1,046 matches
-
hazardului, e, desigur, lipsită de importanță pentru o serioasă evaluare a versatilei opere vilaseciene, dar o menționăm la sfârșit, doar din pură curiozitate. Această soi-disante aluniță adaugă o nouă și neîndoielnică dimensiune filosofică menționatei plaquette, dovedind Încă o dată că, În pofida mărunțișurilor care obișnuiesc să-l rătăcească pe pigmeu, Arta e una și unică. O pensulă de-a noastră: Tafas Acoperită de valul figurativ ce revine viguros, e În mare pericol stimabila memorie a unei valori argentiniene, José Enrique Tafas, care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
obișnuitele circulare și afișe de propagandă. Nimic. În schimb, Radul Popianu a văzut cu ochii săi primele măsuri puse în practică planului ce i se prezentase în odăile dinspre grădină ale Vilei Katerina. Întîi au fost închise cîteva dughene de mărunțișuri, mare lucru nu însemna, cifra de afaceri era neglijabilă, dar pentru proprietarii lor reprezenta suma necesară subzistenței liotei de copii care trăiau în camerele mucezite din curtea interioară, ascunsă privirilor de către un gard înalt din scînduri date cu păcură să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
s-a scuturat înfiorat, înțelegea perfect că acolo, la capăt, era chiar Sfîrșitul, de ce să se grăbească, de ce să aibă această curiozitate care în felul ei îl împinge de la spate?! A alungat gîndul, s-a încărcat cu nenumărate trebușoare, fleacuri, mărunțișuri, și-a făcut planuri de restructurare a Serviciului, s-a apucat să recitească dosare clasate pentru a le repune pe rol, a încercat să dea singur dezlegări asupra cărora hotărîse casarea, făcuse o mie și unul de lucruri inutile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
De altfel, se pare că există chiar un document-program elaborat cu grijă, document care va constitui baza teoretică a noii ordini ce va fi introdusă în țară de grupul militar și de către domnul Caraiman." În rest erau tot felul de mărunțișuri și flecuștețe, avea fler Bîlbîie, ca un adevărat copoi, dar minte tot cît un cîine, nu știa să vadă nimic peste amănuntele care îl înconjurau, care îl asediau, îl acopereau. Dar meseria și-o făcea bine și de aceea merita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
dus foarte sigur pe strada pe care o căutam. Era departe de stație și în afara bulevardului principal, spre câmpie, doar cu câteva case, plină de gropi, hârtoape... - Na, mă, și ție, i-am zis băiatului, și i-am dat niște mărunțiș. Dobrinescu era acasă și în mod bizar singur. Nu era o casă, ci un fel de dărăpănătură, cu o singură odaie. în odaie, frig ca afară. - Ce dracu faci tu aici? l-am întrebat. Stătea în pat și citea, învelit
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
la pândă cu bureții lor soioși. Fiindcă era prea târziu ca să recurgă la tactica ei obișnuită de-a porni ștergătoarele de îndată ce-i vedea, Henrietta fu silită să-și vadă parbrizul mânjit. Cu nemăsurată satisfacție își dădu seama că nu avea mărunțiș și nici de-a naibii n-avea de gând să le dea o hârtie de cinci lire. — Uitați. Luă o pungă de hârtie de pe scaunul de lângă ea și le-o întinse curtenitor. Îi dădea mâna să se simtă împăcată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
șaisprezece ani. — Cum o să-ți dai seama? O să-mi pui întrebări din Kama Sutra? Henrietta hotărî s-o ignore. — Și la ce oră vine să te ia mâine de-acasă? — Ne întâlnim acolo. — Cât de modern. Nu uita să iei mărunțiș pentru telefon și pentru taxiul de întoarcere, asta-mi spunea mereu mama. „Pune-ți o bancnotă de cinci lire în cizmă, Henrietta, așa o să ai întotdeauna pe ce conta dacă bărbatul își ia nasul la purtare și trebuie să pleci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
prin colțuri, în odăița-i săracă și curată. Se simțea uneori slabă; avea învăluiri de amărăciune și-i venea leșin. Abia se putea târî până la cerdac și de-acolo chema pe Reiza, ca să-i aducă ceva din dughenița ei de mărunțișuri. Încolo, zăcea cufundată în gânduri dureroase. Ion Rusu venea din când în când pe acasă, trântea într-un colț cortelul de doc și pe un pat pălăria-i cenușie și începea să umble morocănos, mormăind, prin odaie. —Asta-i casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
M-a luat cu el la biserică și m-a pus să vând lumânări, gîndindu-se, probabil, că atmosfera cucernică va face să tacă în mine păcatele străzii. Dar după ce m-a prins de câteva ori că șterpelisem o parte din mărunțiș, m-a alungat fără să ia în seamă că făcusem asta nu din lipsă de respect pentru locul unde mă aflam, ci pentru micile mele nevoi, între care dulciurile jucau un rol important. În zadar l-a rugat tata să
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
stil, fără bani și în cele din urmă și fără admiratoare. Ele au plecat ultimele. În clipa când au văzut că nu mai era nimic de jumulit, s-au uitat de sus la Domnul Andrei și i-au aruncat niște mărunțiș. "Na, să nu crapi". Și duse au fost. Numai singurătatea i-a rămas credincioasă. Ea nu i-a cerut nici bani, nici mobilă stil. A stat cu el și într-o magherniță. Ba, chiar se simțea mai în largul ei
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
lame. 28 ianuarie Un prieten mă întreabă: "De ce nu faci, totuși, nimic?" Aluzie clară la Augusta. Aventurile ei țin de domeniul public. Îi răspund: Fiindcă sânt slab și nu-mi place scandalul". 20 ianuarie Nu mă tentează (încă) să număr mărunțișul. Asta e bine. 21 ianuarie Ninge încruntat. Viscolește. Simt frigul la spate, de la fereastră. Trebuie să mă duc să-mi fac analizele. 22 ianuarie La spital, pe ușa WC-ului, era următoarea precizare afișată: "Pentru cadre medicale și femei". 25
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
pentru mine. Cred că i-a fost frică să mă pedepsească. Mă socotea, probabil, nebun și s-a temut de răzbunarea mea; am înțeles din felul cum s-a uitat la mine, întocmai ca țârcovnicul care m-a prins șterpelind mărunțiș de la lumânări. Am jucat astfel în mod serios comedia ridicolă a unui eretic înainte de a ști ce este, de fapt, o credință. Nu vedeam decât fanatici, în vreme ce eu însumi eram un fanatic, un bigot al arbitrariului absolut. Înaintând pe acest
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
și ce va urma și a cerut ea divorțul, să se scutească de neplăceri și mai mari. Cealaltă nici n-a avut răbdare să se încheie procesul, într-o zi și-a adus niște rochii, în alta o valiză cu mărunțișuri de prost gust, pe care a început să le înșiruie lângă vazele și paharele de cristal. Glasul ei ascuțit sfărâma liniștea veche a pereților înveșmântați în cărți în toate limbile, umbla de colo-colo pășind apăsat, numai aici, în camera ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
vechi, încât trosnesc, acoperind până și muzica. De ce o fi ținând atât de mult la lucruri? A îngrămădit în casă o mulțime de mobile și n-are nevoie de toate. A înfundat dulapurile cu boarfe și haine de pe vremuri și mărunțișuri nefolositoare pe care nici măcar nu le mai aerisește o dată pe an. N-o mai interesează. Ce căuta ieri? Nu mai știe, dar căuta ceva și s-a tot izbit de cutiile alea mari și rotunde de pălării, până s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
despre unii din cei cu o viață atât de comună - și atunci de ce să nu se spună despre ea? -, ca să fie învățătură de minte și măcar câțiva, oricât de puțini ar fi, să meargă mai departe înțelegând și trăindu-și mărunțișurile cu demnitate. Viața e făcută din mărunțișuri și numai ele, adunate laolaltă, dau sensul, nu cum zice Andrei Vlădescu, greșind, după părerea ei, că peste toate astea poți trece, pentru că important e să urmărești doar marile scopuri. Până să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
atât de comună - și atunci de ce să nu se spună despre ea? -, ca să fie învățătură de minte și măcar câțiva, oricât de puțini ar fi, să meargă mai departe înțelegând și trăindu-și mărunțișurile cu demnitate. Viața e făcută din mărunțișuri și numai ele, adunate laolaltă, dau sensul, nu cum zice Andrei Vlădescu, greșind, după părerea ei, că peste toate astea poți trece, pentru că important e să urmărești doar marile scopuri. Până să le atingi pe-acelea, trec ani și uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
e treaba mea!“. N-a avut curajul să mai întrebe o dată. Dar îi e greu să evite cerbicia lui Andrei Vlădescu, care i-a învățat toate ticurile și își dă seama ce-a făcut ea în fiecare zi numai după cum mărunțișurile din casă se află la locul lor de dinainte sau nu. Soră-sa vine s-o vadă, se văicărește și-i vorbește despre fleacuri care n-o interesează, o întreabă dacă vrea să-i facă de mâncare și pe urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
acestea n-o mai încânta, poate încă îi mai produceau plăcere Își, în rarele momente în care putea să mănânce ca lumea, i se părea că încă îi mai produc plăcere), dar nu mai avea timp să întârzie în asemenea mărunțișuri, pentru că se simțea zorită. Socotise - și se pare că a și spus-o de câteva ori - că a trăi înseamnă a o lua continuu de la capăt. Care capăt? În lungul unei vieți sunt atâtea pauze, sfârșituri și începuturi, încât e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
a îndepărtat pentru prima oară faurul de atelierul lui, de unde nimeni nu-l văzuse mergând mai departe de o sută de pași, cât să treacă drumul, la brutar, pentru pâine, sau la măcelar, pentru carne, sau la băcan, pentru felurite mărunțișuri, niciodată la cârciumă, nu-l văzuseră nici măcar la biserică, urmărea ceremoniile, la marile sărbători, din poarta sa, iar acum, dintr-odată, se îndepărta înspăimântător de mult, fluierând o melodie ciudată, pe urmele acelui focos armăsar, cu zâmbetul ce li se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
fix șoseaua, în timp ce cu mâna stângă îi mângâia ușor, ca un automat, degetele palmei ei așezate pe piciorul lui. „Vrei să conduci?“ „Nu“, o clipă doar și-a întors privirea spre ea, în râsetele celor din spate, care își povesteau mărunțișuri, cu muzica dată la maximum. „Dați magnetofonu’ ăla mai încet“, spuse Ioana Sandi, dar nu voiau s-o audă. Andrei Vlădescu și-a revenit abia când mirosul tare de brad a năvălit în mașină. Muzica stridentă încetase, caseta se derulase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
tot din orgoliu? Uite, în relația cu bărbatu-său, crede că a greșit, nu trebuia să se despartă. Adică să rabde, să-l înfrângă și pe urmă să continue cum o duseseră înainte. Dar toate astea îi par dintr-odată mărunțișuri, în clipa asta a vieții ei, privește lucrurile în alt fel. Adică: n-ar fi ajuns tot în punctul în care se află? Sfârșitul ei n-ar fi fost tot ăsta? Ce-ar fi obținut în plus de la viață? N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
reciprocă și profundă - care nu excludea aparențele de bunăvoință și civilitate ale fiecăruia, dar care eliminase de mult vizitele reciproce și discuțiile despre cultură, și ale cărei cauze, ce ar fi fost greu de explicat, se adunaseră în timp, din mărunțișuri acumulate și putând fi interpretate drept ceva grav -, un asemenea grad de antipatie, încât, acum, când dispunea de putere dintr-odată și peste noapte, părea că nu ar fi putut să se exprime altfel decât în obstinația cu care Radu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Să-mi zic că sufăr. Și să mă cuprindă tristețea sau disperarea. Și atunci să-mi zic că nu trebuie să sufăr pentru că nimic pe lumea asta nu trebuie să mă facă să sufăr, nici chiar tu. Pentru că importante sunt mărunțișurile de fiecare zi, pe care tu mi le refuzi, nu cele trei-patru încercări esențiale dintr-o viață, în care știu că m-aș putea bizui pe tine. Și dacă-mi zic că nu trebuie să sufăr... E simplu. Mă golesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
că-l urăsc pentru că n-are pic de generozitate“, „Nu-i adevărat“. „Ba este. Sau eu așa simt. Recunosc că e deștept, inteligent, cum vrei tu mai bine, pentru că numai un bărbat inteligent ar fi putut descoperi și scrie toate mărunțișurile astea intime care se ascund în noi, femeile, dar a făcut-o ca și cum s-ar fi aflat într-un laborator, cu mănuși și tot restul, rece, disecând tot timpul și lăsând rana dezvelită, fără pic de generozitate, încât nu-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
uit ce spune clar: că nu există ceva mai plictisitor în lume decât o femeie și decât o femeie care suferă și știu foarte bine asta, până și eu, așa cum oi fi, nu prea deșteaptă, ajung să mă plictisesc de mărunțișurile mele cotidiene și de tertipurile mele și, din clipa în care mi-am dat seama de asta, mă ascund și nici nu vreau să mă mai gândesc și n-am chef deloc să mai și citesc într-o carte ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]