83,590 matches
-
sau Îngroparea lor, consumarea rituală a cărnii defunctului, păstrarea și folosirea unor părți ale scheletului (craniul, oase craniene transformate În cupe pentru băut, dinții Înșirați pe coliere etc.). Practicile de acest fel se leagă de rituri funerare În mai multe etape și fac adesea referire la credințe ce privesc absorbirea și perpetuarea puterilor și personalității defunctului. Acestea nu sunt foarte răspândite la vânători și culegători, ci mai degrabă În culturile din neolitic și postneolitic. Kebara dezvăluie ramificațiile acestei practici. Potrivit unor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nu mai aparțin lumii umane și terestre. De asemenea, apar și aici temple și sisteme cultuale, sacrificii animale și umane, Înhumări În spațiul locuit, picturi și sculpturi sacre (printre care statui mari, antropomorfe). Riturile funerare sunt Împărțite În mai multe etape, cu separarea craniului și remodelarea din argilă a capului mortului; În alte părți, oasele sunt adunate Într-un sac, pictate cu verde și roșu, după ce fuseseră descărnate și lăsate În voia păsărilor de pradă. Defunctul are, de obicei, lucruri personale
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
consistente, astfel Încât, așa cum s-a mai semnalat, se poate vorbi pe bună dreptate despre o adevărată „revoluție urbană”. La sfârșitul perioadei apare pentru prima dată scrierea, ducând civilizația umană În pragul „epocii istorice”. Perioada calcolitică mesopotamiană se Împarte În cinci etape, care au luat numele localităților În care a fost descoperită pentru prima oară o anumită formă din cultura calcolitică (În urma săpăturilor arheologice ulterioare, a fost descoperită aceeași facies culturală și În alte localități: din acest motiv, este folosit Întotdeauna toponimul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
localităților În care a fost descoperită pentru prima oară o anumită formă din cultura calcolitică (În urma săpăturilor arheologice ulterioare, a fost descoperită aceeași facies culturală și În alte localități: din acest motiv, este folosit Întotdeauna toponimul primei descoperiri). Cele cinci etape calcolitice mesopotamiene se disting Între ele din punctul de vedere al expresiilor religioase. A. Etapa ¸ass¿na și Samarra (cca 5 500-5 000 Î.Hr.) Cele două localități arheologice se găsesc aproape de Tigru, În viitoarea regiune asiriană. Cultura lor a
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În urma săpăturilor arheologice ulterioare, a fost descoperită aceeași facies culturală și În alte localități: din acest motiv, este folosit Întotdeauna toponimul primei descoperiri). Cele cinci etape calcolitice mesopotamiene se disting Între ele din punctul de vedere al expresiilor religioase. A. Etapa ¸ass¿na și Samarra (cca 5 500-5 000 Î.Hr.) Cele două localități arheologice se găsesc aproape de Tigru, În viitoarea regiune asiriană. Cultura lor a fost identificată și În alte situri mesopotamiene. Înhumările cu obiecte funerare sunt dovada credinței Într-
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
5 500-5 000 Î.Hr.) Cele două localități arheologice se găsesc aproape de Tigru, În viitoarea regiune asiriană. Cultura lor a fost identificată și În alte situri mesopotamiene. Înhumările cu obiecte funerare sunt dovada credinței Într-o viață de dincolo. B. Etapa Tell ¸alaf (cca 5 100-4 500 Î.Hr.) Această localitate corespunde actualei Guzana și se află În nord-estul Mesopotamiei Centrală, pe râul ¸ab¿r. Statuetele caracteristice de argilă, În general de tipul „zeița-mamă”, au o semnificație magico-religioasă clară (favorizând fecunditatea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Această localitate corespunde actualei Guzana și se află În nord-estul Mesopotamiei Centrală, pe râul ¸ab¿r. Statuetele caracteristice de argilă, În general de tipul „zeița-mamă”, au o semnificație magico-religioasă clară (favorizând fecunditatea) În cadrul unei culturi agricole. Religia acestei a doua etape calcolitice mesopotamiene este atestată și de unele elemente decorative de ceramică și, poate, de anumite construcții asemănătoare unor tholoi, specifice acestei perioade. C. Etapa Eridu (cca 4 500-4 000 Î.Hr.) ne află acum În partea extrem sudică a Mesopotamiei
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
zeița-mamă”, au o semnificație magico-religioasă clară (favorizând fecunditatea) În cadrul unei culturi agricole. Religia acestei a doua etape calcolitice mesopotamiene este atestată și de unele elemente decorative de ceramică și, poate, de anumite construcții asemănătoare unor tholoi, specifice acestei perioade. C. Etapa Eridu (cca 4 500-4 000 Î.Hr.) ne află acum În partea extrem sudică a Mesopotamiei, aproape de coastele Golfului Persic; e limpede faptul că cultura neolitică s-a afirmat și În această zonă, caracterizată de condiții climaterice și ambientale foarte
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Informațiile noastre sunt totuși puține, deoarece cultura Eridu a avut posibilități minime de conservare din cauza situației geologice specifice a zonei, Încă În curs de formare datorită depunerilor aluvionare ale Tigrului și Eufratuluimotiv pentru care resturile locuirii umane a zonei din etape mai vechi se găsesc la mare adâncime sub cele din epoca istorică Cu toate acestea, nu există nici o Îndoială că În timpul noii etape culturale au existat manifestări religioase, comparabile cu cele din faza precedentă (atestate În alte zone) și cu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de formare datorită depunerilor aluvionare ale Tigrului și Eufratuluimotiv pentru care resturile locuirii umane a zonei din etape mai vechi se găsesc la mare adâncime sub cele din epoca istorică Cu toate acestea, nu există nici o Îndoială că În timpul noii etape culturale au existat manifestări religioase, comparabile cu cele din faza precedentă (atestate În alte zone) și cu cele din etapele următoare (atestate la Eridu și În alte zone). D. Etapa ‘Ubaid (cca 4 500-4 000 Î.Hr.). În etapa cea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
se găsesc la mare adâncime sub cele din epoca istorică Cu toate acestea, nu există nici o Îndoială că În timpul noii etape culturale au existat manifestări religioase, comparabile cu cele din faza precedentă (atestate În alte zone) și cu cele din etapele următoare (atestate la Eridu și În alte zone). D. Etapa ‘Ubaid (cca 4 500-4 000 Î.Hr.). În etapa cea mai veche, sau clasică, cultura de la ‘Ubaid este În mare parte contemporană cu cea de la Eridu; aceasta are apoi o
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Cu toate acestea, nu există nici o Îndoială că În timpul noii etape culturale au existat manifestări religioase, comparabile cu cele din faza precedentă (atestate În alte zone) și cu cele din etapele următoare (atestate la Eridu și În alte zone). D. Etapa ‘Ubaid (cca 4 500-4 000 Î.Hr.). În etapa cea mai veche, sau clasică, cultura de la ‘Ubaid este În mare parte contemporană cu cea de la Eridu; aceasta are apoi o fază mai târzie, cuprinsă Între 4 000-3 500 Î.Hr
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
noii etape culturale au existat manifestări religioase, comparabile cu cele din faza precedentă (atestate În alte zone) și cu cele din etapele următoare (atestate la Eridu și În alte zone). D. Etapa ‘Ubaid (cca 4 500-4 000 Î.Hr.). În etapa cea mai veche, sau clasică, cultura de la ‘Ubaid este În mare parte contemporană cu cea de la Eridu; aceasta are apoi o fază mai târzie, cuprinsă Între 4 000-3 500 Î.Hr. ‘Ubaid, numit și El‘Ubaid sau El‘Obaid, se
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
geometrică bine definită; se realizează o largă răspândire a bronzului și este introdusă cărămida În locul argilei presate; se produc teracotă, plăci de argilă, vase de piatră, se folosesc pietre dure (hematite, lazurit, turcoaz) și sigilii (În nord). În ceea ce privește religia, În etapa culturală ‘Ubaid se afirmă două expresii importante: construirea de temple și folosirea statuetelor caracteristice din teracotă. Templele sunt atestate de resturile de mari proporții care se găsesc uneori În straturi suprapuse, fie În sud, fie În nord. Schema lor generală
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
suprapuse, fie În sud, fie În nord. Schema lor generală este cea a unui loc central dreptunghiular cu două șiruri de camere dispuse pe lungime. În momente istorice și localități diferite există modificări semnificative ale schemei. Studiul arhitecturii templelor din etapa culturală ‘Ubaid prezintă interes mai ales În cetatea Eridu, ale cărei straturi (6-18) corespund culturii ‘Ubaid. La Eridu, În stratul 11, apare pentru prima oară un templu dispus pe o terasă, caz ce poate fi identificat ca origine a viitoarelor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ale cărei straturi (6-18) corespund culturii ‘Ubaid. La Eridu, În stratul 11, apare pentru prima oară un templu dispus pe o terasă, caz ce poate fi identificat ca origine a viitoarelor zigurate („temple-turnuri”, ridicate pe o terasă), bine atestate În etapa culturală următoare de la Uruk. Un alt templu pe terasă se află În stratul 7 de la Eridu (etapa culturală Uruk); acesta este dreptunghiular, de mari dimensiuni (24m × 12,5m) și are În centru altarul și masa pentru ofrande. Se poate observa
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
templu dispus pe o terasă, caz ce poate fi identificat ca origine a viitoarelor zigurate („temple-turnuri”, ridicate pe o terasă), bine atestate În etapa culturală următoare de la Uruk. Un alt templu pe terasă se află În stratul 7 de la Eridu (etapa culturală Uruk); acesta este dreptunghiular, de mari dimensiuni (24m × 12,5m) și are În centru altarul și masa pentru ofrande. Se poate observa că statuetele de teracotă provin atât de la ‘Ubaid, cât și de la Eridu sau Ur și sunt caracterizate
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ale corpului sunt accentuate, În timp ce forma și dimensiunile altora sunt neglijate culorile cu care au fost pictate fac ca efectul lor plastic și caracterul demoniac să fie impresionant. Figurile feminine au trup de femeie și cap de animal 1. E. Etapa Uruk și Gemdet NaÌr (cca 3500-2800 Î. Hr). Uruk se află tot În Mesopotamia meridională, dar puțin mai la nord de Eridu și de ‘Ubaid. La Uruk, faza calcolitică se caracterizează printr-o organizare civilă și religioasă impunătoare și prin
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
pe râul Diyala, sau templul celor „O Mie de Ochi” de la Tell Brak (astăzi În Siria nord-estică), În Valea ¸ab¿r, numită astfel pentru că avea pe altar un ornament (idol) cu doi ochi și pentru că sub templu, În straturile corespunzătoare etapelor de construcție precedente, s-au găsit multe obiecte votive, și acestea În formă de amulete sau idoli cu ochi mari (eye-idols). Acest templu are, esențialmente, forma templelor sumeriene, dar este tripartit cu nava cruciformă, altarul pe peretele dinspre sud, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nedrept și antiistoric să negăm primatul sumerienilor În impulsionarea dezvoltării civilizației mesopotamiene la sfârșitul calcoliticului. Trebuie, de asemenea, adăugat că, pe baza unor afinități, nu este deloc hazardat să ne gândim la prezența sumerienilor În Mesopotamia chiar mai devreme: În etapa ‘Ubad și chiar, după unii cercetători, În etapa Eridu. 2. Sumerienii și problema sumerianătc "2. Sumerienii și problema sumeriană" Dacă, din motive evidente, nu există probleme istorice În ceea ce privește prezența În Mesopotamia a unor populații autohtone, cum ar fi protoeufratenii, prototigrizii
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
impulsionarea dezvoltării civilizației mesopotamiene la sfârșitul calcoliticului. Trebuie, de asemenea, adăugat că, pe baza unor afinități, nu este deloc hazardat să ne gândim la prezența sumerienilor În Mesopotamia chiar mai devreme: În etapa ‘Ubad și chiar, după unii cercetători, În etapa Eridu. 2. Sumerienii și problema sumerianătc "2. Sumerienii și problema sumeriană" Dacă, din motive evidente, nu există probleme istorice În ceea ce privește prezența În Mesopotamia a unor populații autohtone, cum ar fi protoeufratenii, prototigrizii, subareii, și nici În ceea ce privește prezența populațiilor semite (din
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Încă din momentul primei apariții a textelor propriu-zise (Uruk IV, Gedmet NaÌr etc.), În 3 200/3 100 Î.Hr., va dura până la sfârșitul celui de-al III-lea mileniu Î.Hr., ba chiar va acoperi o mare parte din etapa Isin-Larsa (cca 2 003-1 760 Î.Hr.). În trecut s-a lansat ipoteza unei opoziții fundamentale Între sumerieni și semiți la Începuturile istoriei mesopotamiene. Treptat, mai apoi definitiv, această ipoteză a fost infirmată la nivel istoric, lingvistic, cultural, artistic și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
zeitățile „predicate” cu titluri semite - sunt identice În ceea ce privește numele și fizionomia cu divinitățile care se Întâlnesc În textele sumeriene. Mai mult, s-a demonstrat că unele divinități sumeriene au trecut În panteonul akkadian Încă din timpuri străvechi, dar și În etapele următoare; de asemenea, au fost și divinități akkadiene care au trecut În panteonul sumerian. Nu mai este nevoie să amintim că, așa cum am menționat deja, au existat și treceri ale divinităților aparținând altor etnii În panteonul sumero-akkadian, și invers. d
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
zonă În alta: situația istorică bine cunoscută a activităților agricole ale locuitorilor Mesopotamiei este transferată mitologic În vremea În care zeii, neputând Încă dispune de munca omului, trebuiau să se comporte ei Înșiși ca și cum ar fi fost oameni. În prima etapă a vieții lor, toți zeii cerești erau, așadar, nevoiți să muncească din greu chiar dacă erau Împărțiți În două categorii: cea a anunnakilor, considerată superioară („marii Anunnakixe "Anunnaki"”) și cea a ighighilor, considerați oarecum inferiori, de mâna a doua. Însă, Într-
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a doua. Însă, Într-o fază ulterioară, descrisă În tabelul I, 5-38, anunnaki reușesc să lase toată munca În seama ighighi-lor. Această situație rămâne valabilă pentru o lungă perioadă de timp și Își găsește o expresie aparte În realizarea primei etape a ordinii cerești, astfel Încât cele patru divinități principale dintre anunnaki primesc alte patru atribuții: Anumxe "Anum" este declarat tată și rege al zeilor, deși rolul său va fi mai degrabă cel al unui deus otiosus; Enlilxe "Enlil" devine sfetnicul zeilor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]