1,647 matches
-
(n. 31 mai 1915, Rucăr, Muscel, județul Argeș - 16 iunie 2009, București) profesor universitar doctor, istoric al învățământului din România, scriitor, membru de onoare al Academiei Oamenilor de Știință din România 10 septembrie 1991. Al treilea copil al familiei Ion Mihai Pârnuță (Niță) și Maria Pârnuță
Gheorghe Pârnuță () [Corola-website/Science/326829_a_328158]
-
Osemintele sale se odihnesc în Mausoleul de la Valea Mare- Mateiaș. Mama, Maria Pârnuță, născută Simion(1891-1949), este îngropată în Cimitirul Bisericii Rucăr-Suseni. Soldatul Ion Mihai Pârnuță a fost înrolat în compania a 3-a, batalionul 1 din regimental 70 infanterie Muscel, comandat de maiorul Grecescu Grigore. Deșii soția, Maria, i-a presimțit moartea și a plecat spre câmpul de luptă pentru a-I arată pe ultimul născut, Gheorghe, nu l a apucat în viață și nu a putut să-l ia
Gheorghe Pârnuță () [Corola-website/Science/326829_a_328158]
-
îngropa creștinește. Eroul a fost îngropat de tovărășii săi de luptă pe locul unde căzuse. Trupul îi va fi dezgropat mai târziu și adus la Mausoleul de pe Mateiaș. Soția, Constantă Bărbulescu, s-a născut la 19 noiembrie 1919 la Câmpulung Muscel. Tatăl său Ion Bărbulescu a fost preot la Biserică Domneasca din oraș și protoiereu al județului Muscel de la 1 iunie 1914. A decedat pe front participând la război că preot militar, confesor la Garnizoana Câmpulung. Maiorul preot Ion Bărbulescu a
Gheorghe Pârnuță () [Corola-website/Science/326829_a_328158]
-
va fi dezgropat mai târziu și adus la Mausoleul de pe Mateiaș. Soția, Constantă Bărbulescu, s-a născut la 19 noiembrie 1919 la Câmpulung Muscel. Tatăl său Ion Bărbulescu a fost preot la Biserică Domneasca din oraș și protoiereu al județului Muscel de la 1 iunie 1914. A decedat pe front participând la război că preot militar, confesor la Garnizoana Câmpulung. Maiorul preot Ion Bărbulescu a fost decorat post-mortem cu ordinele ‘’Coroană României’’ și ”Steaua României”. Mama, Elenă Bărbulescu, născută Angelescu, originară tot
Gheorghe Pârnuță () [Corola-website/Science/326829_a_328158]
-
didactică și a realizat portrete, decorațiuni interioare, picturi murale la Casa Vernescu și platforma Teatrului Național din București și chiar ilustrație de carte. A călătorit prin țară începând din anul 1880 pe Valea Teleajenului, Valea Prahovei, Câmpina și zona Câmpulungului Muscel și a vizitat mănăstirile Suzana (1882), Pasărea (1892) și Comana (1898). Și-a cumpărat o casă la Brebu și decorat biserica din această localitate, precum și cea de la Milcov. Între anii 1901-1902, Sava Henția a luat parte la lucrările de restaurare
Sava Henția () [Corola-website/Science/308924_a_310253]
-
al satului, care a efectuat reparația generală a bisericii și a construit clopotnița. Învățământul în satul Pucheni este menționat în anul 1838, învățător fiind Ion Rădulescu. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna făcea parte din plasa Argeșelul a județului Muscel și avea în compunere satele Pucheni și Valea Largă, cu o populație de 1035 de locuitori ce trăiau în 206 case. În comună funcționau trei făcaie de moară, o școală și o biserică veche, reparată în 1844. În 1925, comuna
Comuna Pucheni, Dâmbovița () [Corola-website/Science/301186_a_302515]
-
școală și o biserică veche, reparată în 1844. În 1925, comuna este consemnată de Anuarul Socec în aceeași plasă, având în compunere satele Meișoarele, Pucheni și Valea Largă și cătunul Nicolaești, în total având 1582 de locuitori. În 1950, județul Muscel s-a desființat, iar comuna a trecut în administrarea raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, s-a revenit la organizarea pe județe, dar județul Muscel nu a mai fost reînființat, comuna fiind transferată județului Dâmbovița. În anul școlar 1970-1971
Comuna Pucheni, Dâmbovița () [Corola-website/Science/301186_a_302515]
-
este consemnată de Anuarul Socec în aceeași plasă, având în compunere satele Meișoarele, Pucheni și Valea Largă și cătunul Nicolaești, în total având 1582 de locuitori. În 1950, județul Muscel s-a desființat, iar comuna a trecut în administrarea raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, s-a revenit la organizarea pe județe, dar județul Muscel nu a mai fost reînființat, comuna fiind transferată județului Dâmbovița. În anul școlar 1970-1971, într-un local modern de școală funcționau cursurile claselor I-VIII
Comuna Pucheni, Dâmbovița () [Corola-website/Science/301186_a_302515]
-
Valea Largă și cătunul Nicolaești, în total având 1582 de locuitori. În 1950, județul Muscel s-a desființat, iar comuna a trecut în administrarea raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, s-a revenit la organizarea pe județe, dar județul Muscel nu a mai fost reînființat, comuna fiind transferată județului Dâmbovița. În anul școlar 1970-1971, într-un local modern de școală funcționau cursurile claselor I-VIII, o grădiniță de copii, iar în fiecare sat al comunei erau școli cu clasele I-
Comuna Pucheni, Dâmbovița () [Corola-website/Science/301186_a_302515]
-
Buteanu. În aval de confluența pârâului Buda cu Capra, a fost construit barajul Vidraru. De la izvor și până în zona municipiului Pitești, râul Argeș are o direcție de curgere N-S, drenând mai întâi pantele sudice ale Munților Făgăraș, străbate apoi Muscelele Argeșului și Dealurile Argeșului, iar după ce separă Piemontul Cotmeana (în V) de Piemontul Cândești (în E), intră în câmpie, unde udă multe subunități din Câmpia Română. Debitul mediu multianual variază între 19,6 m/s în cursul superior, 40 m
Râul Argeș () [Corola-website/Science/298599_a_299928]
-
apartenența etnică nu este cunoscută. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor sunt ortodocși (96,74%). Pentru 3,1% din populație, nu este cunoscută apartenența confesională. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna făcea parte din plasa Podgoria a județului Muscel și era formată din satele Haitești, Cercei și Furești, având în total 1052 de locuitori ce trăiau în 254 de case. În comună existau cinci mori sau făcaie, trei biserici și o școală cu 40 de elevi (dintre care 5
Comuna Dobrești, Argeș () [Corola-website/Science/300621_a_301950]
-
sau făcaie, trei biserici și o școală cu 40 de elevi (dintre care 5 fete). Anuarul Socec din 1925 o consemnează în aceeași plasă, având 1596 de locuitori în satele Dobrești și Furești. În 1950, comuna a fost transferată raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, a trecut la județul Argeș. În comuna Dobrești se află situl arheologic de interes național de „la Movile”, aflat pe islazul din Dealul Satului, la est de Dobrești, la hotarul cu satul Furești, sit în
Comuna Dobrești, Argeș () [Corola-website/Science/300621_a_301950]
-
92,1%), dar există și minorități de penticostali (2,44%) și creștini după evanghelie (1,12%). Pentru 3,88% din populație, nu este cunoscută apartenența confesională. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna făcea parte din plasa Râurile a județului Muscel și era formată din satele Mihăești, Valea Bradului, Geabelea și Furnicoși, având în total 780 de locuitori. Existau aici cinci mori, o școală mixtă fondată în 1834 în timpul domniei lui Alexandru Ghica și trei biserici (la Mihăești, Valea Bradului și
Comuna Mihăești, Argeș () [Corola-website/Science/300631_a_301960]
-
în satele Călceasa, Furnicoși, Geabelea, Mihăești și Valea Bradului. Comuna Drăghici avea 1772 de locuitori în unicul ei sat, iar comuna Valea Popii avea 1275 de locuitori în satele Huluba și Valea Popii. În 1950, comunele au fost transferate raionului Muscel din regiunea Argeș, iar in 1968 au trecut la județul Argeș. La acea dată, comuna Valea Popii dispăruse, iar comuna Drăghici a fost desființată cu acea ocazie, satele lor trecând la comuna Mihăești. În comuna Mihăești se găsesc bisericile „Sfântul
Comuna Mihăești, Argeș () [Corola-website/Science/300631_a_301960]
-
Pentru 0,95% din populație, nu este cunoscută apartenența confesională. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna nu exista, teritoriul ei, pe care este consemnat satul Dâmbovicioara, făcând parte din comuna Rucăr. Comuna s-a înființat în 1931, în cadrul județului Muscel, cu satele Dâmbovicioara și Ciocanu. În 1950, ea a fost transferată raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, a trecut la județul Argeș, alipindu-i-se și satul Podu Dâmboviței de la comuna Rucăr. În comuna Dâmbovicioara se află situl arheologic
Comuna Dâmbovicioara, Argeș () [Corola-website/Science/300620_a_301949]
-
al XIX-lea, comuna nu exista, teritoriul ei, pe care este consemnat satul Dâmbovicioara, făcând parte din comuna Rucăr. Comuna s-a înființat în 1931, în cadrul județului Muscel, cu satele Dâmbovicioara și Ciocanu. În 1950, ea a fost transferată raionului Muscel din regiunea Argeș. În 1968, a trecut la județul Argeș, alipindu-i-se și satul Podu Dâmboviței de la comuna Rucăr. În comuna Dâmbovicioara se află situl arheologic de interes național al așezării romane (secolele al II-lea-al III-lea
Comuna Dâmbovicioara, Argeș () [Corola-website/Science/300620_a_301949]
-
un guvern FND, Ana Pauker afirmând „ne trebuie până în săptămâna viitoare un Guvern F.N.D.” Pe 4 februarie 1945 au fost intensificate măsurile de răsturnare a guvernului Nicolae Rădescu, în capitală având loc o întrunire la Sala Aro, iar în județul Muscel fiind înlocuit abuziv prefectul. La 10 februarie, Frontul Plugarilor a emis un apel către țărani, prin care li se cerea să treacă la împărțirea pământurilor moșierești, chemându-i de asemenea la lupta pentru formarea unui guvern FND. Despre metodele de
Frontul Național Democrat () [Corola-website/Science/331308_a_332637]
-
cum i-a fost dorința. Ctitorul a făcut numeroase danii mănăstirii, care o făceau, după cum am mai amintit, cea mai bogată mănăstire a Țării Românești. Un inventar din 1716, arăta ca mănăstirea poseda 20 de mari moșii (în Ilfov, Dâmbovita, Muscel, Teleorman, Ialomița), 10 sate de țigani, 18 prăvălii în București, hanul Șerban Vodă și apoi primea și vama de sare, băuturi, pește și lemne din diferite locuri. Pe laângă acestea se mai adaugă și veniturile de la 20 de mănăstiri și
Mănăstirea Cotroceni () [Corola-website/Science/307735_a_309064]
-
vrei să-ți recunoști, resimți conturul... cultural, istoric. Să înțelegi de ce ești exact așa cum ești - în raport cu ceilalți. Auzisem înainte despre partizanii din munți, dar nu știam exact despre cazul lui Toma Arnăuțoiu și al Mariei Plop. Făceau parte din „Haiducii Muscelului” - una dintre cele mai hotărâte formațiuni de rezistență anti-comunistă. Cuplul ăsta a avut un copil, în timpul luptelor. După ce au fost capturați și executați/condamnați la închisoare de către Securitate, copilul lor, care deja împlinise un an, a fost plasat într-un
„Am fost bine conservați în teatrul instituționalizat, cu regizori vizionari și actori executanți” () [Corola-website/Science/295790_a_297119]
-
cursurile Academiei Forțelor Terestre din Sibiu cu rezultate deosebite, fiind avansat la gradul de locotenent. A obținut ulterior titlul științific de doctor în științe militare. După absolvirea Academiei, a fost comandant de pluton la Batalionul 30 Vânători de Munte Câmpulung Muscel (1973-1974). A avut parte de o ascensiune rapidă fiind avansat și repartizat în următoarele garnizoane: Sibiu, Beiuș, Cluj, Oradea, Alba-Iulia, Buzău, Sibiu, București. Printre altele, a fost ofițer la unitatea de vânători de munte din Huedin (județul Cluj). În perioada
Viorel Bârloiu () [Corola-website/Science/307643_a_308972]
-
Militare în România ("Gebiet der Militär -Verwaltung în Rumänien" - MViR), instituit în ianuarie 1917, după stabilizarea frontului pe Siret și gurile Dunării, cuprindea 65.000 km² și era alcătuit din 14 districte militare (Argeș, Dâmbovița, Dolj, Gorj, Ilfov, Ialomița, Mehedinți, Muscel, Olt, Prahova, Vâlcea, Romanați, Teleorman și Vlașca), care au înlocuit vechile județe cu aceleasi nume. Din acestea, 11 comandaturi districtuale erau germane și doar 3 austro-ungare (și anume Romanați, Dâmbovița și Vâlcea). „Administrația Militară din România” avea sediul la București
Richard Hentsch () [Corola-website/Science/327557_a_328886]
-
București) a fost un sculptor român, membru corespondent al Academiei Române (1955). Primul contact cu sculptura și cu mesteșugul cioplirii pietrei este reprezentat de înscrierea sa la Școala de Arte și Meserii a meșterilor italieni stabiliți în jurul anilor 1900 la Câmpulung Muscel. În 1921, s-a înscris la Școala de Arte Frumoase din București, la clasa de sculptură a lui Dimitrie Paciurea. A părăsit această școală, în 1925, pentru a urma cursurile Academiei Libere de Arte Plastice. Debutul său public a fost
Constantin Baraschi () [Corola-website/Science/307088_a_308417]
-
detalii din iconostasul Bisericii Cașin, este autorul busturilor lui Nicolae Bălcescu, Alexandru Sahia și George Coșbuc din parcul Carol I. La Câmpulung, în Grădina Publică, se află sculpturile sale "N. Bălcescu" și "Autoportret". Tot în localitate mai sunt "Țăranca din Muscel" și grupurile statuare de la Cimitirul Flămânda și de la intrarea în stadion. Din patrimoniul Muzeului de Artă din Constanța fac parte patru lucrări realizate de Constantin Baraschi: "Faun" (1938), "Tors", "Extaz" și "Portret George Enescu". Tot în Constanța se află "Satirul
Constantin Baraschi () [Corola-website/Science/307088_a_308417]
-
cunoscută. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor sunt ortodocși (98,09%). Pentru 1,72% din populație, nu este cunoscută apartenența confesională. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna purta denumirea de "Mățău", făcea parte din plasa Dâmbovița a județului Muscel și era formată din satele Mățău, Călulești, Chiliile, Cocenești și Suslănești, având în total 1194 de locuitori. În comună existau o școală mixtă cu 60 de elevi și 4 biserici. Anuarul Socec din 1925 consemnează comuna în aceeași plasă, având
Comuna Mioarele, Argeș () [Corola-website/Science/300632_a_301961]
-
școală mixtă cu 60 de elevi și 4 biserici. Anuarul Socec din 1925 consemnează comuna în aceeași plasă, având 2495 de locuitori în satele Mățău și Suslănești, și în satele Cocenești și Chilii. În 1950, comuna a fost transferată raionului Muscel din regiunea Argeș, primind la un moment dat denumirea de "Mioarele". În 1968, a trecut la județul Argeș. În comuna Mioarele se află situl arheologic de interes național reprezentat de curțile boierești din punctul „Hobaia”, la 200 m sud de
Comuna Mioarele, Argeș () [Corola-website/Science/300632_a_301961]