9,201 matches
-
drept și la care se referă Declarația asupra principiilor dreptului internațional, în special al popoarelor aflate sub regimuri de dominație străină, și nici dreptul popoarelor de a lupta în acest scop și de a solicita și obține ajutor potrivit principiilor Cartei și în conformitate cu declarația sus-menționată" (Art. 7). Articolul 7 a fost elaborat pe baza propunerilor delegațiilor Sudanului, Ghanei, Siriei și României 49. Textul articolului menționat reafirmă dreptul la autodeterminare, libertate și independență al popoarelor, "lipsite cu forța de acest drept"; dreptul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
ar fi putut, dacă n-ar fi fost deosebit de periculoasă pentru cei "doi mari incendiatori ai lumii" S.U.A. și U.R.S.S., să contribuie la eliminarea posibilităților de a se încerca justificarea unor acte agresive la adăpostul impreciziei unor prevederi ale Cartei. În acest context, definiția agresiunii reprezintă un instrument juridic util și eficient, îndeosebi pentru țările mici și mijlocii, dar și pentru Consiliul de Securitate. Vital interesată în edificarea de relații prietenești și de colaborare între popoare, România, care a participat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
dar participă azi în "grupul de state" ale căror trupe se află în Irak, Afganistan și cine știe? mâine în Iran! Revenind, ambele delegații erau, de asemenea, interesate ca în textul Definiției să fie menționate articolele 53 și 107 din Carta Națiunilor Unite, ale căror texte au rezultat în Înțelegerea celor doi Mari de la Teheran și Yalta și menținute, nu prea demult, și la Malta. Aceste prevederi ale Cartei O.N.U. le dădeau posibilitatea "învingătorilor" să intervină, inclusiv cu forța
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
ca în textul Definiției să fie menționate articolele 53 și 107 din Carta Națiunilor Unite, ale căror texte au rezultat în Înțelegerea celor doi Mari de la Teheran și Yalta și menținute, nu prea demult, și la Malta. Aceste prevederi ale Cartei O.N.U. le dădeau posibilitatea "învingătorilor" să intervină, inclusiv cu forța armată, în fostele state inamice din cel de-al II-lea Război Mondial dacă, după aprecierea lor, elemente ale vechiului regim fascist ar fi reapărut. Era un pretext
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
păcii sau a unui act de agresiune și recomandă sau hotărăște măsurile ce urmează a fi luate, conform articolelor 41 și 42 pentru menținerea sau restabilirea păcii și securității internaționale; Reamintind, de asemenea, datoria pe care o au statele, conform Cartei, de a rezolva diferendele lor internaționale prin mijloace pașnice pentru a nu pune în pericol pacea, securitatea și justiția internațională; Având în vedere că nici o prevedere a prezentei definiții nu va fi interpretată ca lărgind sau diminuând în vreun fel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
a rezolva diferendele lor internaționale prin mijloace pașnice pentru a nu pune în pericol pacea, securitatea și justiția internațională; Având în vedere că nici o prevedere a prezentei definiții nu va fi interpretată ca lărgind sau diminuând în vreun fel dispozițiile Cartei Națiunilor Unite cu privire la funcțiile și competențele organelor Națiunilor Unite; Considerând, de asemenea, că, întrucât agresiunea este cea mai gravă și periculoasă formă a folosirii ilegale a forței, dat fiind condițiile create de existența tuturor tipurilor de arme de distrugere în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
știrbi integritatea teritorială; Reafirmând, de asemenea, că teritoriul unui Stat nu poate fi violat și nu poate constitui fie chiar temporar obiectul unei ocupații militare sau altor măsuri de folosire a forței, luate de către un stat, în contradicție cu prevederile Cartei și că nu poate să facă obiectul unei dobândiri de către un alt stat ca urmare a unor asemenea măsuri sau amenințări cu ele; Reafirmând, de asemenea, prevederile Declarației asupra principiilor de drept internațional referitoare la relațiile prietenești și de cooperare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
poate să facă obiectul unei dobândiri de către un alt stat ca urmare a unor asemenea măsuri sau amenințări cu ele; Reafirmând, de asemenea, prevederile Declarației asupra principiilor de drept internațional referitoare la relațiile prietenești și de cooperare între state, în conformitate cu Carta O.N.U.; Convinse că adoptarea unei definiții a agresiunii trebuie să aibă ca efect descurajarea unui potențial agresor, ar ușura constatarea actelor de agresiune și luarea de măsuri pentru reprimarea acestor acte, ar facilita, de asemenea, protecția drepturilor și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
servească drept îndrumar în astfel de determinări, Adoptă următoarea definiție a agresiunii: Articolul 1 Agresiunea este folosirea forței armate de către un stat împotriva suveranității, integrității teritoriale sau independenței politice a unui alt stat sau în orice alt mod incompatibil cu Carta Națiunilor Unite, așa cum se prevede în această definiție: Notă explicativă: În această definiție termenul "Stat": (a) este folosit fără prejudicierea problemelor privind recunoașterea ori dacă un stat este membru al Națiunilor Unite, și (b) include conceptul de "grup de state
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
În această definiție termenul "Stat": (a) este folosit fără prejudicierea problemelor privind recunoașterea ori dacă un stat este membru al Națiunilor Unite, și (b) include conceptul de "grup de state", când este cazul. Articolul 2 Folosirea forței armate prin violarea Cartei de către un stat care acționează primul constituie dovada suficientă, până la proba contrarie, a unui act de agresiune, deși Consiliul de Securitate poate să conchidă conform Cartei că o astfel de calificare, că un act de agresiune ce ar fi comis
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
de "grup de state", când este cazul. Articolul 2 Folosirea forței armate prin violarea Cartei de către un stat care acționează primul constituie dovada suficientă, până la proba contrarie, a unui act de agresiune, deși Consiliul de Securitate poate să conchidă conform Cartei că o astfel de calificare, că un act de agresiune ce ar fi comis, nu ar fi justificată ținând seama de alte împrejurări pertinente, inclusiv faptul că actele în cauză sau consecințele lor nu sunt de o gravitate suficientă. Articolul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
cuprinse mai sus, sau faptul de a se angaja substanțial la o altfel de acțiune. Articolul 4 Enumerarea actelor de mai sus nu este limitativă iar Consiliul de Securitate poate califica și alte acte ca acte de agresiune, conform prevederilor Cartei. Articolul 5 1. Nici un considerent de orice natură ar fi el, politică, economică, militară sau de un alt fel nu poate să justifice un act de agresiune. 2. Un război de agresiune este o crimă împotriva păcii internaționale. Agresiunea atrage
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
dobândire teritorială, nici un avantaj special rezultând dintr-o agresiune nu sunt permise, nu sunt licite și nu vor fi recunoscute ca atare. Articolul 6 Nimic în prezenta definiție nu va fi interpretat ca lărgind sau restrângând în vreun fel prevederile Cartei, inclusiv prevederile referitoare la cazurile în care folosirea forței este legitimă. Articolul 7 Nimic în prezenta definiție și în special art. 3 nu va putea în nici un fel să aducă atingere dreptului la autodeterminare, la libertate și independență, așa cum rezultă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
prevederile referitoare la cazurile în care folosirea forței este legitimă. Articolul 7 Nimic în prezenta definiție și în special art. 3 nu va putea în nici un fel să aducă atingere dreptului la autodeterminare, la libertate și independență, așa cum rezultă din Cartă, al popoarelor lipsite prin forță de acest drept, popoare la care se referă Declarația privind principiile de drept internațional referitor la relațiile prietenești și de cooperare între state, în conformitate cu Carta O.N.U., în special popoarele care sunt supuse unor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
dreptului la autodeterminare, la libertate și independență, așa cum rezultă din Cartă, al popoarelor lipsite prin forță de acest drept, popoare la care se referă Declarația privind principiile de drept internațional referitor la relațiile prietenești și de cooperare între state, în conformitate cu Carta O.N.U., în special popoarele care sunt supuse unor regimuri coloniale sau rasiste sau unor altor forme de dominație străină. Articolul 8 În interpretarea și aplicarea lor, dispozițiile de mai sus sunt legate între ele și fiecare prevedere trebuie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
preciza, în articolul III, că statele celor două pacte se vor consulta reciproc, în cazul apariției unei situații care ar putea crea pericol pentru menținerea păcii sau securității în Europa, pentru adoptarea și înfăptuirea unor asemenea măsuri comune care, în conformitate cu Carta O.N.U., pot fi găsite corespunzătoare pentru reglementarea pașnică: Pactul s-ar fi încheiat pe termen de 25 de ani56. La 4 februarie 1960, în cadrul Consfătuirii ordinare a Comitetului Politic Consultativ al statelor participante la Tratatul de la Varșovia s-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
o decizie asemănătoare din partea Cehoslovaciei și Ungariei, care ar fi preferat ca statele în cauză să evolueze independent. Noul sistem de securitate a fost concretizat prin semnarea la Paris, în noiembrie 1990, a Tratatului referitor la forțele convenționale din Europa, Carta de la Paris echivalând, pentru Europa și pe plan mai larg, sfârșitul, în fapt, al Războiului Rece. Evenimentele din statele baltice au stimulat Ungaria, Cehoslovacia și Polonia în aprecierea lor că, în realitate, U.R.S.S. nu le apăra de o eventuală
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
am ceva în plus de comunicat în afară de ceea ce spuseseră autoritățile române. Dar că, personal, nu ignor faptul că un funcționar O.N.U. este independent față de statele membre, inclusiv de statul a cărui cetățenie o are (potrivit art. 100 din Cartă) și că aflându-se în serviciul acesteia, se bucură de privilegii și imunități, chiar și față de statul al cărui cetățean este; cu toate acestea, un funcționar O.N.U. nu se poate deroba de obligațiile de cetățean pe care le
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
drept internațional aplicabil între statele aparținând "sistemului socialist mondial", diferit, în esența sa, de dreptul internațional universal obligatoriu. Era subliniată, în context, obligativitatea asigurării unei concordanțe depline între normele aplicabile între statele europene și postulatele indivizibile și universal valabile ale Cartei Națiunilor Unite. Pentru înțelegerea deplină a sensului atribuit de autori acestui aspect, este util de amintit paragraful invocat de ei din dispozitivul "Declarației cu privire la întărirea securității internaționale", adoptată în unanimitate de Adunarea Generală a O.N.U., la 16 decembrie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
ei din dispozitivul "Declarației cu privire la întărirea securității internaționale", adoptată în unanimitate de Adunarea Generală a O.N.U., la 16 decembrie 1970. În termenii paragrafului respectiv, Adunarea Generală "reafirmă în mod solemn validitatea universală și necondiționată a scopurilor și principiilor Cartei ca bază a relațiilor dintre state, indiferent de mărimea lor, de situarea lor geografică, de nivelul lor de dezvoltare sau de sistemul economic și social și declară că încălcarea acestor principii nu poate fi justificată de nicio împrejurarea, de orice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
Decalogul (pură coincidență!) de principii inclus în Actul Final sub forma unei declarații. Rezultat al unor negocieri îndelungate și al armonizării contribuțiilor diferitelor state participante, textul relativ la principii reprezintă cea mai însemnată dezvoltare în plan regional a principiilor înscrise în Carta O.N.U. Precizarea conform căreia "toate principiile enunțate "în Declarație" au o importanță primordială și, în consecință, ele vor fi aplicate în mod egal și fără rezerve, fiecare din ele interpretându-se ținând seama de celelalte" se înscrie pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
fatalitate, ci se stabilește în baza acordului exprimat de statele riverane al căror teritoriu îl brăzdează și cu privire la care se instituie un regim prin care se știrbește din suveranitatea lor teritorială; dar și mai grav, încalcă principiile fundamentale înscrise în Carta O.N.U. (art. 2), în special egalitatea suverană a statelor; obișnuita plimbare a muscalilor peste Dunăre din trecut nu ar putea fi invocată în prezent, a constitui un drept pe care l-ar fi câștigat de a domina zona
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
2010, la Editura Lumina Lex. Adaug numeroase articole și studii pe aceste teme, în reviste române și în limbi străine. Alte lucrări sunt în șantier și în perspectivă. În 2010, am fost propus și ales în Comitetul pentru supravegherea aplicării Cartei privind limbile regionale și minoritare din 1992 a Consiliului Europei, ceea ce îmi permite să aprofundez un domeniu de mult îndrăgit, cel al promovării diversității culturilor și limbilor vorbite în Europa și în lume. * * * Problematica drepturilor omului a devenit astfel, pentru
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
de securitate și cooperare în Europa. Prima dintre ele accentua că, spre a fi eficiente și valabile, "răspunsurile la problemele importante ale Europei trebuie căutate și găsite exclusiv prin căi și mijloace pașnice, pe temeiul principiilor și metodele consfințite în Carta Națiunilor Unite, a căror respectare și aplicare riguroasă de către toți și față de toți oferă chezășia unei păci și securități trainice" (s.n.). Cea de-a doua idee majoră evidenția însăși finalitatea sistemului securității europene. În viziunea României, acesta "trebuie să constituie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
participante, a funcțiilor și atribuțiilor specifice. În fine, potrivit prof. Emmanuel Coppieters de la Institutul Regal de relații internaționale din Bruxelles, obiectivul securității europene putea fi cel mai bine atins "prin încheierea unui acord regional de securitate conform articolului 52 din Carta Națiunilor Unite". Un asemenea acord presupunea "înființarea unei organizații și elaborarea de proceduri capabile să prevină riscurile de conflict și diferendele oriunde ar putea surveni în Europa și să asigure rezolvarea lor pe cale pașnică între țări egale în drepturi". Referitor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]