8,894 matches
-
a scăpătat spre asfințit. Dacă ne mai încurcăm prin urzici, cum se spune, horhăim din șanț în șanț toată noaptea. Nu te gândi la asta, că te duc boii. Ei nu rătăcesc drumul niciodată. Eu am să mă culc în coșul carului și ai să vezi tu cum ajung acasă viu și nevătămat. In ziua aceea, urmând același ritual, au ieșit din ograda crâșmei, unde au băut aldămașul pentru o afacere bună făcută la târg, Gheorghe Amnar și Alecu Slobodă... Măi
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
prin prăpăd. Si, ca orice soldat, și nenea Jănel o trebuit să plece la luptă...Si cum se întâmplă că glonțul nu alege și nu iartă, într-o bună zi s-o nimerit că unul l-o pălit taman în coșul pieptului...Nenea Jănel o căzut cum cade un copac falnic doborât de furtună...După un timp, brancardierii au dat de el. Zăcea într-o baltă de sânge. Parcă nici nu mai sufla...Când l-au văzut alb ca varul, li
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
unii, pentru că reportajul e întotdeauna de la „fața locului”. SST! Acum e pauză. O pauză cu mere: Prințul Culorilor anunță în clipa asta că tocmai a luat ființă „Clubul mâncătorilor de mere” și îi îmbie, voios, pe toți ceilalți cu un coș plin. Are acolo mere mari roșii, mere galbene, dar cred că sunt și ceva pepeni printre mere, pentru că prea sunt mari. Toată lumea muncește și mănâncă mere. Eu mă deosebesc de toată lumea. Și eu muncesc acum, pentru că sunt reporter și
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
parcă ar crede că aș putea ști răspunsul. — Ăă... eu... ăă... Acum mă vede pentru prima oară. Îmi vede gulerul medical de suport, de cînd m-am lovit la gît În cădere. Vede pachetul cu cele șase cutii mov din coșul meu de cumpărături. Nu mi-am dat seama că era acolo. A fost de parcă au sărit Înăuntru din proprie inițiativă. Acum mă vede. Vede un vagabond cu o barbă de patru zile, un palton grotesc, pantaloni pătați și adidași vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
di dumneavoastrî. Di aceea vă spunim cî am moștinit distul di la moșî șî strămoșî noștri ca sî nu ni parî rău di daru’ aista - a vorbit bulibașa. Spunând acestea, a ieșit. După câteva clipe, s a Întors cu două coșuri din nuiele frumos Împletite, acoperite cu câte un prosop Înflorat. Ca un prestidigitator, a ridicat câte un colț de prosop și a scos câte o pungă din piele frumos lustruită și moale ca bumbacul. A luat galbenul și unul din
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
și a scos câte o pungă din piele frumos lustruită și moale ca bumbacul. A luat galbenul și unul din lănțuguri și le-a pus Într-una din pungi. Celelalte două lănțișoare le-a introdus În cealaltă pungă. În fiecare coș se mai afla câte o sticlă cu dop ceruit, plină cu un lichid rubiniu... ― Aici sî aflî niști lichior cari Îi mai bun dicât o doctorii... SÎ-l beț’ sănătoș’. Spunând acestea, a luat cele două pungi și le-a
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
dop ceruit, plină cu un lichid rubiniu... ― Aici sî aflî niști lichior cari Îi mai bun dicât o doctorii... SÎ-l beț’ sănătoș’. Spunând acestea, a luat cele două pungi și le-a așezat sub prosop, câte una În fiecare coș. În acea clipă s-a ridicat și femeia. Cu chipuri transfigurate de emoție, au luat câte un coș În mâini... Piranda s-a apropiat de tânăr și, Înmânându-i coșul, i-a vorbit: ― SÎ vă trăiascî băietu’ și doamna cei
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
doctorii... SÎ-l beț’ sănătoș’. Spunând acestea, a luat cele două pungi și le-a așezat sub prosop, câte una În fiecare coș. În acea clipă s-a ridicat și femeia. Cu chipuri transfigurate de emoție, au luat câte un coș În mâini... Piranda s-a apropiat de tânăr și, Înmânându-i coșul, i-a vorbit: ― SÎ vă trăiascî băietu’ și doamna cei frumoasî ani mulț’ șî sănătoș’! ȘÎ sî vă bucuraț’ di viitoru’ băietului. Iar matali Îț’ doresc din tătî
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
și le-a așezat sub prosop, câte una În fiecare coș. În acea clipă s-a ridicat și femeia. Cu chipuri transfigurate de emoție, au luat câte un coș În mâini... Piranda s-a apropiat de tânăr și, Înmânându-i coșul, i-a vorbit: ― SÎ vă trăiascî băietu’ și doamna cei frumoasî ani mulț’ șî sănătoș’! ȘÎ sî vă bucuraț’ di viitoru’ băietului. Iar matali Îț’ doresc din tătî inima răușâtî la Încearcarea cari ti așteaptî! Bulibașa s-a dus În fața
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ronțăia la fân, eu am tras un pui de somn... ― Dacă-i așa, atunci Înseamnă că putem pleca spre târg. Înainte de asta, uite aici ce ți-au trimis șetrarii de mâncare - l-a Îmbiat țăranul În vârstă, dându-i un coș acoperit cu șervet Înflorat. ― Mulțumesc. Oi mânca acasă. Ajungem Îndată.... Când soarele a cuprins În brațele jarului chindiei mănăstirile Cetățuei și Galatei, căruța cu cei doi țărani s-a oprit În capătul de sus al Sărăriei: ― Până aici am plătit
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
muzică. I-aș putea povesti lui Șichy că la început a fost sărutul? Sărutul acela care mi-a complicat viața? 4 iunie. De ce evenimentele vieții mele or fi fiind legate de cifra asta, patru? 1961, sfîrșit de liceu. Cireșe cu coșurile, pe trotuare; tufele iasomiei exuberant înflorite, cît să urce grădina-n aer, cum își ridica un dirijor, inspirat genial, orchestra spre ceruri pure. Tata mi-a povestit, despre George Enescu: "Se întîmpla, cînd dirija el, ca orchestra să se înalțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
exersăm mersul pe tocuri". Dacă ți-ar cădea și amintirile cum îți cade părul. Sărutul acela mi-a picat pe inimă. L-am pus la suflet. Făcusem pauză de mers în chioșcul de pe dîmboc și mîncam în genunchi, dintr-un coș, vișine altoite. Metise. Nu sta la un metru de mine, vino-ncoa, popîndocule. O să te-nvăț să săruți, a declarat Iordan. Să nu începi dragostea prost. Ferească Dumnezeu s-o începi prost". Gustul sîngelui izbucnit pe buza de jos era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
porci, pentru "Contemporanul", în '56. S-a tras și-n poză: el, "cu doi brigadieri". Și tot el, și tot în "Contemporanul", a scris despre Gheorghiu-Dej că "merită bronzuri de Donatello sau de Michelangelo". Carele Dej i-a trimis un coș cu garoafe roșii, la spital. De unde știi asta, Șichy? Din Amintiri deghizate. Sînt deghizate, într-adevăr! Croh i-a împins la fund pe mulți și tot el a avut permisiunea să-i readucă la suprafață. Ca, după '89, să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
hieroglife a restaurantului chinezesc de pe "Ana Ipătescu". Și cîte prăjituri Pompadour, de 3 lei, (răs-botezate, prin galantare, Bompadur, Ponpadu, Papador, Popadur) nu mi-am cumpărat, să-mi umplu cu ceva timpii morți. Cînd întîrzia și mă simțeam inutilă ca un coș de gunoi ruginit, fără fund. Luam prînzurile la Berlin, în scaune cu spătare prea drepte și șervete pe genunchi; uram mesele întinse perfect la Capșa, cu platouri încărcate de antreuri calde ("Cum, nu mănînci capere?"), semnele cu mîna făcute chelnerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
speranță funcționează și funcționează, mulți deținuți se înșelau, voiau să creadă că au fost atinși cu sabia boantă. Senzația falsă a lemnului pe piele îi euforiza. Sperau că au scăpat de moarte, chiar și cînd capetele li se rostogoleau în coș. Lua cineva în seamă, ia cineva în seamă înțelepciunea antică? De la Vergiliu cetire: "Salvarea învinsului e să nu mai spere în nimic". Tano își vîră fruntea în palma mea, ca și cum mi-ar spune: "Io te mîngîi pe tine, muiere, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
4 ani și 1 lună Povestea înțeleptului și a cărților Cum e această poveste? [Interpretează, teatral:] ...Ceilalți înțelepți... toți întelepții au mu'it și au lăsat vasul ăsta care me'ge cu abu'i, moștenire...un vapou cu două coașe [coșuri!] ... scoate abu'i și me'ge... Și eu sunt cel mai tânăr dintre înțelepți. Da, și ceilalți înțelepți au mu'iiiit... Și eu am o bibiotecă cu că'ți fe'mecate pe vapou... Da, cu că'ți fe'mecate! Și
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
valențele cuvintelor care înnobilează limba română literară. La pag. 61, în poemul „în moara mea” care dă și titlul volumului, autorul spune răspicat: „în moara mea se macină timpul secundă cu secundă iar eu sunt morarul cel neadormit. Torn în coș cuvinte și cuvinte și aștept cu răbdare să curgă făina cea caldă... Sunt măcinător de cuvinte și din pulberea lor zidesc cetate de apărare limbii și neamului meu drept măritor. în moara mea se macină dureri și nădejdi”. Care sunt
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
aibă grijă de reușita mea. Tata, scumpă să-i fie amintirea, cu recomandarea cuiva, a ajuns la acest domn V.P., ca protector. Cum veneam de la țară și era toamnă, m-a adus cu căruța cu boulenii noștri, având adăpostite în coșul căruței o mulțime de produse gospodărești numai bune pentru fețe de orășeni. Nu s-a zgârcit fiindcă era vorba de viitorul meu. Promisiuni de ajutor am avut multe, mai ales din partea gospodinei care, se miră și ea de berechetul ce
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
este vorba tot despre o coincidență? Își simți gura uscată. Probabil că o tărie ar fi mult mai indicată în astfel de condiții decât poșirca asta cu spumă. Strânse doza goală în pumn, făcând-o armonică, apoi o aruncă înspre coșul de gunoi aflat lângă birou. De regulă nu nimerea, dar acum observă încântat cum recipientul poposește exact în coș. Punct ochit, punct lovit, uite că te-am nimerit! Aproape că nu auzi întrebarea musafirului. - Se poate ieși prin spate? Îi
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
în astfel de condiții decât poșirca asta cu spumă. Strânse doza goală în pumn, făcând-o armonică, apoi o aruncă înspre coșul de gunoi aflat lângă birou. De regulă nu nimerea, dar acum observă încântat cum recipientul poposește exact în coș. Punct ochit, punct lovit, uite că te-am nimerit! Aproape că nu auzi întrebarea musafirului. - Se poate ieși prin spate? Îi făcu semn că da, întrebându-se cum ar reacționa dacă intrusul ar solicita dormitorul pentru câteva ore de somn
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
o strânsese și pe ea în pumn, cu plăcere pe care ar fi fost înclinat să o descrie drept sadică, chiar se mirase fiindcă nu o aude gemând, implorând mila care nu avea să vină, apoi o aruncase fix în coș. Ceea ce iarăși îl surprinsese și îl amuzase și își spusese da, ziua asta este altfel, are ceva misterios în ea, poate chiar paranormal, poate chiar un pic de magie, dar cine este magicianul și cine este iepurele scos din joben
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
interlocutor pe care numai el îl putea vedea. Clătină din cap și se îndreptă către verandă, urcă treptele și intră în casă. Sticla goală de J&B îi confirmă ipoteza referitoare la o beție crâncenă, iar dozele de bere din coșul de gunoi o făcură să strângă din dinți. Văzu laptopul și apăsă înciudată butonul de shut down, fără să citească ultimele rânduri din pagină. Agăță pelerina de ploaie în cuierul de lângă ușă, apoi reveni pe verandă. Se rezemă de perete
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
în ciudă celor care continuau să creadă că de acolo se deschidea un altul. Îi plăcuse ideea și se gândise să o rețină, poate avea să o insereze într-un viitor... - Viitor ce, Scriitorule? Viitor maldăr de hârtii trimise la coș, alături de nenumăratele doze de bere? În locul tău, nici n-aș mai cumpăra hârtie igienică. Trezește-te! Hai, sus! Ochii mari, apă rece pe fața tumefiată, mișcări de dezmorțire, genuflexiuni, câțiva kilometri de alergare, aer tras în piept, cu poftă incomensurabilă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
Hai, sus! Ochii mari, apă rece pe fața tumefiată, mișcări de dezmorțire, genuflexiuni, câțiva kilometri de alergare, aer tras în piept, cu poftă incomensurabilă, ochi limpezi, o zi nouă, o atitudine nouă, o viață nouă. Aruncă și bilețelele Luciei la coș, oricum ți le scrii singur și le lipești pe frigider, pentru a le citi cu un rânjet de satisfacție stupidă în zilele următoare. Înainte, marș! Era prea mult. Scriitorul se repezi asupra Magicianului, cu pumnii ridicați, ca și cum ar fi vrut
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
fi invidios, Magicianule, nu cred că trebuia să oprești... timpul pentru a-mi arăta că ai luat lecții de dans atunci când erai mic. Apropo, magicienii au avut și ei copilărie, au ajuns la pubertate, cum s-au descurcat cu toate coșurile de pe față? Dacă-mi spui că te-ai jucat și cu propria puțulică fac cinste. Chiar acum! Zâmbetul Magicianului se transformă într-un rictus. Se lăsă să alunece de pe stâlp și se apropie sărind într-un picior, ca și cum ar fi
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]