1,181 matches
-
conservatorismul de tip american, neorganicist și mult prea apropiat de liberalism. Ziaristica lui Eminescu îi dă lui Stanomir ocazia să facă o istorie a conservatorismului românesc - în primul rînd ca ideologie, supraviețuind pînă la cel de-al doilea război mondial. Reacțiune și conservatorism are însă multe de pierdut, în ciuda interesantei analize a textelor eminesciene, din cauza lipsei de claritate a demonstrației și a unei strategii argumentative prea greoaie în lipsa unor premise bine stabilite. Ioan Stanomir, Reacțiune și conservatorism. Eseu asupra imaginarului politic
Povești din spatele Cortinei de Fier by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/15743_a_17068]
-
cel de-al doilea război mondial. Reacțiune și conservatorism are însă multe de pierdut, în ciuda interesantei analize a textelor eminesciene, din cauza lipsei de claritate a demonstrației și a unei strategii argumentative prea greoaie în lipsa unor premise bine stabilite. Ioan Stanomir, Reacțiune și conservatorism. Eseu asupra imaginarului politic eminescian, Nemira, col. Societatea politică, București, 2000, 333 pag., f.,p. "Calea regală a literaturii proletare" A douăsprezecea apariție din colecția ABC a Editurii Dacia se ocupă de realismul socialist, fiind traducerea unei cărți
Povești din spatele Cortinei de Fier by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/15743_a_17068]
-
lui Gump se aseamănă cu lumea paranormalilor lui Bill Django. Fără intenția de a fi ironică sau comică, ea suscita o ironie superioară și o lume alternativă a gesturilor paradoxale, a unui zen particular unde acțiunea nu este urmată de reacțiune cum sună unul dintre principiile mecanicii newtoniene. Cât de mult dau rezultate puterile acestor cavaleri Jedi este chestionabil, capră ucisă cu privirea de către Cassady reprezintă apexul experimentelor dezvoltate în laboratorul lui Django, unele dintre ele cu aportul consistent al LSD
Tăcerea caprelor by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6329_a_7654]
-
le place Liiceanu. Farsorul Liiceanu. Și gogomanii, marii gogomani, adică noi, cei care n-am văzut, spre deosebire de C. Rogozanu, cum se fabrică un succes. * Excelent editorial al dlui Andrei Cornea din revista 22 (nr. 671), Tom și Jerry față cu reacțiunea, despre articolul (semnalat și de noi) al dlui Romoșan din Observator consacrat dlui Pleșu.* În Cetatea literară (nr. 1), dl. Miron Scorobete consacră un amplu comentariu Sacralității în poezia eminesciană. Dacă titlul cărții d-sale, din care comentariul este un
REVISTA REVISTELOR by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14321_a_15646]
-
ci la capătul unui parcurs de selecție naturală. (p. 237) Scrisă cu o concizie și eleganță, Spiritul conservator se înscrie în prelungirea unei preocupări mai vechi a autorului legate de fenomenul conservator, dovadă că în 2000 Ioan Stanomir a publicat Reacțiune și conservatorism. Eseu asupra imaginarului politic eminescian și, în 2004, Conștiința conservatoare. Preliminarii la un profil intelectual. Toate aceste titluri aduc în discuție o tradiție politică care multă vreme a fost ocultată sau deformată, o tradiție a pluripartidismului, a moderației
Stigmatul conservator by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8066_a_9391]
-
Nu poate evita un scandal cu Ion Ghica, directorul teatrului, care, la reluarea spectacolului, îi aduce modificări fără a-l consulta pe autor, de altfel nici pentru rejucarea spectacolului. În același an 1879 citește, la Junimea, Conu Leonida față cu reacțiunea. În octombrie 1884, citește la Iași, într-o festivitate pentru aniversarea Junimii, capodopera sa O scrisoare pierdută. Reia lectura în salonul regal al Carmen Sylvei. La 13 noiembrie are loc spectacolul inaugural, firește, pe scena Naționalului bucureștean, înregistrînd un succes
Receptarea dramaturgiei lui Caragiale by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15966_a_17291]
-
și Mihai Măniutiu. O noapte furtunoasa înseamnă a doua colaborare între o instituție de stat - Teatrul Odeon și Smart - producător privat după răsunătorul, ca tip de mediatizare, Richard al II-lea de la Teatrul Național din București. Conu Leonida față cu reacțiunea de la Teatrul Sica Alexandrescu din Brașov lansează pe piată un debutant, un tînăr și promițător student, pe atunci, la regie, Claudiu Goga, astăzi, proaspăt absolvent la clasa profesorului Valeriu Moisescu. Levantul scoate în evidență, din nou, o calitate a regizoarei
Stagiune în regres by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17750_a_19075]
-
la toartă riscă astfel să pară o construcție contradictorie - sau cel mult ironică. Așa cum arată dicționarele noastre, sensul vechi al locuțiunii era însă unul mult mai general: „zdravăn, strașnic, strâns, tare” (DLR). Tot în Caragiale, în Conul Leonida față cu reacțiunea, apare îmbinarea „bătălie la toartă”. Probabil că uzul curent a remotivat expresia, legând-o nu atât de ideea de strângere și fixare, cât de metafora familiară a toartei-braț, evocând deci o apropiere prietenească. Așadar, contrastul din vorbele lui Farfuridi e
„Teșcherea la buzunar...“ by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/4735_a_6060]
-
bătut pentru că am scris un articol, pentru că am debutat, pentru că am ieșit din rând. Mi-aduc aminte și de stupoarea clasei, când a auzit că un coleg... Vă dați seama că eu sunt singur încă din clasa a opta! O reacțiune care poate fi și psihanalizată, eventual, și așa mai departe. M.I.: Am impresia că un sentiment asemănător l-ați avut și în momentul în care ați fost arestat și ați remarcat atitudinea colegilor sau a mentorilor dumneavoastră, cel puțin a
Adrian Marino:"Sunt un autor deviat, nu sunt critic literar" by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/11522_a_12847]
-
politolog, apărut în „Dilemateca”, nr. 1, 6 octombrie 2006. „Una dintre operele lui Caragiale care pot fi recitite mereu, până la învățarea pe de rost, și care rezervă surprize la fiecare relectură este farsa într-un act Conu’ Leonida față cu reacțiunea (1880). Forța extraordinară a acestui text vine din aceea că fiecare replică din dialogul dintre Efimița (vocativ: «Mițule») și Leonida (vocativ: «Leonido» sau, mai generic, «soro», ca în «Ce spui, soro?») e citabilă, încărcându-se de sensuri nebănuite, în contexte
Matei Călinescu despre politică by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/3829_a_5154]
-
înaintea scrisului. Textul ajunge tratat ca pretext și post-text. Sensul lecturii, nu al scrisului, ajunge deturnat într-un fel complex și complicat, con/pre/posttextual, poate chiar extratextual... Nedumeririle anticipate sunt firește provocate. Să fie Conu’ Leonida, care reacționează la reacțiune, marele politolog român? Produce el discursul teoriei politice de anvergură universală?! Eseistul românoamerican și D. P. Aligică ajung la un acord, pe care nu știm cine l-a propus. Prioritatea, și pentru poeticianul (re)lecturii, nu mai contează, ea e
Matei Călinescu despre politică by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/3829_a_5154]
-
al PCR. Imitația este caricaturală din cauză că lipsește riscul, care conferă dramatism revoltei din România, dar și din cauza pregătirii intelectuale precare a participanților. Viziunea lor asupra unei revoluții este la fel de naivă ca aceea a conului Leonida din Conul Leonida față cu reacțiunea. Caragialismul (deliberat) al situațiilor devine culminant în momentul în care protestatarii, întruniți de data aceasta în fața sediului ONU, se postează din greșeală în spațiul rezervat demonstrațiilor de solidaritate cu revoluția din Haiti! Cauza o constituie, exact ca în piesa O
Un imperialist: Dumitru Radu Popa by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16329_a_17654]
-
de acuzare - era evidentă, toți împricinații au fost achitați. Dacă protagoniștii ar fi fost condamnați la pedepse grele, în conformitate cu prevederile codului penal al vremii, Caragiale - care avea 18 ani în 1870 - n-ar fi scris nici „Conu’ Leonida față cu reacțiunea“ și nici „D-ale carnavalului“, după cum nici nu ar fi ironizat timp de 40 de ani ideea de republică și pe republicani. Ploieștenii din 1870 nu au devenit „comunarzi“ români, uciși sau deportați, ci, dimpotrivă, s-au întors la îndeletnicirile
Agenda2003-43-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281633_a_282962]
-
asta, însă, Cadrele Verzi și foștii prizonieri îi alungaseră pe funcționarii maghiari, dezarmaseră jandarmii și instauraseră puterea. Opoziția cea mai înverșunată la adresa noii ordini a fost din partea localnicilor din Zlatița și Kusić, care, suflete clocotitoare, au instaurat republica populară. Reprimarea reacțiunii - cu lovituri de baston Prima grijă a revoluționarilor a fost recunoașterea noii „forme de stat“. Se adresează, așadar, comandantului militar al zonei. Delegația este primită foarte amabil și, în urma audierii, comandantul - probabil un fin diplomat - încearcă să-i convingă pe
Agenda2003-43-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281633_a_282962]
-
cu câteva numere în urmă, Alex Goldiș a consacrat-oLumilor din cuvinte. Criticul clujean trasează foarte bine, în detaliu, liniile de forță ale scrisului Sandei Cordoș. (Începând cu prima, și de altfel cea mai cunoscută carte a ei, Între revoluție și reacțiune, din 1999, revăzută și adăugită în 2002.) Atât de bine încât concluzia, din categoria celor care apasă și obligă, se justifică fără rest. După Goldiș, Lumile din cuvinte „dincolo de a reconfirma un critic serios și profund, o recomandă pe Sanda
Completări facultative by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4690_a_6015]
-
Superbele reprezentații păstrate de memoria peliculei în regia și interpretarea unor iluștri oameni de teatru, înzestrați cu umor fin și cultură, au construit o bază solidă, propice abordării lor și în plan sonor. Perechi-perechi, Matei Socor (Conu Leonida față cu reacțiunea), Adrian Iorgulescu (Revuluția), Laurențiu Profeta (D’ale Carnavalului - balet), Emil Lerescu (operă cu titlul omonim), Anatol Vieru (teatru instrumental: Telegrame, Un pedagog de școală nouă ș.a.), Leonard Dumitriu (două opere de cameră și două opere într-un act) și în
O scrisoare pierdut?... by Corina BURA () [Corola-journal/Journalistic/84258_a_85583]
-
este că, neavînd, ca să-i mai îndulcească tăria, o "vizieră" de mătase, te obligă, orice-ai face, s-o iei în seamă. Pe modelul, care nu începe, nici pe departe, cu această carte, al echilibrelor mereu instabile dintre "canon" și "reacțiune", concluzia e, de multă vreme, aceeași: "nemulțumiții pentru totdeauna", privind cu ochi chițibușar au, într-o situație anume, dreptul la primul (și ultimul...) cuvînt. Atunci cînd critica lor nu are vanitatea sterilă a unui loisir intelectual, cînd, altfel spus, nu
Id și identitate by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11900_a_13225]
-
1). Un contrapunct dramatic e realizat prin relatarea sumbră despre „Un Crăciun la Paris” (cu „copii îngândurați, cu visurile neîmplinite”, p. 1). În 30 decembrie 1945 se evocă (În pragul unui an nou) „anul epocalei victorii” și lupta dintre „tabăra reacțiunii” și „lagărul democratic”. Bilanțul e favorabil: „sub aceste auspicii fericite intrăm în anul 1946” (p. 1). În 31 decembrie, ziarul are chiar un „Număr special de Anul Nou”, cu titlul Scânteia în litere roșii, cu pagină de urări versificate, pagină
Scânteia sărbătorilor by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5021_a_6346]
-
Victor Brauner, Felix Aderca, Ion Călugăru, M.H. Maxy, Moldov, Jules Perahim, Aurel Baranga etc. Iată și primele rânduri ale volumului: „Prezența «compactă» a evreilor în sânul avangardei românești s-ar explica, după E. Lovinescu, prin faptul că aici, «fenomen de reacțiune postbelică», exista ambiția să se realizeze «o artă internațională peste hotare». În general, credea criticul, spiritul semit are aplecare către negație, iar corelatul acesteia este revoluționarismul de ordin estetic, ca și politic. Se întâlnea astfel cu G. Călinescu, care va
Agenda2005-26-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283874_a_285203]
-
Premiera în România: 12.11.2010. Produs de: Scharf Advertising, Pandora Film, CNC. Distribuit în România de: Parada Film. Chiar de la primul cadru, filmul lui Călin Netzer pare să-l invoce pe Caragiale și piesa sa Conu Leonida față cu reacțiunea. În noua lor ipostază, Conu Leonida și coana Efimița dorm, sau mai precis încearcă să doarmă, unul îl dezvelește pe celălalt, în timp ce scandalul crește în intensitate undeva la un etaj superior, ceea ce determină bătăi în țeavă pentru a semnala deranjul
Viceversa by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5921_a_7246]
-
poetul își adîncește ipostaza damnării. Spre deosebire însă de maestrul său, Macedonski, Bacovia nu găsește mîngîiere în chiar situația sa de poet "blestemat", în sublimitatea poeziei, în gîndul posterității reparatoare, dezvăluind o dispoziție mizantropică. Decepția sa e radicalizată: "Ca o reacțiune (atît de puțin macedonskiană!), poetul pare a-și sfărîma cu pofidă propria creație, oferind discontinuități mizantropice, ținînd de absurd și cu placări prozaice (care au făcut școală), ca în Amurg, de exemplu". Se accentuează, drept soluție ultimă, dorința de retragere
Radu Petrescu despre G. Bacovia (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16643_a_17968]
-
mai cunoscută predicție din zilele noastre: 21.12.2012. Există mai multe teorii cu privire la evenimentele care vor avea loc atunci. Una din ele este și se aseamănă cu ”Teoria Haosului”, care spune că cea mai mică acțiune poate provoca o reacțiune la nivel mare, imposibilă de prezis cu exactitate. Potrivit teorieri, în anul 2012 urmează să moară mare parte din populația albinelor. La prima vedere nu pare a fi o problemă prea mare pentru omenire, dar nu este așa. ”Teoria morții
Teorii apocaliptice 2012: Moartea albinelor () [Corola-journal/Journalistic/67598_a_68923]
-
salt ascendent de 6 cvinte, care precedă o mică dezvoltare finală, ce readuce tonalitatea inițială, la minor. În scrierile sale, Cuclin compară planul dramatic general al simfoniei (gândită în 4 părți) cu lupta și unitatea contrariilor. Acțiunea (partea I) și reacțiunea (partea a II-a) sunt urmate de meditație (partea a III-a) și triumf (partea a IV-a). În această simfonie concertantă, înfruntările capătă un aspect mai puțin tensionat, dar nu lipsit de dramatism. Ca și în concetul pentru pian
Concertele pentru vioar? de Dimitrie Cuclin by Roxana Susanu () [Corola-journal/Journalistic/84190_a_85515]
-
Mitică pare să fie un Brighella, iar vorbitorul un Arlechino ambiguu; Nae din Situațiunea „este recipientul unei retorici compulsive, glosolalia sa se face ecoul tumultului discursiv din spațul mediatic în care renaște personajul caragialian”. Ziarul - în Conu´Leonida față cu reacțiunea - are funcția unei lentile deformate ce proiectează cuplul într-o dimensiune a ficțiunilor compensatorii; Lache și Mache pun în scenă „personaje degeminate” cu toate că, temperamental, ele sunt diferite; Odată cu Lefter Popescu asistăm la intrarea în literatură a birocratului, cu tot disgrațiosul
Prospețimi Hermeneutice by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2390_a_3715]
-
Alexandru, vechi informator al Securitățiiși agent de influență care ne-a dinamitat eforturile de refomă în anii nouăzeci, devenit apoi șeful de cabinet al lui Nicolae Văcăroiu? Dl Alexandru e azi portocaliu autentic și reprezintă reforma adevărată.Eu reprezint probabil reacțiunea, numai în Ucraina și unde mai construim revoluții nu a aflat lumea cu cine are de a face.” A fostsuficientă această intervenție de șef și cenzor la ziar a AMP,pentru ca redacțiasă se conformeze. Următorul articol propusd e subsemnatul”Evenimentului
Alina Mungiu Pippidi, "cenzor şef" la Evenimentul Zilei () [Corola-journal/Journalistic/23836_a_25161]