9,905 matches
-
credință și prin binecuvântare de voi și de cei dragi vouă, ele nu vor câștiga războiul, iar voi veți rămâne feriți de această luptă inutilă. Lupta există totuși, toți o resimțim, într-un fel sau altul, în toate planurile vieții cotidiene, iar mulți dintre noi au fost atinși mai greu chiar: trupește (sănătate), sufletește (subconștient), psihic (dezechilibru în acțiune și gândire), sau prin cei dragi lor (copii, frați, părinți), caz în care durerea este mult mai profundă decât propria suferință. Este
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
După ce am terminat-o și era deja la editură am știut. Am învățat și am aflat că sunt un mărunt învățător - luptător. Încerc să le fac pe amândouă cât mai bine, atât acasă, cât și pe hârtie, precum și în viața cotidiană. Încerc să învăț pe oricine și oricum ce este bine, ce trebuie să facă să fie mai bine, să se ridice din mocirla actualei societăți animalizate de ură, avariție, egoism, goană după bani și avere nemuncită. Încerc să lupt pentru
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
către Joahanna Osthoff, din timpul logodnei lor, sunt înfiorate de o simțire adevărată, curioasă la acest om reputat îndepărtat și rece - accente pe care retorica sentimentală a timpului nu izbutește să le falsifice. Iată ce am putut aduna despre figura cotidiană a lui Gauss. La o comemorare, menționarea acestor amănunte e de rigoare. Le socotim însă irelevante pentru figura morală a lui Gauss. * Adevăratele aventuri ale acestei vieți, în definitiv cenușii, sunt descoperirile matematice care o înseamnă. Ele aparțin, în ce privește matematicile
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
geometrie asigurând ansamblului armonie și inedit. Unicitate. Biserica, castelul, casele, străzile pavate - toate la un loc întruchipează un întreg ingenios structurat, în care omul timpului modern își află tihna și liniștea binefăcătoare. Aici, spiritul se revigorează, toate cele ale lumii cotidiene căpătând alte dimensiuni și alte înțelesuri. Mai calde, mai umane. Peste liniștea calmă a satului, sunetul clopotelor bisericii are reverberații divine. Activitățile, preponderent agricole, ale oamenilor nu sunt zgomotoase. Artizanii păstrează, prin obiectele pe care le creează, tradiții multimilenare. Din
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92331]
-
rele și de alte primejdii. Deochiul și blestemul, două practici care se bazează pe puterea cuvântului de a face rău, puteau fi combătute doar cu ajutorul aghiazmei, apă sfințită care poate alunga inclusiv diavolul, ipostază a maleficului des învinuită pentru relele cotidiene, care se întrupa adesea și pornea în lume să ispitească pe oricine întâlnea. Alte întrupări ale răului des invocate erau strigoii, ființe captive între cele două lumi, care schițează predilecția morbidă a poporului nostru de a căuta o punte între
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
Întorcea cu toate caietele pline ochi de mîzgăleli Înfățișînd făpturi monstruoase, șerpi Înaripați și clădiri vii care umblau și Îi devorau pe oamenii neatenți. Încă de pe atunci era limpede că fantezia și invenția Îl interesau infinit mai mult decît realitatea cotidiană din jurul lui. Dintre toate decepțiile pe care le-a adunat În viață, nici una nu l-a durut atît de mult pe Antoni Fortuny ca fiul acela pe care diavolul i-l trimisese spre a-și bate joc de el. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
giumbușluc soldățesc, numele bucătăriei nemțești de campanie. Vorbărețul, având un picior lipsă, până aproape de coapsă, i-a confirmat, surâzând melancolic, că așa este și i-a intonat un cântec pe limba lor, în care era vorba de mazărea cu slănina cotidiană și de "tunul cu gulaș", bucătăria pe roți a companiei, poreclă moștenită de germani din regimentele de austrieci. În timpul dualismului austro-ungar, soldații austrieci învățaseră meniuri de pustă și fuseseră nevoiți să mănânce tocana ungurească, numită gulasch. Pe dată, ceilalți răniți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
degete, arabul de argint cu turban, de pe capacul lulelei, dormita lângă șemineul cu horn înalt, clădit din piatră în care din cauza zilelor ploioase trosneau, arzând permanent, despicături mari de arțar canadian. Prin repetiție continuă, acest tabiet neobișnuit se converti în cotidiană cutumă: la ore din cele mai matinale, Profesorul se așeza în aceeași poziție favorită, cu spatele la biblioteca înțesată de cărți, ca și cum s-ar fi temut ca voluminoasele-i tomuri să nu-i sufle divina inspirație. Fără să-și propună aceasta în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
suma mărturiilor. Aceste amănunte trecuseră cu iuțeală prin mintea lui Goseyn. Dacă era o iluzie datorată hipnozei sau produsă mecanic, nu mai avea decât o importanță secundară. Dar ceea ce-l făcuse să tresară printre aceste amintiri era amănuntul că existența cotidiană a Zeului Adormit, inconștient dar hrănit și antrenat printr-un sistem complex de mașini. Ierarhia întreagă a Templului era organizată pentru a menține funcționarea organismului. Lumina care-l orbi pe Gosseyn în acea clipă îl răni pentru că în același fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
încred în mila și intuiția părinților pe durată lungă. Încălzirea globală și broaștele țestoase Când cei doi pescăruși au aterizat pe catargul vaporului, absorbind efectele binefăcătoare ale odihnei, după lungi zboruri zdrobitoare, nu puteau renunța la polenul fertil al comunicării cotidiene, care aduse atâta noutate și zbucium cu ea. -Unde ai fost? -Departe, unde broaștele țestoase își depun ouăle pe malul nisipos al mărilor și oceanelor. -Și ai stat de vorbă cu ele? -Plângeau săracele din cauza încălzirii globale, care dacă continuă
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
și simplu moarte, Moartea este ceva ce dumneavoastră, nici pe departe nu vă poate trece prin minte, domniile voastre, ființele umane, cunosc doar, să ia notă gramaticianul că aș ști să spun și dumneavoastră, ființele umane, cunoașteți doar, această mică moarte cotidiană care sunt eu, aceasta care, chiar În cele mai mari dezastre, e incapabilă să Împiedice viața să continue, Într-o zi veți afla ce este Moartea cu literă mare, În momentul acela, dacă ea, fapt improbabil, vă va da timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
săptămâni, plicurile de culoare violetă au continuat să sosească la domiciliul destinatarilor lor. Era evident că moartea nu se abătuse de la Înțelegerea sa cu umanitatea. Ar trebui să ne Întrebăm, firește, dacă guvernul se limita să asiste impasibil la drama cotidiană trăită de cei zece milioane de locuitori ai țării. Răspunsul e dublu, afirmativ pe de o parte, negativ pe de alta. Afirmativ, deși doar În termeni destul de relativi, pentru că a muri este, la urma urmelor, ceea ce viața are mai normal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
o percepție foarte clară a gravității situației În care se afla din punct de vedere sufletesc poporul În general a fost biserica catolică, apostolică și romană, căreia, de vreme ce trăim Într-un timp dominat de utilizarea hipertrofiată a siglelor În comunicarea cotidiană, atât privată cât și publică, nu i-ar ședea rău prescurtarea simplificatoare bcar. Este adevărat Însă că ar fi trebuit să fie oarbă de tot ca să nu vadă cum, aproape de la un moment la altul, i se umpluseră lăcașurile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
murit, nu este de crezut, repetăm, ca un astfel de sistem să fie primitiv și unidirecțional, ca sursa de informații, acolo unde s-o afla ea, să nu primească În mod continuu, la rândul ei, datele care rezultă din activitățile cotidiene ale morții În funcție. Și, dacă efectiv le primește și nu reacționează la extraordinara veste că cineva n-a murit când trebuia, atunci din două una, ori episodul, contrar așteptărilor noastre logice și firești, nu o interesează și prin urmare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
cititor ocazional și eclectic. Cea de-a doua are vocația cititorului, știe să-și explice așteptările și refuzurile (formulate în termeni cât mai puțin intelectuali posibil, chiar dacă - ba chiar tocmai pentru că - limbajul intelectual se estompează în mod ireparabil în vorbirea cotidiană), sublimare a „cititoarei medii“, dar foarte mândră de rolul ei social de cititoare din pasiune dezinteresată. Este un rol social în care cred, premisa muncii mele, și nu doar a acestei cărți. Asupra calității de beneficiar al „cititorului mediu“ ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
tinerii care se-nvârt printre jucători, strângând semnături pe o petiție către primărie, privind taxa pe firmele luminoase; acum, petiția e citită barmanului. Romanul relatează aici frânturi de conversație care par să nu aibă altă funcție decât să prezinte viața cotidiană a unui oraș de provincie. - Și tu, Armida, ai semnat deja? - e întrebată femeia pe care o văd doar din spate, cu cordonul atârnând, într-un palton lung, bordat cu blană și cu gulerul ridicat, un fir de fum înălțându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
care mă împiedică s-o văd ca pe o persoană întâlnită pentru prima dată, amintirile altora ce rămân suspendate, ca fumul sub lampă. Marea distracție a acestor clienți ai barului par să fie pariurile: pariuri pe întâmplări minore din viața cotidiană. De pildă, unul spune: - Hai să pariem cine sosește primul astăzi la bar: doctorul Marne, sau comisarul Gorin. Și altul: - Iar doctorul Marne, când va sosi, ce va face ca să nu se întâlnească cu fosta soție: va începe să joace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
muncii, indiferent de țară, de naționalitate și de numărul de la pantofi. Una două, o dați cu comunismul... Mai știți și altceva? Acu’ În capitalismul românesc care stă pe năslie, cu mâinile pe piept, privegheat de fondu’ monetar - vă țâțâie fundul cotidian, vă mor portofelele de foame, șomajul a pus geana pe voi și vă face marcaj om la om, În schimb stați cu ochii pe televizoare, fiindcă aveți posturi din belșug și v-ați pus toți aere condiționate. Când vine curentul
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
cu Geoană, ori cu Băse, ori cu tata mare din mormânt tot nasol va fi pentru România. Gore dă cu pumnul În masă. Da’, da’ va fi majoritate parlamentară, vine neamțul prim-ministru, nemții tot nemți, ne salvează din necazurile cotidiene. Autostrăzile lor, alea făcute pe vremea lui Hitler, sunt bune și acu’. Ale noastre se decopertează imediat după ce taie Îmbuibații panglicile. Vine televiziunea, vine primarul, vine ministrul, vine reprezentantul firmei, hop panglica, hop dopul de la șampanie, hop friptura la restaurant
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
dai cu bocul de pământ, Îl faci Hopa-Mitică, nu e chiar așa de rău. Hai să n-o dăm În telenovele de-alea turcești, de pe canalul d. Uite de ce nu mai dormea Gicu al nostru, frate, l-a afectat prestația cotidiană a lui Băsescu. Băi, eu când am plecat de la ei n-am plecat de fraier. Ăștia - cu Băsescu În frunte - nu știu decât să facă figuri. Am zis! Și peneleul cu pesedeul nici nu vor să audă de guvernare, fiindcă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
în mijlocul tumultului, cu tot triumful și nedreptatea fericirii, că ciuma s-a terminat și că teroarea își trăise traiul. Ei negau liniștiți, împotriva oricărei evidențe, că am fi cunoscut vreodată această lume smintită în care uciderea unui om era la fel de cotidiană ca și uciderea muștelor, această sălbăticie bine definită, acest delir calculat, această întemnițare care aduce cu ea o groaznică libertate față de tot ce nu ținea de prezent, acest miros de moarte care-i amețea pe toți cei pe care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
însuși), și toți își dezvoltă propriile realități textuale, mai mult sau mai puțin sesizabile, în câmpuri spirituale ascendente; în sfârșit, se manifestă și presiunea „exemplelor“ (în sensul medievalelor exempla) paralele sau a „nuvelelor intercalate“, care acționează atât în planul banalității cotidiene, cât și în cel superior, al orientării spre transcendență. Prezența, uneori până la abuz, a acestor narații imbricate era un procedeu larg folosit în proza Secolului de Aur, printre altele, la un nivel strălucit, în Don Quijote I, de unde îl împrumută și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
de ce nu mi-ai spus? — Dacă nu m-ați întrebat... — Așa e. Dă-i totuși scrisoarea asta chiar în mână, pricepi? Vom lupta. Și ia încă un duro! — Mulțumesc, domnule, mulțumesc. Anevoie se smulse de-acolo Augusto, deoarece conversația cețoasă, cotidiană a Margaritei portăreasa începea să-i placă. Nu era oare un fel de a-și omorî timpul? „Vom lupta! - își tot zicea Augusto, făcând cale-ntoarsă -. Da, vom lupta. Vasăzică are alt iubit, un logodnic aspirant?... Vom lupta! Militia est vita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
cealaltă, cea a portăresei, sau a cui o fi! Vom lupta! Vom lupta și voi învinge. Posed secretul victoriei. Ah, Eugenia, draga mea Eugenia! Și se pomeni la poarta Clubului, unde Víctor îl și aștepta ca să joace partida de șah cotidiană. III — Azi ai cam întârziat, băiete - îi spuse Víctor lui Augusto -. Tocmai tu, mereu punctual! Ce vrei..., treburi... — Treburi, tu? — Da’ ce crezi, doar agenții de bursă au treabă? Viața e mult mai complexă decât îți închipui. — Sau mai simplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
mamă... Da, da, există o plictiseală inconștientă. Aproape toți ne plictisim inconștient. Plictisul reprezintă fondul vieții și plictisul e cel care-a inventat distracțiile, romanele și dragostea. Din ceața vieții picură o dulce plictiseală, o licoare acrișor-dulceagă. Toate întâmplările astea cotidiene, nesemnificative; toate conversațiile astea dulcege cu care ucidem timpul și lungim viața, ce sunt dacă nu un plictis excesiv de dulce? O, Eugenia, Eugenia mea, floare a plictisului meu vital și inconștient, însoțește-mă în visele mele, visează în mine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]