8,428 matches
-
își pierde echilibrul. * Să fim receptivi la ideile noi. Nimic nu este mai semnificativ pentru orizontul nostru spiritual decât capacitatea de a recunoaște virtuțile unor idei noi și decât încrederea care se acordă provenienței acestor idei. * Observăm comunicarea nonverbală a vorbitorului. Expresiile feței, gesturile și inflexiunile vocii sunt modalități de a accede la înțelesuri. Ascultarea activă este un proces care nu se îmbunătățește semnificativ prin simpla rutină cotidiană, ci necesită un travaliu conștient. Capacitatea de a fi un vorbitor convingător și
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
nonverbală a vorbitorului. Expresiile feței, gesturile și inflexiunile vocii sunt modalități de a accede la înțelesuri. Ascultarea activă este un proces care nu se îmbunătățește semnificativ prin simpla rutină cotidiană, ci necesită un travaliu conștient. Capacitatea de a fi un vorbitor convingător și un ascultător eficient se educă și se autoeducă. Întregul spectru al procesului de comunicare (limba, atitudinea, ascultarea activă, feedback-ul) este marcat de tendințe de interpretare greșită a semnelor și simbolurilor. Din această cauză, procesul comunicării frustrează dar
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
Ce pot obține din asta?" 2 Concentrarea pe conținut, nu pe expunere Întrerupe ascultatul dacă expunerea este slabă Judecă conținutul și ignoră erorile din expunere 3 Răbdarea Tendință de argumentare, dezacord sau respingerea ideilor înainte de a le auzi complet de la vorbitor Nu judecă până nu înțelege complet 4 Ascultarea pentru idei Interesat numai de fapte chiar când problema nu cere acest lucru Ascultă problemele principale 5 Flexibilitatea Ia notițe intens și într-un singur fel. Încearcă să scrie fiecare cuvânt Ia
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
idei Interesat numai de fapte chiar când problema nu cere acest lucru Ascultă problemele principale 5 Flexibilitatea Ia notițe intens și într-un singur fel. Încearcă să scrie fiecare cuvânt Ia notițe puține utilizând 3-4 sisteme diferite în raport de vorbitor 6 Străduința de a îmbunătăți ascultarea Nu manifestă nici o reacție de răspuns, se face că este atent, confundă "auzitul" cu "ascultatul" Lucrează din greu, manifestă o poziție a corpului activă; este angajat la ce aude 7 Rezistența la distrageri Este
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
la câteva întrebări: * Cât de mulți oameni vor fi în sală? * Care este gradul lor de educație, sexul, vârsta, profesia, interesele? * Ce cunosc despre problema pe care o tratăm? * Cât de mult vor dori să știe? * Vor fi și alți vorbitori? * Cât de mult timp avem la dispoziție pentru discurs, inclusiv pentru întrebări și răspunsuri? Elaborarea planului discursului 1. Decidem asupra mesajului central pe care vrem să îl transmitem. El este focarul discursului elementul organizator al tuturor ideilor. Câteva sugestii care
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
deja comune. J. LOCKE Se crede de obicei că unde se aud cuvinte, ar fi ceva de înțeles pentru minte. J. W. GOETHE Săgeata nu mai aparține arcașului de îndată ce a fost slobozită din coarda arcului, iar cuvântul nu mai aparține vorbitorului din clipa când a fost rostit. H. HEINE Gândul nu se coboară acolo unde aude prea multă vorbă. N. IORGA Cuvintele așezate diferit dau sensuri diferite, iar sensurile puse diferit produc efecte deosebite. In elocință trebuie să existe și elementul
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
ori ocupînd un post în administrația comunală. Nu se pot spune prea multe despre această situație, exceptînd poate faptul că funcționarul de partid și ziaristul au faima proastă a unor "declasați". Ei sînt mereu tratați drept "scribi cu simbrie", respectiv "vorbitori cu simbrie", chiar dacă nu li se spune în față acest lucru. Cine se simte lipsit de apărare în fața unor asemenea situații, cine nu știe să-și dea sieși răspunsul corect - ar face mai bine să evite aceste căi, care, oricum
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
în realitate, mai nimic în campanie, ținându-se doar de urzeli și șușoteli pe la colțuri), PDL-ul va face un uriaș rău democrației și va administra o lovitură letală credibilității sale politice. Europarlamentarii trebuie să fie personaje cu experiență politică, vorbitori de limbi străine, capabili să relaționeze și, mai ales, abili în negocierea intereselor românilor, nu politicieni răsuflați, care au fost șutați la vot și acum se reinventează cu sprijinul mafiei de partid, nici demoazele boite care sar din paturile politicienilor
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
scoată atâta mireasmă”, cum afirmă G. Călinescu. În limba română se recurge frecvent la expresii populare din nevoia de a nuanța, de a preciza ideea, de a o concretiza mai bine, iar noi credem că nu trebuie să neglijăm nuanțele vorbitorilor de limbă populară, a căror forță afectivă și aluzivă demonstrează din punct de vedere psihic înțelepciunea profundă a poporului nostru și are o evidentă încărcătură psihologică. Uneori, parcă sună mai bine un cuvânt împământenit în echivalențe populare, cum ar fi
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
și moare celibatar la 1804, după ce în ultimii ani își pierde memoria și devine ignorant ca un copil, acest mare și lucid gânditor. Traiul său fusese cronometrat cu pedanterie, impus și de o sănătate șubredă. Era un plăcut și sociabil vorbitor, care nu și-a permis călătorii în afara orașului natal. Tot ce s-a petrecut în viața sa este eternizat în opera sa. Ideea reformei criticiste a apărut destul de târziu. Între 1770-1781 (la 11 ani) lucrează la „Critica rațiunii pure”. Metafizica
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
vorbi, definit de expresia lui Emily Dickinson (1955: nr. 1129) "a vorbi pe diagonală", a fost analizat de Michell (1990:188-189), care subliniază că practica respectivă are și avantaje și dezavantaje pentru femei: versiunile diagonale prezintă punctul de vedere al vorbitorului (feminin) într-un mod pe care ascultătorul masculin este dispus să-l accepte și să-l înțeleagă, în timp ce versiunile directe eșuează. Pe de altă parte, femeile își pot pierde obișnuința de a "vorbi pe șleau", chiar în contexte în care
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Deseori, cel mai sigur mod de a dezinforma este a spune adevărul". Chiar exemple mai complexe de metaînșelătorie pot fi găsite în numeroase romane polițiste și de spionaj. În aceste situații, forma veridică a mesajului nu indică sigur nici dacă vorbitorul are intenția de a păcăli, nici dacă ascultătorul va interpreta afirmația ca fiind o minciună. Pe de altă parte, în situațiile în care oamenii se așteaptă să fie mințiți, intenția de a păcăli poate fi absentă chiar atunci cînd se
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
capacitatea de a identifica adevăratele gînduri ale mincinosului (precizia în sesizarea adevărului). Asemenea adulților, copiii încearcă să găsească o compatibilitate între ceea ce se spune și modul în care se spune acest lucru, atunci cînd vor să-și dea seama dacă vorbitorul este sincer sau minte, folosindu-se de ceea ce este numit "principiul consecvenței limbajului verbal non-verbal" (Rotenberg et al. 1989). Utilizarea acestui principiu are o frecvență tot mai mare odată cu înaintarea în vîrstă. Se pare că în laborator copiii depistează mai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de subordonare în frază) etc. II.2. Structura vocabularului limbii române Vocabularul 46 limbii române cuprinde două mari părți: vocabularul fundamental/ fondul principal lexical 47 și masa vocabularului 48, care se diferențiază în funcție de gradul de utilizare a elementelor acestora de către vorbitori. Vocabularul fundamental (fondul principal lexical) reprezintă partea stabilă a lexicului (aproximativ 1500 de cuvinte 49), cuprinzând unitățile lexicale absolut necesare realizării comunicării dintre vorbitorii unei limbi: substantive care denumesc grade de rudenie, părți ale corpului, obiecte casnice, alimente, băuturi, viețuitoare
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
47 și masa vocabularului 48, care se diferențiază în funcție de gradul de utilizare a elementelor acestora de către vorbitori. Vocabularul fundamental (fondul principal lexical) reprezintă partea stabilă a lexicului (aproximativ 1500 de cuvinte 49), cuprinzând unitățile lexicale absolut necesare realizării comunicării dintre vorbitorii unei limbi: substantive care denumesc grade de rudenie, părți ale corpului, obiecte casnice, alimente, băuturi, viețuitoare, zilele săptămânii, lunile anului, anotimpurile, corpuri cerești: mamă, tată, frate, masă, cap, ochi, pâine, apă, câine, vineri, octombrie, primăvară, soare, lună etc.; adjective propriu-zise
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
situații de comunicare). Sunt incluse, așadar, în masa vocabularului, unități lexicale subsumate următoarelor clase: arhaisme, neologisme, regionalisme, termeni de specialitate, termeni de argou, termeni de jargon. (a) Arhaismele 51 sunt unități lexicale actualizate în epoci anterioare, ieșite azi din uzul vorbitorilor comuni de limbă română (ele sunt, însă, folosite, de exemplu, de către istorici sau în discutarea unui text care are conținut istoric etc.). Arhaismele sunt reperabile: * la nivel fonetic/ fonologic: subt, dirept, pre, cătră (arhaisme fonetice); * la nivel lexical-semantic: ienicer, sultan
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
52 (străinisme), folosite în limbi diferite, în diferite domenii de activitate (ca niște termeni internaționali): allegro, piano, et alii, confer, ex libris. Neologismelor (intrate în sistemul limbii) li se opun barbarismele unități lexicale pe care au încercat să le impună vorbitori din anumite perioade, dar nu le-au adaptat la specificul limbii române și ele nu s-au impus/ nu au fost acceptate: fidanțată (logodnică)53. (c) Regionalismele sunt unități lexicale actualizate contextualizat, având ca premisă raportarea la anumite repere de
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
informaticii, al internetului etc. (e) Termenii de argou sunt unități lexicale folosite de anumite categorii de persoane (categorii sociale persoane din închisoare, categorii profesionale elevi, studenți etc.) ca un cod de sine stătător (pentru a nu fi înțelese de restul vorbitorilor)56; vezi, de exemplu, argoul elevilor (dirig/-ă, geogravarză, mate), al studenților (cui, prof), al deținuților (sticlete, curcan, mititica, crăpăt) etc. (f) Termenii de jargon sunt unități lexicale folosite de anumite persoane cu scopul de a epata, de a ieși
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
de trei ori, douăzeci, unsprezece, câteșipatru), verbe (a binedispune, a binevoi, a scurtcircuita, a binecuvânta), adverbe (ici-colo, desigur, bineînțeles, deloc, altfel, devreme, niciodată), prepoziții (de pe, de la, despre, înspre), conjuncții (ca să, deoarece, fiindcă), interjecții (tic-tac, haida-de, behehe). În ceea ce privește posibilitatea identificării, de către vorbitorul comun (nespecialist) de limbă română, a elementelor lor componente, cuvintele compuse se diferențiază (după Zugun, 2000, pp. 132-133) în următoarele subclase: * cuvinte compuse analizabile (cu toate componentele recognoscibile): Ștefan cel Mare, Făt-Frumos, binemeritat, de la, înspre etc.; * cuvinte compuse semianalizabile (cu
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
recognoscibile): Ștefan cel Mare, Făt-Frumos, binemeritat, de la, înspre etc.; * cuvinte compuse semianalizabile (cu o singură componentă ușor de reperat): cineva (< cine vrea), undeva (< unde vrea) etc.; * cuvinte compuse neanalizabile (ale căror componente nu sunt identificabile, în limba română actuală, de către vorbitorul nespecialist): mujdei (< must de ai), destul (< de sătul) etc. (c) Conversiunea constă în formarea de cuvinte noi prin schimbarea clasei sau a valorii gramaticale, adică prin încadrarea unor cuvinte deja existente în limbă în alte clase semantico-gramaticale decât cea de
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
stabilită între unități lexicale (cuvinte și expresii) cu formă diferită; cuvintele/ expresiile dintr-o serie sinonimică, substituite într-un anumit context (Zugun, 2000, p. 231), nu denaturează, în principiu, sensul mesajului, decodarea acestuia putându-se realiza conform intenției comunicative a vorbitorului. După tipul și caracteristicile unităților lexicale între care se stabilește relația de echivalență (sau de "asemănare"71) semantică, se disting 72: * la nivel fonetic/ fonologic sinonime fonetice: bravo! = Braavo! = Bravo! = Bravoo!; * la nivel lexical: * sinonime lexicale: reverie visare, tineresc juvenil
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
un pleonasm; un cuvânt derivat cu prefix urmat de un altul care reia sensul adus de prefix cuvântului inițial generează, de asemenea, un pleonasm: comesean cu mine etc. Unele structuri pleonastice au căpătat, în uz, valoare stilistică, nemaifiind considerate de vorbitorii obișnuiți (nespecialiști) de limbă română drept greșeli de exprimare; este vorba despre așa-numitele "pleonasme tolerate" (Crăciun & Bădărău, 2003, p. 108) de tipul: să crești mare, babă bătrână, moș bătrân etc. Identificați cuvinte aparținând diferitelor clase ale vocabularului: (a) "Auzise
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
Tatiana Slama-Cazacu (și exemplificarea lui și printr-un ,,stil al vorbirii copilului") ca ,,selectare a mijloacelor lingvistice de comunicare și de organizare a exprimării într-o manieră specifică, determinată de personalitatea și îndeosebi de modul de gândire și de afectivitatea vorbitorului sau a unei categorii de vorbitori" (Slama-Cazacu, 1999, p. 295), așadar prin neimplicarea obligatorie a unei estetici a comunicării. Acestei coordonate a stilisticii (lingvistice) i se subsumează studii asupra limbii care individualizează un stil: ,,studiul mijloacelor de expresie ale vorbirii
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
printr-un ,,stil al vorbirii copilului") ca ,,selectare a mijloacelor lingvistice de comunicare și de organizare a exprimării într-o manieră specifică, determinată de personalitatea și îndeosebi de modul de gândire și de afectivitatea vorbitorului sau a unei categorii de vorbitori" (Slama-Cazacu, 1999, p. 295), așadar prin neimplicarea obligatorie a unei estetici a comunicării. Acestei coordonate a stilisticii (lingvistice) i se subsumează studii asupra limbii care individualizează un stil: ,,studiul mijloacelor de expresie ale vorbirii unei comunități lingvistice din punctul de
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
aproape pretutindeni printr-o anumită soliditate. Spre exemplu, Franța, sau mai exact teritoriul acoperit de statul francez de astăzi, este un loc multilingvistic cu mult timp înainte de crearea statului și chiar dacă există sau vor exista, desigur, evoluții locale (dispariția unor vorbitori), această stare de fapt nu se poate modifica înainte de a trece multă vreme. La scară planetară, se afirmă că lucrurile stau tot cam la fel, iar, dacă diferența lingvistică își mai schimbă aspectul, ea va rămâne un dat istoric fundamental
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]