8,293 matches
-
mitologia interioară a spațiului. Bosforul său nu este, cu toate acestea, un spațiu al barbariei. Bolintineanu reabilitează lumea otomană, atît de contestata în epoca romantică. O reabilitează atît de mult încît face din ea un paradis al voluptăților molatice, al spețelor vegetale suave, al reliefurilor armonioase. Un mic univers, strîns în jurul unui lac enorm, un univers de parfumuri, culori, unde totul invită la lux și voluptate: aer parfumat, ceață azurată, valuri transparente, acrobația delfinilor, pasiuni fatale, desfătări dulci, dulci...". Simțualist în
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
avocații (și artiștii): cel puțin pe continent, spre deosebire de situația din Anglia și din vechea Prusie, el scapă oricărei categorisiri sociale precise. Aparține, într-un fel, unei caste de paria, judecată întotdeauna de către "societate" după reprezentanții săi de cea mai joasă speță morală. Reprezentările curente despre ziariști și munca lor sînt dintre cele mai grotești. Nu oricine își dă seama că activitatea unui ziarist bun presupune cel puțin la fel de mult "spirit" ca activitatea oricărui savant, mai ales că ziaristul trebuie să fie
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
în vreme de ciumă”, își are locul său în campania de contrazicere în care s-a lansat prozatorul, dar seamănă foarte puțin cu ceea ce se aștepta să fie. Este, altfel spus, un jurnal necanonic. T. torpilează normele documentului autoscopic, în speță ale jurnalului de scriitor de tip interbelic sau târgoviștean, având în gena sa culturală jurnalul gidian. Există fără îndoială o serie de pasaje care trădează fixații creatoare (de pildă, rescrierea). Accentul nu cade însă niciodată pe ele. Ora oficială de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290051_a_291380]
-
în multe cazuri celebre, acest sistem a dat verdicte greșite sau discutabile, plecând de la mecanismul juridic care cere să nu existe niciun fel de dubiu asupra vinovăției, dar ăsta e mecanismul și cu el trebuie soluționată această spinoasă și tulbure speță. Deci de ce ar fi procurorul atât de speriat că ar putea pierde, încât să renunțe la deferirea acuzatului în fața instanței? Rămâne de văzut. Și aici ajung la controversa de pe blogul lui Dorin Tudoran, unde eu spuneam că nu există, de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
dar eu, ca simpul cetățean, aș vrea totuși să poată fi construit un sistem de reglare a exceselor posibile, și de o parte, și de alta. La noi, faptul că nu este aplicabil prin lege sistemul jurisprudenței, face ca aceeași speță, să fie diametral opus judecată de doi judecători din tribunale județene diferite, creându-se astfel impresia că judecătorul este singurul funcționar public care poate decide după cum îl taie capul, subiectiv și nestingherit, fără a putea fi tras la răspundere. Iar
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Sfânt având însă alte fundamente. Diferența esențială dintre cele două Războaie Sfinte rezidă în primul rând din limitarea în timp și spațiu pe care și-au impus-o europenii, "coordonatele ce-l animau 284 întretăindu-se pe teritoriul palestinian, în speță Locurile Sfinte. Atingerea acestui obiectiv nu mai justifica existența să, spre deosebire de conceptul musulman care propunea o variantă de război permanent, fără a preciza vreun punct terminus".285 O altă deosebire rezultă din percepția asupra păcii; astfel, pacea instituită de creștini
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
676 fundamentale care n-au putut fi implementate până la acel moment; rezoluția atrăgea atenția asupra încălcării constante a articolelor Convenției de la Geneva și accentua urgentarea acțiunilor privind sprijinirea victimelor civile. Aceleași obiecții se vor regăsi și în rezoluțiile ulterioare, în speță Rezoluția ES-10/8677 și Rezoluția ES-10/9678 (ambele adoptate la 20 decembrie 2001), prin care se atrăgea atenția asupra deteriorării situației din Israel și Teritoriile Palestiniene ca urmare a evenimentelor din 2000; recomandările vizau aspecte precum: respectarea de către ambele parți
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
și motivația pentru o vorbire corectă a copilului, se are în vedere colaborarea cu medicul, aplicarea terapiei psihotrope, colaborarea cu familia și școala, factori imperios necesari în reabilitarea vorbirii și a personalității deteriorate prin abaterea de la normal a cazului în speță. În concluzie, se impune: diferențierea tulburărilor de comportament și a celor nevrotice, a căror tulburări de vorbire sunt adesea aceleași, dar cu specific individual; tratamentul psiho-logopedic este absolut necesar și în cele mai multe cazuri spectaculos în evoluția cazului, atât la nevrotici
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
nesfârșit de cronici vesele și triste. Un pic de umor, o boare de melancolie emit aceste stihuri care, pe alocuri, îl imită vioi pe G. Topîrceanu. Proza, cu înțepături satirice, se căznește să silueteze două personaje, Guță și Cănuță, din speța comicului zevzec. Între surâs și lacrimă, poemele din Isvoade (1943), cartea de debut, sunt croite, în culori de pastel, pe o dimensiune retro. „Icoanele” de altădată, din satul copilăriei, își exercită apelul imperios. Prin „amintirile de fum” se întrezăresc, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287509_a_288838]
-
Political Theory and Political Realism", în European Journal of Political Theory 9, 4 (2010), p. 633). S-ar putea să vă întrebați de ce nu am adus aici în discuție și argumentul lui Thomas Hurka referitor la ideea că realiștii (în speță, Raymond Geuss) nu pot evita recursul la principii morale universale în stabilirea drepturilor de care ar trebui să beneficieze membrii uneia sau alteia dintre societățile particulare existente (Thomas Hurka, "Review of Raymond Geuss, în Philosophy and Real Politics". Notre Dame
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
face un excurs de factură istorică în analiza celor două sate. Abordarea este așadar una interdisciplinară, cerută în mod necesar de natura temei studiate. Studiul de față își propune așadar să analizeze aspecte legate de comunitate, identitate și proprietate (în speță proprietate funciară) în satul românesc de astăzi. Cele trei sunt intim legate: nu putem vorbi despre comunitate o temă extrem de actuală pentru satul românesc de astăzi fără a face referire la proprietate funciară, iar problematica proprietății activează tema identitară, pământul
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
autoritate legală, autoritate charismatică. Autoritatea tradițională se legitimează prin referire la trecut (Weber, 1992: 9). Tradiția constituie și motivul pentru care oamenii se supun unei ordini sociale. De asemenea înscriindu-se între autorii clasici, Henri Mendras explică societățile tradiționale (în speță țărănești) prin cinci trăsături: * Un sistem economic de autosubzistență și care nu face distincția între producție și consum * Familia este o întreprindere economică, iar grupul domestic are un rol central * Tradiția guvernează toate actele sociale * Colectivitatea locală, inclusă într-o
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
definiție a comunității afirmă că atributele principale ale comunității sunt teritorialitatea și interese comune împărtășite de membrii acesteia (Hillery, 1955). Analiza de față, pornește de la aceste două definiții și își asumă opinia conform căreia forța și consistența unei comunități în speță rurale este dată de două elemente: i. frecvența și calitatea interacțiunilor sociale angajate între membrii acelei comunități precum și între aceștia și administrația locală și ii. frecvența comportamentelor individuale și acțiunilor colective comunitare realizate fie cu scopul de a rezolva probleme
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
primarul Consiliul Local, Primăria Banat Primăria Guvernul Sursa: prelucrări după Eurobarometrul Rural 2005 Toate aceste rezultate susțin ideea că se menține încă în ruralul românesc mentalitatea specifică anilor de comunism, aceea de a vedea statul, instituțiile și reprezentanții acestuia (în speță primăria și primarul) ca entități protectoare, care trebuie să se implice în viața socială a comunităților, respectiv să inițieze, coordoneze și să ducă la îndeplinire proiectele acestor comunități. Datele de mai sus susțin această idee: faptul că ruralul ce a
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
a evalua care sunt șansele unei culturi locale de a se menține vie, de a-și afirma unicitatea în raport cu alte culturi. Întrebarea devine cu atât mai incitantă, cu cât contextul în care ne plasăm este cel al comunității rurale, în speță, satul românesc de astăzi. Realitățile de aici sunt diferite de cele de la oraș, iar procesului de globalizare îi lipsesc dimensiunile esențiale ale spațiilor urbanizate. Pe de altă parte ruralul, mă refer aici în special la cel românesc, este spațiul în
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
analiză și asupra acestora). Plasându-mă în aria socioculturală a două comunități rurale din Transilvania, problema etnicității se pune în cadrul acestora mai degrabă sub aspectul identității naționale (suntem români) și sub aspectul relațiilor între diferitele etnii (români și rromi în speță) în interiorul comunității. Datorită faptului că grupurile etnice din cele două comunități, împărtășesc un teritoriu, o limbă și elemente culturale comune, gestionarea aspectelor etnice se face prin apelul la cultural, la elemente subiective cum ar fi reprezentări percepții, stereotipuri, etc, și
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
unor date disponibile voi face și o analiză pe date de nivel național care va oferi informații în același timp despre identitatea etnică și cea culturală. Ipotezele pe care le avansez sunt următoarele: 1. identitatea unei comunități în general (în speță etnică și culturală) corelează pozitiv cu aspectul economic, în sensul că o comunitate dezvoltată din punct de vedere economic (cu un nivel de viață ridicat, infrastructură adecvată, venituri ridicate, proporție mare a populației active) va avea o identitate etnică și
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
maghiarii), femeile și cei din rural sunt mai mândri de faptul că sunt români. Datele arată că în percepția și raportarea la celelalte grupuri etnice (români, rromi, maghiari), regula o fac stereotipurile. Capitolul final, dedicat chestiunilor legate de proprietate (în speță funciară) în rural, nu putea lipsi dintr-o analiză a schimbării sociale și a fenomenului identitar în acest spațiu social. Analiza arată puternica extindere a agriculturii de subzistență în România după 1989, debutul greoi al antreprenoriatului (atât agricol, cât și
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Revista modernă”, „Vieața nouă”, „Ileana”, „La Roumanie”. E o poezie muzicală, cu tentă simbolistă. Sclipiri de aur și licăr de ametiste, satin, brocart, velur și parfum de roze dau o nuanță de răsfăț melancoliilor livrești ale acestui „charmeur” dintr-o speță bizară. Repere bibliografice: Cornel, Figuri, 340-351; Alexandru Macedonski, Opere, II, îngr. și introd. Adrian Marino, București, 1966, 353-355; Arghezi, Scrieri, XXIX, 366-367, XXXIX, 82-89; Lovinescu, Opere, VII, 52-54, 272-273, IX, 188-192; Victor Eftimiu, Fum de fantome, București, 1940, 195-198; Radu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285789_a_287118]
-
urmă. Este, de fapt, problema culturală centrală a perioadei de după 1989. Din această cauză, ea revine în discuție am spune, inevitabil ca o temă cu variațiuni. în acest spirit, de libertate și deschidere, partizan al ideilor clare și distincte, în speță antidogmatice și anti-conservatoare în toate sensurile, cartea de față exprimă, fără inhibiții, reacții și puncte de vedere personale. Un intelectual român ce n-a ocupat niciodată nici o poziție oficială, dar nici măcar una socială, de nici un fel și care poate spune
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și cu aceeași motivare strict ilustrativă, ferită de orice exagerare și intenție de valorificare personală înregistrăm și existența (în genere ignorată până acum) a unor texte de critică literară netrecute prin cenzură și publicate în reviste din străinătate, franceze în speță (Dialogue). Este vorba de autori interziși în țară. Reproducem, de pildă, mai jos, în același compartiment al cărții, două cronici clandestine, dar astfel de recenzii, care sfidau cenzura, sub proprie semnătură, au fost mai numeroase 14. Este de dorit ca
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
clasei politice democrate românești, cu infinit mai multă experiență decât noi, au fost și ei luați, efectiv, prin surprindere, de evenimentele de la 22 decembrie? Cine le-a prevăzut cu adevărat? Noi înșine, fără nici o ipocrizie fie spus (și cazul în speță este foarte general), n-am început să întrezărim capătul tunelului decât abia prin 1986-1987. Ne amintim foarte bine și de condițiile de totală improvizație și de refacere precipitată a unor vechi legături, câte mai existau. Cu atât mai mult Constantin
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Și unii și alții, în felul lor, fac politică. Doar că apolitismul unuia este snob și justificat numai prin psihologie literară, în timp ce politica celui de al doilea are la bază un act de real angajament ideologic, de responsabilitate colectivă. în speță, antitotalitară, antihitleristă. Cărui tip aparțin scriitorii români declarați apolitici? Este de văzut, de la caz la caz. Exclud din capul locului pe abilii oportuniști și pe prudenții nivelați de dictatură. Cred doar în scriitorul chiar etern în opoziție care-și întemeiază
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
nimic comun cu politica reprezintă nu mai puțin un mod de a face politică. Intrinsecă sau extrinsecă, politica în literatură este și rămâne permanentă. Arta pentru artă, estetismul, spiritul critic sunt doar forme de refuz al unei anumite politici, în speță îngust burgheze, filistine etc. Este deci imposibil să nu faci politică. Atât din punctul de vedere al scriitorului (cu opțiuni adesea precis declarate), cât și al textului (care poate dezvălui tendințe independente de orientarea ideologică a autorului; cazul clasic al
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
cărții, cât și pentru soluțiile adoptate, deloc conformiste. Este evidentă, mai întâi, persistența ideologiei de dreapta și de stânga. Dar cu adevărat grav rămâne faptul, bine surprins de autor, al incapacității intelectualului român de a lupta împotriva totalitarismului (de orice speță). Se enumeră o serie de cauze, care explică ambele extreme și, în deosebi, persistența miturilor ideologice ale dreptei. Enumerarea este rece și implacabilă: în primul rând, lipsa de tradiții ideologice liberal-democratice, existente dar fără audiență. Ea este agravată și de
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]