10,662 matches
-
la ochiul stâng, pe care nu i-l mai văzusem până atunci. Deodată, când Lorenza dansa deja de vreo cinci minute, făcând tot mai vizibil gestul de a se oferi, avu o izbucnire: „Vino imediat Încoace”. Lorenza se opri, Își desfăcu picioarele, Își Întinse brațele Înainte și strigă: „Eu sunt prostituata și sfânta!” „Ești o tâmpită”, zise Belbo ridicându-se. Se duse glonț către ea, o Înșfăcă violent de o mână și o târî către ușă. „Oprește-te”, strigă ea, „cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
o bucată de carne de vită. O adusese data trecută. — Drace! exclamă domnul Mundy. Ne-am ajuns, nu crezi? Traseră tăbliile mesei și aranjară farfuriile și ceștile, senvișurile cu roșii, miezul de lăptucă și biscuiții cu smîntînă. Apoi apropiară scaunele, desfăcură șervetele și Începură să mănînce. Ce mai face tatăl tău, Vivien? Întrebă domnul Mundy politicos. Și sora ta? Cum Îi merge umflatului ăluia mic? Se referea la copilul Pamelei, Graham. Ce mai grăsan mititel! Gras ca untul! Ca micuții pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cu Helen, iar Helen, pe jumătate ridicată, Îi răspunse la salut. Se simțea În dezavantaj pentru că stătea jos, În timp ce Julia și Ursula erau În picioare; dar era și conștientă de ținuta ei de sîmbătă dimineață - de bluza pe care o desfăcuse și o refăcuse În Încercarea de a Încropi ceva și de a o repara, de vechea ei fustă de tweed, cam turtită În spate. În comparație cu ea, Ursula arăta Îngrijită, Îmbrăcată scump și cu stil. Părul Îi era ridicat și prins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
se destindă. Despachetă senvișurile. Reggie mînca bucăți mari, Înghițind pîinea Înainte de a o mesteca, apoi mușca din nou, vorbind cu mîncarea În gură. — Asta-i șunca aia canadiană, nu-i așa? Nu-i rea deloc. Trase de cravată și-și desfăcu nasturele cămășii. Îl bătea soarele, făcîndu-l să se Încrunte, să-și Încrețească fruntea și zona de lîngă nas. Avea treizeci și șase de ani, dar de curînd Începuse să arate ceva mai În vîrstă. Avea o față pămîntie - datorită sîngelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
rochiei, ea Îi opri degetele și săltă capul. — Ar putea veni cineva, Reg. — Nu-i nimeni, zise el, pe o distanță de mile Întregi! Se uită la mîna lui care Încă trăgea de nasturi. — Nu face asta. O să-l Îndoi. Desfă-l tu, atunci. — Bine. Așteaptă. Se uită În jur, conștientă că i-ar putea urmări oricine, ascuns În umbra copacilor. Soarele strălucea ca un reflector, iar locul pe care stăteau era plat și vizibil aproape din toate părțile. Totuși, singurele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
fugă pe malul celălalt În vîrful picioarelor. Duncan Își Închise strîns ochii și imaginea se Încețoșă, Închipuindu-și o clipă apa ridicîndu-se și Înghițindu-l. Peretele era cald În spate și simți În coaste brațul lui Fraser În timp ce acesta Își desfăcea butonii și-și rula mînecile cămășii. Fraser turnă berea. — Ăsta e al tău, zise el ridicîndu-și paharul. Îl goli din două-trei Înghițituri, apoi Își șterse gura. Isuse! E mai bine, nu crezi? Își turnă și bău din nou. Apoi Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
gîndească, Îi spunea lui Kay, să Încerce să obțină un post de șofer. Îi surîdea ideea de a șofa din nou și de a ieși din Londra. Discutară subiectul o vreme, În timp ce trăgeau din țigară. Mickey Își mîncă apoi chifla, desfăcu punga și mai luă una. Kay, Însă, o lăsă pe a ei În față, fără să o guste, iar Mickey zise În cele din urmă: — N-ai de gînd s-o mănînci? — De ce mă Întrebi? O vrei tu? — Eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
clicul ușii domnului Leonard și, fără să aprindă lumina, traversă Încăperea pînă ajunse la fotoliu și se așeză. Piciorul i se lovise de ceva În trecere și făcuse obiectul respectiv să se rostogolească foșnind pe carpeta Încrețită; lăsase un ziar desfăcut pe podea. Pe brațul fotoliului era o farfurie murdară și o veche conservă de carne, plină-vîrf cu scrum și mucuri de țigară. O cămașă și niște gulere pe care le spălase de curînd atîrnau de o sfoară În dreptul șemineului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ora mesei și oamenii Începeau să vină. Dacă vreun bărbat i-ar surprinde privirea, ar veni pînă acolo și ar insista să stea lîngă ea, asta ar strica totul. Își adusese un stilou și o bucată de hîrtie, și acum desfăcu hîrtia. Începu să scrie o scrisoare unei fete din Swansea, pe care o cunoștea. Dragă Margery, Salut, ce mai faci? Îți scriu cîteva rînduri să-ți spun că sînt Încă În viață, În ciuda faptului că Hitler Își dă toată silința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cameră. N-ar fi trebuit să plece din brațele lui. Părură să-și dea seama de distanța dintre ei, brusc, și amîndoi se intimidară. El se duse la fotoliu și se așeză, deschizînd primii doi nasturi de sus, și-și desfăcu apoi gulerul și cravata. După un scurt moment de tăcere, el Își drese glasul și spuse: Deci. Ce vrei să faci În seara asta, fată trăsnet? — Nu știu, dădu ea din umăr. Nu-mi pasă. Ce vrei tu. Dorea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Înainte, sau care, În clipa asta, stăteau așa În alte camere, În alte case - străini de ea, așa cum și ea și Reggie erau străini pentru ei... Ideea i se păru, brusc, minunată. Reggie se coborî deasupra ei și ea Își desfăcu picioarele, cedînd greutății lui, dar mișcîndu-și În continuare coapsele. Uită de taică-său, de frate-său, și de război; simți cum apăsarea o făcea să-și iasă din sine, ușurată. Așteptatul, se gîndi Kay, era partea cea mai neplăcută; nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
se prăbușea, alunecînd și despicîndu-se, Într-o stradă Învecinată. Lucră mai repede. — OK, Patridge? strigă ea după ce legă bandajul și apoi Îl rupse. CÎt mai ai? — Aproape gata. Și tu, Mickey? — O să fim gata cînd termini și tu. — Bine. Kay desfăcu targa pe care o scosese din dubiță. Gardianul reapăru În timp ce se ocupa cu asta; o ajută să o ridice pe doamnă pe targă și Îndesă pătura În jurul ei. — Pe unde s-o ducem? Întrebă Kay, cînd fu gata. E vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
fu sigură că Helen adormise la loc, apoi se ridică și o Înveli bine cu așternutul, acoperindu-i umerii și o mai sărută ușor Încă o dată. Închise ușa dormitorului la fel de Încet cum o deschisese și se Întoarse În salon. Își desfăcu cravata și-și descheie gulerul. CÎnd Își frecă gîtul cu degetele, simți pietrișul. Pe un perete al salonului era o mică bibliotecă. După una dintre cărți era o sticlă de whisky. Își luă un pahar și scoase sticla. Aprinse o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
pantalonii și pelerina, peste păturile cu care se acoperea, pentru a se Încălzi mai mult. În patul de sus, Fraser procedase la fel. Dar acesta se mișcase prin somn și mantaua sau cămașa Îi atîrna ușor Într-o parte. Își desfăcuse și un braț, și i se vedeau degetele: bine dăltuite, tuciurii, ca picioarele unui păinajen neverosimil de mare și musculos. În timp ce Duncan privea, degetele tresăriră - de parcă ar fi pipăit o marfă, Încercînd să se repeadă... Nu te uita, Își zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
văzu cum roșește, de parcă ar fi fost prins asupra faptei. Care a fost cel mai dificil deținut de-aici? Întrebă Hammod repede. Care a fost cel mai mare ticălos? Dar domnul Mundy refuză să mai fie atras În conversație. Își desfăcu brațele și-și Îndreptă spatele. — În regulă, zise el, În momentul În care se urni. Acum ar trebui să vă terminați masa. Haide. O luă Încet prin sală, șchiopătînd ușor, din cauza șoldului. Giggs și Hammod rîdeau zgomotos. — E-o hahaleră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ca Răbdarea pe un monument, rînjind cu optimism la Durere! Îi știți povestea, nu-i așa? Nu ați văzut-o În Mailbags One? Coase, coase, coase cu mînuțele ei albe, iar noaptea, dragele mele, vă jur, se strecoară Înapoi și desface toate cusăturile. Vocile li se pierdeau pe măsură ce se depărtau. Auzindu-le vorbele, Duncan simți că roșește, că roșește oribil, vinovat, din gît pînă În scalp. Și, ce era mai rău, privi Înapoi la masa lui, și-i văzu fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
orele de pace. Kay Își scoase șapca. Era Îmbrăcată În uniformă, la fel ca Mickey și Binkie, pregătită de lucru. Dar cabina avea o sobă și o lampă care șuierau, și era foarte cald; se așeză În fața lui Binkie, Își desfăcu haina și slăbi nodul cravatei. Mickey era ocupată cu scoterea păhărelelor, lingurilor și sifonului. Le puse pe o ladă de bere Întoarsă cu susul În jos, care se afla Între Binkie și Kay, luă ginul și deschise sticla cu suc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
sîrmă de sub patul lui Fraser, nu și le desprinse de acolo. — Nu te mai gîndi la asta. Culcă-te, Îi spuse el. — Nu, dar, pe bune, continuă Fraser, știi ce-aș face? Aș poseda-o așa cum e, Îmbrăcată. N-aș desface o copcă. I-aș slăbi un nasture sau doi din spate și i-aș desface sutienul În timp ce-aș fi pe-aproape - și i-aș trage rochia și sutienul pînă la coate și i-aș pune mîinile pe piept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
la asta. Culcă-te, Îi spuse el. — Nu, dar, pe bune, continuă Fraser, știi ce-aș face? Aș poseda-o așa cum e, Îmbrăcată. N-aș desface o copcă. I-aș slăbi un nasture sau doi din spate și i-aș desface sutienul În timp ce-aș fi pe-aproape - și i-aș trage rochia și sutienul pînă la coate și i-aș pune mîinile pe piept. Aș ciupi-o. Aș putea să trag puțin - n-ar putea face nimic dac-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Kay se așeză lîngă ea. Băură cafeaua și mîncară pîinea prăjită cu gem — Mănîncă-ți portocala, zise Kay. Helen o răsuci În mînă. Oare s-o mănînc? Mi-e rușine. Ar trebui s-o păstrez. — Pentru ce? Haide, mănînc-o. Așa că Helen desfăcu coaja și decoji portocala, Împărțind-o În bucățele. Kay luă una, dar zise că ea trebuie să mănînce restul. Fructul era acrișor și uscat - bucățile se rupeau ușor. Dar senzația sucului strivit pe limbă era minunată. — Acum deschide-ți cadoul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Kay nerăbdătoare, după ce Helen termină portocala. Helen Își mușcă buza. — De-abia Îndrăznesc. Ce cutie frumoasă! O luă cu timiditate. O aduse lîngă ureche și o scutură jucăuș. CÎnd Începu să scoată capacul, cu multă delicatețe, Kay rîse de ea. — Desfă-l odată! Nu vreau s-o stric. — Nu contează. Nu, zise Helen. E prea frumoasă. Oh! Tresări uimită. În cele din urmă Îndepărtă capacul cutiei aplecate pe genunchii ei, iar pliurile hîrtiei se desfăcură și pijamaua, se rostogoli fluidă, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
multă delicatețe, Kay rîse de ea. — Desfă-l odată! Nu vreau s-o stric. — Nu contează. Nu, zise Helen. E prea frumoasă. Oh! Tresări uimită. În cele din urmă Îndepărtă capacul cutiei aplecate pe genunchii ei, iar pliurile hîrtiei se desfăcură și pijamaua, se rostogoli fluidă, ca argintul viu. O privi o clipă, fără să se clintească, apoi, ca și cum s-ar fi Împotrivit, luă cămașa și o ridică. — Vai, Kay. — Îți place? — E superbă. Prea frumoasă! Probabil că te-a costat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ani; Kay i-o cumpărase, bineînțeles. Ea Îi cumpărase majoritatea lucrurilor, În special În zilele acelea. O parte din tiv era ușor Încrețită, acolo unde se tocise, și trebuia cîrpită, dar În afară de asta, arăta ca nouă. Helen o scutură, o desfăcu și se vîrÎ În ea. Kay Întinse mîinile. — Vino aici, zise ea, să-ți prind eu copcile. Helen se duse spre ea, se Întoarse și-și ridică părul. Kay Îi aranjă mai bine rochia la umeri, apropie cele două părți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cineva, zise ea. Nu face asta, Kay. — Ce să nu fac? Doar te privesc. — Dar felul În care mă privești. Kay dădu din umeri. Poftim, aș putea... Duse mîna la unul dintre cerceii lui Helen și se apucă să-l desfacă. Acum vorbea mai Încet. Aș putea să-ți aranjez cercelul. Să zicem că ți s-a agățat cercelul? Ar trebui să-l desfac așa, nu crezi? Oricine ar face asta. Ar trebui să-ți dau părul la o parte, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ca o curvă sau ceva de genul ăsta. În timp ce vorbea Înșuruba tirbușonul În sticlă; cu un mic efort scoase dopul. O privi pe Helen cînd turnă vinul În pahare și zîmbi: — N-ai de gînd să te dezbraci? Helen Își desfăcu fularul destul de ostil, apoi Își scoase bereta și Începu să-și descheie nasturii de la palton. Era Îmbrăcată În aceeași rochie pe care și-o pusese de dimineață - marca Cedric Allen, cu reverele crem, pe care Kay o admira atît de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]