10,662 matches
-
ultima încercare din viața mea, când am vrut să văd oamenii și copacii (să zicem că singur am spus-o), când m-am înfierbântat, am susținut dreptul lui Burdovski, al «aproapelui meu», și am visat că ei toți își vor desface brațele și mă vor primi la pieptul lor și mă vor ruga să-i iert de ceva pentru ca și eu să-i rog, la rândul meu; într-un cuvânt, am terminat ca un prost sadea. Și iată, chiar în orele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
sânului slăbănog. Pe canapea dormea alt copil, o fetiță de trei ani, învelită, se pare, cu un frac. Lângă masă, stătea în picioare un domn cu redingota foarte ponosită (se dezbrăcase deja de palton și îl aruncase pe pat) și desfăcea hârtia albastră, în care erau împachetate doi funți de pâine de grâu și două batoane mici de salam. Pe lângă asta, pe masă era un ceainic cu ceai și zăceau uitate niște bucăți de pâine neagră. De sub pat se vedeau un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
lua cu frig de fiecare dată când atingea aceste trei scrisori și de ce amânase până spre seară momentul când avea să le citească. Atunci când, în cursul dimineții, se cufundase într-un somn greu pe patul lui, încă nehotărându-se să desfacă unul dintre cele trei plicuri, iarăși avu un vis apăsător și iarăși veni la el aceeași „criminală“. Ea îl privi iarăși cu lacrimile scânteindu-i pe genele lungi, iar îl chemă cu ea și el se trezi iarăși, ca mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
lacrimile scânteindu-i pe genele lungi, iar îl chemă cu ea și el se trezi iarăși, ca mai înainte, amintindu-și chinuitor chipul ei. Ar fi vrut să plece pe loc la ea, dar nu putu; în sfârșit, aproape disperat, desfăcu scrisorile și începu să citească. Și aceste scrisori semănau cu un vis. Uneori ai vise ciudate, imposibile și nefirești; trezindu-te, ți le amintești, dar te și miri de un lucru bizar: îți amintești în primul rând că rațiunea nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
însă în ce constă ea și ce ți s-a spus - toate acestea nici nu le poți înțelege, nici nu ți le poți aminti. Aproape aceeași senzație o avea prințul după lectura celor trei scrisori. Dar încă înainte de a le desface, simțise că însuși faptul existenței și posibilității lor seamănă cu un coșmar. Cum s-a hotărât ea să-i scrie ei? se întreba el, rătăcind seara de unul singur (uneori nedându-și nici el seama pe unde merge). Cum a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se părea că a citit toate acestea cândva, demult, și că toate iluziile după care tânjise de atunci, care îl chinuiseră și de care îi fusese frică -, toate acestea erau conținute în scrisorile pe care le citise demult. „Când veți desface această scrisoare (așa începea prima misivă), uitați-vă mai întâi la semnătură. Semnătura vă va spune și vă va explica totul, așa că n-am de ce să mă justific în fața dumneavoastră și nu trebuie să vă dau explicații. Dacă v-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
fost în cele din urmă nevoit să-l biciuiască întru satisfacerea sentimentului moral, jignit, al cititorului; însă, văzând că marele om doar s-a scuturat și, pentru a-și reface forțele după supliciu, a mâncat plăcinta din foi, și-a desfăcut brațele a mirare, lăsându-i baltă pe cititori. Întotdeauna am regretat că marele Pirogov a fost luat de către Gogol într-un rang atât de mic, deoarece Pirogov este atât de mulțumit de sine, încât, pe măsură ce epoleții se vor îngroșa și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pe banca verde. Nu e departe de casa dumitale de vară. Varvara Ardalionovna, care trebuie să te însoțească neapărat, știe foarte bine locul cu pricina. A.E.“ — Poftim, mai ia-o în serios după una ca asta! exclamă Varvara Ardalionovna, desfăcându-și brațele. Lui Ganea nu-i venea să se laude în acest moment, dar nu putea să nu-și dea pe față triumful, mai ales după prezicerile atât de umilitoare ale lui Ippolit. Un zâmbet de satisfacție îi licări vădit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
aruncat-o în față, nedesfăcută... și mi-a dat brânci afară... de altminteri numai moral, nu și fizic... la drept vorbind, aproape și fizic, căci mult n-a mai lipsit! — Ce scrisoare ți-a aruncat în obraz fără s-o desfacă? — Păi... he-he-he! Văd că nu v-am spus! Credeam că v-am spus... Am primit o scrisorică anume ca s-o transmit... — De la cine? Cui? Însă unele „explicații“ ale lui Lebedev erau extrem de greu de descurcat ca să înțelegi ceva din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
boierului și două treimi țăranilor. Veniturile obținute de țărani din cele două treimi sunt scutite de dijmă, iar treimea rămasă boierului este scutită de a mai fi dată în folosință sătenilor. Deși această împărțire a terenului sătesc era menită să desfacă sistemul de aservire dintre țărani și boieri, criteriul după care un țăran primea pământ în cele două treimi era să fi prestat clacă, iar criteriul după care un boier primea o treime era să fi avut dreptul să i se
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Mirela Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1819]
-
mai proastă dacă nu schimbă regulile. Revenind la costuri, ele erau mult diminuate deoarece în comunitate existau norme de reciprocitate și încredere - și când spun asta mă refer la faptul că folosirea actelor era aproape inexistentă, împărțirea era făcută și desfăcută prin acord mutual, întărit rareori de acte. Aici se contată și o relație eficientă între nivelul constituțional și cel al alegerii colective în sensul în care, atunci când se ajungea la conflicte care nu puteau fi rezolvate decât în instanțele oficiale
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Mirela Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1819]
-
-o. Într-un mod cât se poate de puțin glorios. Ieșind dintr-un fort de lemn împresurat, s-a împiedicat de un bolovan. Vezi tu, stăpâne..., îl trezește vocea lui Themison din visare. Îndreaptă privirea către el. Ajutat de Musa, desface cu o cro șetă buzele plăgii pentru a o putea clăti. — Calitatea instrumentelor cu care lucrăm depășește, din pă cate ... Zâmbește din buzele-i subțiri: — ...sau din fericire, mediocritatea cunoștințelor noastre anatomice. — De ce nu mi-ați spus asta înainte de a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
să se dea jos din pat. Livia se scoală cu mișcări încete, dar demne. — Cred, totuși, că s-ar cuveni să judeci tu acest caz, spune un pic tărăgănat. — Eu? se scapă Augustus, uluit de insistența ei. Dă să-și desfacă brațele larg, în semn de mirare, dar în clipa ur mătoare le lasă să cadă, inerte, pe lângă corp. Începe să înțe leagă ce urmărește de fapt. Nu atât condamnarea unui dușman perso nal, cât să-l pună pe el în
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
plebeilor când au început să ob țină funcții în stat? Pentru că nu aveau în spatele lor o familie patriciană al cărei renume să garanteze pentru ei. O ustură pielea pe braț. De ce? Aha! Contactul cu Asinia. Parcă ar arde-o. Îi desface degetele și o împinge ușurel. Fata se bă lăbăne greoaie. O apucă strâns din nou ca s-o echilibreze. Tare mai e neîndemânatică! Și înceată la minte. Zgomotele din jurul altarului îi atrag din nou atenția. Cu cât bănet o fi
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
într-adevăr nimic nu se află înăuntru. Sunt două, îi explică o profesoară, dar odoarele sfinte le ținem doar într-unul. — De ce? Ca să-i înșelăm pe curioșii care ar îndrăzni să pătrundă aici, răspunde vestala Silvia. Noua preoteasă încearcă să desfacă vasul, dar Occia o oprește: — Nu-l deschidem decât primăvara, când facem curățenie generală. Domitia nu se dă însă dusă: — Ce-i acolo? — Penații Troiei, spune Claudia. Mutrișoara nedumerită a fetiței le face pe multe să râdă. — Vesta i-a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
îl găsești pe toate drumurile, iar aici costă de 32 de ori mai mult decât cantitatea echivalentă de pâine. Asinius Gallus se adună. Întreabă repede: Nu prea văd legătura între tuciuriul ăsta de Ofelus și Flaccus Vascularius, un cavaler roman. Desface palmele a mirare. Doar el te-a denunțat că vrei să-l otrăvești, nu? — A intrat în afaceri cu negroteiul, oftează nefericit Libo. — Cu Ofelus? — Da. Știu cum s-au cunoscut... — Cum? Un văr de-al lui Flaccus are niște
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
un deget: — Mănâncă cât să-ți potolești foamea. Apoi pe al doilea: — Bea numai ca să-ți stingi setea. Urmează al treilea: — De haine ai nevoie doar pentru a alunga frigul. Încă unul: — Locuința e necesară să te adăpostești de intemperii. Desface larg palma: — Atât și nimic mai mult. N-ai nevoie de altceva în viață. — Mda..., aprobă Pusio mai degrabă dezamăgit. — Ascultă-mă pe mine, insistă Rufus. E totuna dacă îți faci casa din brazde de lut sau din piatră adusă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
dacă ajungi în arenă? ricanează Ganymedes. Întoarce ochii către Rufus: — Tu știi, că doar ai fost acolo. Evreul aprobă din cap cu un surâs misterios. — Zi-le tu! îl îndeamnă gladiatorul. Instructorul tace. — Bine, să nu spui că mă fudulesc. Desface brațele în lături: — În principiu, învingătorul e cel care acordă sau ia viața învinsului, însă era împăratul de față, așa că i-am cedat acest drept... Cu un gest larg: — ...iar principele a întrebat mulțimea. Pusio și băietanul îi sorb vorbele
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
e vorba, face repede Vittelius. Îi ia mâna și-i pune în palmă o pungă din piele, pântecoasă. Rufus o respinge, strângând din degete. — Vreau să aflu întâi pentru ce sunt plătit, spune cu dem nitate. Vittelius renunță să-i desfacă degetele încleștate și i-o îndeasă cu sila sub centiron. Șoptește precipitat: — Sunt aurei, ai grijă. — Aurei? tresare Rufus. Îl cuprinde din nou neliniștea. Vittelius se apleacă spre el: — Împăratul îți încredințează o sarcină de mare taină, mur mură. Sigur
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Îl refuză cu un gest scurt pe Lygdus, care îi prezenta tunica. — Toga, cere răspicat. Și-o înfășoară direct pe piele, ca în vremurile de demult. Își trage apoi în picioare calceii. Un frison îl străbate pe neașteptate. Lygdus înțelege. Desface curelele de piele ale sandalelor și-i învelește picioarele de la gleznă până la genunchi cu fâșii de in. Înlănțuie apoi din nou șireturile în jurul gambei. Iese pe culoar, însoțit de Seianus și de Lygdus. Coboară în fugă scările. Odată ajunși la
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
bucătării, brutărie, patiserii, depozit de țigări, de vinuri en gros și en detail, camere de conserve, lenjerie, depozite de bagaje. Pentru lenjerie sunt 95 de femei, care nu fac decât să plieze și să așeze. Un număr de 7 oameni desfac toată ziua stridii și scoici. Șeful raionului de stridii primește un salariu lunar de 500 de dolari. Șase persoane pregătesc cafeaua în alambicuri de un metru înălțime. Vasele și argintăria sunt spălate toată ziua de 105 persoane. Alți 28 sunt
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
de 7 ore. Trenul are o singură clasă. Nu e un tren de lux, cum sunt acelea pentru marele Vest, pentru Chicago sau Washington. Vagoanele sunt mari, fără compartimente. Nu are bănci ci fotolii mari, comode și mobile. Se pot desface și dormi comod. Biletele de tren se pot introduce într-o cutiuță, de unde controlorul le ia, fără să mai deranjeze pasagerul. Trenurile de lux și cursă lungă au baruri și personal pentru eventuale alte servicii, de exemplu bărbierit. Vagonul restaurant
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
unde a avut loc tragedia din Decembrie 1899. Părăsim calea acelor, coborâm o imensă serpentină și ajungem pe malul lacului Sylvan, înconjurat de un masiv de brazi. Apa sa liniștită și cristalină ne îmbie la scurt repaus. Întindem o pătură, desfacem două cutii de conserve, cum și o cutie de bere, pe care o azvârlim întâi în apa rece a lacului. Ne reluăm drumul. Pe înnoptate ajungem în vârf de munte la o mică stațiune cu 3-4 case, un mic hotel
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
departe, într-o curte cu o grădină frumoasă, în care se jucau doi copilași, dau drumul mielului, așez pe iarbă sticla și biberonul și dispar. Sper că acei doi copii s-au bucurat, dar eu și mai mult pentru că am desfăcut târla. La Bismarck (Dakota de nord). Tragedia generalului Custer Statul Dakota de nord ne primește cu o zi radioasă. Regiunea prin care trecem acum e presărată cu ferme frumoase. Grâul a răsărit iar fermierii se ocupă acum cu pregătirea terenului
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
un grup de activiști, cu lanțuri și cu niște bastoane de alpiniști, Începuse să forțeze rândurile polițiștilor ca să se-ndrepte apoi spre piața San Babila, lansând lozinci agresive. Leul se mișcă, ba chiar cu o anumită hotărâre. Primul șir se desfăcu și apărură tulumbele cu apă. Din avanposturile coloanei porniră primele bile, primele pietre, un grup de polițiști o luă hotărât Înainte, lovind cu violență, iar coloana Începu să se unduie. În acel moment, departe, către fundul străzii Laghetto, se auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]