1,469 matches
-
rezist să n-o iau spre Eskelhem. Găsesc casa. Nu s-a schimbat mult din 1948. Hambarul de pe partea opusă a fost vizibil transformat în casă de vacanță. Impresie de liniște și paragină. O grapă ruginită pe terenul fermei. În fața prispei iarbă de un metru. În ferestre vată și muște moarte. Mai există perdele, așadar casa nu-i cu totul părăsită. E clar că și pastorul și bătrâna sunt plecați. Am locuit aici patru săptămâni cu Marietta în 1948. Pe vremea
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
Toma Cosma, în care stăteam toți șapte într-o singură cameră (bucătăria era o magazie bună [14] pentru vară, nu pentru gerurile siberiene ale iernilor moldovenești, așa că se gătea în aceeași cameră), semăna întocmai cu o casă de țară: cu prispa largă ce da în grădina cu prunii și zarzării ale căror fructe nu ajungeau niciodată să se coacă, cu puțul părăsit lângă uluci, la stradă; ea a rămas centrul unora dintre cele mai duioase amintiri ale copilăriei mele. Doi ani
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
după un timp coboară tot mai abrupt pe serpentine până ce ajunge deasupra cabanei, așezată pe un platou micuț, chiar la limita dintre zona de brazi și golul alpin. Atunci când am făcut traseul acesta îmi aduc aminte că ne odihneam pe prispa cabanei, obosiți de traseul făcut până la acea oră, (era cam ora 14), și ne pregăteam să coborâm spre poalele munților, când am remarcat un cuplu care urca cu greu spre cabană, el fiind de circa 125 kg și ea era
Caravana naivilor by Mihai Dascălu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/436_a_1097]
-
pentru a le descoperi și retrăi. Ca însoțitor și martor, îi urmăream cu interes expresia chipului, mișcările, privirile iscoditoare și dornice de a reconstitui trecutul. Cu pași nesiguri, preocupat de mânuirea camerei video, tânărul copleșit de emoții a pășit pe prispă, a „pătruns” în tinda largă și răcoroasă vara ce despărțea, sau mai bine zis unea cele două odăi. Cea din stânga, „casa cea mare”, și cea din dreapta, cu plita, cuptorul, două paturi și o masă între ele, așezată în dreptul geamului dinspre
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
tavanului, afumate și prăfuite, erau frecate cu nisip și leșie până ce căpătau culoarea șofranului. Pardoseala de pământ era fețuită cât mai aproape de ziua Învierii pentru a-și păstra netezimea și mirosul de curat. Aceluiași tratament erau supuși pereții exteriori și prispele, care zâmbeau soarelui primăvăratic cu strălucirea lor. Nu erau neglijate nici anexele gospodărești și ograda largă. Febra curățeniei pentru întâmpinarea Paștelui îngloba și aria spirituală, pentru toți membrii familiei, indiferent de vârstă. Postul, participarea la slujbele religioase, spovedirea, împărtășirea, frecventarea
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
va întâmpla pe acest pământ strămoșesc. Și, întorcându-ne la „Ridică-te, Gheorghe, ridică-te, Ioane!”, observăm, ca în atâtea alte poezii ale lui Gyr, utilizarea unor termeni ca „icoane”: „Și ca să-ți pui tot sărutul fierbinte / Pe praguri, pe prispe, pe uși, pe icoane” sau „sfinte”: „Ridică-te, Ioane, pe sfinte ciolane”, care ne arată că nicio clipă credința nu l-a părăsit și cu siguranță că raportarea sa permanentă la Dumnezeu și la cele sfinte a făcut să primescă
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
au amintit-o aproape toți elevii, indiferent de vârstă, ne dă asigurări că "după fiecare bătălie [Ștefan] a construit câte o mănăstire (biserică)"184. Nu a lipsit nici povestea Vrâncioaiei, redusă la simpla întâmplare cu "o bătrână care stătea pe prispă" și care "ia dat (sic!) pe cei șapte feciori ai ei" domnitorului aflat la ananghie. Cea mai surprinzătoare relatare a elevilor de clasa a V-a se leagă însă de cunoscuta poezie "Mama lui Ștefan cel Mare", pe care mulți
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
cu bîta mai întîi, atunci aceea pe loc să o rupă și să ardă bîta aceea, că de nu, așa o va vrăciui*, că mai mult, orice vină va face, nu o va putea bate. Bătătură Să nu calci pe prispă pînă nu s-a usca lipitul*, că-i rău pentru bătătură. Cînd dai de tăvălitură* de cal și treci peste ea, să scuipi acolo, că nu mai faci bătătură la picioare. Cînd calci pe o tăvălitură de cal sau vezi
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
trec duhuri rele pe lîngă casă. Cînd se gudură cînele, are să vie cineva. Cînd se tăvălește cînele în bătătură, are să vie oaspeți. Cînd urlă cînele, femeia să întoarcă papucii pe dos, că stă îndată de urlat. Cînd scurmă cînele în prispă, ai să ai scîrbă*. Cînd cînele se feștelește* înaintea scării, are să fie bine în acea casă. Cînd ți s-a pișa cînele pe păreți însemnează că unul din soți nu prea trage cu casa; cățaua vestește patima femeii, cînele, pe
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
cînta cocoșul pe pragul ușii nu e semn bun; de aceea trebuie să-l gonești. Iar de va cînta pe gardul din bătătură, atunci laudă pe stăpînu-său - cică-i om de treabă cum nu e altul. Cînd cîntă cocoșul pe prispă, îți vin rudele. Cînd îți cîntă cocoșul pe gard, să te uiți în care parte se uită, căci dintr-acolo îți vor sosi oaspeți. Se crede că, dacă cîntă cocoșii sara, în noaptea aceea vor umbla tîlharii prin sat. Ziua
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
înnoiască pămîntul și să nu facă viermi. Să nu te piși în gunoaie, că e rău de buboaie. Gunoiul amestecat cu păr, fie de la scărmănat lîna, fie de la tuns, nu se dă afară ducîndu-l cu mătura pînă-n tindă ori pe prispă, că-i rău, ci trebuie să-l dai din casă pe mătură. Gunoiul nu se zvîrle niciodată în fața soarelui, că-i pătezi fața, și el pe urmă vara ne arde sămănăturile, iar iarna lasă frîu slobod gerului de ne gată
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
să-l dai afară din casă după apusul soarelui, căci produce pagube. Nu este bine a scoate gunoiul măturat în ziua Ajunului Bobotezei, că la din contra, se scoate norocul din casă. Cine-și lasă gunoiul lîngă prag ori lîngă prispă nu-i va intra nimenea în casă cu vești bune. Nu se ține gunoiul la ușă, că nu se mărită fetele. Cînd e mort în casă, să se măture gunoiul de la ușă înspre fundul casei, ca să nu iasă gunoiul înaintea
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
12 martie] îți alegi una și se întîmplă că în acea zi e vreme bună e semn că peste an ai să trăiești bine, în ușor. Trăsnet Să nu șezi în prag și să nu lași cînii să stea în prispă cînd fulgeră, că trăsnește. Trăsnet are forma unor limbi de foc. Se povestește astfel: trăsnetul a intrat printr-un părete în odaie și nu l-a găsit; a trecut prin alta; pînă ce l-a găsit vîrît sub pat, unde
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
nici o groapă, aici te înneacă praful și aluneci în râpi. Te mai împiedici de câte o babă, mai auzi clopotele bisericii. ... Dar ... ce frumos cântă tot felul de păsări și în special privighetoarea ... Ce năvalnic sar emoțiile când pășești pe prispa satului; apare instantaneu lumea copilăriei cu oamenii de odinioară, cu țâncii, adolescenții, sau flăcăii care eram antrenați într-o imensă devenire a naturii înseși dar mai ales a personalității noastre. Aveam vise ... dar „folclorice”; avem dorințe greu de exprimat, aveam
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
este observarea a ceea ce se întâmpla în interiorul minții" ceea ce este, de fapt, exact formula introspecției. Prin ea este negat nu adevărul lumii externe, ci legătura nemijlocită a conștiinței cu această lume. Din această perspectivă de gândire, conștiința se sfărâmă pe prispa sufletului, și va avea darul de a evoca doar momentul acestei sfărâmări. 4. Asociația de idei Concepția generală a lui Locke a fost aceea că întreaga conștiință se dezvoltă și se edifică din părticelele de experiență. Aceasta va deveni ulterior
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
usucă podul gurii, te sugrumă. În dreapta și în stânga casele privesc sfioase din dosul gardurilor vii, acoperindu-și fețele sub streașinile știrbite de ploi și de vite.... De-abia la cârciuma lui Avrum începe să se simtă că satul trăiește. Pe prispă, doi țărani îngândurați oftează rar, cu o sticlă de rachiu la mijloc.” Descrierea finală a drumului închide simetric romanul, metafora drumului fiind dublată de cea a șoselei simbol al vieții: La Râpele Dracului, bătrânii întoarseră capul. Pripasul de abia își
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
modul în care sunt așezați participanții: în centrul adunării sunt jucătorii, lăutarii stau într o parte a horei, iar privitorii în altă parte, fiind gupați în funcție de statutul lor social: fruntașii satului, primarul, chiaburii discută separat de țăranii mijlocași situați pe prispă; fetele nepoftite stau de o parte, privind hora; mamele și babele-în altă parte, vorbind despre treburile casnice; copiii se joacă printre adulți. La horă, țăranul sărac, Ion, este un răzvrătit care dorește locul în lume, să o seducă pe Ana
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
valah ecou al unui trecut când valahii erau populație distinctă. Vocabularul în special cel ce se referă la oierit, unelte agricole, articole de îmbrăcăminte conține cuvinte românești adesea arhaice, unele de circulație în zona Macedoniei, Bosniei, Herțegovinei. Arhitectura caselor, acoperișul, prispa, ferestrele, aspectul porților se disting de cele din satele și târgurile învecinate locuite de populația slavă. Portul bărbaților - opinci, ițari, cămașa, colțuni de aba, cojocul, apoi bogatele piese de îmbrăcăminte și ornament la femei au mari asemănări cu portul românesc
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
într-un guvern de mână forțe, care nutreau sentimente antidemocratice, si antiparlamentare. În articolul, " Pe marginea unui bilanț", Constantin Argetoianu aprecia că "noul regim, pentru a pune țară în apărare, a trebuit să facă în câteva luni, scump și în prispa, ceea ce Regimul Vechiu nu putuse să facă, ieftin și pe îndelete, timp de atâtea ani"5. Dictatură regală era considerată ca fiind un proiect cu costuri mult mai mari decât regimul de natură democratică de dinainte de anul de grație 1938
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
trama destinului și cum se taie firul vieții când vine moira Atropos însoțită de zeul psihopomp - cel care va conduce sufletul defunctului fie la fericitele Câmpii Elizee, fie în adâncurile întunecatului Tartar. * Iată-l pe acest Ulise gânditor ieșind pe prispa „palatului”. Un bărbat ajuns la akmé, vârsta filosofării. Îmbrăcat în tunică simplă, cu barba nepieptănată, cu părul nins și cu ochii albaștri ai celor din sud - cu greu l-ai putea deosebi de un plugar arcadian. Este după o cină
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
trei ori din aer de vreme ce tot Focșa mai notase următoarele: „...s’a dat alarma din nou și am luat-o la goană înspre str. Ioan Vodă Cumplitul, unde m-am îndosit într’o casă. (...) Staicu, proprietarul unei prăvălii stătea pe prispa casei și mi’a povestit că pe fiica Domnului Ioan Spiridon a ucis-o un obuz”. Necrezând cele spuse de comerciant, Focșa a plecat să se convingă. Iată ce a văzut: „...m-am dus la fața locului să văd și
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
vedere care ne interesează aici la „notații” descriptive (natură, portrete, atmosferă) și momente, secvențe narative pregătitoare: și funcționale doar ca atare. Așa pare să fie. Dar așa și este sau, totuși, lucrurile stau, până la urmă, altfel? Iată: „stând singură pe prispă, în lumina de toamnă și torcând”, cu ochii „duși departe”, așa apare pentru întâia oară eroina Baltagului. Și cu gândurile femeii, care îl caută pe Lipan al ei în „povestea” care deschide textul (despre voia lui Dumnezeu, asupra soartei „muntenilor
Prelegeri academice by NICOLAE CREŢU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92372]
-
avem rând, dar este mult mai mic decât cel de la Iași, o oră jumătate, hai, două ore de stat în picioare, dar nu ore și ore ! și nu-i stresul de acolo, aici oamenii stau pe iarbă, printre copaci, pe prispă sau la chilie, depinde de vreme.” Apoi se oprește brusc, mă măsoară din cap până în picioare, nu știe prea bine unde să mă încadreze, cu toate că bănuiesc că a văzut tot felul de oameni de când este angajat aici, mă întreabă dacă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
sen timentul său de autoritate. Răspunde, pe un ton ironic, „lasă că-i mai bine așa, vă încălziți. Așteptarea frăgezește”. Portrete de pelerini. Oamenii care au trecut deja prin fața raclei, profitând de timpul redus de așteptare, sunt așezați acum pe prispele din lemn, acoperite, care mărginesc chiliile din jurul curții. Au întins pe dușumelele proaspăt măturate ziare (doar tabloide, Click și Libertatea) sau pliante publicitare, iar peste acestea au așezat încă un strat de ștergare și pânză. Mănâncă pește mic prăjit (caras
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
curtea mănăstirii : „Spre mormântul Părintelui Arsenie și peștera Sf. Ioan”. Un fel de ordine inversă, o pregătire instinctuală a canonizării ? Sau voită ? Poarta mănăstirii este un excelent punct de observație. Am găsit un fel de loc mai retras, undeva pe prispa unei clădiri în construcție, nu departe de intrare (mică observație : aici, ca și în alte locuri din România, totul pare a fi în permanentă construcție, schimbare, transformare). Dar se începe prin modificarea „vârfului”, nu a „bazei”. Ce vreau să spun
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]