9,905 matches
-
exprimă nu prin ceea ce este specific, ci prin ceea ce are comun, generalizator, transferabil, de la un domeniu la altul." (Louis Croft) Ultimul nivel, transdisciplinaritatea, înglobează toate nivelurile anterioare și este centrat pe „viața reală”, pe probleme semnificative, așa cum apar în context cotidian și afectează viețile oamenilor. Louis D’ Hainaut face disticție, în plan curricular, între transdisciplinaritatea instrumentală și cea comportamentală. Transdisciplinaritatea instrumentală urmărește să-i furnizeze elevului metode de muncă intelectuală transferabile la situații noi cu care acesta se confruntă; ea este
Modalit??i de realizare a integr?rii curriculare ?n activitatea didactic? cu elevii hipoacuzici by Ana Irina Imbir () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84348_a_85673]
-
a Schimbării la față a României. Cum v-a influențat acest text, pe care Emil Cioran l-a scris, cu pasiune și orgoliu, în exilul său de la Paris? Sunt extrem de onorat și de „speriat“ de comparația între bietele noastre Enervări cotidiene și marea enervare cioraniană. Textul lui Cioran m-a influențat foarte mult atunci când l-am citit, în anii ’90 - ce-i drept, cu pasiunea neofitului, într-o ediție fără aparatul critic necesar înțelegerii contextului tinereții cioraniene. M-a influențat atunci
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
DE MÂNCARE AL REGILOR DIN TORAJA. De parcă acea agresiune nu ajungea, prețul era și el scris cu cifre supradimensionate. Margaret nu pricepuse totuși dacă aceasta era o manieră de evidențiere a unui preț convenabil sau doar Încă una dintre modalitățile cotidiene de presiune. Poate că nu mai era În stare să suporte zgomotul, mulțimea, presiunile, corupția, astfel că Încetase să vrea să mai vadă amănuntele orașului; poate că din pricina asta Începuse să vadă totul În nuanțe de cenușiu. Posibilitatea asta o
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Se auzea un cor care repeta o singură vorbă, pentru Margaret părea să fie ri-no-ce-rul, poate era numele cuiva. Fusese o vreme când ar fi priceput aceste glume nu prea inteligente rezervate unui grup de cunoscători, referințe mușcătoare la Întâmplări cotidiene, dar acum nu mai Înțelegea ce se Întâmplă. A Întors capul spre Mick, care mergea liniștit lângă ea, grijuliu să nu i-o ia Înainte, de parcă aștepta să fie condus. Le sare ușor țandăra, nu ți se pare? a zis
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
eul său întinerit nu se lasă distras de nimic, nici măcar de el, domnul în costum de catifea reiată. Dar privirea mea rătăcește. În timp ce răsfoiesc colecția pe 1939 a ziarului, adusă din arhivă, nu iau act decât în treacăt de evenimentele cotidiene reținute de la începutul războiului de Avanpostul de Danzig. E drept că eul acoperit de ani mâzgălește în carnetul său de notițe ce filme rulau în prima săptămână a lui septembrie în Langfuhr și-n cinematografele din orașul vechi - de pildă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
În plus, eu nu eram înarmat. Carabinele din rasteluri ne erau împărțite la început numai dimineața, la exerciții și trageri în ținte rotunde sau în camarazi din carton. Oricât de slab luminată ar fi imaginea mea și a activității mele cotidiene din perioada de muncă voluntară și oricât de șterse ar fi contururile ei acum, când mi-o evoc, împărțirea armelor e dureros de exactă și durează până astăzi. Zi de zi se desfășura o ceremonie care era îndeplinită de către un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
sub greutatea normală la momentul eliberării. Fără păduchi, mă mișc pe tălpile de cauciuc al ghetelor americane cu șireturi și, în oglinda retrovizoare, nu arăt rău. Dar, dacă obiceiul juvenil de a mă tot strâmba mi-a trecut pe parcursul vieții cotidiene din lagăr, asta rămâne incert. Numai ceaiul englezesc pus deoparte, pe care cel în continuare nefumător l-a primit la schimb pe țigări și pe piuneze de argint, cu ambalajul lui exotic cu tot și cu cantitatea enormă de lame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
60 a publicat o carte cu titlul Monumente de granit, în care simplitatea își găsea, cu efecte didactice, expresia cioplită în piatră. Sub supravegherea lui am rămas harnic și am învățat meșteșugul. Din ce anume însă se compunea viața mea cotidiană în afara atelierului? Citeam ce se putea lua cu împrumut și ce îmi mai strecura pater Stanislas. Romanele tipărite de Rowohlt la rotativă ieșiseră pe piață, ieftine: Lumină de august a lui Faulkner, Inima lucrurilor a lui Greene. Îmi ieșeam fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
la rangul de erou al absurdului: un tânăr zidar care renunță la leafă și la pâine rupe toate legăturile familiale și sociale, întoarce spatele lumii și înalță în piața orașului său o coloană din vârful căreia cuprinde cu privirea forfota cotidiană și, prin urmare, lumea pentru ca, dintr-un punct aflat la înălțime, să o împroaște cu blasfemii cu încărcătură metaforică. Totuși, îi permite mamei sale să îl hrănească folosind o prăjină lungă. Acest epos în versuri, alimentat și supraalimentat corespunzător de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
borduri mari, Lenora, în fotografie, părea o moșiereasă la oraș, și toată frumusețea ei era denaturată. Așadar, Lenora, când venea la București, găzduia la ei? Da! Lina n-ar fi admis altfel și lui Rim îi făcea plăcere, schimba monotonia cotidiană. Rim dormea atunci în birou, Lina în sufragerie și camera lor aparținea frumoasei Lenora. Mini asculta cu interes. Acel Rim, căruia îi plăceau tulburările domestice, îi părea nou. L-ar fi crezut metodic, ordonat și meticulos. Când pleca la facultate
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
voi muri și am trăit un sentiment de urgentă extremă. Dintr-o dată m-am simțit ușurat de toate, pentru ca acum să mă trezesc în purgatoriu; să-mi găsesc un adăpost, să-mi câștig pâinea, să mă ocup de toate mizeriile cotidiene ale unei existențe fără un ban. Singurul lucru pe care-l plănuiesc este să mă duc la Institutul de Semantică, unde sa iau legătura cu profesorii de acolo și cu doctorul Kair. Este absolut necesar ca venusienii să fie avertizați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
pentru români și pentru țară! a mai adăugat vrednicul de înaltă cinstire parlamentar dâmbovițean, aproape printre lacrimi. * * * Deși retras din viața publică de câțiva ani buni, fostul deputat Cotescu Ciprian nu reușește sub niciun chip să se sincronizeze cu pulsul cotidian al vieții de familie sau cu ansamblul tabieturilor pensionarilor din urbea natală... Și asta pentru simplul motiv că în perioada deputăției a dobândit mai toate metehnele de mare grangur care nu greșește nicicând, care are dreptate oricând, care dă verdicte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
ca o primă condiție de suprimare a sărăciei și de evitare a traiului pe sponci, de pe azi pe mâine. Și mai ziceau că, de la o vreme, nici frumusețea, nici inteligența și nici hărnicia nu-ți mai folosesc la depășirea mediocrității cotidiene, a lipsurilor și monotoniei vieții ce pendulează între orele de serviciu și preocupările casnice ale unor slujbași cu studii superioare în afurisita asta de administrație. Da, afurisita, pentru că îți ocupă toată ziulica în tovărășia cifrelor, iar cozile interminabile la unt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
somn, rugăciunea. 16 Liniște. Firească, blîndă, nevătămătoare. Scriitorul V. privesc calm la cele din jur și normalitatea peisajului vine să mă aline. Oameni, întîmplări, încrîncenările altora le privesc cu îngăduință resemnată. Nu aștept și nu chem nimic. Iar fulgerele tumultului cotidian trec prin mine fără să-mi producă vătămare. Un altul, văzîndu-mă ar crede că am trecut un prag. Că Judecătorul din mine, privindumi căderile și eșecurile suferite s-a trezit și renunțînd la speranțele strălucitoare, dorește să mă salveze și
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
uriașei clepsidre. Când se lăsa amurgul, Carol se spăla cu grijă la aceeași chiuvetă, își lega pe după urechi plasa de ținut mustața pe timpul nopții, se așeza pe pat în aceeași poziție, în care rămânea până dimineața. Apoi relua ciclul său cotidian, atât de sărac în evenimente. "Aș fi pariat până acum câteva vreme și uite că aș fi pierdut pariul nota Filip în carnet că un sinucigaș nu se mai îngrijește de el. Carol o face și încă atât de pedant
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
din colivie și-i redai libertatea, moare în câteva zile. Asta mi se pare mai oribil decât chiar lipsa de libertate, îl întrerupse Carol... Cam la fel se întâmplă și cu pensionarii. Clachează psihic când sunt eliberați de obligațiile lor cotidiene cu care, chiar nesuferite fiind, s-au obișnuit peste măsură. După ce o viață au visat la această clipă, brusc înțeleg că nimeni nu mai are nevoie de ei, că trăiesc din mila societății, că nu mai știu să facă nimic
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
cu inteligența sa, caută să treacă dincolo de ea într-o înțelepciune invocată de ritmul răbdător și egal balansat al frazelor meșteșugite. Textul ne arată un atlet al inteligenței sclipitoare, ce se dorește un atemporal și înțelept conte Augenstein. Adrian MIHALACHE, "COTIDIANUL Supliment cultural", Nr. 224, 1995 (Litere, Arte, Idei, nr. 36, sept. 1995) Cartea de nisip Când discursul istoriei religiilor sau, pur și simplu, al cercetării etnologice, este trădat în favoarea celui beletristic, ne putem teme de un eșec spectaculos, care ar
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
ai” (de dat). Deci, din capul locului, oamenii s-au împărțit în două grupuri distincte: unii cu minte și alții cu noroc. De aici în colo, întâmplările se succed repetat-repetat și cele două categorii pornesc pe drumul vieții, al existenței cotidiene. Eroului cărții și al nostru i se creionează un portret favorabil, ca astfel acesta să se poată situa în centrul volumului de față și să acționeze ca atare. Pe când eroul nostru dormea, visează că i-au picat ca musafiri înșiși
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
aici! Să nu ne asumăm mai mult decât putem duce. Să fim optimiști și încrezători în viață. Să ne bucurăm de o floare, o rază de soare, un fir de iarbă ce străbate pământul spre lumină! Supărările, necazurile inerente existenței cotidiene, grijile altora să nu ne angajeze atât de mult, încât să n-avem timpul material să le rezolvăm pe ale noastre! Să zâmbim vieții și lumii din jur, să gândim pozitiv, să nu disperăm pentru că și din cea mai grea
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
mai avusese și neșansa de a fi un timp prizonier într-un lagăr sovietic. Tot la această agenție C.E.C. m-am întâlnit cu prof. Gruia Novac. Îl aștept să rezolve problema la C.E.C., apoi o discuție apropiată referitor la activitatea cotidiană și despre Gruia Novac junior, fost coleg de clasă cu nepotul meu care, după cutremurul din 1977, a urmat cursurile la Școala Generală nr.1, fiind prieteni foarte buni. Și un gest nesperat și tocmai de aceea mai prețuit: m-
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
violență, decizii nebunești, vieți nefericite, calcule halucinante, orori și masacre puse cu destulă știință la cale. Toate acestea sunt nemijlocit absurde. Ele pot arunca departe orice logică a bunei conviețuiri. Descoperă imediat latura tenebroasă a vieții, fiind terifiante în ordine cotidiană și socială. Le poți resimți în chip elementar astfel și te poți îngrozi de puterea lor. Avea dreptate Hegel, dacă privești viața omenească de aproape, cu tot ce se petrece de la o zi la alta, ea îți apare ca o
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
care o descoperă poate să facă într-o privință inutile - sau chiar să suspende - reprezentările obișnuite cu privire la ceea ce numim sens și nonsens. Este destul dacă ne gândim, de exemplu, la modurile variate de vorbire pe care omul le poate asuma, cotidian și tehnic, narativ sau religios. Ce se întâmplă în aceste cazuri? Față de sensul comun, survin ușor tot felul de abateri, unele imprevizibile, singulare. În consecință, ceea ce ține de jocul secund al limbajului poate să apară fără sens. Dacă e vorba
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
o pictură. Renunță și caută imediat, dincolo de ele, un sens ascuns ce poate fi deținut întocmai. Fac acest lucru imediat ce cred că pot descifra fără rest semnele din această lume, indiferent că e vorba de vise, artă, eros sau viață cotidiană. Orice are un sens, cu privire la orice se poate delimita un sens, iată noul crez al omului imediat ce se vede stăpân peste această lume de semne. În consecință, va renunța la modul simplu de a privi lucrurile, ca să adopte un altul
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
că spusele absurde pot fi aflate din gura oricui. Sau că, uneori, pot să cunoască și o altă versiune, la un nivel mai greu accesibil, aporetic sau paradoxal. Însă observă bine altceva, un fapt ce ține de dramaturgia vieții comune, cotidiene. Anume, unele apariții și întâmplări ciudate îi atrag enorm pe oameni și îi delectează. Fie că este vorba de vise și vedenii, fie de întâmplări neobișnuite, oamenii sunt sensibili la așa ceva. Îi rețin mai ales aparițiile stranii, cele care anunță
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
Or, a fixa un sens în virtutea voinței ce domină, acest lucru descoperă imediat nonsensul celor care se voiesc raționale. Când nu caută cu orice preț teorii sigure, atemporale, omul are o relație mai destinsă cu lumea antinomiei. În limbajul obișnuit, cotidian, contradicțiile sunt mai simple și mai ușor de evitat. Sau, pur și simplu, nu produc spaime. Omul are mereu în față acele întâmplări pe care le socotește reale, vede imediat ce se petrece cu sine și cu cei din jur. Rămâne
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]