1,372 matches
-
te voi pedepsi după faptele tale, măcar că urîciunile tale vor fi în mijlocul tău și ar trebui să te ajute! Și veți ști că Eu sunt Domnul, cel ce lovește! 10. Iată ziua! Iată-o că vine! Îți vine rîndul! Înflorește toiagul, odrăslește mîndria! 11. Silnicia s-a înălțat, ca să slujească de toiag răutății, nu mai rămîne nimic din ei, nici din gloata lor gălăgioasă, nici din bogăția lor! Și nimeni nu-i bocește! 12. Vine vremea, se apropie ziua! Să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
în mijlocul tău și ar trebui să te ajute! Și veți ști că Eu sunt Domnul, cel ce lovește! 10. Iată ziua! Iată-o că vine! Îți vine rîndul! Înflorește toiagul, odrăslește mîndria! 11. Silnicia s-a înălțat, ca să slujească de toiag răutății, nu mai rămîne nimic din ei, nici din gloata lor gălăgioasă, nici din bogăția lor! Și nimeni nu-i bocește! 12. Vine vremea, se apropie ziua! Să nu se bucure cumpărătorul, să nu se mîhnească vînzătorul! Căci izbucnește mînia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
și Eu voi fi Dumnezeul lor, zice Domnul, Dumnezeu!" 12. Cuvîntul Domnului mi-a vorbit astfel: 13. "Fiul omului, cînd va păcătui o țară împotriva Mea dedîndu-se la fărădelege, și Îmi voi întinde mîna împotriva ei, dacă îi voi sfărîma toiagul pîinii, dacă îi voi trimite foametea, dacă îi voi nimici cu desăvîrșire oamenii și vitele, 14. chiar de ar fi în mijlocul ei acești trei oameni: Noe, Daniel și Iov, ei nu și-ar mîntui decît sufletul lor prin neprihănirea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
mai audă glasul pe munții lui Israel." 10. "Mamă-ta, ca și tine, era ca o vie sădită lîngă ape. Era roditoare și încărcată de mlădițe, din pricina belșugului apelor. 11. Ramurile ei erau așa de tari că se puteau face toiege de cîrmuitori din ele, prin înălțimea ei întrecea ramurile stufoase, și atrăgea privirile cu înălțimea ei, și prin mulțimea mlădițelor ei. 12. Dar a fost smulsă cu mînie și aruncată la pămînt; vîntul de răsărit i-a uscat roada; mlădițele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
și le-a mîncat focul. 13. Și acum este sădită în pustie, într-un pămînt uscat și fără apă. 14. Din mlădițele ei a ieșit foc, și i-a mîncat roada, așa că nu mai are ramuri tari, bune pentru un toiag de cîrmuitor. Aceasta-i o cîntare de jale și va sluji drept cîntare de jale." $20 1. În al șaptelea an, în ziua a zecea a lunii a cincea, unii din bătrînii lui Israel au venit la mine să întrebe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
în pustia popoarelor, și acolo Mă voi judeca față în față cu voi. 36. Cum M-am judecat cu părinții voștri în pustia țării Egiptului, așa Mă voi judeca și cu voi, zice Domnul Dumnezeu. 37. Vă voi trece pe sub toiag, și vă voi pune sub mustrarea legămîntului. 38. Voi deosebi dintre voi pe cei îndărătnici și pe cei ce nu-Mi sunt credincioși, îi voi scoate din țara în care sunt străini, dar nu vor merge iarăși în țara lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
zice Domnul Dumnezeu!" 8. Cuvîntul Domnului mi-a vorbit astfel: 9. "Fiul omului, proorocește și spune: "Așa vorbește Domnul: zi: "Sabia, da, sabia este ascuțită, și lustruită. 10. Este ascuțită pentru măcel, și lustruită ca să lucească!... O, sabie, tu tai toiagul de cîrmuire al fiului meu, care nesocotește orice lemn... 11. A dat-o la lustruit, ca s-o apuce cu mîna; este ascuțită sabia, și lustruită, ca să înarmeze mîna celui ce măcelărește. 12. Strigă și vaită-te, fiul omului! Căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
vaită-te, fiul omului! Căci este scoasă împotriva poporului Meu, împotriva tuturor voievozilor lui Israel, care sunt dați pradă săbiei împreună cu poporul Meu, de aceea, bate-te pe coapsă! 13. Da, încercarea s-a făcut, și ce va fi dacă toiagul acesta de cîrmuire, care nesocotește totul, va fi nimicit? zice Domnul Dumnezeu!" 14. "Și tu, fiul omului, proorocește și bate din mîini! Loviturile săbiei să fie îndoite, întreite! Este sabia de măcel, sabia măcelului cel mare, care îi urmărește de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
singură bucată, așa încît să fie una în mîna ta. 18. Și cînd îți vor zice copiii poporului tău: "Nu vrei să ne lămurești ce înseamnă lucrul acesta?" 19. să le răspunzi: "Așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Iată că voi lua toiagul de lemn al lui Iosif, care este în mîna lui Efraim, și al semințiilor lui Israel care-i sunt tovarășe, le voi uni cu toiagul lui Iuda, și voi face un singur lemn, așa că vor fi una în mîna Mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
înseamnă lucrul acesta?" 19. să le răspunzi: "Așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Iată că voi lua toiagul de lemn al lui Iosif, care este în mîna lui Efraim, și al semințiilor lui Israel care-i sunt tovarășe, le voi uni cu toiagul lui Iuda, și voi face un singur lemn, așa că vor fi una în mîna Mea." 20. Toiegele de lemn, pe care vei scrie, să le ții astfel în mîna ta, sub ochii lor. 21. Și să le spui: "Așa vorbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
lemn al lui Iosif, care este în mîna lui Efraim, și al semințiilor lui Israel care-i sunt tovarășe, le voi uni cu toiagul lui Iuda, și voi face un singur lemn, așa că vor fi una în mîna Mea." 20. Toiegele de lemn, pe care vei scrie, să le ții astfel în mîna ta, sub ochii lor. 21. Și să le spui: "Așa vorbește Domnul, Dumnezeu: "Iată, voi lua pe copiii lui Israel din mijlocul neamurilor la care s-au dus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
egoismul lor tânăr în formele credinței și vor crea un păgânism mai rău și mai egoist decât cel [de] până azi. Credința va concede din spiritul ei față cu temeritatea acestor barbari până ce nu-i [rămîne] decât haina, mitra și toiagul de preot, undelemnul, nu lumina ei cerească. Atunci ne-am reîntors de unde am plecat. Vechile patimi vor fi îmbrăcate cu *** împrumutate de la aceste nefericite ***, Domnul se va-mbrăca în haina îngerilor și va domni pe lume cum a domnit pîn-acuma
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
a promis de-a-i reașeza pe toți în boieriile din care i-ai gonit acuma M[ăria] Ta pentru de-a ne pune pe noi în ele. Bătrânii răzvrătesc poporul. {EminescuOpVIII 172} 2° BOIER Azi încă trebuie să-i iei toiagul portăriei, M[ăria] Ta! ARBORE (care i-a ochit lung și-a înțeles șoaptele lor, avansează în scenă dr. s. și vorbește apăsat și uitîndu-se crunt) Ei vor să ia toiagul din mâna mea zbârcită, Să tipărească-o pată pe
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
172} 2° BOIER Azi încă trebuie să-i iei toiagul portăriei, M[ăria] Ta! ARBORE (care i-a ochit lung și-a înțeles șoaptele lor, avansează în scenă dr. s. și vorbește apăsat și uitîndu-se crunt) Ei vor să ia toiagul din mâna mea zbârcită, Să tipărească-o pată pe fața mea răstită. Să cheme dar călăul cu sîngerata-i bardă Ca fruntea cea pleșuvă de trup să o despartă, Și când cu capul iesta sufletul vor tăia, Când vânturile iernei prin
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cu dulceață din norii din trecut. Acei consoți din groapă sânt oastea ce-am avut. O, pe când lumea moartă era în viață, trează, Și eu zburam nainte, o inimă vitează, {EminescuOpVIII 175} Cu steagul într-o mână și cu acest toiag în alta. Să trec numai al morții negru prag Și-n lumea ceealaltă eu voi vedea-o iar Oștirea mea străveche, furtuna mea de jar. ȘT[EFAN] Vorbește dar, portare! Se poate cumcă noi Om ști a te-nțelege. Tăceți
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
o dea și-și desfășoară înainte-i amorul lui angelic. Boierul, care-o iubește, îi spune cum să ia pe Mira când Arbore visează altele și-i spune fel de fel de vorbe asupra hatmanului. Probe? Dă-mi până deseară toiagul hătmăniei și-ți dovedesc. " SCENA 1 Masa întinsă. Vorba lui Arbore, care neliniștește pe Domnitor. În scena întîia Ștefan esprimă simțămintele amorului ce-l simte actualminte pentru Mira, nu a celui trecut, cum e-n poezia Statua unui înger - Amorul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
arfa de aramă... La cântul meu s-asculte un val pe altul cheamă Durerea ce-i în ele. Când cânt, pe ape plane Se limpezesc frumoase a stelelor icoane, Din nori s[t]răbate-o rază molatecă și sfântă Ca un toiag de neauă și, diamantoasă, blândă, Pe a mea frunte cade, visările-mi mângâie; Și țărmii-mi par suspină în noaptea viorie: Da, aerul și marea cântului meu răspunde; De rază inspirată e palida mea frunte Și lumea se-nfioară de-o muzică
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Partea întâia Deasupra pânzei de aur așternută peste câmpie, un soare tomnatic cu luciri cuminți se sprijinea în toiagul razelor obosite ale chindiei, pe dealurile satului din potcoava pădurii. Înzăuată în pete multicolore, pădurea privea ocrotitor și nostalgic la satul aciuat acolo în vale. Aștepta nerăbdătoare parcă întoarcerea gospodarilor de la câmp - câți mai rămăseseră după urgia războiului - fiindcă liniștea
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
am cunoscut vreodată, zice el. Transmite-i tovarășului Chun-qiao cel mai cald salut al tovarășului președinte, îi spun. Chun-qiao sosește după două ore. Bine ați venit la Shanghai, Doamnă Mao. Se înclină să-mi strângă mâna. E slab ca un toiag și fumează. După câteva minute de conversație, descopăr că mintea lui e ascuțită ca un brici. Shanghaiul poate face orice dorește doamna Mao. Zâmbește, arătându-și toți dinții. În prima mea noapte la Shanghai mi-e greu să dorm. Orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
se vorbește. Este pentru prima oară când ea joacă un rol fără ca măcar să știe că se află pe scenă. Mesenii beau mai departe. Nu te aștepta la prea mult. Adevărul e că nici un alog nu ți-ar da cu împrumul toiagul lui. Printre înghițituri și toasturi, Mao aruncă remarci ca de om beat. Cea mai mare fericire a unui șoarece e să fure o mână de grăunțe. Vai, ia te uită, am uitat cu totul de oră. Ar trebui să facem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
gumari, și scutere. Aici, tot sub un pom bătrân, un salcâm, erau trei moșnegi, foști ceapiști, acum pensionari. Stăteau față în față, așezați pe câte un taburet și pisau scuipatul ce se tot aduna în țărâna din fața lor cu niște toiege cu măciuliile lustruite de atâta purtat în mâinile lor aspre și bătătorite de muncă. Din când în când, iar lansau câte un scuipat țâșnit printre dinți, în direcția știută. Scuipatul frământat mereu cu vârful toiegelor, făcuse un mic noroi, cam
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
țărâna din fața lor cu niște toiege cu măciuliile lustruite de atâta purtat în mâinile lor aspre și bătătorite de muncă. Din când în când, iar lansau câte un scuipat țâșnit printre dinți, în direcția știută. Scuipatul frământat mereu cu vârful toiegelor, făcuse un mic noroi, cam dizgrațios la vedere, dar lor nici că le păsa. Dacă erai mai atent la ce vorbeau, le puteai da pe deplin eticheta de radio-șanț. Când m-am apropiat de ei, unul tocmai zicea: - Ion a
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
din deal...Ce-o să facă? Nu știu. Burta fetei crește și mă-sa se vaită că n-are bani să dea copchilu' afară, zise cel care lansase vestea, apoi mai țâșni un scuipat pe care-l chisă repede cu vârful toiagului. - Da casierul pe unde-o fi? - Naiba știe unde? Că a fugit cu banii acum trei săptămâni și de atunci nu l-a mai văzut nimeni. O fi el pe undeva. Hm, frumos somn! și țâști! un alt scuipat, exact
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ce, noi avem agricultură? Usturoi, varză și ceapă de la turci, fasole de la mexicani, grâu canadian, n-ai ce te face de o portocală, o banană colea! și mai stuchi a năduf pe locul știut, chisând preocupat noroiul acela cu vârful toiagului. - Las-că și cu guvernanții ăștia. De fiecare dată când sunt aleși, imediat după alegere, primul lucru care-l fac este acela că-și măresc lor lefurile. Halal, corb la corb nu-și scoate ochii. - Cică, începu altul, la începutul lumii
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de mari? - Da' tu n-ai aflat că în țara asta dreptatea umblă cu capul spart, și asta-i cam de multișor poveste, nu știu care poet a spus-o! și țâșni și el un scuipat în noroiul din fața lui, chisând cu toiagul foarte absent. - Auziți, săptămâna trecută, primarul a trecut pe la porțile oamenilor și i-a îndemnat să iasă cu atelajele ca să care fiecare câte două trei căruțe de nisip și balastru de la râu, că-i pe gratis, ca să facă drumurile care
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]