8,428 matches
-
lingvistică este amenințată (cum se întâmplă și în cazul biodiversității). Aceste dispariții vor fi rezultatul următoarelor două practici: 1) politica lingvistică a statelor care nu acordă protecțiile lor legale sau constituționale; 2) schimbările din modurile de viață ale populațiilor de vorbitori ca efecte ale dezvoltării capitalismului și ale universalizării societăților de consum [sedentarizarea populațiilor nomade din Africa, distrugerea mediilor naturale (păduri ecuatoriale prin Africa și prin America de Sud), dispariția țăranilor în țările occitane și în Bretania (în Franța) sau în cazul unor
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
din inimă și caleidoscopului din creier, să tacă. Tensiunea interioară sau exterioară este nepotrivită dojenirii. Mustrarea își atinge scopul, când participanții la dialog, sunt absolut liniștiți. Pozitivarea se face, prin îngrijirea vieții spirituale. Ascultarea optimă presupune perceperea ființei interioare a vorbitorului, urmărirea înlănțuirii gândurilor lui, eliminarea impulsului de a întrerupe pe vorbitor, a simpatiilor și antipatiilor. Convorbirea. Să ne punem problema trecerii de la pălăvrăgeală la dialog. Convorbirea este comunicare și comuniune, adevărata relație dintre Eu-ri. Vorbirea autentică duce la enunțarea exclusivă
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
exterioară este nepotrivită dojenirii. Mustrarea își atinge scopul, când participanții la dialog, sunt absolut liniștiți. Pozitivarea se face, prin îngrijirea vieții spirituale. Ascultarea optimă presupune perceperea ființei interioare a vorbitorului, urmărirea înlănțuirii gândurilor lui, eliminarea impulsului de a întrerupe pe vorbitor, a simpatiilor și antipatiilor. Convorbirea. Să ne punem problema trecerii de la pălăvrăgeală la dialog. Convorbirea este comunicare și comuniune, adevărata relație dintre Eu-ri. Vorbirea autentică duce la enunțarea exclusivă a informațiilor, pentru care ne asumăm răspunderea veridicității. Tăceți, când nu
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
pentru că sensul apare prin deplasări semantice, și limbajul este metaforic, ca în cazul conceptelor naratologice care ascund unele metafore ca aceea a naratorului. Ryan consideră, citându-l pe Richard Rorty, că odată ce o metaforă trece în limbajul comun devine, pentru vorbitorii lui, o desemnare literală din care pot fi dezvoltate alte metafore pentru că: . Acest proces de regenerare este de fiecare dată un moment creativ în folosirea limbii. În acest mod se realizează, în accepția autoarei, completarea repertoriului naratologiei din tehnologia informatică
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
ce înglobează limba și vorbirea, fenomene pe care autorul le va defini astfel: „limba este un sistem de semne care exprimă idei [...]; vorbirea este un act individual de voință și de inteligență, în care trebuie să distingem combinațiile prin care vorbitorul utilizează codul limbii pentru a-și exprima propriile gânduri” (idem:42,43). Limbajul este, prin urmare, limba (lexic și reguli gramaticale) ca sistem de semne instituite social, actualizată sau concretizată în vorbirea fiecăruia. Cu alte cuvinte, locutorul folosește, în procesul
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
lucru. Potrivit poziției „instrumentalismului lingvistic”, limbajul exprimă pur și simplu idei preexistente, el neavând alt rol decât acesta. Ideea limbajului ca reflectare, reprezentare sau exprimare a gândirii, e regăsită la Saussure, care va afirma că vorbirea presupune „combinațiile prin care vorbitorul utilizează codul limbii pentru a-și exprima propriile gânduri.” (Fr. De Saussure, Obiectul lingvisticii, în Al. Boboc, Semiotică și filosofie, 1998:42). Se va impune, în literatura de specialitate, sub forma raportului semnificant / semnificat. Aceeași idee se impune în Gramatica
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
unei stări de lucruri, și poate fi adevărat sau fals. Pe lângă latura de conținut, numită uneori și conținutul propozițional, un enunț prezintă și o latură performativă sau acțională, numită adesea atitudine propozițională sau intenție de comunicare. Spunând „Voi veni mâine”, vorbitorul nu numai că exprimă un conținut (venirea în ziua următoare), dar săvârșește, totodată, o acțiune ce poate fi promisiune, împărtășirea unei intenții, avertizarea sau amenințarea. Actul social - în opinia lui Reinach - este un act care are drept caracteristică faptul de
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
conservație e o clipă și ajunge la nimic. Conservația fără progres e o stagnație și ajunge la putrezire, și iar la nimic" etc. Bunul cetățean nu cere parlamente ci ascultă religios glasul lui Mesia care vorbește infailibil: Nu suferim doi vorbitori deodată. Când vorbește altul, suntem datori de a-l asculta, adică de a fi pasivi." Opera poetică a lui Eliade e și ea obsedată de exemplul lui Dante. Ea urmărește să fie o Divină comedie, ba încă și mai mult
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
multă carte, comunicate de V.A. Urechia, precum și o lungă narațiune ce evocă episoade petrecute în războiul de la 1877. Rubricile „Felurimi” și „Întâmplările zilei” conțin informații despre evenimente mondene - balul Curții, baluri mascate, decernări de medalii -, spectacole teatrale, concerte, congresul vorbitorilor de volapük, mersul bolii lui Mihai Eminescu (buletine medicale preluate după „Curierul român” din Botoșani). „Cronica teatrală” este susținută de Mircea C. Demetriade, sub inițiale, și, cu denumirea schimbată în „Cronica dramatică”, de Iuliu I. Roșca, sub iscălitura Don Remi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290349_a_291678]
-
pragmatică, datorită valențelor interacționale pe care le presupune semantica sa. Spre deosebire de discurs, limbajul se află în situația unei suite întregi de termeni care, în ciuda circulației de care se bucură, sunt privați de înțelegerea sferei conceptuale de către utilizatori. Astfel, în conștiința vorbitorilor, limbajul este identificat de multe ori cu limba, cei doi termeni fiind folosiți în relație de sinonimie, deși au accepțiuni și întrebuințări distincte. În vreme ce limbajul definește facultatea generală a oamenilor de a comunica, de a-și exprima gândurile, sentimentele, dorințele
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
nici la "schimbări" în limbă, ci la moduri de a folosi limbajul, la modalități ale vorbirii, nu ale limbilor, și anume, la modalități subiective și, în același timp, orientate spre faptele extralingvistice, adică la modalități determinate de atitudinile adoptate de către vorbitori, prin intermediul cuvintelor, față de lucrurile desemnate"). * utilizarea limbajului în "discursuri"/"texte" politice, urmărindu-se eventualele trăsături lingvistice specifice unui astfel de text. În opinia lui Eugen Coșeriu, textele politice pot fi studiate în trei maniere diferite: 1) ca orice texte, adică
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
un instrument menit să exprime idei preexistente, cea de-a doua concepție subliniază primordialitatea cuvântului, care trece de data aceasta înaintea gândului: limbajul nu mai copiază realitatea, ci o creează. Newspeak-ul definește limba folosită de noua elită politică, în vreme ce masa vorbitorilor continuă să se înțeleagă în vechea limbă. Rolul lui nu este atât articularea unei ideologii particulare, cât, mai ales, împiedicarea heterodoxiei prin mutațiile operate la nivelul sistemului lingvistic. Spre deosebire de limbajul democratic, limbajul totalitar înregistrează o pondere net superioară în literatura
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Aparenta stare conflictuală între limbajul poetic și limbajul comun își găsește rezolvarea prin conștientizarea transmutației în domeniul artei, în care, procesul de constituire a semnificației nu mai urmează regulile comune, având o structură și o funcționare proprii. Dacă pentru conștiința vorbitorului și a interlocutorului, semnul lingvistic preexistă procesul de comunicare, semnul poetic nu are o existență anterioară actului creației; el ia naștere prin negarea dialectică a semnului lingvistic. Anterior există numai posibilitatea și căile acestei negări"105. În cazul limbajului poetic
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a interesului auditorului. Potrivit gramaticii generative, care așează în centrul preocupărilor dialectica competență-performanță, locutorul este capabil, pe baza unui număr finit de reguli sintactice, să construiască un număr nelimitat de fraze. Această concepție evidențiază potențialul limbajului verbal care, punând la îndemâna vorbitorilor mijloace limitate, oferă posibilități de exprimare infinite 112. Investigarea relației dintre competență și performanță, altfel spus, între structura de profunzime și structura de suprafață ale unei manifestări discursive, presupune evidențierea raporturilor ierarhice care stau la baza acesteia. Prezența unei structuri
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
anumită conduită interlocutorului său planul perlocutoriu. În cazul comunicării politice, dimensiunea perlocutorie este determinantă, în condițiile în care fiecare manifestare discursivă urmărește inocularea unor idei, suscitarea unor atitudini particulare interlocutorilor. Plecând de la premisa că limbajul este înainte de toate acțiune, în măsura în care vorbitorul dorește prin fiecare enunț pe care îl rostește să provoace o schimbare în lume și/ sau în conștiința interlocutorului său, Austin spulberă iluzia descriptivității, caracteristică filosofiei clasice, potrivit căreia, începând cu Descartes, limbajul este înainte de toate un mijloc de reprezentare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
actele de vorbire implică respectarea unor condiții: lingvistice (anumite formulări trebuie folosite în detrimentul altora), sociologice (locutorii politici trebuie să fie investiți cu autoritate sau cu un statut compatibil cu locul, timpul și situația de comunicare), psihologice (starea de spirit a vorbitorilor trebuie să fie în conformitate cu tipul de angajament pe care îl contractează). Încălcarea uneia dintre aceste condiții va pune sub semnul întrebării reușita actului de vorbire, calitatea performativă a limbajului politic nefiind o proprietate lexicală intrinsecă, ci o dimensiune potențială, în
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
lui în domenii extrem de variate și fără delimitări preliminare ale semnificatului. Definită frecvent ca știință a contextului, pragmatica distinge diferite tipuri de context, sau, altfel spus, diferite niveluri de structurare a contextului: a) context circumstanțial corespunde mediului fizic imediat al vorbitorilor (locul, timpul, natura comunicării); supranumit și context factual, existențial sau referențial, acesta include identitatea interlocutorilor, împrejurările fizice locul și timpul discursului, tot ce poate face parte din studiul indexicalității care e obiectul pragmaticii; b) context situațional sau paradigmatic coincide cu
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
altor tipuri de limbaj, în construirea semnificației limbajului politic, un rol deosebit îl joacă implicaturile conversaționale sau, altfel spus, "propozițiile nerostite dintre rânduri". Plecând de la relația dintre expresia unei structuri lingvistice, sensul acesteia și sensul pe care i-l acordă vorbitorul sau implicațiile ei, Grice subliniază că semnificația unei structuri lingvistice este formată atât din ceea ce este spus (explicitul), cât și din ceea ce este implicitat (implicitul). Potrivit filosofului, ceea ce transmite o aserție în context poate fi delimitat în două tipuri de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
domeniului abordat), dimensiunea situațională (a normelor și tipologiei discursive) și dimensiunea textuală (micro și macrotextuală). Competența de comunicare este rezultatul interacțiunii competenței lingvistice, a competenței socio-culturale, a competenței enciclopedice și a competenței generice 157. Competența lingvistică se referă la capacitatea vorbitorilor unei limbi de a construi, recunoaște și înțelege corect frazele acelei limbi, de a interpreta enunțuri ambigui și de a produce construcții lingvistice inedite. Competența socio-culturală vizează raportul de forță, de statut al interlocutorilor, jucând un rol deosebit de important în
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
române, iar opțiunea pentru neologism este condiționată de lipsa unor termeni care să exprime noile realități politice, sociale, economice ale timpului. Mutațiile înregistrate la nivelul referentului evenimențial impun redimensionarea lexicului românesc, îmbogățirea și modernizarea acestuia, potrivit nevoilor de exprimare ale vorbitorilor. O perspectivă diacronică asupra lexicului publicistic eminescian caracteristic celor patru etape ale activității jurnalistice relevă renunțarea treptată la formele lexicale arhaice, specifice primelor articole ale jurnalistului, și modernizarea vocabularului, prin adoptarea unui număr însemnat de neologisme, în special din limbile
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Atunci când nu Înțelegi că un manager, pentru a fi puternic și convingător, nu trebuie decât să ascultetc " Atunci când nu Înțelegi că un manager, pentru a fi puternic și convingător, nu trebuie decât să asculte" „Vorbirea este un joc comun Între vorbitor și ascultător Împotriva forțelor confuziei. În cazul În care cei implicați nu fac un efort comun, comunicarea interpersonală nu prea are speranțe.” Norman Weiner, consultant În afaceri „Ai de gând să mă asculți?!?” M-am Întors să văd cine țipa
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
gigant, câștigătorul a spus zeflemitor: „Dacă ar fi și urechile lor pe măsură, poate ne-ar auzi și nouă strigătele de ajutor”. Recuperarea investițiilor Managementul și conducerea beneficiază enorm de pe urma ascultării eficiente. Aceasta ajută la sporirea respectului de sine al vorbitorului, dar și la adoptarea deciziilor care aduc succesul, asigurându-i managerului fluxul continuu de informații și idei necesare. Ajută la cimentarea relației dintre vorbitor și ascultător și la evitarea erorilor care se strecoară deseori atunci când comunicarea nu se mai desfășoară
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
Managementul și conducerea beneficiază enorm de pe urma ascultării eficiente. Aceasta ajută la sporirea respectului de sine al vorbitorului, dar și la adoptarea deciziilor care aduc succesul, asigurându-i managerului fluxul continuu de informații și idei necesare. Ajută la cimentarea relației dintre vorbitor și ascultător și la evitarea erorilor care se strecoară deseori atunci când comunicarea nu se mai desfășoară cum trebuie. Pentru a fi un ascultător eficient, sunt necesare anumite deprinderi și cunoștințe. Principalul factor care determină succesul ca ascultător este dorința dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
atenții speciale tonului vocii folosite, celor nerostite și subtilităților. Pasul 2: Trebuie să aveți spirit de Observație. Întorcându-ne la studiul lui Mahrabian, 55% din comunicare se bazează pe ceea ce văd oamenii. Ascultătorul P.O.W.E.R. Îl urmărește pe vorbitor pentru a obține informații suplimentare. Îmi amintesc că Îl urmăream pe directorul general al unui mare centru de servicii medicale În timpul unui interviu televizat. I se puneau Întrebări În legătură cu niște presupuse nereguli. Deși cuvintele sale exprimau altceva, limbajul trupului părea
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
aparținând altcuiva nu se potrivește cu natura umană. De aceea, o bună ascultare necesită un efort voluntar pentru a funcționa. Pasul 4: Implicați-vă (Be Engaged). În modelul pe care l-am propus, implicarea presupune un nivel de interacțiune cu vorbitorul prin folosirea feedbackului activ. Să vă dau un exemplu. Nu demult, vorbeam la telefon cu un coleg care nu scotea nici un sunet În timpul conversației noastre. Chiar și atunci când m-am oprit, tăcerea sa a continuat! După o pauză stânjenitoare, l-
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]