4,193 matches
-
l-a pus pe Offenbach imediat în aceeași oală cu Wagner, constatând că creierul unor muzicieni trebuie să fie bolnav. „Vântul care bate prin Germania i-a înnebunit”. "Les Bouffes Parisiens" se aflau însă acum, după succesul cu "Orfeu în infern" și cu recenta operetă "La Chanson de Fortunio", o prelucrare din 1861 după comedia "[Le] Chandelier" a lui de Musset, într-o situație economică foarte bună, și Offenbach a înțeles să-l numească director al teatrului pe un anumit Louis
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
Simpatia vienezilor pentru Revoluția Franceză și admirația lor față de spiritul francez i-au înlesnit succesul acolo. Astfel, Johann Nestroy (1801-1862), directorul din vremea aceea de la "Carltheater", îl chemase stăruitor pe Offenbach la Viena încă din anul 1858. Opera "Orfeu în infern" fusese reprezentată neautorizat pe acea scenă, cu Nestroy în rolul lui Jupiter, înainte de 1860. Cancanul din ultimul act al operei devenise foarte celebru datorită acestor reprezentații, și în 1860 Offenbach a avut parte de o primire extrem de călduroasă la Viena
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
de insuccesul dramei "Le Gascon" de Théodore Barrière (1823-1877), cu care se inaugurase stagiunea la 2 septembrie 1873. Offenbach a renunțat în mod precipitat la aceste proiecte ambițioase, apucându-se în schimb să-și transforme primul său triumf, "Orfeu în infern", într-o feerie muzicală. Succesul enorm pe care l-a avut această adaptare cu decoruri fastuoase și noi numere de balet, prezentată publicului la 7 februarie 1874, i-au redat compozitorului vigoarea și optimismul. Accesele sale de gută s-au
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
îndreptățit de realitate. Expoziția Universală s-a desfășurat în 1878 fără ca artistul să aibă posibilitatea să-și reprezinte vreo operetă nouă. Teatrul "Gaîté" s-a hotărât de-abia în timpul Expoziției să pregătească o nouă înscenare a operei bufe "Orfeu în infern". Nu, acesta nu mai este "Orfeul" meu!” ar fi declarat compozitorul, dezamăgit de rezultatul dedicat publicului larg. Acest public larg a redescoperit însă cu plăcere offenbachiadele, astfel încât Charles Comte (1827-1884), ginerele lui Offenbach și proprietarul actual al teatrului "Bouffes Parisiens
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
Editura J.-C. Lattès (1990), a doua ediție publicat la Editura La Différence (1998); • Sultanes sans royaume (Sultani fără regate) - piesă de teatru ; • Frères musulmans, frères féroces. Voyage dans l'enfer du discours islamiste (Frăția Musulmană, frați feroci. Călătorie în infernul discursurilor islamiste ) - eseu (2002); • Les mensonges des intégristes (Minciunile Fundamentaliștilor) - eseu ; • AlMu'tazila ou la liberté du sujet (AlMu'tazila sau libertatea cuvântului) - eseu (1992); • Contribution à l'étude de la catégorie Aspect en arabe, description et formalisation, (1993); • Enonciation, Enonciateurs
Latifa Ben Mansour () [Corola-website/Science/330905_a_332234]
-
tiranului rege babilonian, despre care profetul spune că va cădea. Acest pasaj a fost aplicat ulterior prințului demonilor, astfel că numele de "Lucifer" a început să fie folosit pentru Satana și a fost răspândit cu ajutorul unor lucrări strict literare, precum Infernul lui Dante Alighieri și Paradisul Pierdut al lui John Milton, dar pentru vorbitorii de engleză cea mai mare influență a fost determinată de utilizarea în King James. Un pasaj similar din Ezechiel 28:11-19, privind "regele din Tir", a fost
Lucifer () [Corola-website/Science/314935_a_316264]
-
cei doi sub puterea lor. În cele din urmă, instictele de vârcolac ale lui Steven se dovedesc cruciale în eliberarea de sub influența malignă. După acest eveniment, în viața celor doi apare fetița Valeria, care este răpită de un demon din Infern în timpul unei lupte între angajații de la "Nornwell" și demonstranții bisericii ioanine. Bănuind că aceșia din urmă nu sunt străini de eveniment, Steven pătrunde în biserica lor și afl ă că, deși se proclama o religie a divinului, secta creează o
Operațiunea Haos () [Corola-website/Science/326913_a_328242]
-
considerate o satiră socială. De exemplu, folosirea pe scară largă a măturilor și covoarelor zburătoare furnizează un substitut nepoluant pentru mașini, precum și o variantă de transport care evită blocajele din trafic, întreg cerul putând fi folosot pentru călătorie. Ulterior, în Infern, protagoniștii asistă la o formă de tortură rezervată păcătoșilor incurabili: aceștia sunt prizonieri în vehicule de sol oribile care emit gaze și se mișcă agonizant de încet pe benzile de asfalt aglomerate. Tot în Infern, protagoniștii întâlnesc un individ cu
Operațiunea Haos () [Corola-website/Science/326913_a_328242]
-
folosot pentru călătorie. Ulterior, în Infern, protagoniștii asistă la o formă de tortură rezervată păcătoșilor incurabili: aceștia sunt prizonieri în vehicule de sol oribile care emit gaze și se mișcă agonizant de încet pe benzile de asfalt aglomerate. Tot în Infern, protagoniștii întâlnesc un individ cu puternic accent german, o mustață tunsă scurt, care poartă o banderolă cu o zvastică pe ea și la vederea căruia demonii tremură. Deoarece istoria alternativă prezentată în roman nu a cunoscut [[Germania Nazistă]], protagoniștii nu
Operațiunea Haos () [Corola-website/Science/326913_a_328242]
-
poartă o banderolă cu o zvastică pe ea și la vederea căruia demonii tremură. Deoarece istoria alternativă prezentată în roman nu a cunoscut [[Germania Nazistă]], protagoniștii nu îl recunosc în această personificare pe [[Adolf Hitler|Hitler]]. Înainte de a pleca în Infern, protagoniștii iau cu ei trei amulete: ”o insignă cu o bufniță,[...] o plăcuță miniaturală aztecă gravată cu un șarpe cu pene care rânjea grotesc, și [...] un pandantiv cu un ciocan argintiu, copie a unui simbol viking”. Ulterior, când cer ajutorul
Operațiunea Haos () [Corola-website/Science/326913_a_328242]
-
scoată afară din casă - acum proprietatea sa. Lauretta și Rinuccio, care se aflau în timpul acesta pe balcon, se apropie fericiți. Gianni Schicchi se adresează în mod glumeț publicului, arătînd că pentru această faptă a fost pedepsit cu alungarea sa în infern. "Cum ne-o arată însuși Gianni Schicchi, întâmplarea aceasta este relatată în Divina Commedia a ilustrului poet italian Dante Alighieri (1265 - 1321) și anume în cîntul XXX din Infernul. Acolo găsim ideea de bază a acțiunii din care s-a
Gianni Schicchi () [Corola-website/Science/332203_a_333532]
-
că pentru această faptă a fost pedepsit cu alungarea sa în infern. "Cum ne-o arată însuși Gianni Schicchi, întâmplarea aceasta este relatată în Divina Commedia a ilustrului poet italian Dante Alighieri (1265 - 1321) și anume în cîntul XXX din Infernul. Acolo găsim ideea de bază a acțiunii din care s-a inspirat auorul libretului. Pe lîngă efectele comice, opera Gianni Schicchi ne prezintă și o satiră reușită a moravurilor claselor avute din Florența, în perioada de la începutul Renașterii. În aviditatea
Gianni Schicchi () [Corola-website/Science/332203_a_333532]
-
și franceză, i-a cunoscut, printre alții, pe Klaus Mann și pe Eugene Ionesco, în a cărui publicație "Transitions" a publicat în 1927. A scris, de asemenea, un roman, rămas nepublicat, "La faune dans un enfer bougeois" ("Fauna într-un infern burghez"). În 1928, după o boală grea, a plecat pentru o vreme la Leipzig, unde a urmat un curs de librar. Captivat de ideea unor călătorii în țări îndepărtate, a studiat apoi la "Școala de limbi orientale din Paris", unde
Georges Devereux () [Corola-website/Science/309915_a_311244]
-
idealului frumuseții venețiene, lucrarea fiind una dintre cele mai ilustrative exemple ale acestei schimbări de stil. Între 1871 și 1877, Rossetti lucrează la opt tablouri diferite cu aceeași temă: mitică Proserpina, fiica zeiței Ceres, răpită de Pluton ca să fie regina infernului,dar a primit permisiunea că o jumatate de an să trăiască pe Pământ. Prin acest mit, Rossetti face aluzie la propria aventură de dragoste cu Jane Burden, soția lui William Morris. Asemenea Proserpinei, si Jane este, într-o anumită măsură
Dante Gabriel Rossetti () [Corola-website/Science/311402_a_312731]
-
se destramă, lui Danaerys i se face milă de soțul ei și îl sufocă. Dornică de răzbunare, o leagă pe maegi de rugul funerar al lui Drogo. Privind cum arde rugul, Daenerys este vrăjită de frumusețea flăcărilor și pășește în infernul lor, ducând cu ea cele trei ouă de dragon. Când focul se stinge, ea apare neatinsă și având alături trei pui de dragon nou-născuți. Uluiți, puținii Dothraki rămași și Ser Jorah îi jură credință. Fiind primul khal feminin și mamă
Urzeala tronurilor () [Corola-website/Science/321667_a_322996]
-
a frecat cu ambrozie în timpul zilelor. Peleus care a mai pierdut câțiva copii în acest mod, a descoperit ce făcea soția lui și i-a interzis să continue. Atunci, Thetis i-a făcut copilului o baie în râul Styx, din Infern, ale cărui ape transmiteau nemurire unei ființe prin contact direct cu fiecare componentă corporală a acestuia. Deoarece l-a ținut de călcâi în timp ce îi făcea baie, această parte a trupului a rămas vulnerabilă, iar Ahile nu a dobândit zeificarea completă
Războiul troian () [Corola-website/Science/303827_a_305156]
-
de Cultură ce au dat generații de intelectuali, dintre care unii, adevărate celebrități. După vizita ministrului comunist al justiției, Avram Bunaciu, În acel penitenciar, au fost puse În aplicare măsuri draconice care fac și acum să tremure carnea pe supraviețuitorii infernului de la Pitești. Datorită imunității parlamentare de care se bucură În calitate de deputat, Liciniu Faină a fost transferat În arestul Ministerului de Interne, a cărui paza era asigurată de un batalion de jandarmi sub comanda aceluiași căpitan care comandase plutonul de execuție
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
totală la „neagră”, unde primea hrană și apă o singură dată la trei zile. Regimul din acel lagăr era inuman și nu este de mirare că unii nu l-au putut suporta. Un șofer care Încercase să evadeze din acel infern a fost prins, legat de un stâlp și toate brigăzile au fost obligate să treacă prin fața lui pentru a-l scuipă. A fost ținut la stâlpul infamiei fără apă și hrana până a murit În chinuri Îngrozitoare. Profesorul Simionescu de la
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
dăduse rezultate pozitive. La Aiud a fost ținut 5 luni În izolare totală și Întuneric deplin, fiind eliberat printre ultimii deținuți politici la data de 30 august 1964, după 19 ani de hăituire, arestări și deportări succesive. Amintirile lui din infernul prin care a trecut se Încheie astfel: : „Datoria noastră, a celor scăpați din ghearele morții, alături de urmașii celor jertfiți, este de a stărui În credința reînvierii spirituale, dar mai ales morale a Neamului”. Partidul comunist din România nu ar fi
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
pășesc în lumea hipnotizantă a bordelului Bellei Cohen, unde bărbații sunt transformați în „porci” conform unor convenții sadomasochiste și unde, în învălmășeala halucinantă a dezmățului, Stephen Dedalus întrezărește stafia acuzatoare a mamei ("Circe"). Bloom îl salvează pe Dedalus din acest infern și, pentru a-i acorda primele îngrijiri, îl transportă într-o gheretă a vizitiilor, unde cei doi îl întâlnesc pe D. B. Murphy, un marinar bețiv ("Eumeu"). În cele din urmă, Dedalus și Bloom ajung la casa celui din urmă, dar
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
Iederei în sala comisiei") sunt oglindite în "Oameni din Dublin". Alte subiecte mai sinistre ca simonia ("Surorile") sau pedofilia ("O întâlnire") nu sunt enunțate direct, deși spectrul lor se poate intui. Hélène Cixous compară cartea cu cercul al optulea al infernului dantesc. Ea observă că volumul începe cu moartea unui om și sfârșește cu o povestire intitulată "Cei morți", semn că întreaga Irlandă trăiește în trecut, este bântuită de vestigiile unei lumi apuse. Ideea este reluată și în "Ulise", în capitolul
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
forțele haosului este urmată de un proces de regenerare și creație. Joseph Campbell și Henry Morton Robinson afirmă: Aluziile literare din opera lui Joyce sunt tot atât abundente ca cele mitologice. La fel ca Dante și Virgiliu care, ieșind din Infern, văd din nou stelele cerului în "Divina Comedie", Bloom și Stephen contemplă în "Itaca" „copacul ceresc al stelelor încărcat cu roade umede, noptatec albăstrii.”. Capitolul "Circe" a fost comparat cu scena intitulată "Noaptea Valpurgiei" din "Faust", cu romanul "Venus înveșmântată
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
civil care a deșirat Vietnamul în două părți opuse : nordul comunist și sudul capitalist subvenționat de americani. Până la fuga pe mare, la vârsta de zece ani, Kim a trăit ca fiind o prelungire naturală a mamei ei. Exilul, paradisul și infernul trăite simultan în cala unui mic vapor în care 200 de persoane au viețuit zi și noapte unii peste alții, iau tăiat cordonul ombilical. Nu pot să nu compar condițiile acestei evadări din infern în infern (de frica de pirați
Editura Destine Literare by Livia Nemțeanu-Chiriacescu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_411]
-
a mamei ei. Exilul, paradisul și infernul trăite simultan în cala unui mic vapor în care 200 de persoane au viețuit zi și noapte unii peste alții, iau tăiat cordonul ombilical. Nu pot să nu compar condițiile acestei evadări din infern în infern (de frica de pirați, de a muri de foame, de a se intoxica cu resturi de alimente îmbibate de uleiul motorului, de lipsa de apă, de a fi obligați să urineze într-un vas ce trecea din mână
Editura Destine Literare by Livia Nemțeanu-Chiriacescu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_411]
-
ei. Exilul, paradisul și infernul trăite simultan în cala unui mic vapor în care 200 de persoane au viețuit zi și noapte unii peste alții, iau tăiat cordonul ombilical. Nu pot să nu compar condițiile acestei evadări din infern în infern (de frica de pirați, de a muri de foame, de a se intoxica cu resturi de alimente îmbibate de uleiul motorului, de lipsa de apă, de a fi obligați să urineze într-un vas ce trecea din mână în mână
Editura Destine Literare by Livia Nemțeanu-Chiriacescu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_411]