934 matches
-
că te gândești tot timpul la carieră, deși eu sunt de părere că o fată, cu cât e mai prinsă de carieră, cu atât se gândește mai mult la bărbați.) — Ridicăm un cort în grădină, cum făcea Jackie Kennedy pe peluza de la Casa Albă. Lordul și Lady Finoulla și-au confirmat participarea, așa că sunt în culmea fericirii. La meteo au anunțat ploaie, dar ei se înșală totdeauna. Mama e regina refuzului de-a crede ceea ce i se spune. În fiecare an
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mine și Julie. Majoritatea oaspeților purtau pălării de paie tocite și rochii de ceai învechite, după moda elitei britanice la petrecerile date în aer liber. —Dumnezeule, oamenii ăștia n-au auzit că moda-i trecătoare? mă întrebă Julie în timp ce traversam peluza. —Julie, englezii cred că-i de prost gust să țină pasul cu moda, i-am explicat. — Foarte trist, replică ea cu un aer tragic. —Iubito, te-ai dat cu fond de ten? mă interpelă mama. Nu, mamă. E prea cald
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
într-o seră imensă de sticlă mobilată cu șezlonguri opulente de tek, cu plante bogate și o tavă bine garnisită cu băuturi. — Eddie ! Vino puțin ! Bate în fereastră și, când mă uit, văd un bărbat în pantaloni de golf traversând peluza bine îngrijită. E bronzat și arată ca un om fără griji materiale, probabil spre cincizeci de ani. Trish are probabil cam aceeași vârstă, mă gândesc, remarcându-i ridurile din colțul ochilor când se întoarce de la fereastră. Deși ceva îmi spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
trebuie să fiu menajeră. Îmi fixez alarma pentru a doua zi dimineață devreme și ajung în bucătărie în capot înainte de ora șapte. Grădina e acoperită de ceață și nu se aude nici un zgomot, doar niște coțofene care se ciondănesc pe peluză. Mă simt de parcă aș fi unica persoană trează din lume. Cu grijă să nu fac nici cel mai mic zgomot, scot vasele din mașina de spălat și le pun la locul lor în bufet. Așez scaunele sub masă. Fac o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
la picioare. Îmi croiesc stresată drum prin iarba umedă, dorindu-mi să nu-mi fi luat sandalele deschise în față. Sau să-mi fi amânat plimbarea pentru mai târziu. Grădina e mult mai mare decât mi se păruse. Pornesc pe peluză spre un gard viu ornamental unde pare că se sfârșește totul, și-mi dau seama că dincolo de el e o altă secțiune a grădinii, mărginită într-o parte de o livadă, iar în cealaltă, în stânga mea, de un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pot să nu fac nimic toată ziua. O să înnebunesc. Trebuie să mă duc să cumpăr alt ziar de la magazinul din sat. Dacă au Război și pace, o să cumpăr și cartea asta. Mă ridic și pornesc cu pas grăbit înapoi spre peluză, când un bip care se aude dinspre buzunarul meu mă face să mă opresc unde sunt. E mobilul meu. Am primit un SMS. Cineva mi-a trimis un SMS, sâmbăta, dis-de-dimineață. Scot mobilul și mă uit la el, cuprinsă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Cerându-și scuze. Dându-mi vești. Despre o evoluție surprinzătoare a situației, pe care nici n-aș fi bănuit-o posibilă ieri... Nu mă pot abține. În ciuda tuturor celor întâmplate, simt o mică licărire de speranță. Cum stau aici pe peluză dis-de-dimineață, simt că mintea îmi e trasă cu forța afară din această grădină, înapoi la Londra, înapoi la birou. Unde a trecut o zi întreagă fără mine. Câte nu se pot întâmpla în douăzeci și patru de ore ! Lucrurile se pot schimba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
zic într-un final. Dar e posibil să i se spună și altfel. Ce-ar fi să vă fac o cafea ? Adaug iute. O să despachetez totul mai târziu. Aprind filtrul, iau cafetiera și arunc o privire pe geam. Nathaniel traversează peluza, cu pași mari. O, Doamne. Bărbatul de care m-am îndrăgostit la orizont. Bărbatul pentru care am făcut o pasiune dementă, ca pe vremea adolescenței. Nu-mi pot lua ochii de la el. Soarele i se reflectă în vârfurile blonde, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Se oprește meditativ. Nu ne-am pus-o în grădină și nu ne-am servit cu bere din frigider. — Aha, zic fără să-mi pot abține râsul. Foarte bun plan. — Hai, bagă viteză, Brown Rabbit. Mă sărută și țâșnesc peste peluză, ascunzându-mă după un rododendron uriaș. Mă strecor prin partea laterală a grădinii, prin spatele tufișurilor, încercând să nu foșnesc prea tare. Pământul jilav și umbrit e rece sub picioarele mele goale ; calc pe o pietricică ascuțită și mă strâmb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ați ascunselea, și retrăiesc câteva clipe același amestec de spaimă și încântare. La aproximativ zece metri de casă mă ghemuiesc în spatele unui arbust și aștept. O clipă sau două mai târziu, îl văd pe Nathaniel conducându-i pe Geigeri pe peluză către heleșteul cu nuferi. — Cred c-a dat mana, le spune. Am zis să vedeți și dumneavoastră. Aștept până trec mult de mine, după care țâșnesc cât pot de în vârful picioarelor spre seră, traversez rapid casa și urc scările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
lungi. Îmi dau chiar și cu puțin ruj. După care îmi trag o pereche de espadrile, cobor scările și ies în grădină. În acest moment, Nathaniel și Geigerii tocmai se întorc spre casă. Tocurile lui Trish se afundă în iarba peluzei și atât ea, cât și Eddie, par tufliți de căldură și ofuscați. Bună ziua, le spun când se apropie. Aici erai, spune Nathaniel. Nu te-am văzut toată după-masa. M-am uitat pe niște rețete de bucătărie, spun nevinovată și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
meu. Cine mă așteaptă ? Te rog, Doamne, te rog, nu-mi spune că au încercat să-mi aranjeze viața. Te rog nu spune că mi-au pregătit nu știu ce fel de reuniune. Îl și văd pe Ketterman stând în picioare pe peluză, cu ochelarii de metal strălucind în lumina soarelui. Sau pe Arnold. Sau pe mama. — Uite-o ! Nathaniel mă conduce prin ușile franțuzești larg deschise, apoi pe treptele ce dau în grădină. Simt soarele pe față și aud un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Însă m-am mulțumit să închid radioul și să inpir adânc de trei ori. N-o să-i las să mă enerveze. Am alte lucruri la care să mă gândesc. La dineu au sosit deja paisprezece invitate, care se plimbă pe peluză. Am de copt mini-tartine cu ciuperci sălbatice, de terminat sosul de sparanghel și de prăjit fileurile de somon. Îmi doresc din suflet să fi fost aici Nathaniel, ca să mă ajute. Însă e plecat la Buckingham să ia niște crap koi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Suntem cu toții confuzi, Samantha. Cu toții avem nevoie de mai mult timp de gândire. Așa e viața. Mă scutură ușor. Vino-ți în fire. Expiră adânc și-și netezește taiorul. Așa ! Mă duc să te anunț ! Pornește cu pași mari pe peluză. Și eu rămân acolo, tremurând. Am la dispoziție treizeci de secunde. Treizeci de secunde în care să hotărăsc ce vreau să fac cu viața mea. — Doamnelor și domnilor ziariști ! răsună vocea lui Hilary la microfon. Sunt încântată să vă urez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mea nu m-am simțit așa confuză. Hai odată ! Asprimea din tonul ei mă face să tresar. Mă simt de parcă aș fi pe o bandă rulantă. Cu un singur sens, înainte. Îmi croiesc drum cu picioarele ca plastilina spre mijlocul peluzei, unde a fost aranjată o tribună cu microfon. Soarele glisează în toate lentilele aparatelor de filmat sau de fotografiat și sunt parțial orbită. Îl caut pe Nathaniel din priviri în mulțime, dar nu-l văd nicăieri. Trish se află la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
alte obiecte sanitare. Continuă, Samantha. De ce, erau sub orice critică ? strigă tipul cu obraji dolofani, pufnind în râs. — Continuă, Samantha, spune cu precipitații Hilary, cu un aer livid. — Ba categoric că nu erau sub orice critică ! Trish înaintează iritată pe peluză, și tocurile fuchsia i se afundă în iarbă. Nu accept să-mi fie comentate în acest mod malițios toaletele ! Toate sunt Royal Doulton. Sunt Royal Doulton, repetă în microfon. De cea mai bună calitate. Te descurci foarte bine, Samantha ! Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Nathaniel despre plecarea ta la Londra ? strigă cineva. — Ai dat dragostea pe carieră ? se bagă o fată îmbujorată. — Nu ! zic disperată. Vreau doar... să vorbesc ceva cu el. Unde e ? Guy ! Îl zăresc brusc pe Guy pe o latură a peluzei. Unde s-a dus ? Ce i-ai zis ? Mă grăbesc spre el traversând iarba și aproape împiedicându-mă. Trebuie neapărat să-mi spui. Ce i-ai zis ? — L-am sfătuit să-și păstreze demnitatea. Guy ridică din umeri cu aroganță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Ești un zero barat în comparație cu el. Un zero barat. Spre groaza mea, simt că ochii mi se umplu de lacrimi. Trebuie să-l găsesc pe Nathaniel. Chiar acum. Totul e în regulă ! Totul e în regulă ! răcnește Hilary, pogorând pe peluză ca o vijelie în costum cu pantalon cu dungulițe albe. Samantha e puțin surmenată azi ! Mă înșfacă de braț ca o menghină, și-și dezvăluie dinții într-un rictus pe post de zâmbet. E doar o dispută amicală între parteneri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
zice. Voia „să discute“. Nesimțita! Și, mai încet, numai pentru mine, adaugă: — Dacă aș fi fost cu Finn pe bune, ceea ce face ea s-ar chema sfidare pe față. —I-am văzut ducându-se să discute între patru ochi pe peluză, zic eu. Numai să nu ia prea literal acest tête-à-tête... Daisy devine amenințătoare. Mi se pare cam aprinsă. Ar fi bine să-l lase în pace pe Finn. Numai de farmecele ei nu mai are el nevoie acum. Nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
câtuși de puțin vulgar. Fundul și sânii ei abia dacă se disting. Știu asta nu pentru că am dormit în cameră cu ea astă-noapte, și nici pentru că am văzut-o în chiloți, ci pentru că asta poartă acum, când se repede pe peluză ca să prindă mingea aruncată din piscină de un jucător frenetic. Dacă cineva și-ar lipi palma de pieptul ei, abia dacă ar simți forma sânilor; sunt ca cei ai fetițelor la vârsta pubertății. Nu pot să nu invidiez eleganța acestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ore. Ce credeți că faceți? țipă cineva chiar lângă mine, aducându-mă brusc cu picioarele pe pământ când eu și Jake făceam o baie cu spumă, și tocmai ne ocupam cu niște lucruri foarte „fierbinți“. E Vanessa. Se repede peste peluză spre marginea de beton a piscinei. — Ăsta e șalul meu cel mai bun, strigă ea indignată, aplecându-se să ridice una dintre așa-zisele porți. Finn, tu ai pus ăsta pe marginea piscinei, ca să-l calce toată lumea în picioare? Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Rebecca... zice Finn. Vocea îi e schimbată; nu se preface că nu s-a întâmplat nimic. Nu știu dacă să mă bucur sau nu. Nu reușesc să deschid gura. — Uite, hai să ne așezăm. Se duce la un petic de peluză și se trântește jos. După o clipă, îi urmez exemplul, întinzându-mă pe burtă, ca și cum aș fi vrut să-mi protejez organele vulnerabile. Are dreptate, este mult mai ușor să te întinzi pe iarbă decât să stai, cocoșat, pe scaunele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
kilograme. Atâta am! mint eu. Hai, visează, visează! Vreau să-l plesnesc peste față. El parează și mă prinde de mână. Îl plesnesc cu cealaltă mână. Cade intenționat pe spate, trăgându-mă peste el și ne rostogolim, ne rostogolim pe peluză, râzând ca doi copii care se joacă la soare.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
și, în cele din urmă, văzu casa. Nu era chiar pe 38, ci la colțul dintre 38 și Alameda, retrasă în spatele unor buruieni înalte și tufe neîngrijite. O saltea veche pătată de rugină era întinsă pe trotuarul din fața casei. Pe peluza din față era un cauciuc de camion. O furgonetă VW era parcată în curbă. Josh parcă vizavi. Se uită la casă. Și așteptă. Capitolul 13 Sicriul se înălță în lumina soarelui. Arăta la fel ca atunci când fusese îngropat, cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
să reiasă că nu exista un sindrom Gandalf-Crikey, sau cum se numea cel inventat de Lynn. Era sigur că va reieși că Dave era, de fapt, un cimpanzeu transgenic. Și apoi? Un circ media dincolo de orice imaginație. Reporteri îngrămădiți pe peluză, săptămâni întregi. Urmărindu-i oriunde s-ar fi dus. Filmându-i cu camere ascunse, zi și noapte. Distrugându-le viața. Iar când reporterii aveau să se plictisească, urmau să apară credincioșii și ecologiștii. Henry și familia lui aveau să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]