8,705 matches
-
I-au zis ei. 23. Și El le-a răspuns: "Este adevărat că veți bea paharul Meu, și veți fi botezați cu botezul cu care am să fiu botezat Eu: dar a ședea la dreapta și la stînga Mea, nu atîrnă de Mine s-o dau, ci este păstrată pentru aceia pentru care a fost pregătită de Tatăl Meu." 24. Cei zece, cînd au auzit, s-au mîniat pe cei doi frați. 25. Isus i-a chemat, și le-a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
orice mișcare. Pe la prânz am revenit acasă unde, spre bucuria tuturor, ne-am strâns în jurul castronului cu urzici aburinde. Le adusese mătușa Evlampia de pe șanțul vernisat acum trei ani de Primărie în spatele blocului. O liniște calmă și o micuță întrebare atârnă ca un bec de 15 wați deasupra fericiților meseni: Dar dacă or fi urzici otrăvitoare? URNA SCAPĂ TURMA Scumpi și dragi compatrioți votanți. Și mă adresez în primul rând celor care încă nu ați votat, evident pentru a păstra minut
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
dați afară din camera de lectură copiii, pisica birmaneză și gunoiul. Individul numit cu un singur nume Dânsu, se apleacă și scoate din sac un fel de ceva care poate fi mitralieră, arbaletă sau orice altă chestie asasină de care atârnă un lanț ca un laț. Cei de față ridică mâinile simțind catastrofa.Dar nu. Din cutie se risipește în jur pulberea acustică a unui cântec. Asta-i o cutie chinezească cu cinci melodii. Ați fost atât de drăguți că meritați
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
de benzină, aș crea mari discrepanțe programului guvernamental de creștere a valorii țițeiului românesc în ochii străinătății; dacă l-aș pune în frigider, iarăși, aș impieta asupra programului de creștere și înflorire euro-atlantică a prețului per kilowat; dacă l-aș atârna într-o săculteață la gât, prin asigurarea unei sănătăți indubitabile aș contribui la ruinarea industriei noastre de medicamente; dacă... Confruntat cu atâtea utilizări contradictorii și în general distructive am hotărât să mă adresez unor prestigioși specialiști. Ca atare prima persoană
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
o mie cinci sute de cititori și strict autohtonă, adică mai nimic, dar totuși așezat cu mîinile pe piept sau pe pupitrul uneia dintre băncile onorabile ale scrisului, În agende, calendare, manuale de literatură, dracului, cu o grămadă de distincții atîrnate pe pereți sau de gît, depinde de cine vine la cină, după care-am Început să dau eu altora, să fiu juriu, să primesc scrisori Înmiresmate de la domnișoare și romanciere pînă la sfîrșitul trompelor, la vîrsta mea, despre care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
adunările, cu discuțiile În grup, exceptînd grupurile psihanalizabile, cu disecarea textului tău și-al altora și evidențierea nervilor atinși de cine știe ce maladie sau, dimpotrivă, a celor frumoși, rezistenți, nervul optic, de pildă, cu care, dacă mai are Încă globul ocular atîrnat de un capăt, te poți juca după aceleași reguli omologate În copilărie pentru yo-yo. De ce să mă joc cu yo-yo cînd eu sufeream că nu urmasem filologia. Dezavantajat fiind pînă la handicap motor din pricina asta, iar acum trebuia să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
rost să-ți iasă, el fiind oricum de mult mort În mintea ta, Îngropat Într-un modest cimitir al eroilor necunoscuți din lobul temporal, despre care neurologia modernă a descoperit că nu știe absolut nimic din ce face, Însă uneori atîrnă. Dar principala Îndatorire a personajelor este să se comporte firesc, indiferent de stare, minerală sau organică. Așa că te gîndești la cunoscuți, la părinți, rude, locuri și Întîmplări unde se pot comporta ele natural, fără efort intelectual cu grimase, dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
canini, urletele sînt astupate cu cizma de cauciuc. Sonor: Călușarii. Tot mai tare. După două, trei minute, din grămadă este scoasă victima, un trup inert, dezarticulat, fără cămașă, acoperit de sînge, cu răni deschise pe spinare, ochii tumefiați și capul atîrnînd Într-o parte, și este urcată Într-o ambulanță. Pare imposibil să mai fie În viață. Locuitorii capitalei aplaudă din toată inima. Fac semne de prețuire minerilor, care se suie Înapoi În camion. Un cetățean le Întinde două franzele. Mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ce colorează ochii oamenilor, iar fierea viermilor este periculoasă. Mama lui Paul Atreides se află În situația unică de a zămisli (de nu cumva a și făcut-o) pe kwisatz hardenach, ce-ar putea fi Kyle MacLachlan, și i se atîrnă sau i se promite că i se va atîrna de gît gom-jabarul, care omoară animalele. Vrăjitoarea (Silvana Mangano, săraca) trage cu urechea, e rasă-n cap, supranumită Cucernica Maică, și-l supune pe Paul unei experiențe. Îi bagă mîna În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Mama lui Paul Atreides se află În situația unică de a zămisli (de nu cumva a și făcut-o) pe kwisatz hardenach, ce-ar putea fi Kyle MacLachlan, și i se atîrnă sau i se promite că i se va atîrna de gît gom-jabarul, care omoară animalele. Vrăjitoarea (Silvana Mangano, săraca) trage cu urechea, e rasă-n cap, supranumită Cucernica Maică, și-l supune pe Paul unei experiențe. Îi bagă mîna În cutia verde, ăsta rezistă și ea exclamă: „Kull vahad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sub pămîntul patriei. M-am gîndit imediat la miile de filme SF În spatele cărora echipe Întregi de tehnicieni fac minuni, grote, puțuri, totul gri, murdar și de undeva clipocește apa, construiesc schele pe care se tîrăsc aliens lipicioși după ce au atîrnat de niște conducte groase, ele Însele Înfricoșătoare mai ales dacă scapă aburi și scapă, porți masive de metal din viitor cu nituri cît pumnul, vagonete ce par să nu meargă dar nici să vină de undeva, misterioase clădiri abandonate În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cotidian, „normal”, fac ca patinajul spre absurd să se producă nu prin text, ci aproape exclusiv prin atmosferă. Mai Întîi, camera de hotel: mică, mizeră, suspectă. Un pat, o masă, un scaun, mașina de scris Remington neagră, și, deasupra ei, atîrnată pe perete, o fotografie Înrămată Într-un desăvîrșit kitsch hollywoodian al anilor ’40: o femeie, În costum de baie, stînd cu spatele spre privitor pe plajă. Ceva nu-i priește lui Barton, deoarece nu izbutește să scrie nici un rînd. Începe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
fluturi, care introduce pupe În gurile căscate de neliniște ale victimelor camera dementului seamănă izbitor cu aceea a dementului din Seven și cu a dementului din 8 milimetri de mai tîrziu de nu cumva e aceeași, cu sclipiciuri de hîrtie atîrnate de tavan și resturi, Într-un fel epidermice, răspîndite peste tot, ale fetelor torturate și sacrificate (să ne amintim că-n primele pagini Mundt dă un sens sacrificiului, aici nu e cazul. Jodie Foster nu e scriitoare.), și, plutind deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe apă În direcția Ithaca, avîntîndu-și irevocabil figura de spaniol cu cioc necruțător spre regat și spre nevasta care coase. Nevastă spre care nu prea mai merita să se-ndrepte, marea fiind albastră și ea Îmbătrînită-n stand by, cu sînii atîrnați pe șolduri, deși Îi Împletea regelui un pulover credincioasă ca orice regină cu sindrom. („Femeile și muzica ar trebui să nu se demodeze niciodată” - William Goldsmith.) Totuși, În teritoriu nu se cînta decît hip-hop, femeile se demodau rapid, cît despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
f.... De pildă, cele două sexe nu pot fi definite decît prin p... și p.... Drept urmare, va fi dificil de demonstrat strict verbal ce face p... cînd intră În p... sau (aceasta?) iese, ori invers. În plus, accesoriile feminine sexuale atîrnate de obicei pe torace vor fi definite prin s... ori ț..., Însă, cel mai adesea, În mediul literar, tot prin p... (deoarece piept nu are neapărat conotații erotice ci, mai degrabă, militare pe pieptu-i bombat, zeci de decorații etc.). Iată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ca-n anii ce-au premers Marii Uniri și În cei imediat următori, poporul a dus tot greul, În timp ce o pătură subțire a profitat, speculînd schimbarea”. Foarte adevărat. O pătură subțire, dar cu mulți ciucuri, dintre care cel mai lung atîrnă la Cotroceni. Motivul? Fotografia din Sexy Balamuc: un nud sticlos scoate dintre picioare un trandafir. A-nceput campania electorală. O altă revistă tot pentru erosul nostru Înghețat pe calorifer este Pisici. Cu lesbiene. Gospodinele noastre emblematice vor Învăța În sfîrșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Înțepătură veninoasă (...) stînd la pîndă, din cracă-n cracă (...) fiind mereu beată”. Se vede treaba că Vasile Băran n-a mai fost de mult prin pădure, fiindcă nu mai face distincție Între fluturii veninoși, beți cuc, și păsările cu trompă atîrnate de crăci. Iată că vine și Anatol Codru, cu o poezie de excepție, fiind scrisă În Moldova. „Pe munți / Țepoase-n ambiția lor suverană / Cresc ierbile, bărbile, daco-romane.” Deși corect ar fi trebuit scris bărburile, ierburile daco-romane, ele cresc Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mă cheamă doctorul de salon, Georgescu, și-mi spune conspirativ agitîndu-și mînuțele albe, moi, pufoase, vino să-ți arăt ceva, și mă duce la morga spitalului, intrăm, și pe masa de marmură văd o fată blondă, cu fîșii de piele atîrnînd, desprinse de pe brațe, torace și picioare, și fără globi oculari, se topiseră, uite, zice Georgescu, și ea are tot 25 de ani și tot un sindrom alergic, numai că ăsta-i Lyell, dermatita combustiformă, m-am uitat la moartă, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
șuruburi pe capul osînditului pînă ce acesta spunea ceva, foarfeci, cuțite de diferite dimensiuni, un ferăstrău, bile, mese de elongație și o ghilotină mică, toate autentice, uzate, le privesc cum stau În repaus de cîteva sute de ani, pe pereți atîrnă gravuri ce explică modul de utilizare al aparatelor, le utilizau plini de rîvnă, conții, din vîrful unui turn admirăm orașul, e frig, a Început lapovița, studiem prin lunetă catedrala Saint Bavon, Înaintea căreia se află o sculptură modernă, cinci siluete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Întîi 62 de ani, pe urmă 70 și o tot iubește pe Consuela, o cubaneză de 24 de ani, dar cu părul negru. Acum, dacă sînteți tipul vizual, imaginați-vă farmecul cu plasmă al Împreunării dintre un bărbat cu genunchii atîrnînd și tocmai de aceea cu proteză dentară și o tînără cu „cele mai formidabile țîțe din lume”, așadar dornică de Învățătură. Cartea abundă În remarcabile acte sexuale, apar și dispar studente, prietene din copilărie, oftalmoloage care nu se dau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-mi amintesc unde mă aflu, să înțeleg acele zgomote surde care veneau de afară, pe fereastra deschisă, sau de pe coridor, prin ușa lată, pe care o închideam noaptea cu o bară de lemn. Dedeam la o parte învelitoarea spumoasă care atârna deasupra patului și plecam să mă spăl în curte, într-o cabină de tablă care acoperea cada de ciment, în care servitorii turnau de cu seară câteva duzini de găleți cu apă. Era un ceremonial nou și reconfortant dușul acesta
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Parcă nu-i spunea așa. Era un nume mai simplu: Constantin, Theodor, cam așa ceva... - E un domn, aici, începu bătrânul, apropiindu-și mult receptorul de buze. Avea întîlnire la 4,30. Dar nu era sigur că... Bine. Perfect. Îl trimit. Atârnă receptorul și ridică triumfător privirile. - Eram sigur, șopti, parcă mai mult pentru sine. Vă așteaptă, continuă cu o voce fermă. E chiar nerăbdător. Vă așteaptă de un sfert de ceas. Domnul Orlando, etajul 11, camera 1029. Luați primul ascensor pe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
întoarse către Manole și-l întrebă zîmbind: Dar ce-a spus, Generăleasa? Cum de l-a acceptat? Manole începu să rîdă: - La asta nu ne gândisem. Și, evident, numai aici, în salon își are locul. Ce folos să-l fi atârnat într-una din odăile noastre, unde nu intră nimeni? Ei bine, când s-a întors Generăleasa și a dat cu ochii de tablou, a înlemnit. Nu știam ce să credem: îi place, nu-i place? Și deodată a exclamat: "E
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
păcat, că acum înțelege, spuse Iliescu, și dacă ar mai duce-o un ceas, două, până în sat, poate ne binecuvântează... Câinele se oprise la vreo zece metri, în preajma porumbiștii, așteptîndu-i. Îl purtau pe carabine. Darie le luase ranițele și le atârnase de carabina lui, pe care o proptise pieziș pe umeri. Rănitul tremura, gemând înfundat, închizînd și deschizând necontenit ochii. La răstimpuri, Zamfira îi striga: - Binecuvîntează-ne, Ivane, că te ducem acasă!... Nu te-am lăsat să mori pe marginea drumului. - Zi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
drum prost, de căruțe, șerpuind, zdrențuit de gropi, printre lanurile de porumb. Se auzi din nou, izbucnind parcă din toate părțile odată, larma greierilor. Acum, că scăpaseră din porumbiște, își scoseseră căștile; Darie o ținea în mână, și ceilalți le atârnaseră de ranițe. Cerul începuse să sticlească, dar nu se simțea încă răcoarea nopții. - Nu mai spuneți nimic, domnule elev, vorbi Zamfira. Trebuie că sunteți ostenit... - Acum, că a trecut de miezul nopții, putem vorbi mai cu curaj, adăugă Iliescu. Până
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]