10,662 matches
-
paltonului de blană. La spate, de sub căciula de vulpe argintie, au ieșit cîteva șuvițe rebele, pe care le flutură vîntul bucle castanii, inconfundabile. Mihai a ajuns chiar în spatele ei. Are impresia că trăiește momentul crucial al vieții sale... Vrea să desfacă brațele și s-o cuprindă: este Teona! Simte brusc privirea senină a Simonei, care i-a purtat copilul în trupul ei nouă luni și l-a crescut cu atîta drag, femeia care a sfidat orice orînduire a lucrurilor și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cărei valuri să vină și să-i măture, trăgîndu-i în adîncuri. Și cu toată furia născută în el la gîndul că Doris o fi făcut un gest necugetat și violent față de Teona, deși își dorește nespus ca pămîntul să se desfacă și să-i înghită pe ei doi, nu poate decît să se oprească în fața tinerei femei care stă lîngă ușă: un copil frumos, cu ochi mari și negri, plini de durere, a căror lumină difuză caută insistent într-o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cândva alta decât doar să scăpăm cu viața din pieirea proprie? Întoarce-te, întoarce-te, du-ne-ndărăt în patrie". Când se mai lăți și faima neîntemeiată cumcă inamicul, cu tot soiul de arme, năvălește la spatele romeilor, atunci se desfăcură toate încheieturile disciplinei și retragerea oastei romeice degeneră într-o fugă fără de regulă. Adevărat că împăratul puse să se întreprinză din nou campania în contra românilor și cu mai mari oștiri, dar și aceasta curse fără bun rezultat, de vreme ce romeii, moleșiți
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Ioannițiu nu se putu împrotivi ispitelor războinice, din care cauză se iscă răceală în prieteneasca înțelegere cu Scaunul roman. Între acestea căzuse Constantinopolul (l2 april l204), Împărăția romeică din Europa se surpase prin covârșitoarea vitejie și strategie a latinilor, se desfăcu în mai multe principate grecești, cari se mai putură ridica din dărmăturile monarhiei si se mănținu numai parte cu parte, mai cu samă însă în împărăția grecească asiatică de la Niceea și Brussa, care puse în frunte-i pe iscusitul întru
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
căpetenii inferioare, prizonier în mâna cumanilor, cari apoi [î]l vândură bulgarilor împreună cu ceilalți. Cu inima mâhnită și pasuri grăbitoare împăratul zbură pe teatrul de război și sosi întîi în ținutul Bulgarophygos, avid după o ciocnire cu cumanii, cari roiau desfăcuți prin țară după pradă. La știrea grabnicei apropieri a împăratului ei fugiră cu pripă înapoi și pierdură prin spada romeilor ce înaintau pe mulți dintre semenii și din însemnatele lor căpetenii naționale. Lipsit de nădejdea unei bătălii, împăratul își concentră
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
stare {EminescuOpXIV 143} de plâns și se mâhneau mult mai mult de răul întîi decât de al doilea. Numai neajunsurile strămutării, neputința de-a lua cu sine toate averile mișcătoare, nevoind de-a lăsa în urmă-le sau de-a desface pe prețuri de nimic obiecte de valoare, pierderea de oameni și de vite, pentru că transplantarea se făcuse în toiul iernii și pentru că erau lipsiți de cele trebuincioase pentru ale traiului, toate suferințele acestea apăsau greu pe românii strămutați fără de nici o
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
îndoită a căsătoriei și a invaziei înarmate. În privirea întîia el, după ce murise de mult soția sa întîia, soră bună cu împăratul, își aruncă ochii asupra fiicei lui Terteres, care trăise în căsătorie legiuită cu regele Serbiei, dar acum se desfăcuse de acesta. După ce căpătase consimțirea ei, încuviințarea împăratului și îngăduirea bisericei, el se căsători cu ea la anul 1301, o făcu părtașă demnității sale de despot și întemeie astfel un raport de înrudire, pe față aprobat de împăratul, în taină
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
pe cei doi năvălitori. Dar alți năvălitori dușmani aleargă tot încă în grămezi asupra împăratului, îl îngrămădesc de-aproape, străpung platoșul lui cel tare, îl rănesc și pun viața lui într-o învederată primejdie. Între acestea toată oastea sa se desface într-o fugă deplină și Mihail, nemaiputând spera îndreptarea spre bine a bătăliei, cu ochii plini de lacrimi și împins de tovarășii săi, se retrage din vălmășagul luptei smulgîndu-și părul cu desperare, asemenea viteazului Agamemnon din Iliadă. Din fericire inamicul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
a unei idei mai înalte de cultură. Îmbrâncit mai întîi de greci, inundat în treacăt de tătari, atacat de mai multe ori și împresurat cu. război de cătră unguri, regatul Asanizilor, ținut la un loc numai prin puterea brută, se desfăcu tot atât de neoprit, dar mai curând și mai repede decât împărăția romeică, care mai întîi pierdu multele sale membre și-n urmă inima ei, capitala. Regatul româno-bulgar, nedestoinic a se-mprotivi grozavei năvăliri a turcilor, căzu sub acea năvală și trebuie să
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
domniei lui (1314 - 1333) și știu s-așeze pe o temelie atât de sigură viața individuală a țării sale încît putu să se încumete la luptă cu puternicul rege maghiar Carol Robert I, să-i dea piept și să se desfacă de atârnarea vasală de Ungaria; ba crezu chiar de cuviință de-a trimite principelui bulgar Mihail Stratimirowicz la anul 1324 trupe auxiliare împrotiva grecilor din Bizanț. Pretențiile de suveranitate ale Ungariei peste Valachia nu se puteau susține decât cu sabia
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de istoriografii bizantini, că Valachia s-a fost întinzînd din Carpați și pân-la Marea-Neagră. Alianță cu sârbii împrotiva turcilor. Chiar pe la-nceputul domniei luii Mircea turcii pătrunseră c-o răpitoare repejune înainte spre nord, amenințară țările mai mici ce se desfăcuseră de împărăția bizantină și în zilele regelui Sigisimund I se iviră pentru întîiași dată pe pământ unguresc. Avizate una la alta pentru a se conserva, țările cele mici se aliară pentru a se apăra de aceia care le amenințau în
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
alăturară toți acei turci din Europa care erau nemulțămiți cu reaua guvernare a lui Suleiman și cari, favorizați prin absentarea acestuia în Asia, se pusese la ordinele nemulțămiților guvernatori de provincii ai lui Suleiman. În așa chip Musa izbuti să desfacă din puterea fratelui său Suleiman provinciile turcești și să cucerească capitala Adrianopol, unde se proclamă în numele frățini-său, Mohamed, de singur stăpânitor al Traciei, Iliriei și Tesaliei. Se și gătea să înainteze în Asia Mică, unde Suleiman lupta contra fratelui
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Papa, primind cu bunăvoință această cerere a voievodului, dete ordin arhiepiscopului din Praga, precum și episcopilor din Breslau și din Cracovia ca, procedând în comun acord, să primească atât pe principele cât și pe poporul Moldovei în sânul bisericei catolice, să desfacă aceasta țară de atârnarea ierarhică de episcopia de Halicz, să întemeieze o episcopie proprie în Moldova cu scaunul în localitatea mai mare, Siretiul, ce se va ridica la rangul de oraș, și să poarte de grijă ca să se și doteze
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
-l sfințească, după ce va fi depus mai întîi în scris jurământul de credință și de ascultare. Lațco, cu o parte a compatrioților săi, abjura deci schisma după o formulă anume, trimisă din Roma, rosti crezul romano-catolic oral și înscris, se desfăcu de episcopul greco-oriental din Halicz și primi pe episcopul nou, dorit de el însuși, Andrei, a cărui sfințire se făcu în biserica catedrală din Cracovia de cătră episcopul de acolo, Florian, asistat de doi episcopi in partibus, și anume de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
o ocupațiune care are un preț absolut când omul și-o defige de chemare a vieței sale, spre a da prin ea formă acelei idei de care se simte purtat. {EminescuOpXIV 231} {EminescuOpXIV 232} (defect). E același om care se desface, cum am zice, de sine însuși spre a se renaște într-o a doua aparițiune mai înaltă. Cine și-a adus la conștiința de sine ființa acestei activități artistice nu va recunoaște așadar în ea decât o formă deosebită a
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
adevăr că se prezintă toate mișcările de viață infectate de pieire, pentru că boala universală a generațiunei a înveninat într-atîta organele cele nobile, încît nu se pot dezbăra de starea aceasta neci însuși cei mai buni. Artea dramatică, cea care se (desface) consumă în prezent și care n-are, cum am zice, o istorie oarecum sau un trecut ce-ar influința cu viociune asupra viitorului, condiționează printr-asta atitudinea proprie a artistului cu toate consecințele ei. El trebuie să ia asupră-și
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și cum momentul acela în care fructul cade din arborul binelui și-a răului e totodată și momentul când inocența moare, tot asemenea momentul trecerei din acest stadiu de entuziasmare artistică naivă și nemijlocită e acela în care reprezintatorul se desface, cum am zice, de afectul său și, așezând creațiunea poetică afară din sine însuși, o privește ca pe-o viață obiectivă. Cu acest moment a călcat și pragul stadiului al doilea. Acest moment nu va apărea în conștiința fiecăruia ca
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
noastră asta se arată a fi ruptura ce sfarmă unitatea nedistinctă a individului cu afectul său și mână pe individ ca să-și facă obiectiv obiectul reprezintațiunei sale. Acest stadiu începe așadar prin o pierdere de simț părută, căci el se desface de domnirea nemijlocită al acestuia. Daca în stadiul întîi nu făcea decât să joace din el însuși, adică din afectul său nemijlocit și daca, propriu-luat, nu-și esprima decât eul său potențat în diferite direcțiuni, apoi în acest stadiu el
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
poartă în sine, cum am zice, un al doilea om desăvârșit, depărțit de subiect, și-l poartă cu-atîta energie în sine încît îl conservă ca același prin toate fazele deosebite a realizărei sale dramatice, fără ca artistul să și-l fi desfăcut cu știre până-n minuțiozitățile lui. Artiști[i] dramatici așadar în cari această privire intuitivă lucră cu deosebire pot, în momente, să se și abandone inspirațiunei, pentru că iluziunea caracterului lucrează așa de puternic în ei încît nu au a se teme
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de-un deosebit stat german, a cărui fluviu de viață îl încungiură și-l poartă. Înspre partea asta însă el iar e-n legătură cu dialectul propriu al poporului de-acasă, dialect de care într-adevăr e silit să se desfacă cu sila. Germanul, foarte rar vărsat de-acasă în râul clar al unei pronunții nedialectice, ci din contra infectat atât de acasă cât și de școală de un dialect, germanul se vede deodată înlănțuit și-nțesut în defectele unei asemeni pronunții
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
fort, lob, bad). Aicea începe mișcarea cu o sforță a organului și prin vocal trece la o nouă ridicare a organului. Toate astea mișcarea se-nțelege că le complinește deodată și într-o unitate pe care noi n-o putem desface decât artificios. Daca pronunțarea celor două silabe din început prezintă ondolarea trohaică și iambică a organului, silaba asta corespunde {EminescuOpXIV 296} ondolărei criticului, care, începînd de la arsis, urmând până la tesis se ridică iarăși la arsis. În aceste trei se mărginesc
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
a accentelor {EminescuOpXIV 322} ritmice decât iambul cincviped. Trimetrul grec însă poate, prin frumoasa variațiune a spondeelor și a iambelor și prin cezurele ce împreună totodată, să dezvolte o bogăție de varie schimbare și de frumuseți caracteristice, pe când alexandrinul cel desfăcut în doua față cu cel dentîi ni se prezintă monoton; și de-aceea trebuie o artă mare în declamațiune de-a acoperi prin recitațiune această uniformitate imanentă caracterului versului. Monotonia lui însă se naște cu deosebire dintr-o continuă auzibilitate
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și ajunge de-a fi însemnat locul ce are să-l ocupe declamațiunea dramatică în calitatea ei de element al dezvoltărei pentru artistul dramatic. Abia în declamațiunea dramatică se va arăta măsura productivității artistului și puterea lui de-a se (face) desface cu totul de personalitatea lui, de-a se nega pe sine însuși. Cineva dotat cu mijloace fericite de ton, cu o însemnată cultură artistică și cu o simțire adâncă și adevărată va putea lesne să citească cu oarecare virtuozitate lucruri
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Clavigo, pe când el, din contra, el e reprezentantul rațiunii oamenilor de lume, a unei rațiuni oricum nesentimentale, și care-apoi, față cu Clavigo și cu starea lucrurilor, e și în oarecare drept, căci el nu face alta decât ajută a se desface o legătura care în întrul ei nu mai ținea de mult și care chiar în sufletul lui Clavigo nu se mai baza decât pe-o înșelare de sine. Numai astfel caracterul e ridicat din regiunea cea ordinară a unui intrigant
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
stomah până ce viermușul se face păpușă, și abia în starea de păpușă ori de cocon iese din trupurile insectelor în stadiu de metamorfoză și dă locului sau bășicei de libelă (camașă) o proprie coloare galbenă. Albinele, nefiind în stare a desface acești coconi fini de pereții de ceară, ele rămân lipite de pereți, lucru prin care tot fagurul în care s-a făcut clocirea rămâne de o floare galbenă-mohorîtă. Dar chiliuțele sânt încă bune ca să se clocească în ele generații nouă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]