1,395 matches
-
dispăruți, episcopii și preoții iubitori de oameni, bărbați înzestrați cu charisma paternității duhovnicești, cu rigoare teologică și discernământ vizionar. Ei au meritul de a fi încurajat germenii de entuziasm printre „cei mai mici” ai Domnului. Să ne gândim că sămânța martiriului a fost plantată în solul ortodoxiei, iar Duhul își va strânge la timpul cuvenit fructele rodirii. Să ne gândim la viața plină de sens și adevăr a doi cărturari ortodocși cu conștiință universală. În vremuri de relativă libertate politică, părintele
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
de sprijinul unui sponsor venit din rândul membrilor mai înstăriți ai Bisericii. El apărea în fața comunității locale ca un Privatdozent consacrat. Este demn de remarcat, de asemenea, că, înainte de triumful constantinian, învățătorul creștin risca nu doar marginalizarea socială, ci chiar martiriul. Fără să fie neapărat preoți sau episcopi, cateheții creștini erau implicați în activitățile liturgice ale Bisericii, tâlcuind Scripturile sau recitând din Psalmi la adunările festive ale credincioșilor. Învățătorii creștini păstrau însă relația și cu „fiii îndoielii”, situați în afara Bisericii. A
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
o instituție desprinsă de factorul politic este capabilă de o judecată sinceră, limpede și dreaptă. Reconcilierea țării cu propriul trecut avea nevoie de modele. Dacă Biserica Ortodoxă a fost, măcar pentru o vreme, inamicul direct al bolșevismului, atunci respectul pentru martirii din închisori cerea distanțarea față de miasmele delațiunii. Mulți au așteptat - poate „stând strâmb și judecând drept” - ca mărturisirea publică a vechilor culpe să apară într-un mediu care aprofundează zilnic taina pocăinței și misterul iertării. În fața acestor așteptări, decepțiile au
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Un ghid al artei ecleziale capabil să alunge urâțenia din lăcașurile sfinte ar fi, de asemenea, foarte necesar. O bibliotecă audio-video care să prezinte cu bun gust și forță de convingere toate comorile tradiției ortodoxe - de la bisericile Dobrogei romane la martiriul sfinților din închisorile comuniste - ar fi la fel de necesară. Restabilirea contactului între preot și credincios prin cateheze deschise laicilor de diferite vârste sau orientări profesionale poate valora mai mult decât realizările simbolice ale Patriarhiei. Dl Baconsky invocă frecvent vizita Papei Ioan
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
melcului de a-și părăsi cochilia. Câți ortodocși din Finlanda sau Estonia au habar despre soarta creștinilor din Etiopia sau Eritrea; câți europeni continentali urmăresc sinaxarul sfinților britanici - pentru a nu-i pomeni pe mucenicii din gulagul comunist sau pe martirii Extremului Orient (în China, persecuțiile continuă și astăzi)? Deși educați, numeroși credincioși își imaginează esența ortodoxiei după chipul și asemănarea tradiției lor locale. De aici toate dificultățile menținerii și perpetuării unei perspective universale asupra ortodoxiei, acasă și în diaspora. Numai
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
necondiționate pentru tot omul, fie bun sau rău. Atunci gura sfântului plouă cu binecuvântări, fără să-i deosebească pe cei drepți de cei nedrepți, fiind întru toate asemenea lui Hristos. În rugăciunea pentru „întregul Adam”, sfântul trăiește experiența invizibilă a martiriului, „dând sânge și primind Duh”. Numai iubirea kenotică pentru întreaga umanitate dezvăluie misterul teologic al persoanei. Prin rugăciunea pentru lume, conștiința sfântului atinge universalitatea. Soarta întregii firi umane se decide parcă în bătălia cu răul din inima sa. Sfântul cunoaște
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Precum Domnul se ruga pentru întreaga lume, tot astfel și rugăciunea credinciosului trebuie să devină strigăt al întregului pământ către Dumnezeu și Tatăl.” 1 Faptul că liturghia se repetă înseamnă că pocăința sfinților (numele creștinilor în epoca apostolică) nu încetează; martiriul lor include rugăciunea pentru vrăjmași, un act mijlocitor prin care creștinii dobândesc atributul preoției universale. Spectacolul terifiant al suferinței îndurate de miliarde de oameni prin robie, foamete, boală sau din pricini de îmbuibare - toate acestea inspiră inima care L-a
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
lumină prin care evangheliștii au văzut, retrospectiv, viața și lucrarea lui Hristos în lume. Nașterea, propovăduirea și Patima Sa n-ar fi pătruns vreodată în arcanele memoriei noastre dacă Învierea nu ar fi întors necredința lui Petru și Toma în martiriu și biruință. De atunci încoace, pentru creștini, unicul mod de a concepe o biografie este doar dintr-o perspectivă pascală 1. Metafizică și teologie: lectura lui Christos Yannarastc "Metafizică și teologie \: lectura lui Christos Yannaras" «Metaphysics» has no real name
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
nu se identifică cu energia psihică, manifestată și sensibil. Ci, această conștientizare se întâmplă doar în mod indirect, prin intermediul unor acțiuni creștine, ce se dezvoltă ca rod al harului. Adesea, acestea constau în acte elocvente, eroice, trăite prin comportamente de martiriu sau de asceză profundă, fapte care în mod cert nu pot fi rod doar al puterii omenești, ci și al intervenției divine. Dacă dialogul între Dumnezeu și om este un dialog care are intenția de a fi continuu, atunci este
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
acesta într-un dialog aparte cu divinitatea. Prin dăruirea de sine, care poate fi trăită până la totalitate, omul concretizează o altă formă de dialog cu Dumnezeu. Aceasta se manifestă începând cu acceptarea suferinței și ajungând până la trăirea diferitelor forme de martiriu. Oferirea unui sens creștin suferinței, acceptarea și chiar dorința martiriului se nasc din credință și sunt forme de răspuns la dragostea pe care Dumnezeu o are pentru om. Fiind un răspuns, înseamnă că deja este vorba de un raport de
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
sine, care poate fi trăită până la totalitate, omul concretizează o altă formă de dialog cu Dumnezeu. Aceasta se manifestă începând cu acceptarea suferinței și ajungând până la trăirea diferitelor forme de martiriu. Oferirea unui sens creștin suferinței, acceptarea și chiar dorința martiriului se nasc din credință și sunt forme de răspuns la dragostea pe care Dumnezeu o are pentru om. Fiind un răspuns, înseamnă că deja este vorba de un raport de dialog, probabil cel mai elocvent, deoarece e demonstrabil în modul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
milostiv este Dumnezeu, chiar și din cuvintele pe care Cristos cel răstignit i le spune tâlharului din dreapta sa: „azi vei fi cu mine în paradis” (Lc 23,43), și să își alimenteze dorința de a trăi misterul crucii, chiar prin martiriul propriei vieți, sacrificându-se pentru a se împotrivi păcatului. 5) Dezlegarea și primirea iertării. Dumnezeu a acordat confesorului demnitatea de a acționa „în persona Christi”, iar el va trebui să decidă dacă penitentul este pregătit să accepte sau nu mesajul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
Instrumentul izbăvirii sale, ca și a patronului serafimilor osândiți, e spânzurătoarea: „«Vagabonzi, hoți, nebuni. Lepădații noroadelor./ Casa lor e temnița. Puneți lacăte bune fiarelor»./ Odată-poate cu înfriguratele zori vom sângera/ Și spânzurătorile ne vor ridica la cer”. Cântăreț al propriului martiriu, S. a încercat, în ciclul Antirăzboinice, să dea accent liric și unor notații inspirate de tragedia umanității. Pe alocuri a izbutit. Un poem surprinde priveliști sinistre ale câmpului de bătălie în care „toate pietrele sunt nimbate cu sânge/ și orbitele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289917_a_291246]
-
bogățiile sunt de la Dumnezeu, iar oamenii sunt numai administratorii acestora pentru ajutorarea semenilor lor. Milostenia este o faptă a dragostei creștine. Ea îl face pe om asemenea Lui Dumnezeu. Este prima între virtuți, căci altele precum fecioria, postul și chiar martiriul sunt virtuți individuale, pe când milostenia este pentru alții. Oamenii, ca beneficiari ai darurilor lui Dumnezeu, își pot arăta recunoștința față de El prin milostenia față de cei care poartă chipul Lui, dar trec prin oarece lipsuri și suferință. Cei „care judecă înțelept
Studia Basiliana III by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/173_a_142]
-
simțire muncește. Martir este numele amorului meu (Eminescu: 2011, II, pp. 56-57). (h1) Întristare? Asta nu-i întristare. Desperare? Asta nu-i desperare. Este moartea de viu, este marginea gândirei, este o luptă vană, crudă, fără de voință și fără de speranță. Martiriu este numele simțirei mele (Eminescu: 2011, II, 266). Formularea din hipertext este relativ vagă, deși lexemul agonie ar putea sugera impondera bilitatea dintre viață și moarte; totuși, îmbră cămintea conotativă a acestui cuvânt prezintă tonuri filosofice, ca să nu spunem abisale
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
mișcarea noastră, numai că elementele revoluționare n-au aplecat capul și s-au dus la abator, ci au luat poziție și s-au luptat...”2. Foarte gravă apare formula „s-au dus la abator”, ca și cum evreii au avut inițiativa propriului martiriu. Ideea evreului ce fuge de munca grea este lansată În aceeași ședință de o reprezentantă a Sindicatelor comuniste - C.G.M. (Confederația Generală a Muncii): „Și i-am Întrebat șpe evrei - L.R.ț dacă pot merge În Valea Jiului. Și au răspuns: Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
MARTIRIUL SÂNTULUI, SLĂVITULUI MARTIR IOAN CEL NOU CARELE S-A MARTIRIZAT ÎN CETATEA ALBĂ, traducere a unei scrieri slavone din prima jumătate a secolului al XV-lea, cunoscută și sub titlurile Viața Sf. Ioan cel Nou de la Suceava, Măcenia svăntului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288049_a_289378]
-
care ajută la vizualizarea scenei: domnitorul se prosternează pios lângă raclă și, cu lacrimi în ochi, îl proclamă pe martir drept ocrotitor al Moldovei. Prin locul în care a fost scris, prin subiect, prin autor și finalitate, se consideră că Martiriul... este prima scriere a literaturii române vechi, a cărei traducere și includere în Cazania lui Varlaam i-a asigurat circulația și asimilarea în cultura autohtonă. Ediții: Măcenia svăntului și slăvitului marelui măcenic Ioan Novâi de la Soceavă, în Varlaam, Cazania. 1643
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288049_a_289378]
-
vechi, a cărei traducere și includere în Cazania lui Varlaam i-a asigurat circulația și asimilarea în cultura autohtonă. Ediții: Măcenia svăntului și slăvitului marelui măcenic Ioan Novâi de la Soceavă, în Varlaam, Cazania. 1643, îngr. J. Byck, București, 1966, 451-460; Martiriul sântului, slăvitului martir Ioan cel Nou carele s-a martirizat în Cetatea Albă, în Episcopul Melchisedec, Viața și scrierile lui Grigorie Țamblac, București, 1884, 85-100. Repere bibliografice: George Aramă, Grigorie Țamblac, Iași, 1892; Apolon Andrieș, Grigorie Țamblac, mitropolitul Moldovei, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288049_a_289378]
-
de către aliata Ungarie hortystă. Expansionismul maghiar a continuat agitând steagul iredentismului și superioritatea culturală la vest de Carpați. Înțelegerile care au urmat după căderea Cortinei de fier stau sub semnul tendințelor maghiare din trecut relevate de răscoala lui Gh. Doja, martiriul lui Horia, Cloșca și Crișan, soarta lui Avram Iancu și a oștirii sale, atrocitățile la retragerea armatei ungare în 1918 și 1945, evenimentele de la Tg. Mureș din 1990 și agitațiile antinaționale din Harghita și Covasna, fluturarea conceptelor de regionalizare, federalizare
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
într-o ordine diferită de cea cronologică, reprezintă o sinteză a temelor și a motivelor lirice frecventate de autor. Refuzând contemplarea detașată și reflexivitatea temperată, poetul este un „damnat”, un crucificat pe altarul îndoielilor, care își asumă cu devoțiune emfatică martiriul incertitudinilor și scrie poemele sacrificial, cu religiozitatea unui „ales” de sorginte romantică. Descoperirea sinelui și a lumii nu se face candid, ci saturată de lecturi, biograficul și livrescul având funcție anamnetică. Din mărturisirea afinităților esențiale, adevărate prezențe formative („Zeii ficși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286412_a_287741]
-
al privirii devine crucial în cele două momente cheie ale romanului, reiterate în forme perceptibile ca variante de "întîlnire" hotărîtoare. Legătura între revelația dumnezeirii prin imaginea "orbitoare" a crucii și pacea din ochii condamnatului la ștreang ca și răstignit, între martiriul sacru și supliciul mundan, apare cu pregnanță. Simbolul acestor elemente citite-împreună trimite cu ușurință spre modelul christic. La timpul condamnării, Apostol Bologa se alătură, simbolic, tainei mîntuirii, paradigmei christice. I-o deslușește preotul, venit pentru ultimele sale clipe: "Popa Constantin
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
Viața Sfinților Epictet și Astion, care au pătimit pentru Hristos în timpul împăratului Dioclețian, în cetatea Halmyris (Halmiridensis) sau Salmorus, din Sciția Mică (azi cetatea Zaporojenilor), sărbătoriți la 8 iulie. Un episcop, care ar putea fi Titus sau Philius, a suferit martiriul la Tomis între 320-323, în timpul persecuției lui Licinius. Istoricul bisericesc Eusebiu de Cezareea ne transmite știrea importantă că un episcop "scit", adică daco-roman, fără să-i spună numele, a participat la Sinodul I ecumenic de la Niceea, din 325 (Eusebiu, Viața
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
subiect fiind nerelevante. „Uitați, este un sfânt nou, un dar de la măicuțele de la Mănăstirea Petru Vodă.” Mulțumesc mult, iar în sinea mea mă întreb cum va rezolva Sinodul de la București această complicată problemă a presiunii populare asupra recunoașterii oficiale a martiriului din perioada comunistă, cu atât mai mult cu cât în joc sunt două memorii dureroase, concurente : cea a Mișcării Legionare și cea a comunismului, cazul Valeriu Gafencu fiind doar partea vizibilă a aisbergului. Oricum, memoria apare periodic pe teren, fie
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
marca Ministerul Turismului. Pangarul și magazinul de obiecte bisericești este găzduit într-un superb paraclis construit în jurul anului 1630 de către mitropolitul Anastasie Crimca, o clădire scundă, solidă, de mici dimensiuni, având la exte rior semne de pictură mai recentă, reprezentând martiriul sfântului. Intru pe ușa cu formă de ogivă : rafturi pline de zeci de CD-uri și DVD-uri cu muzică bisericească, diverse conferințe înregistrate, cărți, obiecte de cult etc. Colecția completă a Părinților Arsenie Boca și Iustin Pârvu, „Sfinții închisorilor
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]