1,389 matches
-
sală cu o capacitate de 100 de locuri, dotată cu aparatură audio-video, unde se organizează simpozioane, conferințe, sesiuni de comunicări științifice și se oferă publicului vizitator video-documentare. Terasa și cupola mobilă sunt folosite pentru observații astronomice cu luneta (x120) și telescopul de tip cassegrain (x375). Se pot observa petele solare, relieful lunar, Jupiter cu sateliții galileeni, inelele lui Saturn, roiuri de stele, nebuloase galactice și fenomene astrologice (eclipse, oculații etc.). Planetariul dispune de un fond documentar care cuprinde cărți și periodice
Planetariul din Suceava () [Corola-website/Science/300021_a_301350]
-
german. Între 1762-1767 Schröter a studiat dreptul la Universitatea din Göttingen, apoi a început o perioadă de stagiu care a durat 10 ani. În 1777 în Hanovra, el a făcut cunoștință cu frații Herschel, iar în 1779 a cumpărat un telescop refractor, cu lentile acromatice de 50mm pentru a observa Soarele, Luna și Venus. Cartografia sistematică a Lunii a început în 1779, când "Johann Schröter" și-a început observațiile și măsurările meticuloase ale caracteristicilor Lunii. Descoperirea lui Uranus în 1781 de
Johann Hieronymus Schröter () [Corola-website/Science/329844_a_331173]
-
meticuloase ale caracteristicilor Lunii. Descoperirea lui Uranus în 1781 de Herschel, l-a stimulat pe Schröter să depună mai multe eforturi în domeniul astronomiei. În 1784 el a plătit 31 de Reichstaleri (aproximativ 600 de euro în prezent), pentru un telescop reflector al lui Herschel, cu o distanță focală de 122 cm și 12 cm deschidere. A cucerit o faimă sigură în mediul astronomic mulțumită rapoartelor sale de observații pe care le-a publicat în diverse reviste, însă Schröter nu era
Johann Hieronymus Schröter () [Corola-website/Science/329844_a_331173]
-
după care Schröter nu a mai reușit să-și reia munca. Desenele sale despre Marte au fost redescoperite abia în 1873, datorită lui François J. Terby, și au fost publicate postum în 1881 de către H. G. van de Sande Bakhuyzen. Mulțumită telescopului său Newton de 152 mm diametru și cu grosismente de 134x161, el a realizat desene privitoare la caracteristicile lui Marte, deși, în mod curios, era convins că ceea ce vedea scotea în evidență fenomene meteorologice sau puteau fi selenite. În 1791
Johann Hieronymus Schröter () [Corola-website/Science/329844_a_331173]
-
urmele lansării unei navete către steaua Betelgeuse din constelația Orion, transformând-o pe aceasta în supernovă. Deși supernova s-a produs în urmă cu 400 de ani, radiațiile provenite de la ea sunt pe cale să ajungă la cele trei lumi locuite. Telescopul navei extraterestre care orbitează Pământul detectează o imensă entitate neagră care ia naștere din spațiu și acoperă steaua care explodează. Aceasta este dovada supremă a inteligenței care călăuzește și păstrează formele de viață din univers. Bolnav de cancer pulmonar în
Programatorul divin () [Corola-website/Science/323717_a_325046]
-
de trimiterea primului satelit în spațiul cosmic în 1957, a efectuat din copilărie experiențe de lansări de rachete. Când s-a mutat cu părinții săi în Statele Unite a crescut interesul său pentru astronomie și s-a folosit de un mic telescop. În anii 1960 a studiat un an chimia, apoi fizica la Institutul Politehnic din Brooklyn, al Universității New York , unde a terminat cu distincție titlul de licențiat, apoi cel de master, apoi a făcut studii de doctorat la Universitatea Princeton, unde
Jacob Bekenstein () [Corola-website/Science/320425_a_321754]
-
mitologia greacă. De asemenea se poate numi că Saturn XIV. A fost descoperit când inelele lui Saturn se vedeau de pe pământ din profil. Această orientare a inelelor reduce mult lumină pe care o reflectă când se privește planetă cu un telescop și ca urmare se poate detecta minuscule corpuri în apropierea acestora. S-a folosit un prototip de cameră planetară proiectată pentru un telescop orbital SUA. Calipso este un satelit troian din sistemul Saturn - Tetis-satelit, ocupând punctul Lagrangian (L5) și prin
Calypso (satelit) () [Corola-website/Science/310014_a_311343]
-
Această orientare a inelelor reduce mult lumină pe care o reflectă când se privește planetă cu un telescop și ca urmare se poate detecta minuscule corpuri în apropierea acestora. S-a folosit un prototip de cameră planetară proiectată pentru un telescop orbital SUA. Calipso este un satelit troian din sistemul Saturn - Tetis-satelit, ocupând punctul Lagrangian (L5) și prin urmare este un satelit co-orbital de Tetis, pe care-l urmează în orbită la aproximativ 60 grade în urmă. Luna Teleosto ocupă punctul
Calypso (satelit) () [Corola-website/Science/310014_a_311343]
-
Un instrument astronomic este utilizat de către astronomi pentru captarea, înregistrarea și analizarea luminii vizibile și a radiațiilor invizibile ale aștrilor. Primii astronomi observau cerul cu ochiul liber. În secolul al XVII-lea au fost inventate instrumentele optice, luneta astronomică și telescopul: primul care a utilizat o lunetă pentru observarea cerului a fost italianul Galileo Galilei (1564-1642). Primul telescop a fost realizat, în 1671, de englezul Isaac Newton (1642-1727). Acum, astronomii profesioniști nu mai observă aștrii direct, ci analizează, cu ajutorul computerelor, diversele
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
invizibile ale aștrilor. Primii astronomi observau cerul cu ochiul liber. În secolul al XVII-lea au fost inventate instrumentele optice, luneta astronomică și telescopul: primul care a utilizat o lunetă pentru observarea cerului a fost italianul Galileo Galilei (1564-1642). Primul telescop a fost realizat, în 1671, de englezul Isaac Newton (1642-1727). Acum, astronomii profesioniști nu mai observă aștrii direct, ci analizează, cu ajutorul computerelor, diversele imagini și informații obținute cu ajutorul instrumentelor lor. Fotografia este utilizată în astronomie de la sfârșitul secolului al XIX
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
poză, aștrii puțin luminoși apar pe suprafața sensibilă. Placa sau pelicula fotografică neînregistrând decât o foarte mică proporție din lumina care o iluminează, au apărut aparate electronice, mult mai sensibile. Imaginea se afișează pe un ecran video instalat în apropierea telescopului sau la mii de kilometri distanță. Ochiul și instrumentele optice (luneta și telescopul) sunt sensibile la lumină, însă aștrii emit și radiații invizibile: unde radio, infraroșii, ultraviolete. Pentru captarea acestor radiații invizibile, sunt utilizate telescoape deosebite. Undele radio sunt captate
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
decât o foarte mică proporție din lumina care o iluminează, au apărut aparate electronice, mult mai sensibile. Imaginea se afișează pe un ecran video instalat în apropierea telescopului sau la mii de kilometri distanță. Ochiul și instrumentele optice (luneta și telescopul) sunt sensibile la lumină, însă aștrii emit și radiații invizibile: unde radio, infraroșii, ultraviolete. Pentru captarea acestor radiații invizibile, sunt utilizate telescoape deosebite. Undele radio sunt captate la sol cu ajutorul radiotelescoapelor. Celelalte radiații sunt oprite, mai mult sau mai puțin
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
ecran video instalat în apropierea telescopului sau la mii de kilometri distanță. Ochiul și instrumentele optice (luneta și telescopul) sunt sensibile la lumină, însă aștrii emit și radiații invizibile: unde radio, infraroșii, ultraviolete. Pentru captarea acestor radiații invizibile, sunt utilizate telescoape deosebite. Undele radio sunt captate la sol cu ajutorul radiotelescoapelor. Celelalte radiații sunt oprite, mai mult sau mai puțin, de atmosferă. Pentru a le percepe, trebuie să te ridici deasupra solului. Au fost trimise în spațiu instrumente, la bordul sateliților artificiali
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
fotografierea directă a spectrelor aștrilor pe care-i observă. Fotometrul permite să se măsoare intensitatea luminii primite de la aștri și să se deducă de aici temperatura acestora. Pentru captarea luminii aștrilor, se folosesc îndeosebi două tipuri de instrumente: luneta și telescopul. Dar aștrii nu emit doar lumină; ei emit și unde radio. Acestea pot fi captate la sol cu ajutorul aparatelor cunoscute sub denumirea de radiotelescoape. Luneta astronomică și telescopul au un tub în care se află un sistem optic, numit obiectiv
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
captarea luminii aștrilor, se folosesc îndeosebi două tipuri de instrumente: luneta și telescopul. Dar aștrii nu emit doar lumină; ei emit și unde radio. Acestea pot fi captate la sol cu ajutorul aparatelor cunoscute sub denumirea de radiotelescoape. Luneta astronomică și telescopul au un tub în care se află un sistem optic, numit obiectiv, îndreptat spre obiectul de observat (un ansamblu de lentile pentru lunetă și o oglindă pentru telescop). Acest dispozitiv captează lumina aștrilor spre care este fixat și furnizează o
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
la sol cu ajutorul aparatelor cunoscute sub denumirea de radiotelescoape. Luneta astronomică și telescopul au un tub în care se află un sistem optic, numit obiectiv, îndreptat spre obiectul de observat (un ansamblu de lentile pentru lunetă și o oglindă pentru telescop). Acest dispozitiv captează lumina aștrilor spre care este fixat și furnizează o imagine în focar, care poate fi observată cu ochiul printr-un ocular sau fotografiată și înregistrată direct pentru analizare.
Instrument astronomic () [Corola-website/Science/333504_a_334833]
-
prevăzut cu TV, video și calculator, unde se pot fi prezentate filme didactice și pot fi simulate fenomene fizice. Catedra de fizică a inițiat din 1999 un cerc de astronomie, care are o dotare de ultimă generație constând intr-un telescop, o lunetă și un aparat foto cu care pot fi studiate principalele fenomene astronomice. Cu ajutorului calculatorului conectat la internet se păstreză legătura cu alte cercuri astronomice și licee din țară. Odată cu renovarea din 2011, Colegiul Național "Moise Nicoară" dispune
Colegiul Național „Moise Nicoară” () [Corola-website/Science/328953_a_330282]
-
căsătoria cu Vittoria della Rovere, o nepoată a Ducelui de Urbină, în 1634. Cuplul a avut doi copii: Cosimo în 1642, și Francesco Maria în 1660. Ferdinando a fost obsedat de noua tehnologie și a deținut câteva higrometre, termometre și telescoape instalate la Pitti. Ferdinando al II-lea a murit în 1670 și a fost succedat de fiul său cel mare, Cosimo. Domnia lui Cosimo al III-lea a fost caracterizată prin schimbări drastice și un declin accentuat al Marelui Ducat
Marele Ducat de Toscana () [Corola-website/Science/330983_a_332312]
-
de mari dimensiuni, pentru a măsura pozițiile stelelor mai precis decât în trecut, cu o precizie de 15-35 arcsec. Taqi al-Din a măsurat ascensiunea dreaptă a stelelor la observatorul din Istambul, folosind "ceasul de observatie" inventat de el însuși. Când telescoapele a devenit un lucru obișnuit, cercurile de stabilire au accelerat măsurătorile. James Bradley a încercat, mai întâi, să măsoare paralaxele stelare în 1729. Mișcarea stelară s-a dovedit prea nesemnificativă pentru telescopul său, dar el a descoperit în loc aberația luminii
Astrometrie () [Corola-website/Science/296584_a_297913]
-
ceasul de observatie" inventat de el însuși. Când telescoapele a devenit un lucru obișnuit, cercurile de stabilire au accelerat măsurătorile. James Bradley a încercat, mai întâi, să măsoare paralaxele stelare în 1729. Mișcarea stelară s-a dovedit prea nesemnificativă pentru telescopul său, dar el a descoperit în loc aberația luminii și nutația axei Pământului. Catalogarea lui de 3222 stele a fost îmbunătățită în 1807 de Friedrich Bessel, părintele astrometrie moderne. El a făcut prima măsurare a paralaxei stelare: 0.3 arcsec pentru
Astrometrie () [Corola-website/Science/296584_a_297913]
-
astrometria pe orbită, unde ar putea fi mai puțin afectată de forțele mecanice ale Pământului și de distorsiunile optice ale atmosferei. Operate între anii 1989-1993, Hipparcos a măsurat unghiuri mari și mici pe cer, de mai mare precizie decât orice telescoape optice anterioare. În timpul funcționării sale de 4 ani, pozițiile, paralaxele și moțiuni adecvate de 118,218 stele au fost determinate cu un grad fără precedent de precizie. Un nou "catalog Tycho" a adunat o bază de date de 1058332 la
Astrometrie () [Corola-website/Science/296584_a_297913]
-
utilizate pentru a determina distribuția materiei întunecate în galaxie. Astronomii folosesc tehnici astrometrice pentru urmărirea obiectelor din apropierea Pământului. Astrometria este responsabilă pentru detectarea mai multor obiecte din sistemul solar record. Pentru a găsi astfel de obiecte utilizând astrometria, astronomii folosesc telescoape pentru a studia cerul și camere de luat vederi pentru a face fotografii la diferite intervale de timp determinate. Prin studierea acestor imagini, se pot detecta obiecte din sistemul solar prin mișcările lor în raport cu stelele din fundal, care rămân fixe
Astrometrie () [Corola-website/Science/296584_a_297913]
-
al altor fotografii, pot fi obținute mai multe informații despre obiect, inclusiv despre elementele sale orbitale. 50000 Quaoar și 90377 Sedna sunt două obiecte din sistemul solar descoperite în acest fel de Michael E. Brown și alții la Caltech folosind telescopul lui Samuel Oschin de 48 inci (1,2 m) și camera CCD-suprafață mare Palomar-Quest. Capacitatea astronomilor de a urmări pozițiile și mișcările acestor corpuri cerești este crucială pentru înțelegerea Sistemului Solar, trecutul, prezentul și viitorul său. Un aspect fundamental al
Astrometrie () [Corola-website/Science/296584_a_297913]
-
este o cometă din norul lui Oort descoperită la 3 ianuarie 2013 de Robert H. McNaught la Observatorul Siding Spring, cu ajutorul unui telescop Schmidt-Casgrain de 0,50 m. Imagini ale predescoperirii, luate de Catalina Sky Survey datând din 8 decembrie 2012 au fost rapid găsite. De atunci, au fost găsite observații din 4 octombrie 2012. În momentul descoperirii, cometa se afla la 7
C/2013 A1 () [Corola-website/Science/328819_a_330148]
-
19 octombrie trebuia să fie cam de 12. Trecerea în apropierea Soarelui, care corespunde teoretic vârfului de activitate al unei comete, are loc la 25 octombrie 2014. Observații au fost planificate înainte și după survolul lui Marte utilizând vreo zece telescoape (VLT, Lowell...) și radiotelescoape (Nançay, Arizona) terestre cât și observatoare spațiale Hubble, Kepler, Chandra, SWIFT, ...).
C/2013 A1 () [Corola-website/Science/328819_a_330148]