1,712 matches
-
Ei sunt condamnați la muncă silnică, într-o mină din care, niciodată, nimeni n-a reușit să evadeze. Dar există cineva care se poate orienta în bezna acelor galerii: Metellus și ai lui reușesc să fugă. Găsesc adăpost într-o oază în care era așteptat un personaj misterios, urmărit cu înverșunare de persani. Micul grup de romani abia își începe peripețiile... Valerio Massimo Manfredi: Împărăția Dragonilor. Editura Allfa, București, 2005. Preț: 24,90 lei.
Agenda2005-50-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/284498_a_285827]
-
Banat. Lărgirea și adâncirea continuă a crovurilor și găvanelor, conduce cu timpul la formarea unor spații depresionare de dimensiuni mari, denumite padine. În cadrul lor se stabilesc așezări, pâlcuri de pădure și o vegetație ierboasă mai abundentă, fiind asemănătoare unor mici „oaze” pe întinsul zonelor de stepă. Procesul de sufoziune creează la suprafață o pâlnie de sufoziune, continuată adânc cu un canal vertical, îngust, care străbate depozitul de loess pe toată grosimea lui. Datorită îngemănării pâlniilor se formează râpe de sufoziune, delimitate
Relief petrografic () [Corola-website/Science/300770_a_302099]
-
secunde fețele cresc, ca și disperarea mea, ca și vina mea. Să iau floarea, să las floarea, să o iau... Las floarea pe pămîntul despicat de secetă și fug la mașină. Scap. Mai merg ce mai merg, mă apropii de oază. Verdele se arată și schimbă peisajul, aerul, lumina. Opresc mașina într-o ușoară curbă și îl întreb, într-o doară, pe bărbatul de dincolo de gard: "Aveți flori de vînzare?", ca fiind cel mai normal lucru duminica, la ora 13.00
Legături primejdioase by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15050_a_16375]
-
atîtea limbi ale pămîntului într-o armonie impresionantă. Pesimismul meu se îndulcește. Se mai poate face ceva, totuși, dincolo de caniculă, fotbal, ifose, vanități, suficiență, prostie, invidie, hoție, minciună, indiferență?... Timp de o săptămînă, în Liceul "Dinu Lipatti" a fost o oază de spiritualitate. Pentru cursurile de măestrie au venit muzicieni și pedagogi de clasă, care au cucerit audiența: după ani de absență, Silvia Marcovici a venit să lucreze cu tineri , aici. Apoi, Dimitri Ashkenazy, un clarinetist de primă mărime, cu o
Dincolo de caniculă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8087_a_9412]
-
lăudate de Le Figaro Alături de Castelul Peleș, menționate de cotidianul francez sunt alte patru reședințe regale puse la dispoziția vizitatorilor - palatul baroc din Gödolö (Ungaria), locul preferat de vacanță al împărătesei Elisabeta a Austriei; Osbourne House, din Insula Wight, o oază de liniște pentru regina Victoria; Castelul din Miramar, în Italia, ridicat la ordinele lui Maximilian de Habsburg; Castelul La Pena din Sintra (Portugalia).
Le Figaro descrie Castelul Peleș ca fiind "un loc spectaculos" by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/79524_a_80849]
-
din el. Și de aceea Îl atrage acum deșertul, locul unde odinioară inima lui se umpluse de simțire și poate avea să o mai facă din nou. Wakefield merge mai departe pe autostradă, pe lîngă ieșiri care conduc doar spre oaze de pur pragmatism: Benzină, MÎncare, Cazare. În America, există două sisteme nervoase cunoscute sub numele de „drum“: rețeaua de autostrăzi, asemănătoare unui neocortex, care aspiră mașini la un capăt și le scuipă la capătul celălalt; și celelalte drumuri, ascunse, istorice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
Îl Întîmpină cercetător: — Nu locuiești peste drum? Wakefield Îi Întinde doar cartea de credit și ea Își ia din nou masca obișnuită de discreție absolută. Lucrează de mult În industria hotelieră. I-ar putea spune fetei că apartamentul lui, o oază de refugiu și solitudine, a fost distrus de un ciumec cu un Împrumut la bancă și ea nici măcar n-ar clipi. Dar pe Wakefield nu Îl interesează să fraternizeze. El are un plan. Ia un apartament de două ori mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
Gândește-te că ăsta e un exercițiu util. Ai dreptate, am oftat eu liniștindu-mă câteva clipe. După care am început din nou să mă panichez. Dacă a murit? Dacă îmi murea fetița în noaptea aia? Tocmai atunci, asemenea unei oaze în deșert, am văzut un telefon public. Am tras mașina pe stânga, enervându-i pe șoferii din spate. Care-au început să mă claxoneze și să-mi strige tot felul de chestii, ticăloși fără inimă! —Mamă, am zis cu voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
cele mai mici detalii cum e să fii ținută în brațe de Adam. Am stat acolo, lenevind la taclale, în timp ce valurile de oameni, cu nivelul glicemiei fluctuant, se învârteau, venea și plecau în jurul nostru. Adam, Kate și eu eram o oază de calm în mijlocul haosului din Dublin. De parcă noi trei am fi existat în propria noastră lume. De fapt, nici n-am vorbit prea mult. Mai curând am stat într-o tăcere relaxată, bând cafea și mâncând brioșe, înconjurați de sacoșele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
așteptat ca Adam să intre înapoi în casă. Apoi mi-am dat seama, îngrozită, că Adam nu avea de gând să facă treaba asta. „Fir-ar al naibii“, m-am gândit înnebunită. „Vine încoace“. Helen și Adam au venit până la oaza cu șezlonguri, Diet Coke, loțiune de protecție solară, reviste pentru femei și chipsuri pe care eu, Anna și Kate ne-o construiserăm. Adam a rămas în picioare, în timp ce umbra lui s-a proiectat asupra mea și a Annei, care rămăseserăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
lumini vara cu munții ei împăduriți, toamna cu cămările ei pline, iarna cu candelele aprinse sub icoane făcătoare de minuni, și mai ales, primăverile cu care ne măsurăm aproape inconștienți trecerea. De aceea,trăirile călduroase și tandre ale copilăriei sunt oaza de lumină în care gậndurile mele plutesc ca niște clopoței. Fiecare răsărit în care soarele sorbea roua sclipitoare de pe firavele petale și fiecare apus în care păsări umblau rătăcite prin visuri, începeau pentru mine cu Frența. Templul adevărat al cuvintelor
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
ale pescărușilor de pe valuri, mirosul freziilor și, nu în ultimul rậnd, tăcerea, liniștea absolută a depărtărilor. Iar dacă nu, am înteles, voi șterge cu lacrimi nădejdea inutilă, fă la fel, nu-mi spune nici măcar un cuvậnt. Ai fost, desigur, o oază în veșnicia mea de plictiseală. Cậteva atingeri au fost de ajuns ca sămi dea iluzia că văzduhul flutură cu îngeri... Nici măcar nu știu de-ai să citești întậmplător rậndurile acestea. Eu voi fi cea care voi fi strivit cea dintậi
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
indiscrete care să le tulbure lumina. I-am zărit de departe cum zburătăceau cu aripile de lumină, reflectând sclipirile aurii ale soarelui. Bucuria și veselia lor inocentă erau ca niște clinchete de clopoței în liniștea zorilor. M-am apropiat de oaza de lumină, pășind încet și atent, să nu-i sperii. La poartă, o ființă transparentă, blândă și strălucitoare, a venit spre mine plutind agale și m-a întâmpinat oarecum cu mirare. Bună ziua, mi-a spus apropiindu-se și glasul ei
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
din grup au strigat că au văzut un restaurant care părea foarte autentic chiar pe marginea drumului. Într-un nor de praf, autocarul a oprit În fața unei cocioabe cu o singură cameră. Mort de foame, Bennie a declarat că această oază e demnă de trecut În revista Travel & Leisure. Scaunele contorsionate și masa joasă cu mușamaua de plastic străveche Întruchipau dintr-odată un miraj al ospățului câmpenesc... Cu toții coborîră din autocar, Își dădură gecile jos și se dezmorțiră. Moff și Rupert
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
pe la alții, știa toată lumea ce face vecinul. Unii dintre ei creșteau găini și curcani în balcon; și-acum se mai văd cotețele. Așa se trăia atunci; cine-a prins epoca, o știe, cine nu, mai are timp să afle. Din oaza asta de mizerii, ieșeau flori rare. Cartierul scotea an de an zeci de-adolescente curate, cu pielea albă sau măslinie, ca-n poeziile lui Bolintineanu (a nu se confunda cu Bidileanu!). Printr-o suceală ciudată a soartei, frumuseți scumpe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
În lumea „râurilor de soare", a câmpiilor asire, a piramidelor Învechite ?i a Întunecatei m?ri; ea Îi cere s? coboare, din imperiul gândurilor sale, (că ?i față de Împ?rât din poemul „Luceaf?rul"), În lumea cald? a realului, În oază vr?jit? a codrului. Floarea albastr? devine simbol al iubirii că for?? ce „creeaz???i leag? elementele lumii sensibile, care le mi???, Într-o nesfâr?it??? esere de traiectorii, ca Întrun dans În care cele ale p?mântului ?i ale
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]
-
și armenii țin comerțul țărmurilor mării. Multe firme macedoromâne stau în legătură directă cu cele dendîi piețe de fabricațiune europeană. Fără cuvânt i s-ar imputa macedoromânului că n-are sentiment național; e din contra de mirare cum, risipiți în oaze între neamuri cu-n mare trecut istoric și cu-n viitor promițător, ei n-au fost demult absorbiți de aceste neamuri. Macedoromânul se arată în această privire aproape atât de tenace ca evreul; o tenacitate care câștigă și mai mult
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
râului Aspropotamos; masa lor principală, ocupată cu cultura vitelor, e așezată mai la nord de acest râu pe o fâșie de pământ ce cuprinde poalele de sud ale Pindului și ajunge pîn'la Castoria, îngrămădită între greci, bulgari și albaneji. Oaze românești mai mari se află în șesul Musakia, în ținuturile Berat, Pekin, Elbassan și Cavaia, colonii însă se află aproape în toate orașele tesalo - albanezo - macedonice; elita negustorilor acestor orașe e de naționalitate română. În Tracia românii sunt în mici
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
românești mai mari se află în șesul Musakia, în ținuturile Berat, Pekin, Elbassan și Cavaia, colonii însă se află aproape în toate orașele tesalo - albanezo - macedonice; elita negustorilor acestor orașe e de naționalitate română. În Tracia românii sunt în mici oaze lângă Rodope, la Perchtera, Talar-bazargic ș. a. m. d., în Istria austriacă sunt între Monte-maggiore și lacul Cespiti; în Bosnia la Sovig lângă Tusla; împrăștiați însă se află în toate emporiile, în Panciova, Belgrad, Semlin, Neoplanta, Pesta, Viena ș. a. m. d.
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
urmă inginerului specialist Ionesi Gheorghe, bucovineanul dârz de la Fratautii Vechi, în țară au rămas magistralele electrice ale Dobrogei, Moldovei și Bucovinei, de la marea cea mare până sus pe Obcinile Bucovinei sale dragi, iar în depărtări, pe îndepărtatele pustiuri sau în oazele înfloritoare ale orientului, alte magistrale ale energiei stau mărturie ale abnegației și priceperii unui român adevărat.
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93302]
-
nu orice țigară, ci "Gauloises", cu foița galbenă ca mătasea porumbului, tari de ar ameți și un elefant. Cabinetul unde oficiază este tapetat cu imagini îngălbenite de scriitori, revista Lire și afișe cu premii Goncourt din anii '80. O adevărată oază. Suflet de copil, cultură generală imensă, Maurice se indignează din orice, luptă pentru orice cauză. Mă tunde gratuit după ce îi aduc din România o casetă cu Taraful din Clejani. În timp ce fac duș, descopăr că urechile și pielea capului miros a
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
mari staruri ale micii lumi intelectuale din România: Andrei Pleșu, Gabriel Liiceanu, Andrei Pipiddi. E ca si cum aș fi dat examen cu toți acei oameni care mi-au marcat tinerețea de politehnist la Galați. Instituția numită NEC constituie un fel de oază de normalitate în mijlocul unui cartier fost cândva rezidențial, acum invadat de gunoaie, câini vagabonzi și vile în ruină. Andrei Pleșu, idol al tinereții mele, este cel mai exact, cel mai atent în timpul interviului. Totul pe o notă de naivitate căutată
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
în pustiu (pustie) sunt, de fapt, suprafețe aflate între sate, locuri care nu aveau un stăpân, din care cauză li s-a spus că sunt în pustiu. În Europa medievală populația era rară, continentul apărea ca un imens “deșert verde”, oazele fiind locurile în care se aflau așezări omenești. Locurile pustii din Moldova aparțineau domeniului domnesc. Pentru a întări puterea domnească s-a spus că politica domnului s-a caracterizat prin colonizarea acestor locuri. P. P. Panaitescu considera “căci acesta a
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
funcționează cu rezultate strălucite un sistem de locuințe proprii, cu întreg confortul necesar, dar mai ales cu asistență socială și medicală, încât s-a încetățenit zicala "mitt hem är mit borg", adică, în traducere liberă "casa mea este împărăția, iatacul, oaza liniștii mele". Aceași grijă și pentru unii pensionari, care, îmbolnăvindu-se, doresc să rămână în locuința lor proprie. Am văzut, de pildă, o doamnă, Paula Nilsson, o principesă învățată și bogată, în apartament propriu, elegant și cu un înalt nivel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
țel esențial reglementarea litigiilor între țărani și proprietari, interzicerea pedepselor corporale, crearea unui sistem de instanțe juridice moderne, traducerea legilor în limba română precum și alte numeroase măsuri, care au făcut din ducatul Bucovina, în decursul a numai câteva generații "o oază a libertăților burgheze și a drepturilor omului". Mai circumspecți, mai neîncrezători în mitul habsburgic, punând sub semnul întrebării că Bucovina a fost, cândva, "o Europă în miniatură" trei istorici polonezi, Kazimir Feleszko, de la Miinchen, Jerzego Molasa, de la Varșovia, și Wladimir
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]