1,026 matches
-
știam! Și tata Îmi dăduse de Înțeles același lucru, dar el, măcar, Îmi dăduse libertatea să-mi dau seama singur. La vîrsta ta, continuă predicatorul, ar trebui să citești Scrisorile din moara mea ale lui Alphonse Daudet. Ah! Modul lui insidios de a mă lua drept un Înapoiat mintal și de a preciza numele autorului Scrisorilor din moara mea, o carte pe care o studiasem cu doi ani În urmă! Dacă mi-ar fi sugerat să mă hrănesc cu biberonul nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
revistă fetele cărora mama mă Împiedicase cu șiretenie să le fac curte prin anii cincizeci, deoarece doctorul voia să-i vorbesc despre ea. „Îți dai seama, doctore? De cum voiam să evadez, să mă apropii de o fată, eram În chip insidios readus În sînul familiei. Un preot mă sfătuise să scriu poeme În loc să mă masturbez, dar nu era tot aia, ești de acord? Niște elanuri prea puternice pentru a fi sublimate, presupun... Într-o seară, eram Înghesuiți Într-o mașină, aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
vorbind uneori cu patos, alteori cu ironie ucigătoare - dar întotdeauna la modul afirmativ, căci respectă hotarul dintre admis și interzis (II, p. 110), în schimb, Socrate, adevăratul adversar al oricărui sistem totalitar rigid, poate destabiliza ordinea instituită cu întrebările sale insidioase, preludiu al gândirii libere. Atenus propune metoda deja încercată de Critias spre a-l înlătura pe Socrate : să se dea un ordin de reținere împotriva cuiva (nu-i o problemă pentru noi să arestăm pe cineva), iar filosoful să fie
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Îngenunchiat pe toți. Dar geniul istoriei nu face eroi, cum excelent a Inteles Nichita Danilov: „Moartea lui Malin Tăcu a vestit Revoluția”. (IV) - Din păienjenișul visceral ce unește interiorul dosarelor de urmărire informativa specială, poliția politică a stors o porțiune insidioasa sub denumirea de cod „Operațiunea VENUS”. Cârtita sibilinica a fost pusă În act pe data de 17 iulie 1986 prin Ordinul nr. 009836 dat de ministrul DSS Aristotel Stamatoiu, destinat transferării familiei Alexandru Tăcu de la „S2” la UM6544/225 În
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
să se graveze cuvin tele: „A murit de prea mulți medici.“ — Ia nu mai vorbi prostii, îl repede înciudată Livia. Îi împinge ușurel capul pe spate ca să-i așeze pe frunte un șer vet ud și-i tamponează fața congestionată. — Insidioasă este, pentru fiecare dintre noi, dulcea speranță a vindecării, șoptește la un moment dat bătrânul. — Da’ stai odată locului și nu te mai agita fără rost, îl ceartă soția cu asprime drăgăstoasă în glas. Se așază greoaie lângă el și
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
roșu, schimbă sabia cu lancea! Pusio constată că cel vizat poartă drept unic armament de fensiv doar un coif cu vizieră și apărătoare de ceafă. Se uită mirat spre Vittelius, însă acesta clipește întruna încruntat. Un gând incomod a început insidios să-i dea târcoale. A înțeles pe neașteptate că nici măcar un râu măreț, precum Rinul, nu mai poate împiedica un neam ce devine tot mai puternic să-și mute locul unde dorește și când dorește, fără să ceară permisiunea nimănui
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de viață inferioare, deci toți oamenii sunt maimuțe antropomorfe mari.” „Bunicică. Suntem deja pe pragul În care dumneata bănuiești că ceva nu stă În picioare, dar trebuie ceva muncă să demonstrăm ce și pentru ce. Stupidul e din cale-afară de insidios. Imbecilul Îl recunoști de Îndată (ca să nu mai vorbim de cretin), În timp ce stupidul raționează aproape ca și tine, cu o abatere infinitezimală. E un maestru În paralogisme. Nu există salvare pentru redactorul de editură, trebuie să-și piardă veșnic timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
față de datoria de a dovedi, după disponibilitatea de a avea iluminări. Și-o să-ți pară ciudat, Însă nebunul, mai devreme sau mai târziu, aduce vorba de templieri.” „Întotdeauna?” „Sunt și nebuni fără templieri, dar ăia cu templieri sunt cei mai insidioși. La Început nu-i recunoști, par că vorbesc normal, apoi, deodată...” Făcu semn ca pentru a mai cere un whisky, se răzgândi și ceru nota. „Dar apropo de templieri. Deunăzi, un tip mi-a lăsat o dactilogramă pe problema asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ca să-și fi găsit o muncă mai bine plătită. Multă vreme crezusem că o făcea pentru că astfel putea să-și continue cercetările asupra prostiei omenești, și Încă dintr-un loc de observație exemplar. Ceea ce numea el stupiditate, paralogismul insesizabil, delirul insidios, deghizat În argumentare impecabilă, Îl fascina - și nu făcea decât să repete asta. Dar și aceasta era o mască. Doar Diotallevi era cel care rămânea aici dintr-o joacă, sperând probabil că , Într-o zi, o carte Manuzio i-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
a permis agregarea, în forma democrației liberale, a unui tip de societate în care acțiunea religiei și a moralei este consolidată printr-o structură complexă și subtilă, în care legea și instituțiile se potențează reciproc pentru a descuraja manifestările, când insidioase, când violente, ale răului în istorie. Miza politicii în societatea democratică este dublă: să identifice binele comun, punându-se în slujba lui și, în același timp, să creeze cadrul constituțional cel mai potrivit cu tradițiile și cultura fiecărei națiuni, atât pentru
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
ceea ce înfățișau ele rămânea imprimat muțește pe retină. De mult nu am văzut așa o artă a desenului, atâta finețe concentrică, atâta transparență aproape epidermică în negru și atâta dantelărie a liniilor. Galliani s-a specializat pe portrete uriașe, migălite insidios, cu o delicatețe apăsată, virilă, dar diafană în același timp. Într-un album aflat la librăria Muzeului Querini-Stampalia, am rămas uimită în fața unui desen semnat Galliani, neexpus, dar fotografiat, care înfățișa un falus uriaș și erectil, sprijinit cu aplicație de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
cum sunt (dacă vă puteți imagina, nici măcar de Kotler n-au auzit), au ca atu un soi de viclenie ancestrală și sunt mereu dispuși să manipuleze nepriceperea clienților. Negustorii bărbați sunt cei mai periculoși: abordează problematica gătitului într-o manieră insidioasă și persuasivă și, indiferent ce vând, sunt în stare să convingă o extraterestră să le cumpere toată marfa*. Mai de încredere sunt negustoresele, în special cele în vârstă: fiecare a fost măcar o secundă în viață extraterestră, așa că, din solidaritate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
face personajele, ea există undeva dincolo. Șănțulețele sunt gata formate. Nu mai are deci rost să spun că drama bărbatului sedus de o himeră văzută la semafor nu trece ecranul și nu te izbește în plex sau nu te atacă insidios, făcându-te, la ieșirea din sală, să te gândești la propriile tale infidelități imaginare. Banderas poate Cel de-al doilea film al lui Antonio Banderas în calitate de regizor, El Camino de los ingleses (tradus Ploaie de vară, după titlul englezesc Summer
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
sufletească era mai puternică ca oricând. Totuși nu mai eram cei dinainte, cei care se iubiseră cu toată forța corpurilor lor tinere capabile să ignore războiul și complicațiile vieții. Este adevărat că, așa cum am mai spus, între noi se strecuraseră insidioase moartea, mizeria, frica, despărțirea... Dar se strecurase ceva și mai important, acel cineva inestimabil care purta numele de Minodora. Simțeam că pe el îl durea chiar mai tare decât pe mine certitudinea că va trebui să plece, că este așteptat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
compenseze în relația nemijlocită cu alegătorul audiența pe care media electronică i-o oferă de patru ani contracandidatului său. Cu alte cuvinte, Băsescu trebuie să forțeze de urgență ușa alegătorului acolo unde Năstase i se strecoară de mult în casă, insidios, prin televizor. Rezultatele acestei campanii fulger sunt remarcabile; în numai câteva săptămâni Băsescu a ajuns să-i sufle în ceafă lui Năstase. Panicat, acesta fuge greoi în jurul ringului, ca un boxer care evită lupta, trage de timp, ține de scorul
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
să scapi din încercuire, din spațiul carceral. Și nu cred că personajele sunt atât de naive încât să se iluzioneze că exilul ar însemna cumva o absolvire/o scutire de singurătate. Singurătatea, evident, este prezentă pretutindeni: ne asediază, ne cucerește, insidioasă, tiranică. De altfel, romanul are subtitlul Eseu despre singurătate. În ultima sa vizită la Paris, alături de Patricia, Anne cumpără un roman de Milan Kundera, Ignoranța, care îi rămâne însă necunoscut. În ce măsură alegerea acestui roman despre identitate este (sau nu) una
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
era un pontator? Niculescu îmi explică: unul care ține socoteala orelor de muncă ale altora. De unde dracu le afla, așa mic cum era? În orice caz n-avea încă optsprezece ani, dar ai fi zis că are douăzeci și cinci după felul insidios cu care cuvântul lui intra și ieșea din lucruri, cunoscîndu-le toate fețele, și după felul bătrânicios cum îi fugeau privirile, fără să comunice de îndată ce vedea. Îi dădeam pumni în spinare să vorbească, să răspundă când îl întrebam: "Cum dracu ai
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
cuvântului scris, mă întîmpinau nedumeriți: - Ce mai aștepți? Dă-i drumul!... Refuzam să accept că sunt scriitor, spuneam, senin, că vreau să mă las de scris. Și ce să fac? Într-adevăr, ce vroiam să fac? Timp de patru ani insidioasa oboseală, care nu mă împiedica să trăiesc, dîndu-mi doar iluzia că exist, îmi întindea o cursă pe care tinerețea anilor n-o vedea (că puteam realiza ceva mult mai mare decât literatura), împiedicîndu-mă astfel să-mi revăd manuscrisul, să-mi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
din populația globului. Până una alta, statul, servitorul nostru, are niște funcții de îndeplinit, printre care și aceea de subvenționare a culturii. Numai așa se poate evita cenzura economică, o cenzură mai rea chiar și decât cea politică, pentru că e insidioasă și imposibil de eludat. E un mecanism, nu voința cuiva, a unui dictator pe care eventual poți să-l păcălești. Dar despre asta într-o viitoare tabletă. Cotidianul, 3-4 noiembrie 2001 Cenzura economică Recent au fost invitați la Cluj, de către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cu realitatea, dar și forța de iluzionare a imaginilor, incertitudinea identităților prinse într-un joc al amăgirilor, hrănite deopotrivă de tablourile pictate și de cele vivante. Și atunci, n-am putea vedea oare în acest amplu prolog o modalitate ocolită, insidioasă de a introduce problematica fantomalului? Un prolog, în orice caz, căruia i-am putea zice, fără teama de a greși prea mult, „prolog în circuit închis”, căci nimeni nu se va mai sinchisi până la urmă de trezirea lui Sly, păstrând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
niște patine aduse din Viena cândva de Luminăția Sa pentru bucuria fiului său Nicolae. Stătea pe mal. Se temea. Credea că se va scufunda. Dar auzea mereu vocea blândă a unchiului său. Îi vorbea despre transformările apei, despre trecerea ei insidioasă din starea lichidă în cea solidă. „N-ai de ce să te temi. Ai încredere în alchimia iernii și vei pluti deasupra apelor precum Iisus.” Furtuna continua să bântuie câmpiile. Chervanul se umpluse de aburi reci. Frisonă și își adună poalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
-i audă iar râsul care-i făcea, dintr-odată, lumină în suflet ori de câte ori îl sălta în brațe. Dincolo de imaginea copilului, însă, întrezărea o siluetă feminină. O umbră care nu avea chipul Mariei-Luiza. Tăcută, mult mai ușoară, plină de un farmec insidios. Trecea încet peste pajiștile de la Malmaison. Adevăratul lui cămin. Fericirea. Împlinirea și norocul lui. Valul înalt al dorinței pentru Josefina - soție, amantă, dar ce amantă! - nu-l mai purta vijelios către ea. Dar umbra acelui val încă mai avea puterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de sus fusese omenirea, pe atât de jos decăzuse! Cele ce odinioară fuseseră dedicate sufletului, acum erau dedicate vânzării. — Destul de bine, își spuse Ignatius și continuă să scrie grăbit: Negustorii și șarlatanii puseră stăpânire pe Europa, numindu-și crezul lor insidios „Iluminism“. Zilele lăcustelor erau aproape, dar din cenușa umanității nu se ridică nici o pasăre Phoenix. Țăranul umil și pios Piers Plowman plecă la oraș să-și vândă copiii stăpânilor Noii Orânduiri, din motive pe care le-am putea numi, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
da în judecată, dându-i ei posibilitatea să poată face caz față de Susan și Sandra de sărăcirea care ar fi rezultat, considerând-o drept cel din urmă și cel mai formidabil eșec al tatălui lor. Femeia aceea avea o minte insidioasă, ale cărei reacții nu erau previzibile decât atunci când se ivea ocazia să-l învingă pe soțul ei. Acesta începuse acum să se întrebe dacă era de partea lui, sau a lui Abelman. Îi spusese lui Gonzalez să contramandeze rezervările lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
un clopot a bătut de undeva sfertul de oră și Amory, oprindu-se În dreptul cadranului solar, s-a Întins cât era de lung În iarba udă. Răcoarea Îi scălda ochii și Încetinea zborul timpului - timpul care se scursese atât de insidios În după-amiezile leneșe de aprilie, care păruse intangibil În lungile amurguri de primăvară. Seară după seară, cântecele studenților din anul terminal plutiseră peste campus cu o frumusețe melancolică, iar prin carapacea conștiinței sale de boboc pătrunsese o devoțiune profundă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]