1,630 matches
-
biserică (Kuche, Kinder, Kirche) adâncește distanța existentă în raporturile economice și morale între femei și bărbați, readucând femeia la regimul de servaj al Evului Mediu. Lozinca aceasta care, sub pretext de ordin moral, urmărește de fapt înlăturarea concurenței muncii feminine, izgonește femeile din orice ramură de activitate productivă și îngreuiază astfel întreținerea familiei. Căci nu trebuie uitat că prezența femeilor în uzine, în birouri și în toate profesiunile intelectuale și manuale se datorește schimbării structurii economice a societății în ultimele decenii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
Greu de suportat. El, Domnul Iisus așa a suportat nemâncat și însetat. Și pe deasupra mai vine și diavolul să-L ispitească și-L încearcă de mai multe ori poate, poate L-o amăgi. Dar Domnul Iisus cu cuvântul l-a izgonit căci Cuvântul lui Dumnezeu e viața. Așa ne-a explicat părintele David cât am stat la poalele muntelui și am privit. Cină Cea de Taină Pe Muntele Sion, într-o biserică am văzut un loc deosebit. Era mai înalt cu
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
critic literar sau ai unui profesor de filosofie și-a avut totuși punctele sale forte. Caracterul imprecis al lucrării i-a permis fiecărei epoci să-și regleze lentilele pentru a se acomoda cu vederile expuse. Bestsellerurile sunt rareori capodopere. Moralitățile izgonesc circumstanțialul și interstițialul, asemeni unui Power Point fără înflorituri. Ar fi avut ele această posteritate fără schematismul sinopsisurilor? Sunt ceva idei în lucrare, dar nu și destule imagini. Completați urmând linia punctată." Generații întregi de scenariști și-au trecut una
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
al uitării la bătrânețe. Iar pentru musulmanul clasic, o valoare de schimb între familii. În cartierul evreiesc, îmbrăcate cu uniforma lor cenușie, cu fustă lungă și dreaptă, cu pălărie cloș și cu pantofi fără toc, soțiile și fiicele caută să izgonească orice semn de feminitate. Ca și cum Eros nu s-ar putea furișa la Thanatos decât într-ascuns sau ca provocare. În ce mă privește, n-am întâlnit decât o singură dată o frumusețe răpitoare în deambulările mele. Informându-mă, am aflat
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
aplauda pe Sarah Bernhardt în L'Aiglon de Rostand, sau pe Isus adolescent reținându-și o lacrimă în fața deznădejdii unui Oedip bine jucat, înălțat pe coturnii săi cu vârful pătrat și scandând prin masca-i imprecații contra patriei care l-a izgonit. Și minunându-se, spre sfârșitul spectacolului, văzând că un erou poate dispărea într-o pădure vrăjită fără a părăsi cu totul pământul oamenilor. Tragicii greci aveau încredere în justiția divină, și el de asemenea. Dar dacă acest catharsis și această
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
a interzice accesul pe esplanadă musulmanilor de mai puțin de cincizeci de ani, înlocuiesc santinelele turcești care, în 1900, interziceau intrarea sub aceleași bolți a vizitatorilor creștini, și ele succedau legionarilor romani care opreau intrarea în aceleași locuri a evreilor izgoniți din orașul lor sfânt. Destinul este "tu însuți ca dușman". Roma își săpa mormântul creând în Iudeea un vid de putere care lăsa câmp liber adepților lui Hristos. Exilați pe cuprinsul întregului litoral mediteranean, cei scăpați din Ierusalim vor deveni
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
cheia? La paracliser. Și paracliserul unde-i? Nimeni nu știe. Poate că totuși, dacă-l plătești, e dispus să deschidă. Nu mai insist, însă, și nu eu mă voi face vinovat de spargere (mi-e frică oare să nu fiu izgonit, ca celălalt, cu mult înaintea mea?). Azi dimineață, la mănăstirea Sfântul Ștefan, care are amabilitatea să mă găzduiască, a trebuit să deschid cu o cheie ușa interioară care dădea înspre patio, pentru a merge acolo să respir parfumul glicinelor, al
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
ea și frățietatea primordială dintre Sem, Ham și Iafet, cei trei fii ai lui Noe. E ca și cum am vedea doar începutul, fără continuare, a mitului biblic: Iafet vine să locuiască în cortul lui Sem și amândoi se înțeleg să-l izgonească de aici pe Ham, care a comis crima de a-l vedea pe Noe gol. Ei vor face apoi o alianță pentru a-l menține pe Canaan, fiul lui Ham, în sclavie. Și iată deja frățeasca umanitate împărțită în "popoare
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
tei O găină de doi lei. Voi ce credeți, dragii mei, Se găsesc găini în tei ? 3. Cine-odată prin pădure, Culegând tot flori și mure, De bunica a uitat; Știți voi, știți ce a urmat ? 4. De-acasă a fost izgonită Și-n pădure părăsită, La pitici găsi ea casă Și-a rămas cea mai frumoasă. 5. Că-i șireată știm cu toții, Din bătrâni pân-la nepoți Și mai știm dintr-o poveste Cum și-a procurat ea pește. Dacă bine v-
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
acest sens lamură și ram cu vlăstar, rod cu plod, a lua și labă (organ care servește la apucat) cu slab și a slăbi „a relaxa strânsoarea, a slobozi”; vgr. lao „a apuca, a prinde” cu elao „a alunga, a izgoni”; sl. lov „vânătoare” cu slab; rom. a lăuda cu a slăvi, a lua cu a eleva. Fără fonetizarea spiritului asupru sunt rom. lume, vgr. laos „populație, mulțime, trib”, sl. lĭudi „oameni”, germ. Leute „lume, slugi”, lat. liberi „copii”. Ridicarea cuvântului
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
primo Athile regis terra fuisset” (care ar fi fost mai înainte țara regelui Atila), în timp ce „pastorii bisericii romane” reflecta situația confesională a Panoniei la finele secolului al IX-lea, după ce slujitorii ortodocși de limbă slavă ai bisericii din Constantinopol fuseseră izgoniți de acolo și înlocuiți cu pastorii bisericii de la Roma, care propovăduiau creștinismul în limba latină. În Evul Mediu, cuvintele latin (și roman), pe de o parte, și valah, pe de altă parte, își confundau sfera semantică. În „Viața lui Metodie
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
latră,/ Unde fată mare nu se peaptănă”, „Să te duci/ Și să fugi/ Unde cocoș nu cântă,/ Unde codrul nu-nverzește,/ Unde cioban nu chiuiește,/ Unde popă nu citește”, „Unde cucoș nu cântă,/ Unde copil nu se botează” (GrivițaGalați). Afecțiunile izgonite pe tărâmul inanimat nu au victime potențiale, dar pentru neofit deșertul acționează ca spațiu purificator de tot ce e uman. Și în basme lăcașul ființelor miraculoase păstrează aceleași definiri apofantice, negând familiarul: „Arghiri, sî mă cauț’ unde cânii nu latrî
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
a temelor și a tehnicilor, o nesiguranță, În fapt, față de aptitudinea noastră, a modernilor, de a mai putea ataca cu succes, În deplină comparație cu „cei vechi”, marile teme ale omului. Și, mai ales, modernitatea și hipermodernitatea ne Îndeamnă să izgonim figura umană din peisaj, iar arta, de orice fel ar fi ea - literară, picturală, sculpturală sau muzicală -, să se hrănească cu un orgoliu ce persiflează aroganța cea mai plată, cu detaliile, cu firimiturile marii arte trecute: cu culoare sau compoziție
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ca și atunci când are nostalgia după „coasta Boacii”! Poate este animat În acele clipe de iluzia sau nostalgia increatului - cercetată și la divinul Goethe, cu probabilitate! Nostalgia paradisiacului pe care o are doar acela care are norocul de a fi izgonit din Raiul ce se află „dincolo de Bine și de Rău”, Omul ce, Împins dincolo de porțile cerești de spada În flăcări a arhanghelului Mihail, Își descoperă propriul său cântar, acel echilibru interior care-l ajută În dinamismul creației și al forjării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ne pune la treburile josnice și mulțumirea sa față de hărnicia noastră este indiferența. Cea care ne indică, totuși, acceptarea noastră Într-o lume care nu era făcută pentru noi și nu de noi, sclavi posibili Într-o societate care a izgonit ideea de sclavagism, dar... are nostalgia ei! Sau cele două mari, esențiale structuri istorice ale umanității și ale Europei sunt Încă prea „prezente”, prea „magnetice”, prea „exemplare” ca să nu-și lase scoriile În urmași: sclavagismul - „epoca Greciei geniale și a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
să ducă traiul colhoznicilor sovietici... Mulți dintre colectiviștii forțați să se înscrie „benevol”, văzuseră cu ochii lor în timpul războiului ce trai și ce viață îndurau nefericiții din acea pare de lume!... M-am bucurat sincer pentru faptul că fusesem aproape izgonit din Priponești cu ani în urmă și că n-am fost forțat să spun minciuni consătenilor mei, îndemnându-i să intre în „raiul” pe care Tătucu’ Stalin ni-l pregătea spre nefericirea tuturor! Dacă în primii ani oamenii mai consumau
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
cumva pe la 1965, ceea ce nu era cazul cu situația din istorie, filozofie (unde filierele informale aveau să rămână indispensabile pe toată durata regimului comunist "școala de la Păltiniș" e cel mai prestigios exemplu), sociologie (reapărută doar pentru a fi din nou izgonită din universități), economie (cu unele reușite în istoria economică), drept (exceptând unele studii de istoria dreptului). Repet o evidență: domeniile cele mai ideologizate și politizate, atât sub raportul substanței, cât și sub raportul activismului public și pozițiilor instituționale ale celor
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
poet clujean Ion Mureșan. Iată, Țepeneag, pe drept cuvânt scârbit de boicotul pe care-l aplica asupra sa o parte „esențială” a emigrației române literare - ce, însă, prin vocea Europei libere, se indigna de abuzurile „culturnicilor” români din țară -, sărac, izgonit din România, nu face confuzie gravă între regimul politic și oamenii săi și capacitatea unor scriitori de a prelua suflul genial al antecesorilor lor dintre războaie, lucid fiind că un popor vital, însetat de cultură și creație, nu poate fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
pe atunci, ședință care a avut loc în „sala oglinzilor” la Casa Scriitorilor - Uniunea se afla atunci „la Șosea”, în vila de lângă ambasada Rusiei (URSSĂ, pe care avocatul Toma Stelian a lăsat-o moștenire scriitorilor, vilă din care am fost izgoniți de Ceaușescu și în care azi se află sediul P.S.D. -, ședință inițiată de Adrian Păunescu „în cadrul UTC-ului Uniunii”, un pretext pentru o întâlnire cu tânărul și „luminatul”, pe atunci, secretar c.c. cu probleme de tineret, Ion Iliescu, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
găzduiau” sutele de blocuri clădite tot de el în centura marilor orașe ale țării. Astfel au fost destabilizate „centrele orașelor”, iar vechii lor locuitori au fost pur și simplu sufocați, dacă nu sugrumați de acele sute de mii de țărani izgoniți de pe propriile terenuri și atrași în noile obiective, enorme, industriale. Inși destabilizați moral și psihologic, o masă uriașă de manevră pentru „noul dictator”, care nu mai „lucra” cu armele primitive ale lui Dej și compania, teroare directă, pușcării pline și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
un Geo Dumitrescu sau Miron Radu Paraschivescu și chiar Petru Dumitriu care, după rușinoasele romane Drum fără pulbere, Pasărea furtunii și Vânătoare de lupi, publică nu numai trilogia care stă în picioare și azi, minus finalul, Cronică de familie, dar, izgonit din posturile înalte în administrația culturală, se aruncă, aproape, într-o literatură de dizident și de dizidență!... Sigur, radicalizarea sa s-a produs prin hopuri și, ca și în alte cazuri, a venit dintr-o „rea apreciere” a forurilor încă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
a bojocilor. Ca să fiu cinstit, ideea că o astfel de pers pectivă e încă foarte îndepărtată mă irităă Ura ca mod de viață Mânia e omenească. Poate fi și divină. Se vorbește de „sfântă mânie“, de furia zeilor, de Iisus izgonindu-i cu biciul pe negustorii din templu. Ura însă, ura constantă, tenace, devenită ocupație cotidiană, e în afara omenescului. E o boală sufletească, o volup tate morbidă, o viclenie a demonilor. Nu poți trăi fără încetare sub semnul ei, dacă vrei
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
aceste rime la care nu contribuisem cu nimic, care se întâlniseră absolut din întâmplare pe tăblia mesei mele. Erau cuvinte ce tocmai făceau cunoștință unele cu altele, fiind nevoite să-și împartă spațiul în care se aflau. Nu le puteam izgoni de-acolo, și astfel am ajuns să prind gustul rimelor. De la bun început n-am fost în stare să las la locul lui cuvântul „rege“ în nici un text. Eram obsedată de el, decupam „regii“ de oriunde dădeam peste ei. O dată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
ei cum o duc de decenii dușmanii lor din „mocirla capitalistă“. Sau dușmanii lor de stat, pe care i-au vârât după gratii sau i-au „convins“ să plece aiurea, cu nervii zdruncinați, din scârbă de țară, ori i-au izgonit în lume. Cei mai mulți dintre băgătorii-de-frică privesc, luând act de mine, ca pe o înfrângere faptul căazi eu și cu ei suntem egali. Iar intrarea în Europa - ca pe o compensație materială a acestei înfrângeri. Eu însămi sunt la fel de sfâșiată lăuntric
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
Românească, după bătălia de la Cacea. Consecința imediată a pieirii multora dintre cumani o avem în faptul că regele Andrei al II-lea, socotind că foștii stăpâni ai stepelor nu mai prezintă un pericol pentru Transilvania, dinspre Moldova și Țara Românească, izgonește, în primăvara anului 1225, pe cavalerii teutoni cu toate protestele Papei de la Roma. Cumanii, de lângă Țara Brodnicilor de pe Siret, convertiți la creștinism de către călugării din Ordinul Predicatorilor și botezați în 1227 în număr de 15.000, cu 2.000 de
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]