866 matches
-
mână și o țigară de foi Montecristo în cealaltă, uitându-se cum avansează și se retrag valurile de pe țărmul alb, la apus), a purces să ne bată pe tăcute de ne-au mers fulgii, câștigând trei din fiecare patru mâni jucate. Dar, după ce mă umilise la ping-pong în după-amiaza aceea, la ce altceva aș fi putut să mă aștept? Părea să nu existe domeniu în care să nu exceleze, și atât Tom, cât și Honey râdeau de propria lor neîndemânare, licitând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
albă mângâie coperta din piele Întoarsă a carnetului său de notițe. — Dar ambiția mea e mai mare. Cărțile romano-catolice sunt... cum să spun eu?... prea exclusiv religioase. Vreau ca a mea să se potrivească tuturor circumstanțelor vieții de fiecare zi. Jucați crichet? Întrebarea Îl luă prin surprindere pe doctorul Czinner. În mintea lui, Îngenunchease iarăși În Întuneric, făcându-și spovedania. Nu, spuse el. Nu. — N-are importanță. O să Înțelegeți ce spun. Să presupunem că sunteți ultimul om care trebuie să intre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
nu altceva. „Ia uitați-vă acolo, Herr Kolber!“ Hop sfoara, ochit, foc, totul Într-o secundă. Și am reușit și s-o șterg. Nu pun ei mâna pe Josef. Ce spusese preotul? Josef Începus să râdă Înăbușit, din fundul stomacului. „Jucați crichet În Germania?“ Și eu am spus „Nu, În Germania Învățăm să fugim. La vremea mea am fost un mare alergător“. Vă place sau nu, asta a fost bună și nici nu s-a prins, a spus ceva despre „Sobe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
un mire, Hilarie Cârmuz. Mulți dintre cei de față, o rup de fugă, care încotro, strigând, scuipându-și în sân; care, scuipau și ei, pe unde puteau, continuând să fugă, speriați. Câțiva, doar, nu părăsiseră cortegiul. Cei care cunoșteau farsa jucată, de către Hilarie Cârmuz. Cerându-și scuze, sculatul din morți se îndreptă din șale, și, cu glas răsunător, cuvântă: de data asta v-am făcut-o. Mă veți recunoaște, de aici încolo, ca pe un autentic om de litere, din zonă
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
fi mîncat În pat. Digby privi lung firimiturile, copleșit de tristețe, În care deslușea o vagă neliniște, o teamă de primejdii necunoscute și un fel de deziluzie, ca aceea Încercată În copilărie cînd asista la vreo partidă de crichet prost jucată, cînd nu-l Întîmpina nimeni acasă În vacanța de primăvară sau cînd aștepta zadarnic, ore Întregi, o fată la poarta hanului „La Stema regală“. Digby nu putea asemui cu nimic această Încăpere. Sanatoriul Îi apărea ca ceva artificial, ascuns Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
să se miște, să respire sau să vorbească. Trupul Christianei nu va mai putea să iubească, nici un destin nu mai era posibil pentru acest trup, iar asta doar din vina lui. De astă dată, toate cărțile fuseseră Împărțite, toate jocurile jucate, ultima partidă se Încheiase - cu un eșec definitiv. La fel ca părinții săi, nici el nu fusese capabil de iubire. Într-o ciudată stare de detașare senzorială, ca și cum ar fi plutit la câțiva centimetri deasupra solului, Îi văzu pe lucrători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
aceea din textul colindelor decât una exactă și sentimentală? Și scrisă (spusă, mai bine zis) de poporul Însuși! Și spusă fiecărui membru al comunității, strigată la fiecare fereastră, democratic. Și Însoțită de umor, de ironie, de admirație, de indignare, Înscenată, jucată, cântată etc.! Încifrată, dacă vreți, dar Încifrată așa de frumos Încât nici nu mai poate fi rescrisă și nici nu-i inexactă. În felul ăsta ziceam eu atunci că și istoria are dreptul să fie dionisiacă. Dar m-ați ironizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
De-ți cer tot ce ți-am dăruit devii săracă, În suflet va rămâne-un gol și a ta prejudecată. Nu, nu voi plânge, dar am puțin regret că am crezut în tine. Teatrul jucat ți-am acceptat, deși e fals și desuet. Cu mintea și privirea plină descopăr alte vise, Cu frumuseți, cu bogății și cu lumină din Universul cu porțile deschise.
Anotimpul visului by Olina Petrov () [Corola-publishinghouse/Imaginative/253_a_594]
-
e opera soției! Sărut mîinile tuturor! Apoi se aplecă pe rînd și sărută mîna fiecăreia. Doamna Pavel, aflată În picioare lîngă ușă, se Întoarse cu spatele apropiindu-se de bufet, făcîndu-se a neglija lauda soțului, mimînd stîngaci o modestie vizibil jucată. După scurt timp, În care schimbă, cu aplomb bineînțeles, cîteva vorbe de clacă, el se retrase În camera de alături, unde, așezat În fotoliu, rămas singur, deschise unul din cele două ziare de Capitală din ziua aceea și Începu liniștit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
sufletului meu. Profesorul Constantin Parfene n-a fost doar un director și profesor bun, ci și un dăruit actului de cultură, prieteniei. Înainte de a fi fost director al Teatrului „V ictor Ion Popa” a fost un asiduu cronicar al pieselor jucate, un iscălitor de comentarii în ziarul local „Steagul roșu”. Îi păstrez amintiri frumoase. Amintiri pe care i le poartă și mulți alții. Iată un fragment redactat de prof. eminescolog Th. Codreanu, găsit în carte (p.127 129), dar pe care
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Piesa se Încheie prin despărțirea traumatică a celor doi. Rămînem cu un gust amar, aidoma văduvei pe scenă. Gustul e compensat de bucuria produsă Înainte de spectacol de maestrul Everac. DÎnsul explică că vom vedea, În sfîrșit, o piesă românească, țărănească, jucată lăutărește (spune lăutărește admirativ). O piesă țărănească nu o (aici face ochii mari ca făpturile de pe planeta Coralia, barbișonul Îi tremură ca un fluture, Petrică privește cosmosul) a doua sau nu se știe a cîta punere În scenă a Visului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
un parior destul de bunicel. Cred că dacă oamenii ar paria numai pe sume pe care și le pot permite n-ar mai fi așa de interesant. Tu ce zici, Enrique? — Nu știu ce să zic. Eu nu mi-am permis niciodată sumele jucate. — Termină cu tîmpeniile. Ai o grămadă de bani. Nu, nu am. Serios. — Of, toată lumea are bani. E vorba doar să vinzi ceva sau să cumperi ceva, dacă ești de partea cealaltă. Nu am mulți bani. Pe bune. Hai, lasă prostiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-l propună, ca prim ministru, pe mitropolit? Oricum, faptul că tocmai Mistrie s-a găsit să facă rechizitoriul comunismului e unul dintre paradoxurile post '89. Pe vremea ailaltă, obișnuia să repete (l-am auzit și eu spunînd asta) cu modestie jucată și trăgînd dintr-o țigară "Carpați fără": "Ieu nu sînt decît marxist". "Marxist pi o sutî șî șin'zăși di santimi", îi viza fostul decan Scarlat Carp statura: "o țîrucă piști on metru șî juma'". Fuseseră amîndoi, și Mistrie, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
devenit brusc „matematicianul“ clasei, toți privindu-mă intrigați. Fetele veneau și-și puneau mâna pe fruntea mea, spunând foarte convinse: „Dă-ne și nouă din capul tău!“. Eu mă simțeam un fel de ales și le priveam cu condescendență bine jucată, afișând o apatică indiferență. Mi se părea că devenisem atât de important, Încât, când mergeam pe stradă, mă uitam la oamenii din jur să văd dacă și ei știau cât sunt de genial. Unii știau și parcă Își șușoteau ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
cu prețuri fabuloase, se reținuseră. Se întrevedea chiar necesitatea să se repete spectacolul spre a putea satisface barem cererile cele mai simandicoase. În program figura un fel de revistă scrisă de trei domni foarte spirituali, deși din societatea înaltă, și jucată numai de doamne și domnișoare din aceeași societate. Olga avea un rol, firește, de dans, și se găsea în frigurile creației. Când află doamna Mariuca Constantinescu că, în sfârșit, divorțul a pornit, lăsă la o parte discreția și se apucă
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
Oleg Strijenov, Ulanova, dar și politicieni ca Dej, Leonte Răutu, Maurer, Nicu & Nicolae Ceaușescu, Viorel Păunescu, Gogu Rădulescu ș.a. Cei care au cunoscut epoca sigur că lecturează cu aviditate volumul doi: autorul povestește cu talent literar (el are, de altfel, jucate două piese și un film la care a semnat scenariul), cu simț de observație, cu umor, cu agreabilă oralitate (din prefața la volumul întîi, se înțelege că memoriile au fost dictate, nu redactate direct de autor!); analiza sistemului politic comunist
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Și din 2000, am revenit în teatrul de-aici. În acest timp, spre exemplu, l-am cunoscut pe actorul Buju Ternovits (prieten pe-atunci și cu Ucu Haiduc, de la Teatrul "Nottara"). Buju este autorul unuia dintre cele mai savuroase renghiuri jucate Securității. Vă povestesc întîmplarea, că e păcat să nu fie cunoscută și-n alte orașe (deși domnul profesor Cazimir mi-a spus că o știa, din altă sursă, cu un alt autor). Ternovici era cam slobod la gură și cam
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
relația dintre rol și personalitate, vorbește despre rolul prescris (rolul dat social, existent în afara individului concret), rolul perceput (cum își imaginează fiecare individ rolul cerut de societate), rolul asumat (rolul perceput, la care se adaugă componenta evaluativ-afectivă) și rolul efectiv jucat (unde importante sunt capacitățile individului de a transcrie comportamental cerințele de rol). Practica socială a instituit legi scrise și nescrise pentru statusurile și rolurile dintr-o anumită cultură. A fi tată, de exemplu, presupune responsabilități legale, dar și informale, după cum
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
cabotin și grav, dînd impresia de egoism și indiferență exact atunci cînd este mai generos și solidar, visînd mereu la propria-i autenticitate, Constantin Popa nu și-a publicat decît versurile care puteau fi publicate și nu și-a văzut jucată decît una din piesele de rezistență; "Calul verde", o dramă, scrisă în buna tradiție a lui Albee, de analiză psiho-morală, o parabolă a totalitarismului, învăluită în pînzele precauției ideologice, împinsă, de dragul cenzurii, spre tema crizei cuplului. Instaurarea în existență, în
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
poziția de cerut scuze) Nu... nu s-a întîmplat nimic... nimic... Alex: Așa e, vecine, nu s-a întîmplat nimic... absolut nimic... Vecin 3: Aș vrea să vă rog, să vă rugăm... N-aveți niște cărți de joc? Alex: (cu jucată amabilitate) Da' cum să nu, se poate! Mama, repede, vezi unde ai pus cărțile de pasiențe. Ce jucați? Vecin 3: Un pokeraș... (Maria aduce cărțile; i le dă) Și dacă nu vă supărați, nu mai aveți vreo sticlă de vin
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
seamănă doar vrajbă și furtună, care nu distruge doar "celula de bază a societății", ci minează din interior echilibrul și așa precar al omului." Mioara Adina Avram ("Monitorul", 17 iunie 2000) Părerea autorului " Mașina de vînt", nefiind nici publicată, nici jucată, e o piesă care, deocamdată, se sprijină pe opiniile lectorilor ocazionali și pe convingerile mele estetice și etice ceea ce o recomandă și pentru publicare, și pentru montarea scenică.* Regimul vroia un om nou, murdar, dar curat...! Adică omul avea voie
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
întreruptă", după care regizoarea Letiția Popa a realizat un film de televiziune ce s-a bucurat de un real succes de public și de presă. "Al doilea interviu" este o altă piesă care, însă, respinsă de cenzură, nu a fost jucată; mai mult, în anul 1990, după revoluție, o instituție de cultură din Iași a considerat că problematica piesei nu mai este actuală... (în vreme ce în anul 2008 pe ecranele cinematografelor se pot vedea filme cu o tematică furnizată de al doilea
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
spre marginalitate: “Une opinion majoritaire me paraît toujours intéressante, quelle qu'elle soit. Dès que je vois un sondage avec des pourcentages, je saute dessus! C'est presque une maladie, quoi...” În sfîrșit, În același interviu, disprețul său față de conaționali, jucat sau real, nu face altceva decît să fixeze reflectoarele pe imaginea celui mai cîrcotaș scriitor francez al zilelor noastre: “Bof... oui... Les Franșais m'énervent un peu avec leur volonté d'être à la mode. En fait, je trouve qu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
a violenței transpusă la nivel scriptural (scriitura este cheamată să reprezinte psihozele individuale ale personajelor). Poate fi și acesta o trăsătură a unei maniere femine de a scrie literatură, o “ceartă cu literatura” drapată Într-un expresionism numai pe jumătate jucat. Într-o lume În criză de timp, asaltată de conformismul televizualului și plictisită de nesfârșite saga, romanul contemporan tinde să devină - iar autoarea franceză este un exemplu elocvent dintr-o serie abia deschisă - un videoclip. Avem de-a face fără
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
să devină proastă am spus tot. Să vedem cum arăta ea de fapt. Ea locuiește estimp undeva În partea de est a Parisului, În Belleville, vecină și prietenă fiind cu Zora Marprelate, manechin apostat pentru că plictisit de inconsistența rolului social jucat, care-și face un scop În viață din cele mai zărghite modalități de a se opune politicii corecte: "milita pentru vînătoare, coridă, teste nucleare, pedepse corporale; fuma tot ce era de fumat, țigări, țigarete, iarbă. se Înversuna Împotriva democrației, a
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]