și stăpânește spațiul, făcând istoria într-o manieră spectaculară, pe când solidaritatea și coeziunea socială presupun activități de gestiune, de întreținere, de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
cu stigmate simboliste (Delft, Mătasea depărtărilor), li se opune năzuința spre centru, punct ferm în rotirea „nervoasă” a timpului, de unde și ocurența simbolurilor insularității. Aventura poeziei, realitate suverană, deasupra vicisitudinilor devenirii, nu anulează însă dilema existențială. „Temuta, roza Moarte” prelungește indefinit dualitatea perspectivelor: spre „suita și ciclica lumină” sau spre „somnul humei triste” (Epilog). O soluție la această scindare se conturează în poema Cantilenă, unde apare, într-o primă și remarcabilă interpretare, motivul „zeului trist”, obosit de propria lui desăvârșire. Disputat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285841_a_287170]
-
rând îngroșarea la un personaj a unei trăsături fiziologice sau sufletești de amănunt, accidentale (...). După acad. G. Călinescu, Caragiale, îngroșând pe alocuri la Cațavencu unele accidente (sentimentalism, galanterie, o anumită probitate în necinste) a dat personajului un «nescio quid personal», indefinit, fugind astfel de media statistică. A reduce exagerarea personajului la un «nescio quid personal» particular, înseamnă tocmai a pierde din vedere reflectarea esenței forței sociale respective, a aluneca în observație statistică. Caragiale a îngroșat personajul lui Cațavencu nu prin sentimentalism
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
stă la baza analizei ricardiene a rentei, întemeiată pe raritatea pământului. O îmbogățire a teoriei liberului schimb este adusă de David Ricardo (1772 - 1823), care credea și el în posibilitățile de dezvoltare a societății capitaliste, dar nu pe un termen indefinit de lung. În opinia acestuia, factorul determinant al dezvoltării economice era creșterea productivității muncii în agricultură. Aceasta din urmă ar fi condus la obținerea alimentelor (componentă esențială a consumului muncitorilor din industrie) la costuri reduse, permițând practicarea unor salarii mici
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
creștină datorită genialului expedient de o transforma Într-una dintre multele povești de aventuri pe care povestitorii le spuneau În serile lungi, În jurul focului. Această teologie, foarte pozitivă În sine, având În vedere că prefigurează o viață fericită de durată indefinită, revelează exigențe psihologice care nu-și găseau răspuns În religia „oficială” și care nu se manifestau doar În credința În viața de „dincolo”, ci ținteau să fie satisfăcute și pe acest pământ. Dorim să afirmăm că exista nevoia unei compensări
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
aspirinei devine mai puțin clar (136). 8.3.2. Betablocantele Reprezintă o medicație frecvent utilizată în boala coronariană, HTA, IC. Ghidurile AHA, American College of Cardiology și American College of Physicians recomandă ca beta - blocantele să fie administrate și continuate indefinit tuturor pacienților cu IMA indiferent de vârstă, în absența contraindicațiilor (60,61). În ceea ce privește administrarea betablocantelor la populația vârstnică, există rețineri privind utilizarea acestora, având în vedere comorbiditățile frecvent asociate. Conform National Cooperative Cardiovascular Project (CCP), din 45.308 pacienți Medicare
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Florin Mitu, Iulia Cristina Roca, Doina Azoicăi () [Corola-publishinghouse/Science/91925_a_92420]
-
un hotar și pentru că definiția lui se află întotdeauna înaintea lui, în pasul proiectat și care urmează să fie făcut sub forma unei noi hotărâri și a unei alte instituiri de hotar, libertatea, ca plasticitate a hotarului și ca multiplicare indefinită a lui, devine „preluare în proiect“. După cum mă preiau pe mine însumi în proiect, pe altul, pe mulți sau lucrurile care mă înconjoară, secțiunea Libertatea ca preluare în proiect se desfășoară pe patru capitole: A hotărî în privința sa, A hotărî
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
exemplarelor în cadrul speciilor, dar este finit la nivelul speciilor înseși. Cu alte cuvinte, el este finit din perspectiva tiparului (regnurile ființei sunt limitate ca număr), dar este infinit din perspectiva indivizilor care, la nivelul hotarelor ce le sunt proprii, multiplică indefinit tiparul. Nu putem spune ce anume este în mai mare măsură: tiparul care se reiterează în fiecare exemplar, ori hotarul fiecărui lucru în virtutea căruia tiparul se afirmă încă o dată; pentru că, în fiecare lucru, noi sesizăm simultan hotarul și tiparul lui
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
depășire a limitei este o depășire a noastră către noi, este succesiva noastră de-finire. Pentru că nu suntem niciodată în odihnă, pentru că suntem mereu în proiect, suntem mereu în alt loc decât în cel în care ne aflăm. Suntem ființa indefinită care se definește liber în raza neașezării sale. Suntem mereu în fața următorului hotar de atins, mereu în fața noastră, suntem fără încetare preluați în proiect. Orice hotărâre, orice instituire de hotare este o preluare în proiect. Proiectul este expresia plasticității hotarului
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
adică în sfera pre-problematică a absenței dialogului dintre finitudine și libertate. Sub destin și sub maladiile de destin, adică sub tensiunea limitelor de depășit și de atins, se trăiește; sub liniștea pacientă a limitelor interioare, se viețuiește. Omul este ființa indefinită care se definește liber sub forma destinului sau a maladiilor de destin. * Progresul libertății în istoria omenirii nu este, de aceea, un progres înregistrat doar în combaterea limitelor exterioare impuse, ci în primul rând în cel al disputei cu limitele
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
raport de adecvare cu posibilul propriu. A nu rămâne sub posibilitățile tale - a depăși, așadar, limita care desparte ceea ce faci de ceea ce ai putea face mai bun - înseamnă a merge în întâmpinarea propriului tău destin. Ratarea apare deci prin întârzierea indefinită sub o limită care nu-ți revine de drept; ea este o boală cronică a nedepășirii, o maladie de destin. Creditul pe care-l oferă ratatul este promisiunea. Posibilitatea ca el să îi amăgească pe ceilalți și să se amăgească
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
-le bolile și exprimând astfel o perversiune obiectivă, răsturnarea și distorsiunea lor în spațiul libertății. Din vina celui mereu supus, care a căzut în uitarea căutării, „cel mai puternic“ și „cel mai supus“ au devenit acum „cei mai neliberi“. Rămânerea indefinită în regimul comenzii și al supunerii transformă relația de comandă- supunere în relație de constrângere. Relația de constrângere este esența puterii pervertite. Însă întrucât anularea mișcării în spațiul libertății nu poate fi proclamată ca atare, puterea pervertită nu se va
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
întâlni variantele proaste ale lui „dincolo“. Depășirea limitelor unui corp obișnuit echivala cu pierderea identității lui, deci fie cu căderea în „altceva“, fie cu degenerarea în monstruos. Depășirea limitelor Universului echivala cu intrarea în imperiul vidului (to kenon) sau al indefinitului (to apeiron), deci în „dincolo“ ul prost al lipsei de repere. Iar „depășirea“ limitei-reper echivala cu ratarea țelului vizat, cu căderea în „dincolo“-ul prost al rătăcirii. Ciclul întoarcerilor acasă ale eroilor greci după războiul troian, din care episodul odiseic
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
nu contestată. Putem spune că sculptura este bucuria finitului. Și ea este până într-atât, încât anulează simțul văzului. Privirea e dispersivă și, dintre toate simțurile, ea este cea mai aptă să obțină un simulacru al infinitului, al infinitului ca indefinit, tocmai pentru că în sine ea nu conține un principiu al limitației. Limita privirii este întotdeauna exterioară privirii, e pusă din afară, și dacă această stavilă nu există, văzul se unește în mod spontan cu emblema fizică a infinitului, care este
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]