8,716 matches
-
Însăși traducerea titlului How to Do Things with Words prin Cum să facem lucruri cu cuvinte este destul de relevantă pentru încercarea lui Austin. Cu toate acestea, faptul că limbajul relevă o dimensiune acționalistă nu este o noutate, deoarece încă din antichitate retorica a pus-o în evidență, „căci ce înseamnă să produci, prin tehnica discursului, diverse efecte asupra auditoriului, dacă nu să acționezi prin limbaj?” (Romedea, 1999:17). Prin urmare, performativitatea este „marca oricărei intervenții discursive ce stă sub semnul retoricului
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
nu este o descoperire recentă, ea a fost stabilită și exploatată de oratorii și retoricienii antici, căci ce înseamnă să produci, prin tehnica figurilor retorice, diverse efecte asupra auditoriului, dacă nu să produci acte perlocuționare. Retorica era considerată încă din antichitate o “artă a persuasiunii” prin discurs. Actele perlocuționare pot fi “eficiente și ineficiente, în funcție de relația dintre efectul real produs de un act și cel scontat de emițător.” (Bidu-Vrânceanu, 1997:361). Această afirmație evidențiază concepția austiniană, cum că enunțurile performative (ce
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
ei țintă este nivelul emoțional afectiv, care odată atins face să vibreze întreaga ființă a acestuia. Limbajul metaforic își află puterea de seducție în exploatarea unor nevoi spirituale a omului și anume: nevoia, setea de frumos - Frumosul făcând parte, în antichitatea greacă, din „trinitatea valorică”, alături de Adevăr și Bine - și nevoia de nou. Cea dea doua condiție a unui discurs eficient - noutatea - este și ea, alături de cea estetică, o condiție necesară, pentru că un enunț metaforic, oricât de garnisit, ornamentat și plăcut
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
prilej de a prezenta o scenă în gustul ușor melancolic al lui Tasso: buchete de flori duse de un râu și venind de la o sihăstrie-cetățuie unde stă închisă Ileana. La Suceava dăm de un colosal gotic, peste temelii de "adîncă antichitate". Mazepa în Moldova dezvoltă, nu fără simț poetic, tema fugii cavaline tratată de Byron, în Rucsanda Doamna cazacul Timuș e văzut ariostește ca un cavaler frumos "îmbrăcat în zea strălucită", cu purtări dintre cele mai curtenești, iar nu cu fire
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
curând. ION AL.-GEORGE Clasicismul lui Ion Al.-George este arheologic. Poetul evocă trecutul daco-roman, restabilind până și litera latină (procedeul, parnasian, era și al lui Vasile Pîrvan). De fapt poetul minulescianizează, înlocuind Ecbatana cu Roma și hieratismul asiro-babilonean cu antichități romane (S. P. Q. R., castre, aqvile, lyre, kratere). GEORGE MURNU Adevăratul clasicist este macedoneanul George Murnu. Apariția Iliadei în românește (1907) constituie un moment fundamental în evoluția limbii române. Iliada și Odiseea în interpretarea Murnu sunt niște capodopere superioare
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
antiteza crudă. Omul e sau cu picioarele candide, sau fabulos de murdar, lucrurile sunt peste orice măsură vechi, un covrig uscat e "fosil", o cutie de sardele alterate, o piesă arheologică, purtând "toate semnele caracteristice și distinctive ale unei adânci antichități". Jegul ciobanilor ia proporții mitice. Un băietan de crâșmă e vârât "în niște ciobote unse cu dohot și croite dintr-o vacă întreagă", mămăliga e mestecată cu piciorul unui scăuieș, într-o odaie e atâta goliciune că "ai fi putut
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
deci acum specia filozofului mit. În N. Iorga se putea întrupa mitic (căci omul era cum nu se poate mai refractar ideilor generale) ideea unui stat arhaic cu instituții instinctuale, oroarea de înstrăinare, dacismul. V. Pîrvan (1882-1927), emerit istoric al antichității și arheolog, emulând cu Renan, e mai substanțial. Concepția lui istorică, spiritualistă, e justă, în ciuda unui bombasticism stilistic care l-a făcut pe P. Zarifopol să-l deteste ca pe o fantomă supărătoare. Propriu-zis Pîrvan era un individualist, cultivator al
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
folosesc termenii cuvânt, pildă, vorbă, zicală, zicătoare. Izvorât dintr-o experiență colectivă îndelungată, p. a circulat la toate popoarele, din cele mai vechi timpuri. Pătrunzând foarte devreme în scris, s-a confundat cu maximele, sentințele, pildele filosofilor și scriitorilor din Antichitate, a fost difuzat prin texte juridice, religioase și cărți populare. Și-a păstrat, totuși, o existență folclorică proprie. Odată intrate în circuitul oral, p. presupuse a fi de origine cultă au devenit anonime, nedeosebindu-se de creațiile moștenite prin tradiție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289049_a_290378]
-
mistificator, pe de altă parte acel tip de sentimentalism difuzat de „corespondența inimii” care în ziua de azi funcționează bine în reviste dar și în fiction. O astfel de tradiție, care împărtășește în acest sens o viziune destul de uzuală în antichitate, vede în inimă „centrul ființei, acolo unde omul dialoghează cu sine însuși, își asumă propriile responsabilități, se deschide sau se închide față de Dumnezeu”. În particular, „în antropologia concretă și globală a Bibliei, inima omului este izvorul însuși al personalității conștiente
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
identificarea semnificațiilor termenului politică, pentru a distinge ulterior criteriile, atributele care conferă unui limbaj calitatea de a fi politic. Practică de a institui sau de a modifica o ordine socială, făcând apel la mijloace coercitive, politica este considerată încă din Antichitate arta de a guverna, de a conduce o comunitate umană. Dacă în cele mai vechi timpuri primează concepția unei politici aflate în slujba comunității, treptat, politica devine expresia luptei pentru putere, indiferentă la interesele individului sau ale comunității. Mutațiile istorice
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
fascinate de multiplele veleități ale limbajului, utilizându-l fie ca instrument al adevărului, fie ca mijloc de expresie al artei sau ca unealtă a persuasiunii. Primii care subliniază relația de interdependență dintre limbaj și putere sunt maeștrii artei oratorice din Antichitate. În Atena, unde actele colective depind în mare măsură de arta dezbaterii, sofiștii își îndreaptă eforturile în sensul identificării de reguli care să asigure succesul actelor de vorbire. Este perioada în care se conștientizează potențialul enorm al limbajului, impactul acestuia
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
supralicitării detaliului, jurnalistul își exersează rolul profesoral în deplină complicitate cu publicul cititor. O serie de istorisiri, de evocări livrești sau istorice, constituie resortul care declanșează discursul publicistic eminescian, oferind totodată arhitectura argumentativă a limbajului gazetarului: "Ca pasărea Phoenix din antichitate care, prefăcută în cenușă prin flăcări, reapărea mai radioasă pentru a duce o viață cu atât mai trainică cu cât era lămurită prin foc, cestiunea căilor noastre ferate reapare, precum au apărut odinioară sub forma cestiunii Stroussberg și în alte
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
descoperi adevărata valoare a celui de-al doilea termen, error, cu privire la care Ovidiu tace cu încăpățânare: Alterius facti culpa silenda mihi.5 1. SOLUȚII PROPUSE PÂNĂ ÎN PREZENT Înainte de toate vrem să aruncăm o privire asupra soluțiilor propuse până în prezent. În antichitate, cauza exilului lui Ovidiu este menționată numai de doi scriitori: Aurelius Victor și Sidonius Apollinaris 6. Primul afirmă că Augustus îl trimisese în exil pe Ovidiu pentru că scrisese cele trei cărți Ars amatoria 7. Așadar, Aurelius Victor se oprește la
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
IV. Restaurare: suprimarea libertății de către Augustus. Cum se va vedea, acest aspect este strâns legat de cel anterior 450. Când în unica epistolă din a doua carte din Tristele, Ovidiu insistă asupra libertății de care dispuneau toate manifestațiile artistice din antichitatea greacă și romană, adresează implicit o critică severă lui Augustus pentru că a suprimat această libertate dată romanilor încă din epoca republicană. Ovidiu simțea că măsurile legislative ale lui Augustus din sfera morală, se reflectau pe plan politic: față de trecutul republican
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
erotismul nu devine o problemă pentru conștiința occidentală decît la Începutul secolului al XIX-lea. Este marea descoperire a romanticilor, care redescoperă, În același timp, lirismul trubadurilor și implicațiile multiple ale religiei În viața sufletului. O noțiune de care nici antichitatea, nici epoca clasică nu aveau cunoștință este aceea de sexualitate. Termenul ca atare apare prima oară la Kirkegaard, În 1843. Literatura face din el o temă privilegiată de-abia În secolul al XX-lea. Pentru clasici - dovedește eseistul - dragostea este
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
tânărul pleacă totuși la München "pentru continuarea studiilor clasice", spre care "nu se îndreptase dintr-un calcul profesional ci numai dintr-o vocație" "simplu reflex al aspirației lui de totdeauna de a evada din prezent, din actual". Într-adevăr, studierea Antichității îi apare lui Bizu drept o modalitate ideală de a refuza viața și de a se sustrage totodată și sufletește "acțiunii dirimante a prezentului". La München se împrietenește cu un țăran ardelean, Ion Lupu om robust, cu părul negru și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
nobilul, "omenosul" erou lovinescian. Așa se face că, după moartea tatălui, Bizu pleacă din München, renunțând pentru totdeauna la cariera de clasicist (păstrează totuși o ediție a Georgicelor și una a odelor lui Horațiu "singura lui legătură, pe viitor, cu antichitatea"), și obține mai apoi diploma de doctor în chimie agricolă (ceea ce explică preferința pentru rusticele poeme vergiliene). Vindecat și de boală, hotărăște să se întoarcă în țară, cu gândul de a-și face un rost. Dar nu izbutește să obțină
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
sastisit de viață. Nu reușește însă întotdeauna, ceea ce-l va fi determinat, probabil, să se gândească la "ideea romanțării morții lui Odobescu" (12 dec. 1938) scriitor cu care se simțea afin în multe privințe (temperamentul decadent, de colecționar, pasiunea pentru Antichitate și pentru arheologie, cultivarea eseului erudit, ironia etc.) și de care-l apropia probabil și "accidentul" tardiv, mai precis iubirea melancolică a bărbatului trecut de amiaza vieții pentru o femeie cu mult mai tânără. Gabriela Omăt, editoarea "agendelor", a identificat
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
este descoperită chiar în miezul tragediei clasice, iar modul sentimental este considerat singurul care poate face legătura între operele literare arhaice și sufletul omului modern. Antonio Patraș se folosește de acest pretext pentru a face un periplu erudit în estetica Antichității, coborând în timp până la rădăcina disocierii eticului de estetic, moment prim al esteticii europene și referință fondatoare a gândirii românești asupra literaturii, dintotdeauna obsedată de autonomie. De la estetica aristotelică se revendică și teoreticienii mai noi ai melodramei precum Peter Brooks
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
adâncurilor au fost deschise... inundând totul în jur”, exact așa cum se precizează în Biblie. Tot datorită acestui cutremur au luat naștere mișcări ciclonice, care au provocat ploi torențiale și inundarea Câmpiei Eufratului. * Aristotel (filosof grec, “cel mai mare gânditor al antichității”, care a trăit între anii 384-322 î.Hr.) a realizat prima clasificare a cutremurelor de pământ, după natura mișcărilor, și anume: cutremure care produc mișcări în sus, cutremure care produc mișcări în jos, cutremure care produc mișcări laterale, cutremure care produc
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
427-347 î.e.n., filosof antic, întemeietorul școlii filosofice numită Academia) susținea că, acum 2000 de ani, a existat un popor puternic, atlanții, care locuiau pe marea insulă Atlantida, care a fost înghițită de ape, în urma unui mare cutremur de pământ. * în antichitate, tot în urma unui cutremur, au dispărut orașele feniciene Tyr și Sidon, a căror istorie se întrerupe brusc în anul 1450 î.Hr. * Tacitus (60-117 e.n., istoric și om politic roman), amintește că un cutremur care a avut loc în anul 15
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
73 de specii de păsări identificate în parcurile din oraș. CAPITOLUL II. CARACTERIZARE GENERALĂ A GRĂDINII BOTANICE IAȘI 2.1. Scurt istoric al Grădinii Botanice " A. Fătu" Iași Primele grădini botanice mai însemnate au fost create de către medicii greci din antichitate și apoi de către călugării din evul mediu, ele având menirea de a înlesni și întări activitățile didactice și științifice. Din aceste motive, frecvent, în preajma acestor grădini s-au construit și funcționează institute de botanică, de farmaceutică, de silvicultură, horticultură, etc.
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]
-
2008/2009. Pentru pasionații de artă, Metropolitan Museum of Art este locul ideal care poate fi vizitat în New York. Muzeul are o colecție permanentă ce include un număr impresionant de opere de artă (peste 2 milioane), cu faimoase lucrări ale antichității. cu sculpturi reprezentative pentru toți artiștii mari ai Europei și Americii etc. 2. Washington DC Capitala uniunii, Washington DC, este situată pe râul Potomac, având o suprafață de cca. 180km2, din care 19.4% este reprezentat de spații verzi și
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
fost găsite: statuia zeului grec Asclepius (expusă la British Museum din Londra), statuile lui Poseidon și Apollo (expuse la Atena). Santorin (Thira), împreună cu Thirasia reprezintă resturile unei insule vulcanice mai mari care a fost distrusă în urma unor erupții puternice din antichitate. În urma acestei erupții insula inițială s-a redus cu 83km2, dislocând din partea centrală un volum imens de material eruptiv și cenușă vulcanică ce s-a depus în apă sau pe insulele învecinate. Așadar, insula are formă de inel acum, cu
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
Torino, Milano). Întrucât patrimoniul turistic cultural al acestor orașe este imens, se vor trece în revistă doar câteva dintre aceste centre turistice urbane. * Roma este unul dintre cele mai frumoase orașe din Europa și din lume, ce păstrează edificii ale antichității, cu numeroase opere de artă, palate, muzee, parcuri, grădini, biserici, temple, piețe, teatre etc. Este unul dintre cele mai vizitate orașe din lume (2005 - 19,5 milioane vizitatori). Orașul este situat pe malul Tibrului, iar așezarea inițială s-a dezvoltat
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]