9,537 matches
-
Bérenger Saunière, trecuse În lumea celor drepți. Bătrâna se numește Marie Dénarnaud, bate spre 70 de ani, Îi fusese abatelui servitoare și concubină, iar de la moartea lui trăia retrasă, având cu consătenii săi relații mai mult decât distante. Această Întâmplare măruntă avea să fie preludiul unui șir de evenimente incredibile, al căror ecou, Încă, nu s-a stins cu totul. Nu va ști nimeni, niciodată, ce a determinat-o pe bătrâna doamnă să abandoneze solitudinea severă În care se claustrase timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
pusă la punct, firește că avea un plan. Mi l-a expus succint și trebuie să recunosc obiectiv că era mai simplu și mai logic articulat decât cel În temeiul căruia acționasem eu. Avea totuși, În pofida logicii lui impecabile, un mărunt defect: nu ne-ar fi condus la descoperirea locului unde erau ascunse Statutul și lista de conturi În vecii vecilor. În rest, jos pălăria! Care era ideea Evelinei? În noaptea precedentă, aflaserăm din scurtul dialog dintre Zoran și Bergman că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
el Însă, misterul se reinstala compact și sfidător. Cui folosea și la ce eventuala mea incriminare? Bun, la dezincriminarea adevăratului asasin, În primul rând. Și În al doilea? Nu omori pe cineva doar ca să poți azvârli vina În spatele unui indezirabil mărunt. Devenisem Între timp o persoană importantă și n-am sesizat eu schimbarea propriului statut? Sau era vorba despre altceva? Despre ce? Nu, nu mergea În felul acesta, pierdeam timpul... S-o luăm metodic, mi-am zis cum făceam de obicei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
să spun. Pentru că Eva, draga de ea, nici nu murise, nici nu dormea și nu era nici atât de buimăcită cum părea, așa cum aveam să constat. Pe neașteptate, a Înșfăcat hârtia cu varianta literală a conturilor și a Început să miște mărunt din buze: verifica ceva, Își urmărea o intuiție, o ipoteză... Pe măsură ce Înainta, chipul i se lumina promițător: găsise ce căuta, probabil. Dar nu: subit, colțurile gurii i s-au lăsat În jos, s-a Întunecat la față, a lăsat dezolată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
descompunere, și nu înțelegea să păstreze nimic din ea; nici agreabilele iluzii, nici comoditățile teoretice, nici atitudinea ironică față de viață, nici pesimismul elegant, nici sterilitatea morala. "M-am trudit pe cât am putut să smulg din viața națională preocupările meschine, lucrurile mărunte fără valoare reală, și să-i dau orizonturi largi, demnitate, elevație, noblețe. Am luptat să înlocuiesc tristețea decadenței și spiritul luptelor intestine, cu iubirea de pământ și de oameni, cu bucuria vieții sănătoase, cu vigoarea portugheză, cu măreția națiunii" (29
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
În rusă, care nici măcar nu mi se adresează și atât de banală, Încât nici nu-mi vine să ofer o mostră, de teamă ca platitudinea pe care vreau s-o evoc să nu fie viciată de vreo semnificație cât de măruntă. Acest fenomen stupid pare a fi pandantul auditiv al anumitor viziuni premergătoare somnului, pe care de asemenea le cunosc bine. Mă refer nu la imaginea mentală luminoasă (ca, de exemplu, chipul unui părinte drag, decedat demult) invocată printr-un efort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
copaci, până să descoperi și să extragi cu grijă din pământ ceva cu adevărat frumos, cum ar fi o familie de pui de edulis cu capișoane sau acea varietate de scaeber asemănătoare cu marmura. În după-amiezile Înnorate, singură În ploaia măruntă, cu un coș pe braț (pătat cu albastru pe dinăuntru de cineva care pusese afine În el), mama pornea Într-un lung tur de cules ciuperci. Spre ora cinei, putea fi văzută ieșind din adâncurile nebuloase ale unei alei din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
cuvinte mâzgălite pe spatele scrisorii mele: „bucovinensis Hormuzaki“. Cât l-am urât pe Hormuzaki! Și cât de jignit m-am simțit când am găsit, Într-una din lucrurile ulterioare ale lui Kuznețov, o referire grosolană la „școlarii care tot botează mărunte vietăți ale nimfei Poplar!“. Neintimidat totuși de eșecul cu populi, „am descoperit“ În anul următor un nou „fluture“. În vara aceea, adunasem multe exemplare pentru colecție, În nopți fără lună, Într-o poieniță din parc, așternând un cearșaf peste iarbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
un cinéma cufundat În beznă de lângă Cazino (aflat, desigur, dincolo de limitele admise). Am stat acolo, ținându-ne de mână peste câinele care din când În când Își zornăia clopoțeii În poala Colettei și am vizionat o luptă de tauri smucită, măruntă ca o burniță, dar extrem de palpitantă, de la San Sebastián. Ultima imagine mă arată pe mine purtat de Linderovski de-a lungul promenadei. Picioarele lui lungi se deplasează cu un soi de vioiciune de rău augur și Îi văd mușchii fălcii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
dar atunci mă simțeam important, dădeam lecții contemporanilor, contribuiam chiar, cu talentul și integritatea mea („mă cunoștea dom’ Nae“), la asanarea morală a societății care pornise pe noul drum. Era prin ’91-’92. Am crezut în acest rost al meu, mărunt, e drept, dar adevărat, purificator, în cele ce se întâmplau în țară în acei ani. Cuvântul meu credeam că are rezonanțe, străbate mulțimile, stârnește conștiințele, provoacă zguduiri. Aproape vedeam cum ghioceii noii societăți scoteau, surâzători, capetele printre pojghițele crustei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
cum s-o fi chemând operațiunea) jocuri cu șobolani, mașini, pisicuțe sau cărți de pocher. Cât timp imens am pierdut în Bibliotecă, furat cu nerușinare, cu nepăsare, cu indolență, cu tembelism de acești oameni puși în slujba cărții. Un orgoliu mărunt, de neîmpliniți ai sorții, de ratați impotenți îi face să-și urască, probabil, meseria și pe tine, care le ceri să și-o facă. Le ceri în virtutea contractului lor de muncă de care le amintești mereu prin nesuferitul buletin de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Cotruș, Gyr, Crainic și câțiva alții, poate. În sine, antologia nu mă impresionase. Nici nu o cumpărasem. Am văzut atunci, în marele amfiteatru, R III, de la Chimie, unde ne adunaseră, cum se judecă un om. Și era încă o judecată, măruntă, totuși. Pentru un lucru minor, mi se părea. Dar pentru prima dată aveam imaginea, pe viu, a ceea ce însemnau judecățile publice. Citisem câte ceva despre reabilitarea lui Pătrășcanu, mi se părea că Ceaușescu venise să facă dreptate și, iată, comuniștii din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
odinioară. Dincolo de vălul pitoresc al aparențelor, să vadă tragedia unei nații chemate la democrație fără să aibă habar de practicile acesteia. Nu aceasta interesează. Și odinioară, ca și acum, electoratul era o masă amorfă, manevrabilă, sforarii politici stârnindu-i patimi mărunte, orgolii tembele, înlocuind, pentru scurt timp, terenul fotbalistic al defulărilor cu lupta electorală. Românii votează în continuare pătimași, dezorientați, duși după ultimele promisiuni ale celui care le vorbește. Dintre patru sau cinci ofertanți electorali, este crezut, de obicei, cel care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
după ce își biruiau temerile. Mulți dintre ei nici nu credeau că discut cu ei doar din dorurile mele neostoite după o lume al căreia niciodată nu am fost, pe care am dorit-o întotdeauna. I-am râvnit sărăcia demnă, bucuriile mărunte ale fiecărei zile, cu mirosurile ei de bălegar, de fân, de gutui sau de rufe zvântate pe ulucile gardului. I-am dorit simplitatea plecărilor și revenirilor, muțenia sub care se trec cele mai adânci bucurii sau dureri, fascinația cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
-o parcă să mă alunge, că aveam totuși suflet. Mi l-a dezvăluit și m-a lăsat cu el. Povară și binecuvântare. Chinuitoare zădărnicie și minune mai presus de toate darurile Lumii, sufletul. Mă deprinsesem cu Vichi, cu gingășiile ei mărunte, cu mămoșenia ei, cu felul ei molcom de a nu mă lăsa de capul meu, de a-mi suporta fantasmele și încrâncenările. Durea fără ea și trupul. Dureau și gesturile părăsite. Durea renunțarea. Dar mai mult, mai adânc decât toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Într-o plimbare tihnită, În care ochii lui albaștri aproape transparenți - singurul lucru decent pe care Îl pusese Domnul pe chipul acela monstruos - scrutau fiecare plajă și fiecare val, În căutarea amănunțită, minuțioasă și excitantă a oricărui obiect, cît de mărunt, pe care curentul ce veneau dinspre răsărit l-ar fi putut aduce de pe coastele chiliene și peruane. În mai puțin de trei săptămîni, orice obiect care cădea În mare lîngă Continent străbătea cele șapte sute de mile care separau pămîntul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
gata să Înainteze, Înspăimîntător de tăcut deocamdată, spre insulă. Îl Încununa, ca un coif semeț, o creastă gigantică de spumă, care se Încovoia foarte Încet, acumulînd forță; o forță de neconceput, titanică, Înrobitoare, capabilă poate să șteargă de pe fața mării mărunta insulă stîncoasă. Înțelese că nu avea vreme decît să ajungă pe culme pentru a Încerca să se salveze În interiorul insulei, și se cocoță cu disperare, uitînd de pietrele care cădeau, agățîndu-se, ca și cum degetele lui s-ar fi preschimbat În gheare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
sclavilor săi. Rămase așadar pe vine vreme de cîteva ceasuri În hățișul cel mai Încîlcit din ierburile rare, insensibil la zgîrieturile provocate de crengile spinoase sau la Înțepăturile ghimpilor de cactus, hipnotizat de spectacolul Îndepărtatei erupții, simțindu-se atît de mărunt și de neputincios cum nu se mai simțise niciodată de-a lungul extrem de dificilei sale existențe. Natura ținuse să facă o demonstrație a puterii ei uluitoare În acel colț al universului, iar Iguana Oberlus nu avusese Încotro și trebuise să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
el erau scrise În franceză, limbă pe care ea nu o Înțelegea mai deloc, și din pricina asta deduse, nu fără efort, că era vorba despre Însemnările de călătorie și experiențele personale ale unui marinar. Mai Încolo, aproape spre final, caligrafia măruntă și Îngrijită făcea loc unui scris mare și grosolan, care contrasta violent cu cel dintîi. Prima propoziție, În spaniolă, dar scrisă cu o ortografie oribilă și greu de interpretat, era, cu toate acestea, semnificativă: „Și ăsta a murit și aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Mort de vesel. Și putem să ne cumpărăm tot felu’ de pachete chiar ieftine, care s-au stricat în magazin, așa că mereu faci o afacere sau două. Nici una nu mă ajută la dietă, normal, da’ nu se rezumă la chestii mărunte ca asta, să știi. Pe metabolism trebe dat vina. Cum adică? am zis iar. Sheila asta poate fi de-a dreptu’ enervantă când se chinuie. Stătea pur și simplu acolo și-mi arunca o privire de-a ei din aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
mă pot îndrepta pentru un pic de delectare și ceva de la care puteam primi imediat un răspuns; cred că era și asta o parte: faptul că atât de multe dintre temerile și problemele mele, indiferent cât ar fi fost de mărunte, păreau fără soluție și permanente. Biletele mele-mi dădeau un răspuns instantaneu - chiar dacă de obicei era unul nefavorabil. Măcar mai aveam întotdeauna o șansă. M-am apucat să mă uit mult la televizor. Nu prea mă uitam seara - mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
-i așa că-i drăguț? Și-i mulțumesc în mod special îngerului meu personal, că nu știu mulți că ei au grijă-n fiecare zi de viața noastră. E logic, nu, că Dumnezeu n-are timp de toate lucrurile multe și mărunte care trebe lămurite-n fiecare zi - aicea intervin îngerii. Nu - tot mai zic că nu-ți trimit nici o poză- mi-ai cerut atâtea luni și tot zic că nu, în nici un caz! Știu sigur că-s mai drăguță ca semestru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
-l găsisem de când se întâmplase. Câtă vreme am încercat să-l liniștesc și până să-l las la spitalul Chelsea și Westminster să i se verifice capul (refuza să mă lase să intru cu el), am vorbit doar despre lucruri mărunte: îmi dădeam seama că nu vrea să încep să-l interoghez și m-am gândit că prioritatea ar fi să-l fac să se gândească la alte lucruri - lucruri mundane, practice, care să-i alunge gândurile îngrozitoare care-l surghiuniseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
sau cutare. Ea, din cauza bolii, nu se putea duce mai departe de poartă, iar eu eram un fel de radio pentru ea. Eu cunoșteam bine acest lucru și când se supăra tare pe mine, începeam să-i povestesc multe și mărunte și îi trecea imediat. În acea zi, ieșisem, ca de obicei, pe poartă, fără a o aviza pe mama. În drum, mă gândeam la cine să mă mai duc azi. Am ajuns la o colegă de clasă. Se bucurase mult
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
soarele greu al amiezii, scaune de răchită și o păpușă de cârpă uitată într-un tufiș, un flașnetar șchiop abia cărîndu-și cutia. Pe trotuare, frunzele strivite își îngropau în praf sigiliul galben, ud... ― S-a făcut târziu, observă bătrâna. Ploua mărunt, cerul de octombrie plin de apă și funingine părea gata să cadă. O umbrelă roșie traversă strada și Melania Lupu se înveseli. ― E ca un mac ud... Știu, fetițo, adori macii. Pe o florentină sau la o rochie de curse
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]