1,096 matches
-
-l discut? ― Dar cine te zorește, domnule sculptor? și-a pocnit ea palmele. Era a doua oară că-mi răspundea la fel. ― Și dacă plec? am încercat eu. Moașa m-a privit șăgalnic și ironic, țuguindu-și buzele suprasaturate de ruj. ― Nu pleci, domnule sculptor. Ca și cum ar fi spus: Lasă că mai vedem noi". Noi, adică eu și ea. Seara, spre marea mea surpriză, m-am trezit cu ea în cameră. Era foarte veselă. S-a așezat pe scaun, apoi mi-
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
sticla și a dat din cap: garanția pe care o așteptam. Cu mâinile înfipte în buzunar, am întrebat-o mai apoi cât costă, în ideea de a o scuti, atât pe ea, cât și pe mine, de făcut schimb de ruj de pe gura sticlei. (Se pare că ea n-avea nici o greață. Sharing is caring, auzi.) M-am dus hotărâtă către bar. Nu știu de unde aveam eu impresia că, dacă o să mă tutuiesc cu barmanul, o să mă întovărășesc cu el și
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
atins, sticla era în mână. După plimbarea de la bar până la masă, am luat pri ma gură, în vreme ce cei de pe scenă își acordau chitarele. O grimasă scurtă, un fior rece și un gust puțin amărui. O picătură buclucașă rămasă pe buze. Rujul meu pe sticla mea. Am început să mă mai plimb printre oameni, salu tând din priviri prieteni și cunoscuți, ridicând alene sticla și sprâncenele în semn de respect și sorbind apoi cu grijă, să nu mai pierd nici o picătură. De
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
noaptea. În cartier la noi mișună un boschetar care se crede femeie. Umblă mereu cu mărgele, brățări, genți colorate, eșarfe și păpuși stricate. Un cerșetor cu barbă, care miroase de la o poștă, fie vară, fie iarnă. Uneori se dă cu ruj. Nu e în toate mințile, vorbește singur și spune mereu că-i e foame. Mă tot gândeam să scriu despre el, să-i cumpăr povestea cu o șaormă și o bere. Într-o zi i-am dat o banană. În
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
apartamentul vecinei, dar n-a zărit-o nici pe ea, s-a învârtit un timp ascultând ceasurile ticăind în contratimp. Apoi s-a așezat pe taburetul din fața oglinzii ușor tulbure a noptierei, privindu-se îndelung. S-a trezit cu un ruj în mână, și-a vopsit buzele, le-a șters, și le-a vopsit din nou, străduindu-se să le dea o formă oarecare. Cum va fi arătat în tinerețe cu asemenea buze roșii? Aproape că nu mai ține minte. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
pentru muncă? Atunci l-a simțit pe Andrei Vlădescu la câțiva pași de ea, urmărindu-i gesturile în tăcere. Nu-l auzise intrând în casă, probabil nici nu-și bătuse în ușă ritmul știut doar de el. A încremenit cu rujul în mână, ar fi vrut să se șteargă repede sau să-i spună să se care sau să-și ceară ea iertare sau... Dar a pufnit-o râsul. Era prima zi când râdea cu adevărat după operație. Râdea și Andrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
care Îl fascinau cel mai mult pe Jim. Această comoară fusese adusă În lagăr de marinarii americani, iar acum circula ca o a doua monedă - cărți cu benzi desenate, exemplare din Life, Reader’s Digest și Saturday Evening Post, pixuri, rujuri de buze și cutii cu pudră, ace de cravată elegante, brichete și cordoane de celuloid, butoni de la bîlci și catarame din vestul sălbatic - o colecție de nimicuri care, În ochii lui Jim, aveau stilul și magia avioanelor de luptă Mustang
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe geam, ne vine chef să aruncăm și noi și aruncăm, nu țigările mele, vaco, numai una, un Tigar mort, din armata ta regală, de ce nu arunci? Miau își salvează cu țipete defensive soldații de țigară desenați cu pix, cu ruj, încruntați și severi, sau îndurerați când mor decapitați sau cu picioarele rupte în aer de la săritura de pe buza sticlei, acum cum mai bem? bem oprind cu limba tutunul din sticlă, băieții de la Capitol!!! strigăm toți pe geam spre hotelul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
realitate, ceea ce m-a împins să procedez astfel a fost zgomotul înfiorător pe care îl făceau tocurile ei ca niște țepușe. Dacă mai ascultam încă o zi păcănitul acela mi se închidea definitiv valva. În plus mai erau rimelul și rujul și alte asemenea vulgarități pe care prefer să nu le cataloghez. Am multe planuri în legătură cu sectorul meu de registre și mi-am ales — dintre numeroasele birouri goale — unul lângă fereastră. Am stat acolo întreaga după-amiază, cu radiatorul meu cu gaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
la un televizor stricat. — Ia mai taci. Arată foarte bine. Nu arată bine deloc. Uite ce buze verzi are. — E machiajul pe care îl folosesc oamenii ăștia. — Vrei să-mi spui tu mie că buzele lui Como sunt date cu ruj verde? — De unde vrei să știu ce au făcut? — Firește că nu știi, spuse doamna Levy întorcându-și ochii cu pleoape acvamarin spre soțul ei, înfundat undeva printre pernele canapelei galbene de nylon. Văzu o bucată de catifea și un papuc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
-o în golf. Se șterse cu grijă, își puse halatul de pluș și se duse din nou în camera de gimnastică. Domnișoara Trixie stătea în capul oaselor pe divan. Obrazul îi fusese șters de cremă. Gura îi era mânjită cu ruj portocaliu. Ochii ei miopi erau accentuați cu fard de pleoape. Doamna Levy aranja o perucă neagră frumos coafată peste părul rărit al bătrânei. Ce naiba îmi mai faci acum? o întrebă domnișoara Trixie pe binefăcătoarea ei. Am să mă răzbun și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
nimic... Vine și mama imediat... (șoptit) din păcate. EL (aruncând o privire În jur): Asta-i ceva nou pentru mine. EA: Aici e Țara Nimănui. EL: Așadar, tu aici... (pauză). EA: Da .. toate lucrușoarele alea... (Traversează camera până la birou.) Uite rujul meu, dermatografele... EL: Nu știam că ești așa. EA: La ce te așteptai? EL: Credeam că ești un pic asexuată... știi... fiindcă Înoți și joci golf. EA: Păi, o și fac, dar nu În orele de lucru. EL: De lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
nu ești decât un ipocrit, ca și cei bătrâni! Mii de preoți Încruntați care-i țin În pocăință pe italienii degenerați și pe irlandezii analfabeți, cu tranca-fleanca despre poruncile a șasea și a noua. Totul nu-i decât mantii, sentimentalism, ruj spiritual și leacuri universale. Să-ți spun eu: nu există Dumnezeu și nici măcar o bunătate abstractă clară, așa că totul trebuie rezolvat pentru individ chiar de către individ, aici, sub frunțile Înalte și palide ca a mea, iar tu ești prea pedant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
lui de la Oficiul de Investigații Criminale al Procuraturii, după un somn rapid, alimentat de prea mult Scotch. Pantalonii îi erau acoperiți cu confeti; echipa de stenografe a diviziei îi ștampilase ușa pe care scria OFIȚER EXECUTIV cu săruturi decadente ale rujului la modă. Etajul șase al Prefecturii arăta ca terenul devastat de după o paradă; Ellis Loew tocmai îl trezise când îi telefonase: să-l întâlnească împreună cu „altcineva” la Pacific Dining Car într-o jumătate de oră. I-a lăsat pe Celeste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
un gard. Schimbă în viteza a doua și surprinse perfect tabloul luminat al unei ferestre: Doi bărbați ciopârțeau cu topoarele o blondă blocată în cadrul ușii. Un fulger de o jumătate de secundă: un braț retezat. Gura larg deschisă, mânjită cu ruj, țipând mut. Visul se acceleră. Ajunse la Bakersfield. Livră La Salle-ul și își primi plata. Înapoi la San Berdoo, ora de biologie la colegiu, coșmaruri cu brațul și gura. Pearl Harbor, inapt pentru serviciul militar din cauza unui timpan spart. Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
care să-și informeze șeful. Mulțimea era masată toată dincolo de bariera pusă de poliție și urmărea atentă tirada lui Mickey. Mal continuă totuși să studieze zona. Simți o bătaie zdravănă pe umăr: Buzz Meeks era lângă el și-și ștergea rujul de pe față. — Șefu’, sunt la dispoziția ta. Acum putem merge să halim friptura aia? PAGINĂ NOUĂ CAPITOLUL DOUĂZECI ȘI TREI — ...iar Norm zice că știi să te bați. El e nebun după meciuri de box, așa că trebuie să fie adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Audrey. Stătea pe closet, goală, și fuma. O jumătate de duzină de mucuri erau împrăștiate pe jos. Baia era cufundată într-un nor de fum. Arăta ca o femeie de pe Marte: lacrimile îi întinseseră machiajul pe față, iar petele de ruj, întinse de când făcuseră dragoste, încă i se mai vedeau pe obraji. Buzz îngenunche în fața ei. — Iubita, mă ocup eu de asta. Mickey era cel care trebuia s-o încaseze. Cred că noi suntem în regulă. Dar va trebui să stau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de anemic împotriva noastră. Anemic și stângaci. Chiar a căzut într-un cuțit? Mal o lovi cu palma deschisă. Claire se clătină, apoi îl pălmui și ea, fără să verse nici o lacrimă, ci doar cu obrazul înroșit și mânjită cu ruj. Mal se întoarse și strânse în mâini balustrada, speriat de felul în care arăta. Claire zise: — Ai face mai bine să renunți. Ai putea să dezvăluiți nedreptatea care ni se face, să declarați că suntem ineficienți și nu merităm să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
mai buni bucătari sunt bărbații... Elena Udrea: Sunt bărbații, categoric. Gabriela Vrânceanu Firea: Cu politica... cum mai stați? De ce ați plecat din PNL? ș16 decembrie 2005, „știrea Zilei cu Gabriela Vrânceanu Firea”, Antena 3ț Andrei Gheorghe, realizator de televiziune: Ce ruj folosiți? Roberta Alma Anastase, deputată: Nu știu cum se numește... Andrei Gheorghe: Asta e o greșeală. Sunteți femeie sau om politic? Roberta Alma Anastase: Sunt și femeie, sunt și om politic. ș1 decembrie 2005, „Politică, frate!”, Realitatea TVȚ Robert Turcescu, jurnalist, moderator
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
că nu e o idee așa de bună. Deja datorează Magazinului de Modă pentru Doamne 152 de rupii și optezci de paisa. O dată, când domnișoara Jyotsna fusese convocată în biroul lui D.P.S., Sampath avusese ocazia să examineze conținutul poșetei sale: rujul și pieptenele, batista brodată, chitanțele și acele de siguranță, caramelele și tabletele de medicamente homeopate... Domnișoara Jyotsna duse mâna tremurândă la gură. Sângele îi îmbujoră fața. Păstrase strict secretă datoria ei de la magazinul de sariuri. Ce mai știa Sampath despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
explice și pe acelea. Era convins că ceilalți nu prindeau poanta și că era de datoria lui să le deschidă ochii. În tinerețe scăpase de bolșevici la Harkov, studiase chimia la Praga, apoi venise la Ierusalim, unde Începuse să producă rujuri de buze și pudră Într-un mic laborator casnic. Din acest laborator se dezvoltase Întreprinderea de succes. Era un bătrân elegant și guraliv. Văduv de foarte mulți ani, era veșnic Înconjurat de tot felul de prietene și partenere. În Ierusalim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pentru Opera Omnia la Concursul Național de Poezie „Mihai Eminescu“ de la Botoșani. La Operă Prima și-au adjudecat premiul pentru cel mai bun debut Rita Chirian, cu un volum de la Vinea - Sevraj -, si Livia Roșca, cu cel de la Cartea Românească - Ruj pe icoane. Fideli spectatori ai manifestării: liderii răposatului partid Liberal Democrat. Februarie » „Suplimentul de cultură“ publică un dosar special: „Tinerii traducători dau glas marilor autori“. Tot mai multe dintre volumele apărute în colecțiile de literatură universală ale editurilor sunt traduse
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
buzna în încăpere. Rochia roșie cu care era îmbrăcată, când nu i se mula pe formele îmbunătățite prin metode chirurgicale, a măturat, în cale, picioarele lui Mike, perete și, finalmente, masa din bucătărie. Irene își fardase ochii și-și aplicase rujul de parc-ar fi fost vopsită de război. De urechi îi atârnau cercei în formă de pumnale, iar inelul de logodnă pe care i-l dăruise Naji, așezat în unghiul potrivit, putea să secționeze pielea. Irene a luat în vizor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Irene a așteptat până când toată lumea a coborât din avion și-abia apoi s-a desfășurat încet din scaun. Și-a scos din geantă o oglinjoară și și-a șters dârele de mascara. Apoi și-a aplicat un strat proaspăt de ruj, a atras adânc aer în piept și a ieșit cu grijă din avion. Credeam că v-am pierdut acolo, i-a strigat bărbatul. Eu sunt Drew Cantor. O să fiu ghidul vostru. Bine-ați venit în Salmon. Irene a ridicat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
gîndesc la tine am, fără să vreau, aceeași reprezentare. E instantanee. — Părul meu, parcă ți-am explicat, nu mai bate-n galben ca-n fotografiile din copilărie, acum e ca de aramă. Iar buzele, știi bine, le am date cu ruj. Mă visezi cumva ca pe o fetiță rujată? Se alinta. Nu o visam de prea multă vreme, ci doar din noiembrie Încoace. După Întîlnirea noastră neașteptată de la Baia Mare, trecuse prin niște peripeții nu atît de inti midante precum le anticipase
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]