8,610 matches
-
ne-a prilejuit, de fapt, această privire rapidă asupra operei dramaturgice al lui Constantin Popa. Aici lucrurile sunt mai simple în aparență. Cu toții trebuie să ne facem un proces de conștiință la sfîrșitul căruia să ne evaluăm trecutul, comportamentul, atitudinea, ținuta morală pe care le-am avut în perioada comunistă. Am fost sau n-am fost colaboratori ai securității, am cedat sau n-am cedat presiunii exercitate de acesta asupra fiecăruia, am fost lași sau am fost demni. Numindu-și personajele
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
și eu despre tine... Oh, nevastă-mea... colegii...) am luat bani... (pe toate aceste replici, amîndoi ajung să se miște în genunchi, în patru labe, tîrîndu-se, jalnici...; primul care se ridică e Gh. P. unu; îți reface cît de cît ținuta și se îndreaptă către public, într-o atitudine de solist de operă după ce și-a cîntat aria...) Gh. P. doi: (încă pe jos) Ei, ce dracu' faci?! Gh. P. unu: (parcă vindecat de febra de pînă acum) Cum ce fac
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
textului, referințele la paginile și titlurile operelor citate, urmând ca indicațiile complete să fie regăsite în bibliografia de la sfârșitul volumului. „Zgomot de cheie. Se deschide ușa. Apare gardianul zâmbind. Aruncă o privire cu subînțeles către Ochi Verzi. Supraveghetorul general în ținută de ceremonie, împreună cu supraveghetorul celulei. SUPRAVEGHETORUL GENERAL: Am auzit, am văzut tot. Pentru tine, și din locul unde stăteai de pază, treaba devenea comică; pentru noi, dincolo de vizor, a fost o frumoasă secvență tragică, mulțumesc. (Salută.) Cortina.” JEAN GENET, Maximă
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
motive folclorice, pastelul, lirica intimă și mai ales romantismul unor sentimente incerte, demonstrând că poezia înseamnă evocarea de sentimente și fapte, într-o umbră voită. Și mai rămâne prin lunga biografie în care se confesează, explicân du-și condiția și ținuta singulară în istoria noastră literară. Nicolae Labiș "Puiul de cerb", Editura Tineretului, 1956; "Primele iubiri", Editura Tineretului, 1956, "Lupta cu inerția", Editura Tineretului, 1958,"Moartea căprioarei", E. P. L., 1964. Nicolae Labiș publică în 1956 "Primele iubiri", volum caracterizat printr-o
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Undeva, de-o parte și de alta a ecuatorului, se află zona/ calmului plat". Versurile primului volum sunt cuprinse în fraze fără emoție. Parcă, simțim din când în când un elan repede sufocat și un regret într-o nostalgie de ținută. În volumul următor, "13 iluzii", despre care Dan Cristea într-una din cronici spune că poetul și-ar fi găsit formula, îl descoperim sorescian; parabola este însă expusă cu ostentație, lipsindu-i hazul poetului citat; N. Prelipceanu rămâne grav și
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
scriitorilor a criticat lipsa de originalitate a poeziei (a pus cap la cap strofe din diverși poeți realizând o poezie rotundă și banală), el însuși nu a reușit să depășească deficiențele acelei perioade. A. Rău a debutat cu versuri de ținută clasică și, oricât ar fi experimentat după aceea și alte modalități, a continuat să scrie o poezie de nobilă inspirație și impecabilă execuție.7 Cu ecouri din Bacovia, Coșbuc, Anghel, Iosif, Voiculescu 8, poezia lui este un cântec continuu și
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
să scriem pe cortegii de zile: România/ și să vorbim în fiecare dimineață cu istoria mărturisindu-i că n-am vrea nicicând/ să fim în altă parte, decât aici, la Dunăre/ și la Carpați..." Sau iată un imn de mare ținută lirică închinat patriei: "Tu patria mea,/ ce mai adâncă ești decât adâncul/ Și mai frumoasă decât frumusețea zilei/ copiii din grădina ta să se iubească/ de dragul lor, al soarelui și-al lumii" (Ion Iuga). Istoria reprezintă forța creației care dă
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
încearcă o resacralizare a universului, totul cuprins într-o unitate: floare, frunză, iarbă. Universul metamorfozat pe plan fizic și spiritual dă sentimentul pierderii echilibrului, generând desprinderi și întrupări, împerecheri concretizate în diverse atitudini poetice. Distingem la N. Stănescu o anumită ținută clasică, contemplativă; alteori este sentimental și liric, mimând jocul arghezian sau pe Geo Dumitrescu din "Libertatea de-a trage cu pușca": "Doamne, ce zile curate,/ Doamne ce respect putea să-ncapă/ în vocile noastre de puțoi cu glasu-n schimbare" ("Bruscă
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
zilele de sărbătoare oamenii nu au poreclă și numele lor este șters, "nume de pomelnic". Oamenii se nasc, fac nunți, sufăr de arșiță și mor, prilej pentru poet de a ne prezenta obiceiuri din moși-strămoși. Poemul "A bătut clopotul" dezvăluie ținuta folclorică de seninătate în fața durerii și a morții. Pe Gogu cel care umbla fudul prin sat, militar, " L-a pus în pomelnic,/ I-a dat o oaie peste groapă,/ Au făcut ai lui și pomană cu oale și toiege" și
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
1.6. particularitățitc "1.6. particularități" Pentru început, aș vrea să lămuresc aspectul vestimentar al shopping-ului la piață. Chiar dacă e un eveniment în viața voastră, pentru mersul la cumpărături nu trebuie să vă îmbrăcați în rochie de seară. O ținută casual e tocmai potrivită. Vă mai recomand să evitați încărcarea mâinilor* cu accesorii/bagaje inutile. * I s-a întâmplat unei bune prietene - o extraterestră cu care am fost colegă la Paris... Țin minte că pe vremea aceea o consideram un
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
degrabă la consiliere de specialitate*. * Eu am fost consiliată de nenumărate ori, dar am și consiliat la rândul meu; așa l-am cunoscut pe numărul opt**; eram la piață și mi-a atras atenția de departe: foarte tânăr, înalt, cu ținută de manager, cu o mirare copilărească în ochi și un laptop ca al meu atârnat neglijent pe umăr; târguia țelină și precupeața făcea glume obscene; el nu o băga în seamă, se concentra asupra unei rădăcini din care gustase și
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
măcar o dată în viață prin vreo stațiune de lux, pe la vreun restaurant de cinci stele ori pe la o sindrofie top management. Sunt convinsă că ne-am zâmbit complice, ca de la extraterestră la extraterestră, ne-am evaluat reciproc perechea ori măcar ținuta, ne-am plasat în poziția învingătoarelor - „Eu sunt OK, tu ești OK“ - și ne-am văzut mai departe de viață. Știu că în scurt timp ne vom revedea. Ne întâlnim la piață, pe lângă taraba cu verdeață. Îmi voi da seama
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
agresiunile fizice exercitate prin diverse mijloace de către agresori. În funcție de gradul de implicare în comiterea acțiunii violente, unele victime pot fi întâmplătoare sau accidentale (fără să fi avut relații anterioare cu agresorul), altele pot fi provocatoare, precipitând declanșarea acțiunii violente (prin ținută, limbaj, comportament etc.), în timp ce altele sunt slabe sub raport fizic, biologic și constituțional, având un grad sporit de „vulnerabilitate victimală” în fața agresiunii (copii, adolescenți, femei, persoane în vârstă, persoane cu dizabilități) (Butoi et al., 2004). Tendințe și evoluții ale delictelor
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
în cazul catedralei, percepția ei ca semeață se datora respectului derivat din funcțiile pe care le îndeplinea în viața orașului. Catedrala era punctul de unde porneau toate manifestările solemne. Aci, în prezența autorităților (prefect, primar, consilieri județeni și comunali, totdeauna în ținută de ceremonie, cu haine negre), aveau loc Te-Deum-urile pentru începutul Anului Nou, Iordan, înviere, înălțare, Crăciun, 24 ianuarie, 10 mai, zilele de naștere ale Regelui și Reginei, cît și parastasele pentru odihna sufletului personalităților defuncte. După oficierea serviciului divin, în
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
patru ani de la notița din „Ateneul cultural” nu s-a găsit însă altă soluție decît modernizarea teatrului vechi.5) Totuși „palatul”/„palatele” rămîn în continuare pe agenda mai multor conducători locali, îndeosebi a prefectului Petru JurjeaNegrilești, care înnoiește, în 1931, „ținuta” Palatului Administrativ și a primarului Mihail Văgăunescu. Pentru acesta, „palatul” reprezenta proiectul edilitar nr. 1. El visa la ceva măreț, „complex”6) lucru neînțeles și adesea ironizat de unii dintre concitadini, pentru care o idee grandioasă echivala cu un scandal
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Schițe umoristice, Alte schițe umoristice), George Ranetti (Matache Pisălog, Schițe ușoare, Schițe vesele), Th. D. Speranția (Anecdote împănate), Al. Cazaban (încurcă lume), Vasile Popp (Fleacuri, Ocna vieții), Petre Locusteanu (Căpitanul Străjescu) etc. A treia - e deschiderea paginilor unor reviste de ținută pentru „cronicile vesele”: Al. G. Doinaru, în „Sămănătorul”, C. Ș. Făgețel, în „Ramuri” și G. Topîrceanu, în „Viața Romînească”. A patra - atracția masivă față de divertisment, îndeosebi față de „reviste”. Prima revistă la noi - s-a spus - pare să fi fost „Cer
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
că în tot momentul și pe toate cărările rătăcesc princese amorezate?” (Ion Gorun)6); „Princesa ndepărtată” (piesă de Edmond Rostand, tradusă de M. Codreanu) 7). Exista și o modă numită astfel: „Și tu-n acest Eden/ îți porți cu ndemînare/ Ținuta de rigoare/ De «princesse lointaine»”8). Rochiile „princesse” erau de muselină albă și se distingeau prin forma lor (strîmte în talie, involte în partea de jos). O ultimă observație: cuvîntul „prințesă” lipsește din Dicționarul lui Șăineanu! Enigme în „Amurg” (Pe
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
partea fascinantă a balurilor, nu cea obositoare, de bîlci sau de iad, falsă, cum fac alți autori. 15. Op. cit., p. 279. 16. Op. cit., p. 54. Cînd e vorba de Bacovia monden, cel mai greu e să ți-l imaginezi în „ținuta de rigoare”: redingotă, jachetă, sacou. 17. Apud: A. Vlahuță, Dan, în Scrieri alese, 3, ediția cit., p. 103. Autorul pretinde că citează din ziarul „Patria”. Aceleași clișee (plus „infatigabilii dansatori”) pot fi găsite în „Serata de la madam Ionescu” - Cronică mondenă
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Ibidem, p. 465. 14. Ibidem, p. 569. 15. Bacovia (Poezie sau Destin), ediția cit., p. 303. </endnotelist> Jurnal „Mănînc Ca să trăiesc. Scriu Să mă deștept”. (G. Bacovia, „Pro Arte” II) I „Poetul era îmbrăcat în negru”, notează un evocator. în aceeași ținută de doliu îl întîlnesc și alții. El însuși se prezintă așa în „Ecou de serenadă” („în haine negre, întunecate”) și în „Poemă în oglindă” („în veșmintele-mi funebre,/ Mă întind ca și un mort”). Era vestimentația o problemă de „lifestyle
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
toate fostele ei best-seller-uri aproape că nu se mai publică. Cu toate acestea s-au vândut un milion de exemplare din Memoriile lui Hadrian de Yourcenar de la publicarea lor în 1951 o cifră impresionantă pentru un roman istoric de înaltă ținută intelectuală -, iar Yourcenar a fost prima femeie aleasă în prestigioasa Academie Franceză, care cuprindea doar 40 de "Nemuritori" (cuvânt folosit pentru a-i desemna pe cei aleși). Yourcenar a avut o imaginație istorică pro-fundă. De-a lungul unei vieți lungi
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
înțeles această "lizibilitate a actului" de a scrie cu rost și frumusețe 30. S-a observat că elanul către echilibrul între mesaj și modul lui de transmitere este rodul unui spirit inclinat spre sinteze dar și al unei arte de ținută clasică, care, fără a elimina tragicul, reușește să-l domine. Magda CIOPRAGA Indice A Academia Franceză / 12, 151, 157, 162, 172-173 Academia Belgiană / 141 Adriana (vila) / 90, 99-100 Albania / 16 Alexis / 10, 14, 28, 30, 33, 49-55, 57, 59, 61
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
a) succesul sau insuccesul în învingerea obstacolului, b) persistența răspunsului comportamental, c) în funcție de posibilitatea subiectului de a găsi noi modalități în echilibrare. În legătură cu primul criteriu, H.H. Kendler observă că ar exista două posibilități: individul poate reuși în îndepărtarea obstacolului, în raport cu ținuta sa, sau poate eșua. În mod frecvent, reacția la frustrare presupune o mobilizare în plus a forțelor individuale, urmată de un succes în depășirea obstacolului, în rezolvarea problemei ivite. Cât timp obstacolulul continuă să blocheze efectiv scopul de realizat, comportamentul
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
îndatoririlor, rămîne totuși primordial imperativul reabilitării morale, al întoarcerii la "inocența" pierdută. Față de "moravurile corupte ale acestui timp, în opoziție cu aroganța glumelor mondene apreciate de secolul care se încheiase, se face apel la vorbe și gînduri serioase, la rigoarea ținutei și a comportamentului. În contradicție cu complicațiile mincinoase ale societății actuale se află, într-un fel mai general, și "simplitatea" armonioasă a inimilor cărora se speră a le fi restabilit definitiv pulsul precipitat. Așa cum se exprimă ele la sfirșitul secolul
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
largi, privirea nestingherită; pe de altă parte, sînt miasmele bolilor, înghesuiala oamenilor, mulțimea care te încarcerează. Pe de o parte, de asemenea, avem încetineala și regularitatea gesturilor ancestrale, atitudinile demne, liniștea certitudinilor imemoriale; pe de altă parte, avem agitația sterilă, ținuta neglijentă, spaima provocată de ambițiile nicicînd împlinite. "Oamenii nu sînt făcuți pentru a trăi înghesuiți în furnicare, afirmă Rousseau. Cu cît se adună mai mulți cu atît se corup mai tare. Orașele sînt prăpăstiile în care cade speța omenească." Orașul
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
prea mult de documentare și conferă prezentării hainelor diferite conotații: Este incontestabil faptul că la originea evocărilor cărora Balzac li se consacră, se află fie o atentă documentare, fie amintiri cît se poate de precise. În multe din aspectele sale, ținutele eroinelor sînt în perfectă concordanță cu exigențele cronologiei romanești [...]. Făcînd ca, în timpul balului organizat de contele Lanty, Doamna de Rochefide să poarte o rochie de mătase (Sarrasine, Pleiada, volumul VI, p. 1050), Balzac respectă tendința generală de la începutul anului 1830
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]