9,986 matches
-
n‑o să mai vin niciodată. Nu vrea să... — Promiți? — Ăă... OK, zic, străduindu‑mă să nu las să mi se citească dezamăgirea în voce. Ar fi foarte bine! Și poate ne vedem când mai vin eu la Londra. — OK! zic veselă. Sper. Păi atunci... ne vedem. Mi‑a părut bine de cunoștință! — Și mie, Becky! Încă mai am pe față zâmbetul fals, în clipa în care îmi închide telefonul. Și, de data asta, chiar nu îmi mai pot opri lacrimile adunate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
fix la ecran. Vreau s‑o văd. Muzica familiară de la Cafeaua de dimineață izbucnește zgomotos dinspre ecran, în clipa în care apare jingle‑ul emisiunii, o cană de cafea, care se transformă într‑un cadru din platou. — Bună ziua! spune Emma veselă spre cameră. Vă spun din nou bine v‑am găsit. Și e momentul să o prezentăm pe noua noastră expertă financiară, Clare Edwards! — Cine‑i Clare Edwards? zice Suze, holbându‑se la ecran cu dezgust. — Am lucrat cu ea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
mișc capul. Stătea lângă mine. Aparatul face un panoramic și o arată pe Clare așezându‑se pe canapea lângă Emma și uitându‑se sobră la public. — Nu pare chiar întruchiparea veseliei, zice Suze. — Nici nu e. — Deci, Clare, zice Emma veselă. Care este esența filozofiei tale financiare? — Ai un slogan? intervine Rory vesel nevoie mare. — Nu cred în sloganuri, spune Clare, privindu‑l pe Rory dezaprobator. Administrarea veniturilor personale nu e o distracție. — Da! zice Rory. Sigur că nu. Îhm... deci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
pe Clare așezându‑se pe canapea lângă Emma și uitându‑se sobră la public. — Nu pare chiar întruchiparea veseliei, zice Suze. — Nici nu e. — Deci, Clare, zice Emma veselă. Care este esența filozofiei tale financiare? — Ai un slogan? intervine Rory vesel nevoie mare. — Nu cred în sloganuri, spune Clare, privindu‑l pe Rory dezaprobator. Administrarea veniturilor personale nu e o distracție. — Da! zice Rory. Sigur că nu. Îhm... deci, Clare, ai câteva ponturi pentru cei care vor să economisească? — Nu cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
să cred. Tu i‑ai invitat pe toți? — Păi, i‑am sunat pe toți cei din agenda mea, zice Suze. Și din agenda lui Tarquin. Și a lui Fenny... — Aaa, zic, râzând. Așa se explică. — Bună, Becky! zice o voce veselă din spatele meu și mă răsucesc pe călcâie, dând peste Milla, prietena Fenellei, cu două fete pe care parcă le știu de undeva. Am să licitez pentru puloverul tău grena! Și Tory pentru rochia aia cu blană, iar Annabel a văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Nu‑mi vine să cred că, începând cu seara aceasta, nici unul din lucrurile de aici nu îmi va mai aparține. Se vor afla în șifonierele altor persoane. În camerele altora. — Te simți bine? zice Caspar, surprinzându‑mi privirea. — Da! zic veselă. De ce să nu m‑aș simți bine? Am destule licitații de genul ăsta la activ, spune blând. Știu cum e. Omul se atașează foarte tare de lucruri. Indiferent dacă e vorba de un șifonier din secolul optsprezece sau... aruncă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Nu trebuie să spui nimic, zic în cele din urmă, ferindu‑mi privirea. Am făcut‑o doar pentru că n‑o pot suporta pe Alicia. Fără nici un alt motiv. — Deci... v‑am dat pe rândul 32, zice fata de la check‑in veselă. Îmbarcarea începe la 4.30. Se mai uită o dată în pașaportul meu și i se schimbă expresia. Hei! Dumneavoastră sunteți cea de la Cafeaua de dimineață, nu? — Am fost, spun cu un zâmbet politicos. — Aha, zice nedumerită. În timp ce îmi dă pașaportul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
pentru luna asta. — Am înțeles, spun, evitând privirea amuzată a lui Luke. OK. Mersi. O să... mă ocup de asta mai târziu. O aștept pe Erin să plece, dar ea se uită cu sinceră curiozitate la Luke. — Cum merge? îi spune veselă. Ați apucat să vă uitați puțin prin magazin? — N‑am nevoie să mă uit, zice Luke foarte serios. Știu ce vreau. Simt un nod în stomac și mă uit fix în caiet, făcându‑mă că notez ceva. Scriind orice îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
când în când câte o gură de cafea călduță și să privească tăcută citirile instrumentelor. Montanul Jones nu avea astfel de slăbiciuni. Așezat pe coadă, admira cu mare interes dansul elementelor dezlănțuite de cealaltă parte a geamului blindat. Găsea deosebit de vesel spectacolul pulberilor măturate de vânt care se învolburau în lumină. Jones știa că nu putea să înhațe vreunul din acei fetuși strălucitori care veneau să-l sâcâie drept sub nasul lui. El înțelegea legile fizice inerente existenței unui solid transparent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Și era de înțeles. Vor călători spre pământ doar pentru a suporta câteva săptămâni de izolare completă, până când medicii vor fi convinși că niciunul dintre ei nu suferea de aceeași boală ca a lui Kane. Îi zburară prin fața ochilor imagini vesele cu iarbă verde și cer albastru. Văzu o plajă și un orășel adormit pe coasta Salvadorului. Îi venea greu să le alunge. Fețele se orientară spre Lambert care-și făcea intrarea în popotă, obosită și deprimată. ― Ce-ați zice de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
să bea, căci împăratul poruncise tuturor oamenilor din casa lui să facă după voia fiecăruia. 9. Împărăteasa Vasti a dat și ea un ospăț femeilor, în casa împărătească a împăratului Ahașveroș. 10. A șaptea zi, pe cînd inima împăratului era veselă de vin, a poruncit lui Mehuman, Bizta, Harbona Bigta, Abagta, Zetar și Carcas, cei șapte fameni care slujeau înaintea împăratului Ahașveroș, 11. să aducă în fața lui pe împărăteasa Vasti, cu cununa împărătească, pentru ca să arate frumusețea ei popoarelor și mai marilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85081_a_85868]
-
să-mi împlinească cererea și să-mi facă dorința, să mai vină împăratul cu Haman și la ospățul pe care li-l voi pregăti și mîine voi da răspuns împăratului după porunca lui." 9. Haman a ieșit în ziua aceea, vesel și cu inima mulțumită. Dar, cînd a văzut la poarta împăratului, pe Mardoheu care nu se scula, nici nu se mișca înaintea lui, s-a umplut de mînie împotriva lui Mardoheu. 10. A știut totuși să se stăpînească și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85081_a_85868]
-
Iudeul acela, șezînd la poarta împăratului." 14. Nevastă-sa Zereș, și toți prietenii lui i-au zis: "Să se pregătească o spînzurătoare înaltă de cincizeci de coți și mîine dimineață cere împăratului ca Mardoheu să fie spînzurat. Apoi vei merge vesel la ospăț cu împăratul." Părerea aceasta a plăcut lui Haman, și a pus să pregătească spînzurătoarea. $6 1. În noaptea aceea, împăratul n-a putut să doarmă, și a poruncit să-i aducă lîngă el cartea aducerilor aminte, Cronicile. Le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85081_a_85868]
-
Iui Apolo el Îi opune inima lui fierbinte și patima cu care stoarce totul din fiecare clipă ca mustul din struguri. În suita lui, măștile comice și tragice se Întîlnesc și uneori se confundă, pentru că zeul nostru are o față veselă și alta dureroasă. O, de cîte ori am dansat Între ruine sub privirile trufașului Apolo! Dar dansul nostru Înălța, pentru cîteva ceasuri măcar, coloanele În picioare...) După o frumoasă expresie a lui Elie Faure, Apolo, Învingător al lui Dionysos, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
recunoștință Într-o ultimă beție artificială. Se Înconjoară singur de golul de care se teme și și-l fixează ca un laț de gît. Cetatea se umple treptat de cadavre Îmbrăcate somptuos ce se descompun În căldura dulceagă sub muzica veselă a flautelor care fac caii să danseze. Statui nu se fac pentru că nimeni nu crede În timp. Nu există Munte. Și nu există zei aici. Singurul zeu este Plăcerea, dar el moare Împreună cu credincioșii săi, amestecîndu-se printre cadavrele lor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
știau viran. Acum, pe el se așezase o tabără de nomazi - într-o exprimare politically correct. Câteva corturi, câteva căruțe cu coviltir, multe cutii de carton și focuri de vreascuri, ici și colo. Din mijlocul taberei se aud niște viori vesele și câte un nechezat de cal, neliniștitor. Și lătrat de câini înfometați. — Țigani români, își dă Lionel cu presupusul. — Și dacă sunt țigani bulgari? nu se lasă Kiril mai prejos. — Și dacă sunt de-ai mei? țâșnește mândria din Roman
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
show-room. Capacul spart, proprietarul dispărut. Nu mai am nici o îndoială: prezicerea o să se-ndeplinească. Mă duc să mă culc. — Așa devreme? — Vreau să fiu odihnit: de mâine o să fac tot ce-o să-mi treacă prin cap. Se scoală și iese vesel din cameră. Robespierre îl ignoră complet. E ora 22.00. Pe ușa comisariatului de poliție intră agentul Patrick, proaspăt repartizat în subordinea lui Clovis. E stors, la propriu și la figurat. Are hainele încă umede și e pârlit pe mâini
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
negre, să fie. De Beluga, dacă se poate. — Se-nțelege. La icre, putem să vă oferim o șampanie din partea casei? — Din partea casei poți să ne oferi ce vrei, acceptă Lionel. Robespierre nu refuză nimic. Nu-i așa, Robespierre? Câinele latră vesel. Sosesc icrele negre într un bol de argint. Lionel ia o lingură de supă și gustă de parc-ar fi vorba de griș cu lapte. — Merge. Ziceai ceva și de-o șampanie? Un dop de la o sticlă de Moet sare
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
începutul calupului de publicitate și stinge televizorul. Deschide o sticlă de șampanie. E ora 21.45. Lionel e băut bine. A dormit puțin după masă, dar când s-a trezit, a început să bea și mai tare. Vrea să plece vesel de pe lumea asta. Sună soneria. Se duce la ușă în pași de cha-cha-cha. Deschide. E Liliane, în pardesiu și cu o valijoară. Intră, călcându-l pe picior cu cârja. Lionel nu protestează, e anesteziat cu Moet. — Am venit să-mi
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
furia necunoscutului. Nici nu-l auzise, probabil. Își strânse sulul de ziare și se desprinse de stâlpul de lângăchioșc. Desfăcu larg compasul picioroangelor. Pași mari, de lungan, dar înceți, era cam molâu domnul acesta cu barba și mustățile imaculate. Strada veselă, într-adevăr. Pitorescul bucureștean, feminin și sprinten, petit Paris cândva, nu alta. De n-ar fi mizeria și gâfâiala asta în jur și veselia asta nefirească, stângace. Veselă primăvară, oameni veseli, uituci. Vesele și ziarele. Optimiste, pedagogice, promisiuni de viitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
înceți, era cam molâu domnul acesta cu barba și mustățile imaculate. Strada veselă, într-adevăr. Pitorescul bucureștean, feminin și sprinten, petit Paris cândva, nu alta. De n-ar fi mizeria și gâfâiala asta în jur și veselia asta nefirească, stângace. Veselă primăvară, oameni veseli, uituci. Vesele și ziarele. Optimiste, pedagogice, promisiuni de viitor, viitorul luminos, cine l-o mai apuca. Masa din bucătărie. Pâinea, laptele. Se sculase în zori, să apuce pâine și lapte. Fața de masă albă, apretată. Două cești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
molâu domnul acesta cu barba și mustățile imaculate. Strada veselă, într-adevăr. Pitorescul bucureștean, feminin și sprinten, petit Paris cândva, nu alta. De n-ar fi mizeria și gâfâiala asta în jur și veselia asta nefirească, stângace. Veselă primăvară, oameni veseli, uituci. Vesele și ziarele. Optimiste, pedagogice, promisiuni de viitor, viitorul luminos, cine l-o mai apuca. Masa din bucătărie. Pâinea, laptele. Se sculase în zori, să apuce pâine și lapte. Fața de masă albă, apretată. Două cești aburinde. Surogat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
acesta cu barba și mustățile imaculate. Strada veselă, într-adevăr. Pitorescul bucureștean, feminin și sprinten, petit Paris cândva, nu alta. De n-ar fi mizeria și gâfâiala asta în jur și veselia asta nefirească, stângace. Veselă primăvară, oameni veseli, uituci. Vesele și ziarele. Optimiste, pedagogice, promisiuni de viitor, viitorul luminos, cine l-o mai apuca. Masa din bucătărie. Pâinea, laptele. Se sculase în zori, să apuce pâine și lapte. Fața de masă albă, apretată. Două cești aburinde. Surogat de cafea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
deoparte. Nu întrebi, nu plătești, nimic. Între 10 și 11 sunt la Centrală. Oricine întreabă, sunt la ședință. Numai dacă mă caută tov. Pastramă, anunți la numărul notat aici.“ Ziua de lucru, adaptarea la necesitate, turmentarea, umilirea și ambiguitatea. Ambiguitatea veselă și pocită, să poți înghiți rahatul și să uiți cine îți supraveghează digestia și masca fericită... și să uiți de Titi și de Gică și de Gina. Tolea ieșise din baie, zăcea pe canapea cu un volum în mână. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
neobosit a căuta un martor, un răspuns, o dezlegare pentru tot ce se întâmplase. Tacâm pentru frumoasa soră Sonia, regina barului Levcenco, ținta, în fiecare seară, a unui neîntrerupt șuvoi de bilețele, flori, cărți de vizită, venind de la toate mesele. Vesela și incoruptibila pradă, un fel de momeală ațâțătoare a localului, reapărând, râzând, fluturându-și pletele negre, dansând frenetic, până în zori, când se retrăgea, palidă, ca o Sulamită epuizată de triumf și spaimă. Apăruse, în urmă cu vreo șase luni, uriașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]