9,986 matches
-
fel și chip, de cap, drepturile omului erau și sabie, și scut. Thomas putea, așa stînd lucrurile, să scotocească liniștit În memoria mult prea ferită a clinicii. Ce tot ascundeau doctorașii de acolo nume și adrese, destine? Lars era acolo, vesel. Izbutise .... Intrat, temător, cu coduri și parole, Într-un internet café - pentru a fi mai greu depistat, la o adică -, Thomas Încerca să cotrobăie, puțin după miezul nopții, prin propria sa viață ascunsă. A găsit ceva, un hățiș care l-
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
ușor, Thomas simțea cum și lui i se Închid, plăcut, ochii. Dimineața, cele trei componente sorbeau, liniștite, cafea cu lapte, fumau. Vorbeau puțin, băuseră, noaptea - după un somn de nici un ceas -, aproape o sticlă de whisky; Helga și Maricrisa, deosebit de vesele, Îi cîntaseră, despuiate, lui Thomas ceva la vioară; rostiseră numele unui compozitor necunoscut, o scîrțîială imbecilă; muzică dodecafonică, explicaseră ele, pricepute. Prestația fusese Întreruptă de cîteva lovituri, Înăbușite, În perete. Ann izbea, probabil, cu pumnul. Era o zi senină, soarele
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
mai piardă vremea tot ascultîndu-i tiradele nesfîrșite. Dar, după cîteva zile, o săptămînă, cel mult, abia aștepta să treacă iar pe la anticariat. Nu vroia să Își refuze o plăcere aparte. Chiar se simțea bine acolo. Într-o lume mult prea veselă, Într-un veac ce se anunța criminal, era bine să-și afle mici refugii. Întîlnirile din bibliotecă, atît de rare În ultima vreme, Îl Îndepărteau, printre altele, de heringii hulpavi, avea el un gînd; chiar, cum să se lase mîncat
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
cînd, sorbea din paharul cu vin alb, se prefăcea, de-abia Își umezea buzele. Avea, poate, de așteptat ceasuri Întregi; vinul era doar un motiv. Localul nu era prea animat la ora aceea, seara trecută fusese neîncăpător, veniseră mulți tineri. Veseli, reținuți, după scurte momente de exuberanță, pentru a nu deranja; unii dintre ei discutau, cu o anume gravitate, lucruri importante, desigur. Un spațiu decent, Thomas s-a bucurat: urmașul său Într-un astfel de loc, seara, după cursuri, cu o
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
În Spania, Juan l ar fi recunoscut imediat În fotografie pe britanicul care sunase la ușă, s-ar fi mirat de tulburarea mamei, femeia văzînd și ea poza străinului prin ziare sau la televizor; chiar și tatăl, un ins calm, vesel, ar fi arătat o schimbare față de cel socotit fiu. Înainte de semnarea contractului cu Cryos, femeii Îi fusese arătată fotografia donatorului; după posibilul demers al Rusoaicei, mutra lui Thomas ar fi fost știută pînă la capătul pămîntului; mama lui Juan și-
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
pentru totdeauna, neștiută vreodată, ultima impresie, dacă vei mai judeca. Coeficientul tău de inteligență - remarcabil, ai dat teste relevante la Cryos - nu va mai folosi la nimic. Ești aproape mort, Thomas. Trezește-o pe Ingrid, va fi mai suportabil. Chiar vesel; uneori - după - aveți chef de glume. Dacă nu adormiți iarăși, aproape imediat. Pregătirile pentru drumul spre America au fost scurte. Thomas a plecat Într-o duminică, a luat hotărîrea brusc, după ce telefonase familiei căutate; aceasta locuia la aceeași adresă, știută
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
te-ai fi crezut într-o sticluță de parfum Fracas. Fețele de masă din bumbac aveau exact aceeași nuanță de roz ca și florile, de-ai fi zis că provin din aceeași seră. Lexington reușise cumva să procure chiar și veselă din sidef roz, umplută ochi cu căpșuni proaspete. Nu-i de mirare că-i considerat un geniu. Vreau să spun că, din câte știam eu, nici nu există sidef roz. Ceva trebuie să se fi întâmplat de când ne-am întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
care ar întrista pe oricine. Când am încercat s-o ajut, explicându-i că-i mai bine să fie o fată efervescentă decât una depresivă, mi-a replicat: „Mda. Bineînțeles“, și n-a făcut nimic ca să-și îmbunătățească imaginea. Voit veselă, i-am spus: — Bună, sunt eu... Nu fac decât să preiau mesajele. O să vă sune el, mă întrerupse M.A. Toate secretarele din Manhattan apelau la formula „vă sunăm noi“ după ce-au aflat că-i formula obligatorie la cartierul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
stare chiar să leg o conversație în timp ce traversam Fifth Avenue. —Vrei să vii la mare în weekendul ăsta? Aș putea să-ți pun la dispoziție casa de oaspeți. Tata o să se bucure să te revadă, spuse Julie. Sigur! am acceptat veselă. —Bravo, așa te vreau! exclamă Julie. O să-ți revii repede și în curând nici măcar n-o să-ți mai amintești. Dar iată cum stau lucrurile cu o inimă sfâșiată: chiar atunci când te simți un picuț mai puțin dărâmată, te săgetează în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
-i anunța pe toți că n-o să mai fie nici o nuntă, că doar toți vor citi treaba asta. Sincer, tot răul spre bine, mă consolă Julie. Publicitatea negativă făcută pe gratis își are avantajele ei. —Bună! ne întrerupse o voce veselă. Era vocea unei fete mult prea frumoase pentru starea mea de spirit, pe nume Crystal Field. Era bronzată și avea un coșuleț din care își ițea capul un micuț pomeranian adorabil cu fundiță roșie pe cap. Cățeii de talie mică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
motiv că am de scris un articol urgent. Ν Aah, mă gândeam în seara următoare, în timp ce urcam la bordul avionului Air France, această crise de nerfs (așa se zice în franceză la criză de nervi) decurge al naibii de bine. Eram aproape veselă în seara aceea. Chiar și când am văzut doi tineri sexy pe locurile de vizavi, cum încearcă să mă-ntristeze împărțind un flacon de echinaceea de parcă erau Tom și Nicole înainte de divorț - știți cum, la stilul, un strop pentru tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
majordomul intră cu o tavă de argint încărcată cu serviciul de ceai. A sosit mama dumneavoastră să vă ia acasă, domnișoară, spuse el, așezând tava în fața lui Caroline. —Iubito! Am insistat să vin eu să te iau, turui mama, intrând veselă în cameră, urmată de Julie. Tata a trebuit să se ducă în oraș să aducă vinul pentru petrecerea de mâine, altfel ar fi venit el. Mama era îmbrăcată în rochia ei roz preferată. Lucru îngrijorător, avea la gât broșa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
a tăiat un început excelent de poezie lirică transcendentală. Mi-a fost întreruptă. Întreruptă?... Da, omul nu face decât să caute în evenimente, în încercările sorții, hrană pentru tristețea sau bucuria lui din naștere. O aceeași împrejurare e tristă sau veselă după dispoziția noastră înnăscută. Și Eugenia? Trebuie să-i scriu. Nu însă aici, acasă. Să mă duc mai bine la Club? Nu, acasă, acasă. Așa ceva, acasă, în cămin. Cămin? Casa mea nu-i cămin. Cămin... Cămin... Mai degrabă scrumieră! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Anarhism, spiritism, vegetarianism, fonetism..., e totuna! Război autorității, război dezbinării limbilor, război materiei ordinare și morții, război cărnii, război h-ului! Cu bine! După ce-și luă rămas-bun, Augusto ieși pe stradă ușurat parcă de o mare povară și aproape vesel. Nu-și imaginase niciodată ce avea să-i treacă prin minte. Felul cum i se prezentase Eugenia prima dată când se văzuseră în liniște și de aproape și când își vorbiseră, departe de a-l îndurera, îl înflăcăra și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
cum numai la americani și la ruși am văzut, în megațările acelea care, la acea oră, erau încă ambele supraputeri. E drept, una cam pe moarte, deși, pe bune, nu-ți dădeai prea bine seama, fiindcă locuitorii erau neașteptat de veseli față de aplaudacii lui Ceaușescu. Ei bine, în holul Hotelului Cosmos, seara era plin de lume. Până și șeicii arabi, băieții cu petrodolarii la teșcherea, își scoteau cele patru neveste la preumblare și le fâțâiau de colo-colo să le vadă lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
oameni sau doi copii care se joacă de-a libertatea în curtea altora. Că în a lor, tata și mama nu le dau voie să strige decât „Stima noastră și mândria!”. Era clar că nici KGB-ul, nici alți „băieți veseli” nu aveau nici un mandat să-i oprească. Ziariștii locali, cei moscoviți, bașca BBC-ul erau frumușel de față și filmau netulburați. Iar ei știau, oamenii din lanț, vreau să zic, știau că nimeni nu-i mai trimite în nici o taiga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Dar voi unde mergeți sâmbătă? Tu ce-ai priceput, bă, din filmele lui Tarkovsky? Cine-mi dă niște bani împrumut? Dezbracă-te că nu-ți fac nimic... Până am terminat școala, m-a durut în cot de socialism. Eu eram vesel și destrăbălat, iar socialismul, vizibil doar prin ochean. Mergeam seara în cimitirul central, beam palincă, dădeam foc la un badog de prenadez, ne puneam vestoanele pe cap și expiram adânc. După un sfert de oră visam. Mihai se ducea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
cânta acompaniat de enoriași colindele acum foarte cunoscute. Printre ele s-a strecurat una pe care o auzeam prima dată: „Din an în an, sosesc mereu la geam de Moș Ajun”... Se încheia cu: „Acum te las, fii sănătos și vesel de Crăciun, dar nu uita când ești voios, creștine să fii bun”. Era și ceva de genul : „Dar sunt bordeie fără foc și mâine-i Moș Crăciun”. Atunci m-am gândit acut, cu nodul în gât, că noi nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
și pleca râzând pe coridor. Ne-a apropiat, într-o după-masă târzie de toamnă, cu soarele ca un ochi galben și obosit, Iuda. Eram amândoi într-o „fereastră”, o oră moartă între două ore de curs, în cancelarie. El era vesel, terminase de tradus Trei scrieri despre Iuda, al lui Borges, pentru o revistă literară, și voia să-și împărtășească cumva bucuria lucrului bine făcut. Eu mă uitam absent pe geam, poate scrijelind amintirea altor toamne, cu miros de must și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
suntem femei. Și că nu îi e rușine să o facă. Țipa talibanul din prea mulți bărbați, de-a lungul și de-a latul istoriilor! Mă întorc la afganele mele. Ieri le-am cumpărat ceva. Tot eșarfe, dar nițel mai vesele. Adică un fel de centură de castitate cu ciucuri. Nu prea pot să mănânce. Nu au fost la dentist în ultimii șapte ani, fiindcă dentiștii erau bărbați și talibanii nu le dădeau voie. Au plecat pentru prima oară azi la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
realitate, cea demnă de news. 7 octombrie Scriu după ce iarăși am tras o porție de plâns ascultându-le pe mama și pe soacra mea. Amândouă au fost foarte pozitive, fiecare cu stilul ei, iar mama a fost de-a dreptul veselă și simpatică și mi-a căzut bine, mai ales finalul apoteotic: „Pot să mănânc ciocolată, că am glicemia mică!”. A fost adorabilă, ca și mama soacră, cu gogonelele pe care eu nu mai apuc să le mănânc că le termină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
facă curat pe toate birourile. Vocea lui Ketterman era inflexibilă ca oțelul. Poate că ar trebui să o reintroducem. — Poate ! Mă sforțez să zâmbesc, dar Ketterman îmi dă o stare tot mai mare de nervozitate. — Samantha ! Ne întrerupe o voce veselă și-mi întorc privirea și îl văd pe Arnold Saville apropiindu-se pe hol. Arnold e preferatul meu dintre partenerii firmei. Are păr gri lânos, care mi se pare puțin cam extravagant pentru un avocat, și un gust excentric la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
din ea vreo cincizeci de sticle asortate și folii de pastile și începe să scormonească prin ele cu unghiile date cu lac. — Am aspirină... paracetamol... ibuprofen... valium foarte slab... Îmi arată o pastilă roșu stins. Asta-i din America, spune veselă. Aici e ilegală. — Îhm... drăguț. Aveți... o groază de analgezice. A, suntem mari fani ai medicamentelor, spune, fixându-mă cu o intensitate ciudată. Ne plac la nebunie. Eddie! Îmi întinde trei pastile verzi și, după câteva încercări, dă peste un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
-l și pe Eddie ! — Salutare ! Ușa se deschide și domnul Geiger intră în seră. De aproape nu mai e la fel de impresionant cum era când traversa gazonul. Are ochii injectați și un început de burtă. — Eddie Geiger, spune întinzându-mi mâna vesel. Stăpânul casei. — Eddie, ea e... Trish mă privește surprinsă. Cum te cheamă ? — Samantha, îi spun. Îmi cer scuze pentru deranj, dar am avut cea mai cumplită durere de cap... I-am dat câteva analgezice din farmacia noastră, intervine Trish. — Foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
strecor cu grijă în nișa de la fereastră și ridic receptorul. Se aude, calm, tonul. Inspir adânc, după care formez linia directă cu Arnold. Nu e încă ora nouă, dar sigur e deja la birou. — Biroul lui Arnold Saville, răsună glasul vesel al Larei, secretara lui. — Lara, spun stresată, Samantha sunt. Samantha Sweeting. — Samantha ? Lara pare atât de șocată, că mă crispez toată. O, Doamne ! Ce s-a întâmplat ? Unde ești ? Toată lumea... Se oprește brusc. Nu... sunt în Londra. Pot să vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]