11,108 matches
-
de lumina candelabrelor și de politețea chelnerilor. Ora aceasta le costă economiile făcute eroic timp de o săptămână, dar trista afacere le convine, întrucât le întreține iluzia că existența lor are un sens. Ideea mai profundă a povestirii este că ritualul "sâmbetei engleze" reprezintă și o formă de a apăra ceea ce a mai rămas din demnitatea umană împotriva uniformizatorului regim comunist. Autorul face, de altfel, ca textul să aibă numeroase semnificații posibile, adevărate irizații, de genul celor care apar când cineva
DUPĂ DOUĂZECI DE ANI... by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17225_a_18550]
-
recoltei de cocaină, fiind ilegal, se desfășoară într-un adevărat dans al pădurii, sunt copaci mișcători, deplasați strict pentru a putea acoperi această activitate. Oamenii când mor nu sunt îngropați, ci aruncați în mare, respectând anumite tradiții, în cadrul unui adevărat ritual. În școli cu bănci sparte, unde își fac cuib liliecii și țestoasele își depun oăle, copii desculți citesc Thomas Mann; într-un fel ei vor să schimbe ceva din destinul lor, cât și cum o vor face aflăm din carte
Nuria Amat - Regina Americii by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/9481_a_10806]
-
propune și celorlalți ca model. Mijloacele prin care se realizează aceste acțiuni sînt diverse și în afara oricăror prejudecăți. Elemente vizuale și sonore, mișcări scenice și reflexe ale unui ceremonial teatral se asociază și construiesc împreună un discurs care amintește de ritualurile primitive, cînd artele nu erau încă diferențiate. în toată această gesticulație se poate lesne citi o stare de impas și disperare. Ieșirea artistului în stradă, denunțul inutilității de a crea paralel cu viața și dezvăluirea nenumăratelor disfuncții sînt mai mult
Artistul a ieșit în stradă by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9571_a_10896]
-
delictelor de opinie, gîndurile îi sunt atît de inadecvate sub unghi ideologic, încît impresia prăfuită a unui gînditor depășit ți se strecoară temeinic în suflet. De aceea, cînd te apuci să-l citești, o faci cu convingerea că îndeplinești un ritual al deshumării culturale, readucînd la lumină nuanțe cu neputință de reînviat. Pentru ca apoi, pe măsură ce-l parcurgi, să începi să te trezești. Realizezi cît de inclasabilă și singulară este inteligența acestui "misticoid" și "obscurantist" intelectual. Căci nu nuanțele gîndirii sale ți
Contravenientul ideologic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7701_a_9026]
-
uitați că viața este o valoare supremă și ai obligația de a trăi, indiferent dacă te afli într-un impas al destinului. Valeria Zena este ajutorul și speranța tuturor cu probleme și necazuri, Valeria Zena este cunoscătoarea celor mai puternice ritualuri de magie albă, deținătoarea tainelor. A fost premiată cu coroana de aur pentru sutele de cazuri rezolvate cu succes. Lucrează cu duhul sfânt, desface farmece și blesteme, împacă familii dezbinate, aduce persoana iubită, lecuiește beția, impotența, scoate argintul viu din
Agenda2005-36-05-mica publicitate () [Corola-journal/Journalistic/284156_a_285485]
-
feri de amăgiri? Numai că în Dumnezeu nu e mare Hitchens nu e sceptic, ci patetic și militant, crezînd într-o morală ateistă și îmbrățișînd o viziune melioristă: ființa umană poate fi îmbunătățită, iar fericirea nu are nevoie de zei, ritualuri sau credință. Mai mult, prin rațiune omul poate înfrunta „frica de moarte, de întuneric și necunoscut“, cum el însuși mărturisește. La începutul anului 2010, arțăgosul gazetar a fost diagnosticat cu cancer de glande salivare, formă inoperabilă cu diseminare galopantă. Evoluția
Întuneric și otravă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3222_a_4547]
-
forma perfectă pe care o poate lua un viciu atunci cînd este practicat de ființa unui intelectual. Și, ca orice viciu, lectura are cîteva trăsături distincte: repetiția, dependența și rafinamentul. Să le luăm pe rînd: lectura nu poate deveni un ritual decît repetînd-o mereu. În plus, dispoziția sufletească pe care ți-o dă lectura nu poate fi întreținută decît, așa, repetînd-o în chip regulat. Fără repetiție nu există plăcere, cum fără repetiție nu există nici dependența pe care o capeți de la
Patima lecturii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10668_a_11993]
-
pe care îl capeți după o mîncare rafinată și totuși amară: rafinată, întrucît Valeriu Gherghel scrie bine; amară, întrucît mesajul de fond al cărții este acesta: lectura și-a pierdut astăzi prestigiul de odinioară. A încetat să mai fie un ritual, un act solemn a cărui gravitate să te ducă cu gîndul la echivalentul ceremoniilor religioase din trecut. Și, din ceea ce fusese odată lectura, și anume act de inițiere în misterul unei alte lumi, ea a ajuns să fie un mijloc
Patima lecturii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10668_a_11993]
-
altele, cum a organizat în 1950 "centenarul Mihai Eminescu" și, în 1952, "centenarul Ion Luca Caragiale", fără să înțeleagă sau fără să vrea să înțeleagă că festivitățile respective, departe de a fi avut o semnificație culturală, s-au constituit în ritualuri ale falșificării scrierilor acestor doi clasici și rechiziționării lor în folosul propagandei comuniste.De altfel, Mihai Beniuc nu are nici un scrupul în ceea ce privește sacrificarea adevărului în schimbul înnobilării propriei lui imagini. Atunci când află că Monica Lovinescu îl considera "stalinist" se grăbește să
Sub dictatura prostului-gust by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17512_a_18837]
-
fără greutate, fără memorie, fără trecut”, schiorii își provoacă accidente posibil mortale, împinși de impulsuri suicidare, cu senzația de neant din care ies sau în care sînt pe cale să intre. Căci schiatul nu mai e numai un sport, ci un ritual pe care ei îl practică sîngerînd, „înclinați pe schiuri, cu fruntea înainte, cu umerii ridicați puțin, ca pentru o deschidere de aripi”. „Schiul e o mare lumină” - o revelație pe care o cunosc numai inițiații „în tunică albastră”. Există în
"Grodek". A treia variantă by Ion Vartic () [Corola-journal/Journalistic/5841_a_7166]
-
De-aici încolo, într-un crescendo bine calculat și tot mai semnificativ, cuvîntul își păstrează numai direcția aceasta magico-mistică. „Am ajuns. Suntem la porțile Brașovului”, exclamă Nora, după o coborîre pe schi, dificilă, de pe Postăvar în burg, executată ca un ritual necesar, ce le dă dreptul să audă, sub bolțile Bisericii Negre, cum „porțile Oratoriului erau deschise”. În sfîrșit, ce a început să se țeasă în paragraful trei al capitolului VIII se încheie, abil ambiguu, în primul paragraf al capitolului XVIII
"Grodek". A treia variantă by Ion Vartic () [Corola-journal/Journalistic/5841_a_7166]
-
plăcut, cald, sensibil. Cu atît mai mult cu cît eul care descrie stările sufletești ale omului în general într-o perioadă anume (comunismul) nu mai face diferența între ansamblul de idei și reflectarea lor în particular pentru că are iluzia unui ritual grăbit al scrisului mărturie: jurnal într-o carte. Necesitatea de a ține un jurnal e cu atît mai stringentă cu cît această iluzie acoperă în final spațiul vast al referinței critice pe care, dezinvolt, poetul scriitor o ignoră: "De un
Jurnal iluzoriu by Nicoleta Ghinea () [Corola-journal/Journalistic/17123_a_18448]
-
desfășoară năvalnic, ca sub apăsarea unei furii teribile, căreia autorul îi dă glas ca să nu înnebunească. Declamația curge șuvoi, în repetiții urzite după tiparul unor reluări obsesive, ca în pasajele unei fugi muzicale. Lectura place în măsura în care te lași în seama ritualului de exagerări. Tonul lui Bernhard e hiperbolic, ritmul e molipsitor ca o incantație întunecată, iar conținutul nu contează. Cine ia seama la sensul cuvintelor poate considera cartea terminată după 50 de pagini, căci ce urmează după aceea e aceeași litanie
Furia literară by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2799_a_4124]
-
în primul rînd transformarea datelor ideologiei în sentimente active, schimbarea în mod radical a mentalităților și crearea omului nou, atunci ce alt mijloc putea fi mai eficient decît repetarea acelorași teme, cu mici variațiuni, întocmai ca în incantațiile din timpul ritualurilor religioase? Ca orice religie în faza sa fundamentalistă, propaganda urmărea, prin această reluare neistovită de teme și formule, să le insufle adepților săi cultul sfinților martiri (soldatul sovietic, eroul civilizator), cultul apostolilor credinței (Lenin, Stalin), cultul bisericii ocrotitoare (partidul), cultul
Literatura în totalitarism by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/16426_a_17751]
-
toleranți, mișcîndu-se într-un aer ateu, cărora nu li se mai trezește dorința de a se solidariza prin participarea la o jertfă exemplară. Căci atunci cînd toleranța devine reflex cotidian, martirii și țapii ispășitori devin teme ilicite. Dar, fără un ritual sacrosanct, autoritatea obștei se dizolvă și, fără autoritate, nu mai există interdicții, iar Occidentul e în situația de a se destrăma dintr-o libertate de tip facil, inspirată de o morală hedonistă. Comozi, civilizați și înclinați spre plăcere, europenii nu
Paracleții declinului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5381_a_6706]
-
ține deja de o tradiție în proză. Însă miza autorului nu pare să fie o revoluție în sfera prozei, ci autenticitatea faptelor pe care textul le descrie. Personaje banale devin extraordinare, locurile obișnuite - reprezentative, iar activitățile de zi cu zi - ritualuri mistice, pline de un sens și o atmosferă care numai între copertele Tuturor bufnițelor pot exista.
Bufnițele copilăriei by Iulia Iarca () [Corola-journal/Journalistic/4049_a_5374]
-
limba română, într-o manieră care va lăsa probabil urme. În DEX cuvîntul nici măcar nu apare; îl găsim totuși înregistrat de noul DOOM, care l-a preluat din uzul curent și din cîteva dicționare de neologisme, unde are sensul de "ritual, ceremonie de purificare din antichitatea latină". La originea echivalentelor culte de azi - fr. lustration, engl. lustration, it. lustrazione, sp. lustración etc. - stă termenul latin lustratio. După 1989, lustrație (ca și echivalentele sale internaționale) a devenit un termen politic, legat de
Lustrație by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10680_a_12005]
-
minime empatii din partea lui. La ce bun niște memorii voalate în care totul e spus indirect, ca într-o învăluire îngăduitoare, la capătul cărora ți se ia și dreptul de a spune ce ai dedus din observație proprie? E un ritual evaziv care dăunează narațiunii, cititorului trecîndu-i repede curiozitatea de afla tribulațiile unei vieți chinuite. În al doilea rînd, doar o convenție ne-ar putea sili să așezăm volumul în categoria memorialisticii, și asta fiindcă în paginile lui găsim un colaj
Scoriile trecutului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5147_a_6472]
-
disponibilităților sale de a se descoperi profund, de a-și asuma identitatea și de fi capabil, pe urmă, să o caute pe aceea a personajelor. Este un spectacol de o intimitate răvășitoare, pe care l-am văzut, ca într-un ritual inițiatic, de trei ori, savurîndu-i finețea, rafinamentul, bucurîn-du-mă de performanța extraordinară a lui Mihai Constantin în Clov, un clovn trist, deșirat, un artist care se desprinde total de silueta tatălui, care devine el însuși în mod absolut. Fiecare pas, fiecare
Iluzia sfârșitului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6156_a_7481]
-
Bibliotheca), plin de episoade fantasmagorice, dar și de pasaje pur și simplu obscure, din care nu se înțelege nimic (decât dorința autorului de a atribui un sens metafizic unor elucubrații). Domnișoare misterioase, Marta, "S." și altele participă, în roman, la ritualuri fără identitate etnografică, inventate probabil în întregime de Emil Stănescu, rostesc versuri mistico-puerile, supraviețuiesc unui fel de sfârșit al lumii, refugiindu-se pe o insulă și asigură continuitatea speciei umane prin împerecherea lor cu un delfin pescuit din largul mării
Tichia de mărgăritar by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/7265_a_8590]
-
Și - nu în cele din urmă - relecturi inteligente puse în pagină de Matei Călinescu. Un protocol actualizat ar trebui să includă - pe lângă Craii..., Remember sau Sub pecetea tainei - și acest amplu filtru critic. Adică ar obtura lucid tocmai misterul decadentist, ritualul mnemotehnic, recitarea evlavioasă în care stătea, de fapt, elitismul Clubului postulat de Ion Barbu. De două ori, bine disimulat, regretul acestei mutații iese la suprafață sub forma unor discrete iluzii. Întâi în prefața care fixează traiectoriile analizei: Sunt modeste contribuții
De la Evanghelii la patristică by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8883_a_10208]
-
om. Apar și însoțitorii români (universitari brașoveni sau clujeni) cu ticurile lor, dar mai cu seamă gazdele beneficiază de asemenea crochiuri simpatice. O radiografie a alcoolurilor în vogă în China (în general foarte slabe, băute în cantități infime și după ritualuri statornice, implicând mai multe închinări decât înghițituri) scoate la iveală o serie de incidente foarte hazlii. Este evocată, de exemplu, o scenă petrecută cu câțiva ani în urmă la Brașov, la Cetate, unde un delegat important a fost destul de răvășit
Câinele bătrân și acronimele by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3504_a_4829]
-
lanțul de întâmplări povestite are ceva în comun cu Halimaua improvizată, sub anchetă, de Zaharia Fărâmă al lui Mircea Eliade. Tot de departe, o briză din stranietatea de început de lume a prozelor lui Ștefan Bănulescu se păstrează și în ritualurile reconstituite de Bogdan Suceavă. Dar acestea numai dacă ne aruncăm cu tot dinadinsul în asemenea identificări lipsite și de obiect, și de miză. Originalitatea Mirunei... ține de evidență și nu depinde în vreo măsură nici de cultura, nici de bunăvoința
Cartea din mânecă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8598_a_9923]
-
noi înșine. „Sonetele” lui Shakespeare au pus stăpînire pe un oraș amuțit. Am văzut cum oamenii au început să apară, încet, încet. Mergeau cît era pauza dintre sonete și se opreau cînd Iordache se auzea din nou. Era ca un ritual. Un ritual născut ad-hoc, într-o după-amiază de duminică, la Caracal. Părea că nu vor să deranjeze „spectacolul”. Vocea lui Ștefan Iordache a trezit spirite adormite. Iar marii actori care au jucat la Caracal și pe care cei mai mulți spectatori i-
Promisiunea (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5508_a_6833]
-
Sonetele” lui Shakespeare au pus stăpînire pe un oraș amuțit. Am văzut cum oamenii au început să apară, încet, încet. Mergeau cît era pauza dintre sonete și se opreau cînd Iordache se auzea din nou. Era ca un ritual. Un ritual născut ad-hoc, într-o după-amiază de duminică, la Caracal. Părea că nu vor să deranjeze „spectacolul”. Vocea lui Ștefan Iordache a trezit spirite adormite. Iar marii actori care au jucat la Caracal și pe care cei mai mulți spectatori i-au văzut
Promisiunea (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5508_a_6833]