9,812 matches
-
Acasa > Stihuri > Nuante > OCTOMBRIE Autor: Luminița Cristina Petcu Publicat în: Ediția nr. 1370 din 01 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului Poveștile sfîrșesc cîteodată în somn, alteori la o vîrstă cînd buzele tremură o dată cu vîntul și cred pesemne că fiecare om e un Meșter Manole și fiecare dor o pasăre peste obrazul lunii. Nalba de China se-ntoarce după soare cu ironia suavă a propriei căutări. În eternitate duminicile sînt fericite laolaltă cu
OCTOMBRIE de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/luminita_cristina_petcu_1412195332.html [Corola-blog/BlogPost/353023_a_354352]
-
în: Ediția nr. 240 din 28 august 2011 Toate Articolele Autorului zâmbetul e mutilat de luciul apei mâna dreaptă cumpănă adună iluzii de sub licheni aș vrea să iert cu ochii reci luna caută pământ reavăn cerne grâu așteaptă chinul încolțirii tremura ceață e spaimă . . . Pact cu "singur" . . închei un pact cu "singur" privirea pieptăna sentimente peste gard crisparea coboară un nor încărunțind fruntea geamul e închis dacă "tu"existi învață-mă să urc scară să văd cum arată un pod unde
ILUZIE RESEMNATĂ de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 240 din 28 august 2011 by http://confluente.ro/Iluzie_resemnata.html [Corola-blog/BlogPost/364663_a_365992]
-
nu au reușit niciodată să îți transforme teritoriul în pașalâc. Toate marile înfrângeri s-au bazat pe trădare. NIMENI NU A REUȘIT SĂ TE SUPUNĂ CÂT AI FOST UNIT. De ce te lași dezbinat ? Ai fost scut creștinătății, când întreaga Europă tremura de teama islamului. Sângele tău a salvat Europa iar românul Iancu de Hunedoara a salvat Viena și întreaga Europa de furia semilunii. Acum tu popor de salvatori ai creștinismului, ești tratat ca un paria. Când îți vei revendica drepturile ? Din
SCRISOARE DESCHISA CATRE POPORUL ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 364 din 30 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Scrisoare_deschisa_catre_poporul_roman.html [Corola-blog/BlogPost/351085_a_352414]
-
francez, însă după ce am descoperit, întâmplător, epigrama omonimă, semnată de Dan Norea (Norică), a devenit brusc una dintre vorbele de duh care-mi sunt la suflet :) Mă ia mereu peste picior Iar eu mă fac mereu că plouă Căci mâine, tremurând de dor, O să mă ia peste-amândouă.” Probabil o domnișoară, amatoare să facă instrucție cu iubitul: un-doi! E un sentiment ciudat, parcă îți bate inima un pic mai tare, văzând că ai ajuns ca folclorul, din gură-n gură. Frunzăresc mai
ACCELERAREA TIMPULUI de DAN NOREA în ediţia nr. 1325 din 17 august 2014 by http://confluente.ro/dan_norea_1408271342.html [Corola-blog/BlogPost/369158_a_370487]
-
surâsul toamnei, Ironia ta mă urcă-n vârf de cruce, Să mă răstignesc, să fiu o frunză dulce, Petrecându-și, c-o mișcare rară, anii. Și foșnetul să-l impregnez în mine, Iar toamna să îmi cânte, inevitabil, cântul, Și tremurând, să-mi colorez cuvântul Cu acest gând, ce se ascunde, fără vină. JURĂMÂNTUL INIMII Fac jurământ pe viață, și pe moarte, Că nu sunt inimă cu trompe ferecate, Sunt altceva, ce ea nici nu mai simte, Cum sângele se urcă
POEME de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/lilia_manole_1444371634.html [Corola-blog/BlogPost/343213_a_344542]
-
să alegem între două rele de parcă asta ne-ar fi mereu soarta, așa că pentru Laurențiu Ghiță frigul pare acceptabil în comparație cu frica trăită sub dictatură. Iată această tristă alternativă: „Zăcând prin case, strânși covrig/Ne consolăm: „La o adică,/Mai bine tremurăm de frig/ Decât să tremurăm de frică.” (În plină criză a gazelor, p. 72). Salariile sunt aproape invizibile ni se sugerează în pastișa după Eminescu La leafa care-a răsărit ... de Laurențiu Ghiță: „În ziua de chenzină/ Când tensiunea suie
CÂTEVA CONSIDERAŢII PE MARGINEA ANTOLOGIEI DE CATRENE ŞI EPIGRAME DE LA AGONIE LA EXT(H)AZ , EDITURA EDO, BUCUREŞTI, 2012 de SORIN OLARIU în ediţia nr. 385 din 20 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cateva_consideratii_pe_marginea_antologiei_de_catrene_si_epig_sorin_olariu_1327115660.html [Corola-blog/BlogPost/359681_a_361010]
-
de parcă asta ne-ar fi mereu soarta, așa că pentru Laurențiu Ghiță frigul pare acceptabil în comparație cu frica trăită sub dictatură. Iată această tristă alternativă: „Zăcând prin case, strânși covrig/Ne consolăm: „La o adică,/Mai bine tremurăm de frig/ Decât să tremurăm de frică.” (În plină criză a gazelor, p. 72). Salariile sunt aproape invizibile ni se sugerează în pastișa după Eminescu La leafa care-a răsărit ... de Laurențiu Ghiță: „În ziua de chenzină/ Când tensiunea suie/Salariul e-o lumină,/Azi
CÂTEVA CONSIDERAŢII PE MARGINEA ANTOLOGIEI DE CATRENE ŞI EPIGRAME DE LA AGONIE LA EXT(H)AZ , EDITURA EDO, BUCUREŞTI, 2012 de SORIN OLARIU în ediţia nr. 385 din 20 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cateva_consideratii_pe_marginea_antologiei_de_catrene_si_epig_sorin_olariu_1327115660.html [Corola-blog/BlogPost/359681_a_361010]
-
de lună Ochi de mlaștină - potirul unui nufăr tinde spre soare Noapte adâncă- lanul de grîu doarme macii veghează Berze la lucru - Camuflaj pentru broscuțe Umede trestii Plimbare în doi - în lumin- amurgului o libelulă Copaci dezgoliți - prin crengile-ncâlcite tremură stele Din nori stoarce vântul săgeți de ploaie - burlanul cântă În livadă sunete prudente - cad fructele Tăcute păduri sfidând întunericul - stele prin arbori Ospăț de vrăbii-n vița de streșini prinsă- motan la pândă Bătrânul nuc și-a slobozit fructele
AUTORI ROMÂNI DE HAIKU,MARGARETA –ILDIKO (MARIKO) JUVERDEANU de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 271 din 28 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Autori_romani_de_haiku_margareta_ildiko_mariko_juverdeanu.html [Corola-blog/BlogPost/348266_a_349595]
-
devenea o problema. Eduard lua cuvântul: - Suntem recunoscători tatălui nostru, ne-a dat posibilitatea să fim în această seară alături de dumneavoastră și să ne bucurăm de atenția distinșilor domni și frumoaselor doamne! Un murmur de apreciere umplea sala. Almei îi tremurau mâinile. Dar Eduard mai avea o completare și Alma era nedumerită. - Îi mulțumim domnișoarei Alma, guvernanta nosatra, pentru răbdarea și încrederea acordate! Îi venea să între în pământ ,nu era prevăzută ultima frază. Înclină din cap, clipind discret. Beth a
MY LORD (4) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1473243095.html [Corola-blog/BlogPost/341186_a_342515]
-
descrise au o efervescență mai mare decât chiar bucuria poeziei din primele volume. Mama-i devine propriul copil, „Nani, nani, mama mea”. Sabina Măduța vorbește despre o maternitate întoarsă, recompensantă, una sfâșiată de iminența morții și a destabilizării emoționale: „Și tremur toată ca o frunză-n vânt/ Mi se cutremur rădăcinile-n pământ”. Chiar și aceste poezii-psalmi răspund tot psalmilor recitați de mama poetei în copilăria sa. Poeta resimte iremediabil vocația sa de „a înturna” darurile primite, lucru pe care-l
DRAG DE POEZIE de SABINA MĂDUȚA în ediţia nr. 1526 din 06 martie 2015 by http://confluente.ro/sabina_maduta_1425659524.html [Corola-blog/BlogPost/374381_a_375710]
-
neputincioasă încât și moartea a uitat-o! Aceasta, care probabil ori avea auzul ascuțit, ori preaplecatele sale slugi, diavolii, infiltrați în sufletul și creierul său îi șoptesau orice mișcare din jur, se opri în dreptul tinerei perechi și spuse cu vocea tremurând de furie: - Obraznicule, sunt o adevărată prințesă, iar tu mă jignești cu nerușinare? - Dacă așa arată prințesele din povești, n-ar mai fi disputa între zmei și feți-frumoși! - Ai să mi-o plătești! - Nu mă tem de amenințările tale, răspunse
O VIAŢĂ NOBILĂ, UNDEVA ÎNTRE CARPAŢI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1378 din 09 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412878111.html [Corola-blog/BlogPost/360196_a_361525]
-
se sparse, hidoșenia dispăru, iar glonțul ricoșă din fruntea acesteia pe lângă ei în peretele din spate. Buimăciți de această întâmplare care îi putea costa viața, rămaseră câteva clipe neclintiți, stane de piatră. - Cred că-i necuratul, reuși să șoptească femeia tremurând ca varga de spaimă. Vrăjitoarea l-a trimis să ne sperie sau chiar să ne facă rău... Se răzbună pe noi. Nu trebuia să te iei cu ea la harță. Acum e vai de pilea noastră! - Stai liniștită! Să nu
O VIAŢĂ NOBILĂ, UNDEVA ÎNTRE CARPAŢI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1378 din 09 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412878111.html [Corola-blog/BlogPost/360196_a_361525]
-
Mare-i fu uimirea când o găsi pe aceasta așezată pe marginea patului, făcându-i semn să închidă ușa. Se execută pe dată. Dădu să rostească ceva, dar ușa camerei fu dată de perete și Mira-Mică intră ca o furtună, tremurând toată și scoțând niște sunete guturale, într-atât era de contrariată de atitudinea Mirei. De ce lipsise de la înmormântare? Cum putuse?! Ce ființă era? Marieta care, din cauze neștiute, își recăpătase graiul, ripostă. Pe un ton scăzut, ceru liniște, apoi i
CAPITOLUL 11 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1843 din 17 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1453012793.html [Corola-blog/BlogPost/373746_a_375075]
-
fi fost mort! Cu asta încheiară discuția din ziua aceea pe acest subiect. Și, ca și când nu s-ar fi întâmplat nimic, Mira își începu monologul terapeutic, acum, pentru amândouă, în timp ce Marieta se așeză iar pe pat. Din cauza emoțiilor, mâinile îi tremurau abia perceptibil. Atunci Mira îi evocă o întâmplare de demult, prin care îi distrase atenția de la clipele amare la care o expusese fiică-sa. Îi destăinui cât o admirase pentru îndemânarea cu care făcea orice în gospodărie, dar, mai ales
CAPITOLUL 11 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1843 din 17 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1453012793.html [Corola-blog/BlogPost/373746_a_375075]
-
Ușor, nu începe iar, te rog! Ascultă, fată dragă, prietenul tău se numește cumva... Gabriel Breazu? Da! De unde știi tu, Octav? Mă înspăimânți! a exclamat total uluită Amalia, oprindu-se din mers și agățându-se de brațul bărbatului de lângă ea, tremurând. - Mâine, adică azi, după cum arată ora, am programat să merg pentru a studia dosarul... - Cum adică? De ce? Ce treabă ai tu cu dosarul lui, Octav? punea Amalia întrebările aproape fără să respire, privindu-l încă uimită și cu oarecare teamă
EPISODUL 12, CAP. III ŞI IV, MEANDRELE DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1437919315.html [Corola-blog/BlogPost/343992_a_345321]
-
ea? Cu treburi... și... plânge toată ziua... - Să mergi acasă și să-i spui... Cât mai repede să-i spui, tată! - Da..., o să merg... Tu nu vii acasă, fiule? l-a întrebat Vasile, ștergându-și lacrimile cu palmele ce-i tremurau pe obraji. - Ba, o să vin... Să văd la serviciu ce este și când pot lua liber... - Să vii, Gabriele, tată! Să vii... Cu fata asta să vii, că tare-i curajoasă și frumoasă... Gabriel nu putea promite mai mult. Știa
EPISODUL 12, CAP. III ŞI IV, MEANDRELE DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1437919315.html [Corola-blog/BlogPost/343992_a_345321]
-
Ipostaze > IUBIM LUCRURILE MICI Autor: Boris Mehr Publicat în: Ediția nr. 1158 din 03 martie 2014 Toate Articolele Autorului Iubim lucrurile mici Iubim lucrurile mici, ființele mici, acolo este esența. Ne stăpânește demonul vidului. Ne este teamă de neant, ne tremură mâinile. Soarele ne trezește la o realitate prea crudă. Lumina ne cade pe față fără a ne liniști. Doamne, oare vom înnebuni cu toții sau numai cei prea slabi, prea sensibili? Mișcarea, mișcarea este totul, omnia fluunt, mișcarea browniană, umană. Roiuri
IUBIM LUCRURILE MICI de BORIS MEHR în ediţia nr. 1158 din 03 martie 2014 by http://confluente.ro/Iubim_lucrurile_mici_boris_mehr_1393822811.html [Corola-blog/BlogPost/353709_a_355038]
-
iarnă, lutul, hoinărind prin barbă, gerul, crucea tatei și sărutul mi-au cântat la ușă, lerul! Zâmbea tata-n strai de lună foșnind sufletul prin casă, sub cosița-mi de alună puse mâna lui sfioasă. Din a cerului blând sunet tremurând pe șei de fluturi, m-a cuprins de-odat-un suflet cu-ale glasului dulci cânturi. Patru aripi de lumină îmi cântau în suflet lerul, din a Raiului grădină bunii mei cântau, cu cerul. Autor Doina Bezea Referință Bibliografică: PATRU ARIPI DE
PATRU ARIPI DE LUMINĂ de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2056 din 17 august 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1471434666.html [Corola-blog/BlogPost/372326_a_373655]
-
plută și prăjină. Nu-mi mai amintesc cât pește am prins, însă văd și acum, cu ochii minții, cum am alunecat la un moment dat pe panta udă de la malul lacului și am căzut în apă, udându-mă complet.Am tremurat suficient de tarepână s-a ridicat soarele să-mi usuce hainele... Această întâmplare s-a repetat după vreo 30 de ani la Dunăre, când, după niște inundații, crescuse iarba mare pe malurile fluviului, iar eu, din neatenție, uitându-mă la
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1224 din 08 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1399562616.html [Corola-blog/BlogPost/346950_a_348279]
-
distanță de fată, cu mâna dreaptă ridicată asupra ei. Cred că m-am rugat să nu facă acest gest. Nu m-am rugat, am implorat cerul, l-am implorat pe Dumnezeu! Am răsuflat ușurat! Era o imagine de „stop-cadru”, fata tremura cu privirea țintă în ochii lui. Încordarea feței, privirea fixă și hotărâtă i-au umezit ochii. O lacrimă s-a desprins din nu știu care ochi. A început să-i curgă pe obraz, ușor, ușor, oprindu-se pe buzele-i tremurânde. „Leul
PUTEREA VOINŢEI de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/Puterea_vointei.html [Corola-blog/BlogPost/366853_a_368182]
-
Spre dragoste, când înfloresc salcâmii. În pace și-armonie să ne iubim o viață Flori de salcâm topite-n calde ploi Cu soarele iubirii în orice dimineață Să ne trezim în tihnă tu, eu, noi amândoi. Rugăciune Boabe de rouă tremurând pe flori Culeg cu buzele-mi de dor arzând Iar ochii-mi plâng și mă cuprind fiori În noaptea lină mă trezesc scriind... Îmbrobonate, frunzele-mi șoptesc Un cânt mirific coborât din cer Mlădițe de iubire în liniște-nfloresc Îmi
POEME DE DRAGOSTE (1) de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 168 din 17 iunie 2011 by http://confluente.ro/Poeme_de_dragoste_1_.html [Corola-blog/BlogPost/367242_a_368571]
-
781 din 19 februarie 2013 Toate Articolele Autorului în liniștea vecerniei din mine clopotele au limba ascuțită doar ele pot trezi oasele de sub biserici întunericul și lumina veghează tălpile îmi sunt zidite fruntea se odihnește pe margine de cer ochiul tremură pe muchie de cuțit de-a dreapta de-a stânga stau întrebări icoana mă primește dincolo de buzele lipite de sticlă numai atingerea se scurge odată cu ruga pe lângă saliva uscată vorbe aruncate spre slavă între gânduri domestice calc cu umbra spre naos
EU DIN MINE CÂND ERAM TU de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_lebedei_eu_din_min_violetta_petre_1361275115.html [Corola-blog/BlogPost/351815_a_353144]
-
Acasa > Poezie > Imagini > S-A RĂTĂCIT ÎN MINE PRIMĂVARA Autor: Gabriela Munteanu Publicat în: Ediția nr. 2265 din 14 martie 2017 Toate Articolele Autorului S-a rătăcit în mine primăvara, Și iarna-i cântă-n inimă-o romanță, Își tremură pe suflet trena-i lungă, Pe tâmplă mea așază flori de gheață. Se-ascunde primăvara-n toporașii, Ce-au apărut în fața casei mele, Cu ochii mei în lacrimi, ea se joacă, Când triști ei cată-n zare, rândunele. Ce trist
S-A RĂTĂCIT ÎN MINE PRIMĂVARA de GABRIELA MUNTEANU în ediţia nr. 2265 din 14 martie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_munteanu_1489527057.html [Corola-blog/BlogPost/383507_a_384836]
-
alții. Deși eu zic că am citiți muuuult prea puține .Pentu M și doar pentru M ! caută Ella în toată ființă ei puterea de a accepta. O voi lua de la capăt căci timpul trebuie să-mi fie prieten! Dar acum tremura de emoție și de teamă. Va fi și M acolo. Trebuia să ia o hotărâre. Se va duce ...sau nu! De fapt hotărârea era altă: Va avea curajul să fie lângă el sau nu. Oare a sosit timpul că el
IUBIRE NESFARSITA... de MIRELA PENU în ediţia nr. 2254 din 03 martie 2017 by http://confluente.ro/mirela_penu_1488565313.html [Corola-blog/BlogPost/377946_a_379275]
-
și prea multe cărți prin sertare, isi zise Ella . Se apucă cu mare râvna de lucru ,hotărâtă să termine în câteva ore bune. Dar cu cat timpul trecea și se apropia seară ce o despărțea de ziua întlnirii, mâinile fetei tremurau. Cărțile erau șterse de praf, răsfoite, mîngăiate și puse la loc, după dimensiuni. Într-un fund de sertar Ella găsește un fascicol de carte , fără coperți. Nu știa ce carte este, cum se se numește, cine a scris-o. Pe
IUBIRE NESFARSITA... de MIRELA PENU în ediţia nr. 2254 din 03 martie 2017 by http://confluente.ro/mirela_penu_1488565313.html [Corola-blog/BlogPost/377946_a_379275]