847 matches
-
care au dus la situarea sa în acel tărâm, fantoma condamnând femeile în general și pe fosta sa soție în particular. Defunctul soț îi recomandă naratorului căutarea gloriei prin acumularea unor cunoștințe cât mai vaste, retragerea în spații liniștite, evitarea josnicelor ademeniri ale femeilor. Cât de departe sunt aceste sfaturi de cele pe care naratorul boccaccesc le făcea în Introducerea zilei a patra a Decameronului se poate constata cu ușurință: femeile nu mai sunt muze, surse de inspirație, generatoare de sentimente
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
a părea că au calități pe care nu le au, ei speră să capete ușor prețuirea sau inima celor care nu-i cunosc”. Unor astfel de oameni, avizi de un prestigiu nemeritat, nu le sînt străine strategii dintre cele mai josnice: „Este un truc al celor nedemni să se prezinte ca adversari ai unor oameni mari, pentru a ajunge pe o cale indirectă, la celebritate, pe care n-ar fi dobîndit-o niciodată pe calea directă a meritului; și despre mulți n-
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
atît inspiri o simpatie mai puțin profundă.” (A. Stendhal) Cu cît calitățile psihice sînt mai pregnante În structura unei personalități, cu atît ele pretind celor din jur o recunoaștere obiectivă a valorii lor, pentru a se bucura de ele. * „Sufletele josnice nu nădăjduiesc decît În noblețea celorlalte.” (J. Renard) Însă astfel de suflete nu-și dau seama că josnicia lor crește pe măsura exploatării nobleței celorlalți. * „Cele două maxime ale oricărui om de curte sînt: să-și păstreze Întotdeauna ținuta și
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
nu trezește interes, iar ceea ce este original poartă mereu În sine defectele individualului.” (J.W. Goethe) De exemplu, „viclenia” poate fi privită ca un aspect de originalitate a personalității cuiva, Însă nu atît viclenia În sine ne Îngrijorează cît modul josnic cu care, de exemplu, un Talleyrand sau Ulisse a folosit-o În relațiile cu ceilalți, pentru a-și Îndeplini unele scopuri. * „Ce greu e să dorești scopul și să nu refuzi mijloacele!” (J.W. Goethe) CÎți nu sînt, de exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
și de a schimba perspectivele. „Dezvăluirea erorilor În știință poate avea valoarea descoperirilor creatoare.” (W.I. Beveridge) * „Eul afectiv și eul intelectual fiind distincte, nu e de mirare ca Într-o inteligență foarte Înaltă să poată exista un caracter foarte josnic.” (Gustave Le Bon) De aceea chiar și În fața actului suprem al mustrării de conștiință al cuiva trebuie să fim atenți, deoarece el poate fi realizat cu o ipocrizie disimulată (ex: se declară neputincios În lupta cu slaba sa voință, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
vieți frumoase, echilibrate ce domina în casa părintească și în care era chemat și el să-și definească personalitatea moral-spirituală. Dar părăsește calea virtuților de acasă și intră în vârtejul unui libertinaj amețitor, al unor dezlănțuiri delirante, legate de ocazii josnice și de diferite companii destrăbălate, fără scop, fără nici o orientare care să-i contureze chipul de „persoană” în comuniune cu semenii. Fiul risipitor se destramă în prăpastia furtunoasă și plină de amar a vieții. Cel de-al doilea aspect constă
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
propriei ființe, și, pe de altă parte, în primirea sau reconsiderarea pe care același părinte bun i-o acordă cu bucurie și cu dragoste firească. Antiteza dramatică a vieții fiului risipitor, depărtarea de casa părintească și prăbușirea într-o lume josnică - revenirea în brațele iubirii părintești, are un punct central: „venirea în sine”, piatra de hotar care îl face pe cel căzut în prăpastie săși vadă starea, să se vadă pe sine. Acest fapt îi dă posibilitatea să-și vadă propria
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
caz, invidia este o parvenită și o snoabă; în cel mai rău, o distrugătoare decât să fie cineva mai fericit decât ea, mai bine ne vede pe toți nefericiți, la grămadă" (apud Epstein, 2008, pp. 38-39). Fiind vorba de bucuria josnică încercată la spectacolul nefericirii altuia, invidia este dorința și ambiția de a-l vedea pe celălalt privat de avantajele sale, nu atât pentru a le avea noi înșine, cât pentru a ști că celălalt a încetat a se mai bucura
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
vestejesc cu dispreț și asprime purtarea acestui student. Și iată ilustrarea zicătoarei românești că un nebun aruncă o piatră pe care o mie de înțelepți n'o pot scoate de unde a fost aruncată. Și iată cum numai grație celor mai josnice defecte, în lipsa totală a calităților, un nenorocit reușește a sta alături de oameni cum se cade, a trăi din banul și bunătatea lor, a-i insultă pe urmă, în sfârșit, a reuși să se vorbească și de el. Căci pentru asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
în lipsa totală a calităților, un nenorocit reușește a sta alături de oameni cum se cade, a trăi din banul și bunătatea lor, a-i insultă pe urmă, în sfârșit, a reuși să se vorbească și de el. Căci pentru asemenea fapturi josnice și obscure, chiar faptul vestejir[îi] prin ziare a ticăloșiei lor, este deja un început de glorie, de reușită a se face cunoscut în lumea în care tot-deauna se găsesc și oameni care se înșeală ori care nu pot prinde
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
fi disprețuit, pe care credeam că voi putea s-o înfrunt în clipa morții, mă face să iau cuvîntul. Domnilor, n-am cinstea să aparțin clasei domniilor-vostre, domniile-voastre văd în mine un țăran care s-a răzvrătit împotriva soartei lui josnice. Nu vă cer nici un fel de îndurare, continuă Julien cu un glas din ce în ce mai puternic. Nu-mi fac deloc iluzii, mă așteaptă moartea; ea va fi dreaptă. Am atentat la viața femeii celei mai vrednice de respect și de toată cinstirea
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
deplină autocrație. Lipsa efectivă de răspundere crește cu rangul". Se știe că Diderot, în Enciclopedie, a fost între primii care a lăudat cu îndreptățire meseriile, a pledat pentru reabilitarea meșteșugarilor, a lucrătorilor productivi în contra prejudecăților epocii care le socoteau drept josnice, lipsite de noblețe. A fost un demers care nu a prins cu adevărat rădăcini nici în vremurile globalismului capitalist atotbiruitor. Și cauza, cum cu adîncime o evidențiază eseistul, nu este că n-ar fi oameni care să prețuiască inteligent și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de posibilitatea ca aderenții săi - garda roșie, poliția secretă, agitatorii de care are nevoie - să-și capete constant recompensele. În aceste condiții, ceea ce reușește să facă nu depinde, ci îi este prescris de motivațiile aderenților săi, motivații în mare parte josnice din punct de vedere etic. Acestea pot fi ținute în frîu numai atîta timp cît cel puțin o parte a tovarășilor săi - în nici un caz majoritatea, așa ceva nu s-a pomenit pe lume - sînt însuflețiți de o credință sinceră în
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
din bantustanele Manhattanului, colportând despre presupusele ei legături cu un traficant de droguri, bănuind-o de șantaj sau neadevăruri în declarația de imigrare, pentru ca, la final, New York Post să o acuze, fără sfială, de prostituție. Ca urmare a acestei operațiuni josnice de character assassination, - biata Nafissatou Diallo va rămâne, pentru vecie, în memoria lumii, nu cu numele ei, ci, așa cum a prezentat-o presa new yorkeză, drept "DSK Maid" adică servitoarea lui DSK. Cheia întregii probleme însă, în sistemul juridic american
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
dacă nu pentru autor, măcar pentru subiectul cărții parcă se impunea. Trec peste boicotul publicistic și radiofonic, peste influențarea negativă a recenzenților străini, peste nu puține acte ostile, pentru a reține în primul rând un document de mentalitate sectară, primitivă, josnică: reacția primară a fiicei unui ilustru dramaturg francez-român. Interesându-mă la telefon dacă au primit cartea, mi s-a răspuns obraznic, în termeni dezgustați și disprețuitori. Cine dădea dreptul unei tinere mediocre oarecare, respinsă (după cum mi s-a spus tot
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Suntem convinși, împreună cu un spirit liber al generației tinere, H.-R. Patapievici, că orice colectivism este deopotrivă prost (pentru că e bazat pe o fraudă epistemologică), mizerabil (pentru că nu poate genera decât sărăcie morală și materială) și demagogic (pentru că face un josnic apel populist la incultura nostalgicilor) 3. La acestea adăugăm spiritul uniform, nivelator, nediferențiat al oricărei culturi colective. Ea se manifestă doar în cadre date, arhetipale, deci stereotipe. în timp ce cultura de tip individual este prin excelență diferențiată, personalizată și potențial originală
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
amintiri cumplite, dar revelatoare”. Evocare când la persoana întâi, când la a treia, în care este intercalat și un miniroman, cartea portretizează atât bestii din lumea anchetatorilor și a închisorilor, ca șeful Siguranței, care îi împroașcă pe cei anchetați cu „josnice invective”, ca femeia-gardian, care cronometra până și timpul cât stăteau la toaletă deținutele, cât și oameni adevărați, ca sergentul de poliție care, înțelegând pe cine păzea, „a început să plângă și printre suspine îi deslușeai disperarea”. Mânată de devotament și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286034_a_287363]
-
ca un lucru, dacă nu de dispreț, cel puțin secundar, până în punctul în care noi, pentru că ținem cont de ea în mare măsură, suntem tratați de economiști reci, egoiști, individualiști, de burghezi, de oameni fără măruntaie, nerecunoscând ca Dumnezeu decât josnicul interes. Bun! îmi zic, iată inimi nobile cu care nu este nevoie să discut punctul de vedere economic, care este foarte subtil și solicită mai multă stăruință decât pot să ofere publiciștii parizieni, în general, unui studiu de acest gen
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
zoon gelastikon, o ființă pentru care râsul face parte din esența sa, așa cum au lăsat să se înțeleagă părinții Bisericii Ortodoxe, atunci când au deosebit între „râsul virtuos”, armă de luptă pe care înțeleptul o folosește împotriva răului, și „râsul primejdios”, josnic sau trufaș - cel care, batjocorind cele sfinte, se transformă în instrument al diavolului. Volumul Iacob și îngerul (1996) adună laolaltă, organizate în cinci secțiuni, eseurile pe care autorul le-a publicat în revistele „Dilema”, „Transilvania”, „Secolul 20” și „Sfera politicii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285528_a_286857]
-
înlocuită aci cu puțină elinică. Julien intră ca preceptor la un nobil rural și devine amantul soției aceluia. Păturică intră în slujba postelnicului Andronache Tuzluc și-i ia țiitoarea, pe Kera Duduca, totdeodată jefuindu-l. Păturică uzează de mijloace mai josnice, însă una e Franța de la începutul secolului XIX și alta Valahia lui Vodă Caragea. Esențial este că energia lui Păturică rămâne mereu intactă, aspirația la înălțare nesuferind nici o oprire. El e frumos, în stare de a capta repede simpatiile, ipocrit
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
ființe reduse. Ion seduce pe Ana ca să silească pe viitorul socru să-i dea pământ, negîndindu-se totuși să treacă peste simpla făgăduială la constrângerea unui act dotal. Evident, socrul îl chinuie cu îndărătniciile lui. Purtarea lui Ion față de Ana e josnică, nu însă cu mult în afara concepției țărănești. În societatea rurală femeia reprezintă două brațe de lucru, o zestre și o producătoare de copii. O dată criza erotică trecută, ea încetează de a mai însemna ceva prin feminitate. Soarta Anei e mai
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
mai sublimă, nepurtând, după exemplul apostolilor, nici toiag, nici traistă, nici desagă, nici bani la brâu, nici pâine în coș, nici două tunici, nici încălțăminte în picioare (cf. Mt 10,9; Mc 6,8), cu atât mai rușinoasă și mai josnică va fi căderea voastră - Dumnezeu să vă ferească de așa ceva. După exemplul tatălui vostru Rehab, adică al fericitului Francisc, ca adevărați rehabiți, dând uitării cele lăsate în urmă, să vă avântați către cele de dinainte (cf. Fil 3,13) și
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
săi, Grigore, Honoriu și Inocențiu, ba mai mult, la moartea acestuia din urmă a fost prezent și Sfântul Francisc. Fratele Mansueto a adăugat că niciun cerșetor, ba chiar niciun om, nu are parte de o moarte mai mizerabilă și mai josnică decât un papă. Același frate Mansueto a relatat că, în ziua alegerii sale, papa Alexandru al IV-lea a suspendat scrisoarea pe care Inocențiu al IV-lea o redactase împotriva fraților predicatori și a fraților minori, iar apoi prima acțiune
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
străduiește să imite libertatea interioară a lui Dumnezeu, înfrânându-și orice fel de impulsuri pasionale, pentru a nu deveni sclavul acestora 72, Ovidiu se gândește că poate realiza libertatea exterioară a zeilor săi, dând frâu liber tuturor instinctelor și pasiunilor josnice ale sale (și ale altora)73. Este vorba de două lumi spirituale contrastante care se ciocnesc frontal: lumea încă păgână, care, apelând la divinitățile tradiționale, implicit și practic le neagă, devenind sclava pasiunilor; și lumea creștină ante litteram, ale cărei
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
elemente care nu pot intra În alcătuirea unui chip real, reprezentativ, de muncitoare din zilele noastre, În drum spre Înnoire, spre niveluri superioare. (Ă). Autorul se lasă Încă stăpânit Într-o măsură de această nesănătoasă voluptate de a scormoni aspectele josnice și mărunte ale vieții. (Ă). Naturalismul, În toate formele și gradele lui, este În esență o manifestare reacționară care amenință Înseși rosturile literaturii noastre, care-i frânează dezvoltarea, care-i alterează realizările”. În fine, În ultima parte a comentariului său
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]