1,125 matches
-
de examen, cu respectarea condițiilor prevăzute la art. 4. ... (2) Specialitățile de expertiză criminalistică în care se poate obține calitatea de expert criminalist autorizat sunt următoarele: ... a) expertiza grafică și tehnică a documentelor; ... b) expertiza dactiloscopică a urmelor palmare și plantare; ... c) expertiza traseologică a urmelor lăsate de ființe și obiecte; ... d) expertiza balistică a armelor și a munițiilor; ... e) expertiza fizico-chimică a probelor materiale; ... f) expertiza criminalistică în accidentele de trafic terestru; ... g) expertiza criminalistică în accidentele de trafic aerian
EUR-Lex () [Corola-website/Law/130069_a_131398]
-
terenurile inundate prin distrugerea lucrărilor de apărare pentru tot timpul cat n'au putut fi folosite, iar dacă în acest interval ele au fost folosite, vor fi impuse la categoria pentru care au fost folosite; ... b) Pentru 5 ani dela plantare, livezile de pomi roditori și pământurile plantate din nou cu vii, fie prin replantare, fie înființate din nou, afară de cele plantate cu producători direcți; ... c) Pentru 5 ani dela repunerea lor în stare de a fi cultivate, prin cheltuiala proprietarului
EUR-Lex () [Corola-website/Law/141245_a_142574]
-
negativ procesul de recuperare. Studierea poziției trunchiului în ortostatism, în plan frontal și sagital, permite evidențierea deficiențelor fizice ale coloanei vertebrale (cifoza, lordoza, scolioza sau spatele plan). Poziția ortostatică - pacientul fiind cu picioarele apropiate (călcâiele lipite și cu o deschidere plantară de circa 15°) - permite kinetoterapeutului să evalueze funcția de echilibru, care se testează în două variante, sub denumirea de „proba Romberg”: cu ochii deschiși sau închiși și cu sprijin pe ambele picioare sau pe unul singur. Asocierea mișcărilor membrelor superioare
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
Poziția fundamentală în așezat Caracteristica de bază a acestei poziții se referă la faptul că trunchiul, coapsele, gambele și labele picioarelor formează între ele un unghi de 90°. Baza de susținere este asigurată de către perineală, partea posterioară a coapselor și plantar. În aceste condiții, trunchiul este menținut în rectitudine, privirea înainte și brațele pe lângă corp. Această poziție asigură condiții bune de sprijin și stabilitate a trunchiului concretizateprin: - reducerea riscului instalării unor deformări la nivelul coloanei vertebrale; - posibilități mai bune de folosire
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
de orientare spațială. În timpul acțiunilor, în funcție de vârsta pacientului, KT are datoria să-i explice ce execută și în ce scop. d) Poziția așezat cu picioarele în W Pacientul stă cu coapsele în abducție, bazinul pe sol, gambele flectate, în sprijin plantar pe partea internă. În această poziție, pacientul are o bază largă de susținere, dar prezintă inconvenientul că nu poate fi menținută mult timp. Prelungirea duratei de menținere a acestei poziții favorizează accentuarea retracțiilor musculo-tendinoase. Fig. VI.4 e) Poziția așezat
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
1993). În continuare sunt prezentate două asemenea montaje, care permit pacientului să stea în picioare, cu spatele sau cu fața la aparat. Aceste montaje sunt alcătuite dintr-o placă având înălțimea egală cu cea a pacientului, un suport pentru picioare la nivel plantar și un sistem de ridicare-coborâre completat cu un dispozitiv de fixare a înclinării planului. Pentru menținerea poziției cu spatele la aparat vor fi montate curele de fixat genunchii, o curea lată pentru fixat trunchiul și suporți laterali pentru limitarea mișcărilor trunchiului. Fig
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
respirație; se inspiră profund înainte de începerea exercițiului, se expiră prelung în timpul exercițiului. υ Pacientul: în decubit dorsal, membrele inferioare întinse, sprijinite de perete, bazinul la 20-30 cm de perete. ω KT este plasat în lateral, P și CP pe suprafața plantară a picioarelor; acționeazăprin: - flexii alternative a membrelor inferioare pe abdomen; - abducția și adducția membrelor inferioare; - forfecări ale membrelor inferioare. Fig. VIII.31 a, b, c, d Φ INDICAȚII METODICE: în timpul exercițiului, pacientul menține regiunea lombară în contact cu solul; se
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
la număr, toate având ca elemente comune forța, rezistența și punctul fix. Forțele externe influențează diferit mersul, acesta subordonându-se gravitației, rezistenței pe care i-o opune mediul în care se desfășoară (aerul, apa), precum și aderenței la sol a sprijinului plantar. Mersul normal implică o folosire minimă a forței, deoarece acțiunea o dată declanșată, ciclicitatea segmentelor în deplasare va beneficia de intervenția benefică a neuronului motor intercalar inhibitor. Luând ca repere de referință particularitățile mersului normal, în cele ce urmează vom prezenta
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
Mersul în afecțiunile șoldului Indiferent de afecțiune, șoldul dureros prezintă un mers caracteristic. Coapsa este flectată și rotită spre exterior, ceea ce conduce la o înclinare de partea sănătoasă a bazinului, iar coloana lombară se înclină de partea bolnavă. Durata sprijinului plantar este foarte scurtă, la aceasta contribuind ducerea brațelor în lateral, imitând zborul. În luxația congenitală unilaterală sau în paralizia fesierului mijlociu, mersul este legănat, cu înclinarea accentuată spre partea sănătoasă (semnul Trendelenburg). În luxația congenitală bilaterală mersul este ca „de
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
paralizia mușchilor șoldului, deplasarea se efectuează prin proiectarea înainte a bazinului, datorită acțiunii mușchilor oblici abdominali. Cel mai adesea necesită sprijin bilateral în cârje. Mersul în afecțiunile genunchiului Bolnavul evită să lase greutatea pe genunchi, motiv pentru care durata sprijinului plantar este scurtă, iar piciorul sănătos execută o basculare rapidă și un contact zgomotos cu solul. În cazul genunchiului balant, deplasarea diferă în funcție de gravitatea leziunii. În primul timp membrul este proiectat înainte, la contactul cu solul este blocat, fie prin contracția
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
leziunii. În primul timp membrul este proiectat înainte, la contactul cu solul este blocat, fie prin contracția mușchilor fesieri, fie prin fixarea cu ajutorul mâinii de aceeași parte a genunchiului în hiperextensie, moment în care membrul inferior în cauză preia sprijinul plantar. Mersul este inegal, lungimea pasului membrului afectat fiind mai scurtă. Mersul în afecțiunile gleznei și labei piciorului Formele de deplasare sunt diferite, întrucât diferite sunt și afecțiunile care determină tulburarea mersului în aceste cazuri. • Piciorul plat - fiind mai mult sau
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
în această etapă de ameliorare a funcțiunilor pe care le însumează echilibrul, se găsește în fața unor obiective pe cât de diversificate, pe atât de anevoios de realizat și niciodată planificate pe termen scurt, dintre care trebuie reținută activarea reflexului de sprijin plantar, acționând asupra receptorilor senzațiilor kinestezice, asociind și unele amenajări sau dotări special concepute, reeducarea progresivă a sprijinului plantar bilateral, exersarea căderilor și ridicării din cădere. Sub raport neuromuscular, menținerea echilibrului în poziție ortostatică este rezultatul unui întreg ansamblu de reflexe
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
de diversificate, pe atât de anevoios de realizat și niciodată planificate pe termen scurt, dintre care trebuie reținută activarea reflexului de sprijin plantar, acționând asupra receptorilor senzațiilor kinestezice, asociind și unele amenajări sau dotări special concepute, reeducarea progresivă a sprijinului plantar bilateral, exersarea căderilor și ridicării din cădere. Sub raport neuromuscular, menținerea echilibrului în poziție ortostatică este rezultatul unui întreg ansamblu de reflexe. Pozițiile de echilibru se mențin ca urmare a efortului static depus de grupele musculare, acțiunea fiind dirijată de
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
este redusă ca suprafață. O problemă aparte o ridică situațiile ce au determinat perioade lungi de imobilizare la pat, timp în care întregul edificiu al ortostatismului își dereglează controlul segmentar. Prelungirea clinostatismului schimbă total viziunea asupra mediului ambiant, iar baroreceptorii plantari își pierd din viteza de reacție cu care trebuie să reacționeze la variațiile de presiune la care sunt supuși, astfel încât aceste câteva cauze, la care se mai pot adăuga altele, ajung în final să deprecieze serios menținerea echilibrului, îndeosebi în
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
gleznele pacientului. Se execută mobilizări pasive, pasivo-active (se gradează treptat acțiunile în funcție de posibilitățile pacientului). Acțiunile sunt: flexie-extensie, abducție-adducție, rotație internă-rotație externă și circumducție. υ Pacientul: așezat pe banchetă, tălpile pe sol, acțiunea are rolul de a forma reflexul de sprijin plantar prin: Fig. X.54 a, b Fig. X.54 c, d, e - abducția și adducția labei piciorului; - apăsări simultane sau alternative pe sol, cu călcâiele și cu vârful piciorului; - ușoare loviri alternative ale solului cu tălpile; - apăsări simultane și alternative
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
în condiții statice. Grupa exercițiilor pregătitoare pentru echilibrul static Cuprinde acțiuni care asigură corpului posibilitatea de a repartiza corect greutatea pe ambele picioare, de a menține centrul general de greutate în interiorul poligonului de susținere, de a forma și dezvolta sensibilitatea plantară. Exerciții pregătitoare cu sprijin Stând: mâinile sprijinte de scaun sau masă; în sală, cu sprijin de palier sau de barele paralele. Se execută: - ridicări pe vârful picioarelor simultan, alternativ; - rulare călcâi - talpă - vârf simultan sau alternativ; - schimbarea poziției bazinului proiectat
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
cel mai mare în descrierea bolii ca și o mielită cu caracter ondulant a fost CHARCHOT în 1862. El descrie simptomele de bază a bolii ca: semne cerebeloase (tremor intențional, voce sacadată), semne vestibulare (nistagmus) și semne piramidale (reflexe cutanat plantare în extensie). O serie de elevi ai lui CHARCOT au continuat lucrările și cercetările în domeniul SM: BOURNEVILLE (1869), GERARD și LEO (1868). UTHOFF a studiat primul tulburările optice din SM, pe care OPPENHEIM le aprofundează în 1884, încercând și
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
adesea de crize tonice paroxistice ce ating un hemicorp sau uneori un singur membru. Cotul și încheietura mâinii se fixează în flexie ușoară, în timp ce degetele se pun în flexie sau extensie. Membrul inferior se pune în extensie cu o flexie plantară a piciorului și a degetelor labei piciorului. Dureri, parestezii, achinezii, dizartrie, ataxie, diplopie, prurit sunt simptome care pot însoți criza tonică sau pot apărea separat (paroxism). 7. Crizele paroxistice pot fi unice și ocazionale, reprezentând simptome de debut. Acestea se
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
întinderea flexorilor șoldurilor; 2 - Stând în „poziția croitorului“, pentru întinderea adductorilor șoldurilor; 3 - Șezând mult cu picioarele întinse pentru întinderea flexorilor genunchilor; 4 - Șezând culcat pe o parte, pentru întinderea flexorilor trunchiului; 5 - Stând drept în picioare, pentru întinderea flexorilor plantari: Grupele musculare menționate mai sus sunt cele care prezintă în mod obișnuit tonus crescut în SM. Alte tehnici, precum răcirea pielii pe grupe musculare spastice, cu ajutorul gheții sau apei reci (MEAD și KNOTT, 1960; VANEY, 1993) pot deasemenea determina o
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
în joggingul acvatic, cicliul pasului alergător în joggingul prin apă adâncă începe odată cu flexia coapsei pe bazin, până la 70-800 (Brennan, D, 2009, Puleo, J., Milroy, P. 2010), cu genunchiul îndoit la 900 și talpa piciorului orientată în jos, în flexie plantară, pentru a putea împinge apa (Puleo, J., Milroy, P. 2010). Urmează „călcarea” apei și extensia completă a membrului inferior (Brennan, D, 2009, Puleo, J., Milroy, P. 2010), fără a ajunge în hiperextensie (Puleo, J., Milroy, P. 2010) și apoi tragerea
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
safene își are originea în rețeaua venoasă a piciorului formată din (Mozes, Gloviczki, 2007, Greenberg et al., 2008, Arshard et al., 2009): • venele dorsale ale degetelor care prin multiplele anastomoze dintre ele formează rețeaua dorsală superficială a piciorului; • venele digitale plantare care se unesc între ele la rădăcina degetelor dând astfel naștere arcadei venoase profunde a piciorului. • rețeaua venoasă plantară (Lejars) care comunică prin numeroase ramuri perforante cu venele digitale și venele dorsale ale degetelor. Vena safenă internă (fig. 1) sau
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
et al., 2009): • venele dorsale ale degetelor care prin multiplele anastomoze dintre ele formează rețeaua dorsală superficială a piciorului; • venele digitale plantare care se unesc între ele la rădăcina degetelor dând astfel naștere arcadei venoase profunde a piciorului. • rețeaua venoasă plantară (Lejars) care comunică prin numeroase ramuri perforante cu venele digitale și venele dorsale ale degetelor. Vena safenă internă (fig. 1) sau safena mare, principalul colector al sângelui venos al membrului inferior, se formează din aceste rețele având originea la un
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
are rol predominant de transport al sângelui venos - 90-92% din sângele venos al membrului inferior. Sistemul venos profund este alcătuit din (Mozes, Gloviczki, 2007, Greenberg et al., 2008, Arshard et al., 2009): • venele profunde ale piciorului care formează arcul venos plantar profund din care pleacă venele pedioase și venele plantare internă și externă; • vena tibială anterioară; • vena tibială posterioară (fig. 7); • venele musculare ale moletului (fig. 10) (venele mușchiului solear și venele gastrocnemiene) drenează sângele de la nivelul musculaturii gambei în venele
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
din sângele venos al membrului inferior. Sistemul venos profund este alcătuit din (Mozes, Gloviczki, 2007, Greenberg et al., 2008, Arshard et al., 2009): • venele profunde ale piciorului care formează arcul venos plantar profund din care pleacă venele pedioase și venele plantare internă și externă; • vena tibială anterioară; • vena tibială posterioară (fig. 7); • venele musculare ale moletului (fig. 10) (venele mușchiului solear și venele gastrocnemiene) drenează sângele de la nivelul musculaturii gambei în venele profunde alăturate (vena tibială posterioară respectiv vena poplitee); • vena
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
perforantele Linton); • grupul hunterian (perforantele Dodd) localizat la coapsă. Grupul perforantelor Cockett este format din 4 vene perforante (Balzer, 2007, Mozes, Gloviczki, 2007, Greenberg et al., 2008, Arshard et al., 2009): perforant Cockett I situată la 6-7 cm de planul plantar; perforanta Cockett II care se găsește la 13,5 cm de planul plantar; perforanta Cockett III la 18,5 cm de planul plantar; perforanta Cockett IV la 24 cm de planul plantar (fig. 1). 1.1.1.4. CARACTERE STRUCTURALE
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]