8,387 matches
-
târziu, sunteți mulțumit de contribuția dumneavoastră și vă așteptați să fiți chemat În biroul șefului pentru aprecieri și o mărire de salariu. Ați Învățat repede tot ce era de Învățat și vă așteptați fără nici o urmă de Îndoială să primiți mărirea de salariu și un bilet de avion către Zürich. Dar nu se Întâmplă nimic. La Început, vă Închipuiți că toată lumea este prea ocupată ca să-și piardă timpul cu renegocierea salariului dumneavoastră. Totuși, după șase luni, simțiți că sunteți ignorat. Vă
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
conversația, „cum rămâne cu creșterea mea de salariu?”. Concluzia Aflați atunci de la șeful dumneavoastră că lucrurile n-au mers tocmai bine pentru Mega Computer. Vi se spune că, În prezent, nivelul de salarizare este Înghețat și că nu veți primi mărirea așa cum vi se promisese. Când Întrebați de Zürich, aflați că programele de educație din cadrul corporației au fost suspendate până ce vor apărea noi modificări. Sunteți asigurat totuși că sunteți foarte valoros pentru companie și vi se spune că ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
care au făcut-o Ă nu la fiecare șase luni, ci zilnic. După un seminar recent, cineva a venit la mine și mi-a povestit despre o conversație pe care a avut-o cu o angajată. Tocmai Îi acordase o mărire de salariu și i-a spus cât de importantă era pentru companie. „Știți”, i-a spus ea, „am avut aceeași etică a muncii de zece ani Încoace. Am muncit foarte mult pentru fiecare șef pe care l-am avut până
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
șef pe care l-am avut până acum. Dar dumneavoastră sunteți primul care Îmi recompensează cu adevărat eforturile”. L-am Întrebat pe angajatorul respectiv care credea că e ideea povestirii. El mi-a răspuns: „Păi, cred că era prima ei mărire de salariu, nu?”. I-am spus că avea parțial dreptate. Ideea era de fapt că ea descoperise că afacerile pe care le făcuse cu angajatorii anteriori fuseseră destul de proaste. Și-a dat demisia de câteva ori până atunci pur și
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
Crăciun În schimbul unei vorbe bune. Arta Încurajării Ă căci este, Într-adevăr, o artă Ă o stăpânesc, se pare, puțini manageri. Îmi amintesc de un participant la un seminar care mi-a spus recent că ar renunța bucuros la o mărire de salariu dacă ar primi În schimb, măcar uneori, câte o bătaie prietenoasă pe umăr. Și nu exagera deloc. Mulți manageri Își caută scuze pentru așa ceva, spunând căabilitatea de a Încuraja este un har. Îmi amintesc că Îi Împărtășeam unui
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
coordonator relații cu clienții la o companie locală. Dorind să fac o impresie bună la noua mea slujbă, Îmi Îndeplineam toate Îndatoririle cu mult entuziasm. Îmi făceam treaba bine și la timp. În decursul câtorva ani, am primit mai multe măriri de salariu. Totuși, fiecare mărire Îmi era oferită ca și cum ar fi fost un cadou din partea managerului. Acesta mă chema În biroul lui și-mi spunea: „Uite, am reușit să mai fac rost de niște bani pentru tine”. Niciodată nu făcea
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
o companie locală. Dorind să fac o impresie bună la noua mea slujbă, Îmi Îndeplineam toate Îndatoririle cu mult entuziasm. Îmi făceam treaba bine și la timp. În decursul câtorva ani, am primit mai multe măriri de salariu. Totuși, fiecare mărire Îmi era oferită ca și cum ar fi fost un cadou din partea managerului. Acesta mă chema În biroul lui și-mi spunea: „Uite, am reușit să mai fac rost de niște bani pentru tine”. Niciodată nu făcea vreo legătură Între munca mea
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
era oferită ca și cum ar fi fost un cadou din partea managerului. Acesta mă chema În biroul lui și-mi spunea: „Uite, am reușit să mai fac rost de niște bani pentru tine”. Niciodată nu făcea vreo legătură Între munca mea și mărirea de salariu. El credea că doar banii mă vor menține motivat, dar nu s-a Întâmplat așa. Înăuntrul meu, aveam nevoie de recunoaștere pentru o treabă bine făcută. Banii erau frumoși, dar asta nu era de ajuns. Într-o lume
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
pe birou Ă și găsește Întotdeauna un motiv să plece mai devreme.” „De când e aici?”, am Întrebat-o din nou. „De 15 ani”, mi-a răspuns. „Dar știți ce e mai rău?”, m-a Întrebat ea apoi. „Cu toții primim aceleași măriri de salariu.” Continuându-mi dialogul cu Mandy, am aflat cât de Înrădăcinate erau resentimentele ei Ă și ale colegilor ei productivi. Nu e de mirare că nu toate erau Îndreptate spre Kelly, despre care ea recunoștea că este, altfel, o
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
sala de mese, cât și În cea de ședință. De ce nu reușesc managerii Ă competenți, de altfel Ă să trateze problema angajaților mediocri? Este o discuție care se aprinde și mai tare atunci când angajații buni văd cum muncitorii mediocri primesc măriri de salariu aidoma lor sau chiar mai consistente. E extraordinar cum, deseori, managerii amână tratarea problemei respective. Iată mai jos o listă a mea cu posibile motive. Factorul „prea-multe-probleme”. Comentariul managerului sus-menționat, că „trebuie să ne concentrăm asupra unor lucruri
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
se pun; În giuru-Omnipotenței miniștrii toți s-adună, Atenți În tot amorul, ascultă, se supun. Văd toți pe Fiul gloriei l-a Patrelui său dreaptă Și cunoscut se face Cuvîntul peste tot; La vocea-i mundiferă creația așteaptă Și laudă, mărire din arpele lor scot. Și spirite, și geniuri, și minți ce nasc știință Se-ntrec să se Închine la Marele Cuvînt, Prin el să se-ntregească În toată-a lor ființă Si-ntr-Însele să cheme al lui coborămînt. O nouă sărbătoare
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
toată spaima (teoretică) pentru libertățile prea mari ale dialectului În care scrie, autorul meditațiilor patriotice și al satirelor nu pare a Întîmpina obstacole În calea intențiilor sale: formele se supun, ideile „drepte și Înalte” Își află ușor expresia trebuitoare. Înălțarea, mărirea obiectului poetic presupun o lepădare a lui de culoarea și densitatea materială. Sensibil la latura morală, Alexandrescu este opac (o opacitate programatică) la viața ascunsă a universului. N-are simțul cosmosului, cum n-are nici simțul elementelor. Imaginația lui nu
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
consecvență trecutului (ruinelor), amintirii și, sub puterea impresiilor de călătorie prin locuri istorice, scrie poemele lui de meditație și reverie, privind „de departe” reliefurile materiale. Acest „de departe” pune o distanță Între eu și obiectul liric. O distanță care permite „mărirea”, „Înălțarea”, migăloasa scenografie a grandorii. Meditația, reveria se desfășoară la „ceasul nălucirii”, Într-un regim temporal favorabil „astei scene colosale de mărire”. Este regimul nopții, regimul prielnic fantomelor, tăcerilor pline de groază și al așteptării. Scenariul din puternicul poem Umbra
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
departe” reliefurile materiale. Acest „de departe” pune o distanță Între eu și obiectul liric. O distanță care permite „mărirea”, „Înălțarea”, migăloasa scenografie a grandorii. Meditația, reveria se desfășoară la „ceasul nălucirii”, Într-un regim temporal favorabil „astei scene colosale de mărire”. Este regimul nopții, regimul prielnic fantomelor, tăcerilor pline de groază și al așteptării. Scenariul din puternicul poem Umbra lui Mircea. La Cozia este caracteristic pentru modul lui Grigore Alexandrescu de a figura o idee lirică, de ordin, aici, patriotic și
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
sîrmanii Îl iubesc. Erau dulci acele ceasuri de extaz și de gîndire, Șoptele, adînci murmure ce iau viața În pustii, A mormintelor tăcere ce domnea În mănăstire, Loc de zgomot altădată, de politici vijălii. Noaptea, totul astei scene colosală de mărire, Două nobile instincte cu putere deștepta; Unu-, a cerului credință, altu-a patriei iubire, Ce odată-n aste locuri pe strămoși Îi insufla. Munții noștri-au fost adesea scump azil de libertate, Și din vîrful lor românii, torent iute furios, S-
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
zis, obiecte lirice) trebuie să se lase peste ele privirile globului rubinos. Luna Îndepărtează umbra deasă și pune pe lucruri alt fel de umbră, mai profundă: „nopței dînd mișcare și viață (...) lumină adînci prăpăstii (...) noaptea, totul astei scene colorată de mărire” etc. Gr. Alexandrescu este, cu precădere, un poet al nocturnului, și melancolia, starea lui fundamentală, capătă un corespondent material (și o expresie) În peisajul scăldat de lumina rece a lunii. Un peisaj, un spațiu de refugiu și de meditație incitantă
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
reconfortantă („Al meu suflat se-nalță pe aripi d-un foc sfînt” - Miezul nopții). Durerea dezleagă energiile sufletului, tăcerea, jalea fac să vibreze coarda cea mai fină a lirei: „Tot e tăcut și jalnic, Însă așa cum ești Singură porți povara mărirei românești, TÎrgoviște căzută! poetul Întristat Coloare variate În sînu-ți a aflat...” Tot aici se află și „semnul mîntuinței”, posibilitatea (simbolică) de salvare. Turnul devine, În acest spațiu imaginar, o cîrmă: biblica, vestitoarea coloană de foc care duce poporul lui Israel
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
o dată, În poem. Stînca, valea, turnul, cîmpia, casa de pe muchea dealului sînt locuri pentru scurte răgazuri. Minuturi de liniște și plăcere. CÎnd minutul trece, spiritul se aruncă din nou În golurile dezamăgirii: „CÎnd tot ce e-nalt cade și cînd mărirea piere, Mărirea, Înălțarea, la ce le mai doriți?” Poemul erotic nu schimbă nici peisajul, nici ritmul discursului liric. Erosul nu intimidează prea mult pe moralist. Poezia cea mai vaporoasă are o judecată morală În interiorul ei. Față În față cu imaginea
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
poem. Stînca, valea, turnul, cîmpia, casa de pe muchea dealului sînt locuri pentru scurte răgazuri. Minuturi de liniște și plăcere. CÎnd minutul trece, spiritul se aruncă din nou În golurile dezamăgirii: „CÎnd tot ce e-nalt cade și cînd mărirea piere, Mărirea, Înălțarea, la ce le mai doriți?” Poemul erotic nu schimbă nici peisajul, nici ritmul discursului liric. Erosul nu intimidează prea mult pe moralist. Poezia cea mai vaporoasă are o judecată morală În interiorul ei. Față În față cu imaginea lilială a
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
și desfătarea plînsului. Poetul care anunță nașterea unui timp mai bun crede că „tot ce e-nalt aide” și piere. Apare, astfel, o nepotrivire Între morala omului și vizionarismul poetului. Viitorul este construit pe o mare decepție. Voința de Înălțare, mărire a obiectului este frînată de irepresabila, inepuizabila dezamăgire. Se pune astfel Întrebarea dacă Gr. Alexandrescu nu-și construiește, sub influența literaturii, o morală decepționistă. Pentru mentalitatea lirică a epocii a suferi este un titlu de noblețe. Poetul Anului 1840 nu
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
neagră În jurul lucrurilor, un obstacol serios În calea vizionarismului, idealismului recomandat de poet. Așadar, figurile energiei (transformatoare, vizionariste, „melioriste”) suportă În poemele lui Gr. Alexandrescu concurența figurilor conservatoare, demoralizante ale spiritului moral. Un avînt și o stingere, o Înăl(are, mărire și o Învăluire, Înlănțuire a obiectului atunci cînd obiectul intră În teritoriul decepției: acestea sînt ritmurile poemului, aceasta este alternanța discursului, nestatornicia poetului În statornica lui tristețe. În Epistole, satire, fabule, tensiunea dintre cele două planuri aproape că dispare. Peisajul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
acaparată de ea. Discursul liric devine, În totalitate, ideologic (moral) sau alegoric (moral prin intermediul unei fabule). Grigore Alexandrescu renunță la acea anticameră a poemului prin care treceau obiectele: noțiunile sînt introduse acum direct În poem și scopul nu mai este mărirea, Înălțarea lor. Virtutea se dispensează de decorurile grandioase. Ea stă, mustrătoare, palidă, ireductibilă, În umbra poemului și se hrănește cu pîinea ascezei. Din cînd În cînd, descinde În saloanele epocii și atunci obrazul (și limbajul) ei se mai colorează. VIII
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
În sînuri”, În zare ard sate, „feare dară nume ucid copii În fașe...”. Cine face aceste fărădelegi? Urmează răspunsul și, legat de el, o retorică a identificării: un portret al dușmanului, domn creștin, vecin neloial, smintit de un vis de mărire... Discursul se Încheie cu un jurămînt În care se reunesc toate forțele retoricii desfășurate pînă acum. Ele duc spre simbolul sacrificiului: simbolul existenței În libertate sau al morții În demnitate. Propoziții celebre: „CÎt va fi-n cer o cruce ș-
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
de 7 grade pe scara Richter, din zona Vrancea, specialiștii români și străini au ajuns la concluzia că acestea se repetă din 30-50 de ani. în intervalul 2007-2027 ar fi posibil să se producă un puternic cutremur în țara noastră. * Mărirea cantității de radon, heliu, argon în apele subterane, precum și creșterea nivelului apelor din fântâni, reprezintă fenomene care anunță declanșarea iminentă a unui cutremur. * Creșterea radioactivității apelor termale anunță, de asemenea, producerea unui cutremur apropiat. * Un cutremur produs în Los Angeles
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
nu este posibilă în afara modernizării tehnologiilor de fabricație sau aplicării de noi tehnologii că materializare a rezultatelor dezvoltării cercetării științifice. Este însă necesar să fie găsite căile și modalitățile în care noile tehnologii și efectele lor sociale, cu tendința de mărire a ariei de cuprindere, să fie orientate pe direcții concordante cu valorile tradițional umane. Diminuarea impactului negativ al utilizării noilor tehnologii ar putea conduce se poate face prin eliminarea deficiențelor legate de trecerea de la teorie la aplicații practice, micșorarea influenței
Managementul calității by Roșca Petru, Nan Costică, Gribincea Alexandru, Stroe Cosmin () [Corola-publishinghouse/Science/1648_a_3154]