9,734 matches
-
Liliana Hoceanu și Anca Stoica Constantin (2006) arată că modul de prezentare vestimentară (lejer, oficial, sport) influențează publicul în evaluarea competenței profesionale, expertul fiind mai bine evaluat profesional atunci când este îmbrăcat în ținută clasică, oficială, decât neoficială, fapt explicat prin "mentalitatea persistentă a populației că vestimentația este un criteriu puternic de selecție într-o societate competitivă" (C.-L. Hoceanu și A.S. Constantin, 2006, 101). De curând, două cărți românești importante relansează dezbaterea despre posibilitatea abordării științifice a subiectului: Modă și societate
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
occidentale în stilurile de viață. Nicolae Covaci (1994, 117) nota în autobiografia sa despre impactul mișcării hippie asupra tinerilor din anii '60: Deși în perioada '62-'65 începuseră să ne parvină materiale muzicale și fotografice despre mișcarea hippie, ideile vehiculate, mentalitatea boemă și aspectul pitoresc al reprezentanților noii rebeliuni pașnice flower-power ne-au fascinat... [...]. Pe stradă ne recunoșteam între noi după însemnele vestimentare știute de inițiali... nu aveam nevoie de vorbe, de formule mărunte, pentru a confirma realitatea apartenenței la același
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
începutul secolului al VII-lea. Urbanismul roman în Dacia, cu excepția orașelor de la Dunăre, și-a încetat, de fapt, existența după retragerea armatei și administrației imperiale, în 275. În perioada următoare, populația a abandonat treptat felul de viață roman, confortul și mentalitatea urbane, chiar dacă persista în aria vechilor orașe, în clădirile și edificiile de odinioară. În orașe trăia o populație romană provincială, latinofonă, cuprinsă treptat de noua religie creștină. Această populație nu a conlocuit cu goții și gepizii nou veniți și nu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
-lea, comportamentul păgânilor întârziați este unul specific, tainic, modest, inofensiv. Cei rămași, la Ulpia Traiana, Tibiscum, Napoca, n-au abandonat credințe și rituri vechi romane, altădată active, probe ale loialității față de Imperiu. În acest secol, se produce o schimbare de mentalități și credințe în favoarea creștinismului. Cimitirele din orașe indică și ele o importantă mutație spirituală în conștiințe.21 În Dacia, după 275, nu există dovezi ale funcționării vreunui templu păgân, dar în locașurile de cult de la Ulpia Traiana, se mai oficiau
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
rezultă că păgânismul, la sud și est de Carpați, se înfățișa sub forma unor credințe, superstiții, rituri, practici de origini și tradiții diverse. Creștinismul în ascensiune a trebuit să disloce nu un sistem religios coerent, unificator, ci un ansamblu de mentalități, marginale, ale credinței. Progresul creștinismului în spațiul extracarpatic se izbește de tăcerea izvoarelor, multe informații scrise, dar puține date arheologice, iar izvoarele scrise sunt contradictorii, de aceea istoria creștinismului, în Moldova și Muntenia, în secolul al IV-lea, este dificil
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Tomis, Callatis, Histria, Ulmetum, Axiopolis, Dinogetia, Noviodunum reflectă un alt sentiment religios, o altă percepție a raporturilor om-divinitate, un alt statut religios. Obiectele creștine descoperite prin cercetări arheologice arată cât de profund se înrădăcinase creștinismul, în secolele V-VI, în mentalitatea și comportamentul oamenilor din Scythia Minor, o forma mentis de esență creștină, nota dominantă a vieții spirituale din spațiul pontic-dunărean. Ceea ce frapează la o privire atentă a realităților din Scythia Minor, înfățișate de sursele istorice din secolele amintite, este biruința
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
și înlocuirea multora dintre vechile credințe de către creștinism în teritoriile din nordul Dunării, trebuie să fi fost facilitată de faptul că, după cucerirea romană (106), universul religios al locuitorilor Daciei nu mai era un sistem închegat, ci un ansamblu de mentalități, rituri, cutume, obiceiuri, adică "fragmente" ale sacrului. A contribuit la aceasta și apropierea de lumea romană și însușirea valorilor ei.49 O anumită predispoziție psihologică și culturală a grăbit adoptarea creștinismului de către autohtoni. Alături de un misionarism extern, al trimișilor autorităților
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
concluzie, în secolele V-VI, dovezile privind răspândirea creștinismului în spațiul carpato-dunărean sunt mai numeroase, dar multe elemente ale vechii spiritualități erau încă active, însă stabilirea proporției dintre creștinism și atavismele păgâne este imposibilă, credințele păgâne s-au refugiat în mentalități, practici, cutume ale creștinismului românesc. Fenomenul religios în nordul Dunării, în aceste secole, este preponderent creștin, asistăm practic la supremația spiritualității creștine, iar populația romanică se integra în Biserică. Perioada 400-600 reprezintă momentul decisiv al creștinării celei mai mari părți
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
practica o serie de activități ce denotă un mod de viață bogat și variat, sub raport gospodăresc.24 Manifestări spirituale-mentalități, sensibilități, atitudini, credințe În aceste împrejurări ale vieții obștilor românești, din secolul VII-X, erau prezente și manifestări spirituale ce ilustrau mentalități, obiceiuri și credințe. Descoperirile arheologice oferă date a căror interpretare permite cunoașterea unor aspecte ale vieții spirituale din secolele VII-X. În urma cercetărilor efectuate au fost descoperite vestigii cu semnificații spirituale: cruciulițe, medalioane, aplice și alte obiecte inscripționate-dovadă că în comunități
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
să se rezume la anumite probleme fundamentale. Din cauza nivelului scăzut de industrializare din Balcani, nu putea fi fondat un partid muncitoresc puternic. Exista într-adevăr o clasă muncitoare industrială, dar ea nu era numeroasă și era încă strîns legată de mentalitatea țărănească. "Masele" din toate țările acestea erau formate din țărani, iar marxiștii au avut întotdeauna foarte multe și serioase probleme cu populația din mediul rural. Partidele aveau deci conducători și membri aleși preponderent din rîndul intelectualilor. În perioada interbelică, ele
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
dificultăți, unele dintre ele de natură personală. Misiunile britanice anterioare fuseseră formate din oficiali cu educație clasică; cea mai mare parte a lor erau filo-eleni care admirau sincer civilizația antică grecească. Ei aveau de asemenea mai multă experiență în înțelegerea mentalității grecești decît omologii lor americani. Consilierii americani proveneau dintr-un mediu diferit. Cu toate că o mare parte a lor lucrau cu mare bunăvoință și mult devotament, alții îi deranjau pe sensibilii greci. Resentimentele au răbufnit cu violență abia în anii '60
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și prin accelerarea schimbării? Unde trebuie căutate șansele omogenizării vitezei de reacție în fața acestor schimbări? Dar dacă pe ceea ce este, ca vigoare a tradiției culturale, se poate răspunde mai temeinic și mai adecvat provocărilor lumii actuale? Cercetarea focalizată pe istoria mentalităților cu inițiative românești remarcabile se dovedește fertilă și istoricul constată că se află în fața unui spațiu individualizat sub teroare și amenințări, sub valuri de spaimă ("vin turcii...", "vin rușii"); spațiul balcanic se prezintă însă acum ca un mănunchi de energii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
până azi cei mai mulți tineri, fie chiar fii de neguțitori, dacă au învățat măcar cât de puțin, preferează mai bine să șadă 3-4 ani pe banca unei canțelarii fără leafă, decât să practice branșa comerțială în vreo casă de negoți”. Această mentalitate, izvorâtă din concepția unor tineri proveniți în parte dintr-un mediu social pentru care munca în instituția telegrafiei era socotită o degradare, a fost cauza eșecului inițial al încercării introducerii funcționarilor autohtoni la telegraf. În această situație, domnitorul, spre bucuria
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
după ultima modă, să poarte baston rococo și pumnal cerchez, să scrie cu „condei de oțel”, să joace șah, să danseze polca și să aibă pe biroul său cel puțin o duzină de albumuri caricaturale și de cărți ilustrate”. Această mentalitate, este foarte semnificativă. Ea reflectă marile transformări prin care trecuse orașul moldovenesc, transformări care ridicaseră pe primul plan al vieții urbane burghezia. Burghezia orașului moldovenesc nu forma însă, în acea epocă, o pătură socială având toate atributele clasice ale burgheziei
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
dar că se cuveneau descifrate cauzele fenomenelor, ceea ce presupune cunoașterea tuturor elementelor pe care el le împărțea în două categorii: forțele profunde și acțiunea omului de stat, cele dintâi (condițiile geografice, mișcările demografice, interesele economice și financiare, trăsăturile caracteristice ale mentalităților colective, marile curente sentimentale), alcătuind cadrul relațiilor între comunitățile umane, determinându-le, într-o largă măsură, sensul existenței. În acest context al elementelor de înrâurire se plasează acțiunea omului de stat, care, însă, are posibilitatea să aleagă, de unde și importanța
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
dirijate, istorici români, de profesie în domeniul care face obiectul notei de față i-au citat pe „clasici” și, cum se spune, „și-au văzut de treabă”. Sub raportul concepției și al metodologiei nu ar fi multe de spus. Imagologia, mentalitățile, interdisciplinaritatea și-au făcut loc în instrumentarul conceptual al cercetătorilor în domeniul istoriei relațiilor internaționale, dar dominant rămâne faptul că cei mai mulți dintre ei au rămas încă la un stadiu care-i apropie mai mult de „istoria tradițională” decât de cea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fanarioți o fac cu mai mult zel, nu numai pentru că supușii sunt un popor străin lor ca etnie, ci și pentru că le-o cere condiția precară a demnității și poruncile puterii suzerane cu vistieria mereu goală. Diferă foarte puțin mijloacele. Mentalitatea este, în esență, aceeași, deși imanentă unei „geografii a mentalităților”, adică varietății. În pofida disponibilităților modernizatoare, oamenii de stat, căci despre ei este vorba, rămân puternic marcați de concepte și habitudini feudale. Pentru ei, ca și pentru Ludovic al XVI-lea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
supușii sunt un popor străin lor ca etnie, ci și pentru că le-o cere condiția precară a demnității și poruncile puterii suzerane cu vistieria mereu goală. Diferă foarte puțin mijloacele. Mentalitatea este, în esență, aceeași, deși imanentă unei „geografii a mentalităților”, adică varietății. În pofida disponibilităților modernizatoare, oamenii de stat, căci despre ei este vorba, rămân puternic marcați de concepte și habitudini feudale. Pentru ei, ca și pentru Ludovic al XVI-lea, națiunea o formează categoriile sociale privilegiate, poporul atașându-i-se
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
după măsura putinței sunt scoase la iveală din izvoarele ce s-au mai păstrat după atâtea schimburi ale sorții...” (subl. ns. - L. B.). Procesul de individualizare a entităților etnice, apoi naționale, era însă jugulat în planul practicii politicii internaționale de mentalitățile feudale ce stăpâneau mințile oamenilor de stat de decizie, servind interesele marilor puteri și ele însăși sistemul relațiilor interstatale în secolul XVIII, adică de sistemul echilibrului de forțe ca fundament al dreptului ginților, care conduce la împărțirea teritoriilor pentru o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și ancorate în cotidian. Istoricii le datorează mult enorm: în primul rând pentru „ideile scăpărătoare” prin care-și onorează sau, dimpotrivă, profesiunea; în al doilea rând, pentru descifrarea și zugrăvirea animată, inspirată, a locului comun, a existenței zilnice și a mentalității unei comunități spre care istoricul plonjează și zăbovește cu detașare spre a palpa pulsul vremii, al opiniei publice. Jurnalistica europeană, aplecată către clarificarea cauzei române, și-a prefigurat un loc și un rol bine statornicite, rămânând însă cantonată în categoria
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
dat alchimia secolului nostru. Primejdios nu fiindcă prezintă atâtea incertitudini, ci mai cu seamă pentru că e manipulabil de către cei interesați în jocul, fără istov, al puterii. Între o atitudine și alta care fixează polii unui balans necurmat, istoricul ideilor și mentalităților ar putea recunoaște, desigur, multe nuanțe. Dar el trebuie să constate, mai întâi, că dincolo de această pendulare, adesea frenetică, între un entuziasm fără țărm și o atitudine pesimistă, deconcertantă, „istoria constituie o dimensiune perenă a omului și atitudinea cea mai
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
cultură organizațională lipsită de vină. Astfel o greșeală efectuată este considerată utilă pentru învățare și nu presupune aplicarea de sancțiuni. Pentru manageri aceasta este o problemă mai delicată. De aceea aici se impune să vorbim despre atitudine și despre schimbarea mentalității oamenilor. Managementul trebuie să fie promotorul schimbării, chiar adeptul schimbării propriei mentalități, să permită transparența și să-și asume responsabilitățile pentru riscurile din entitățile lor, conform concepției Guvernanța corporativă 150 150 conducerii corporatiste. Dacă managerii nu primesc aceste lucruri, auditorii
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]
-
pentru învățare și nu presupune aplicarea de sancțiuni. Pentru manageri aceasta este o problemă mai delicată. De aceea aici se impune să vorbim despre atitudine și despre schimbarea mentalității oamenilor. Managementul trebuie să fie promotorul schimbării, chiar adeptul schimbării propriei mentalități, să permită transparența și să-și asume responsabilitățile pentru riscurile din entitățile lor, conform concepției Guvernanța corporativă 150 150 conducerii corporatiste. Dacă managerii nu primesc aceste lucruri, auditorii au datoria să devină promotorii schimbării. Atunci când managerii sunt persoane închise, auditorii
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]
-
mai departe pentru oferirea unei asigurări rezonabile managementului cu privire la funcționalitatea sistemului de control intern implementat și beneficiile acestuia pentru organizație. Motto: Implementarea sistemului de control managerial nu reprezintă o problemă de legislație, ci mai degrabă o problemă de schimbare a mentalității, care vizează în timp schimbarea culturii organizaționale. Marcel Ghiță 2.5 . Implementarea sistemelor de control managerial 2.5.1. Elaborarea cadrului normativ pentru reorganizarea sistemului de control intern În vederea compatibilizării și armonizării sistemului de control financiar public intern - SCFPI din
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]
-
odată implementat asigură, cu certitudine, un management performant și obținerea unor profituri pe termen mediu și lung. În concluzie, dezvoltarea sistemelor de management și control intern nu reprezintă o problemă de legislație, ci mai mult o problemă de schimbare a mentalității managerilor și chiar a întregului personal. Schimbarea mentalității însă este un proces care implică la rândul său o îmbunătățire a culturii entității, a angajaților, proces care presupune timp în vederea realizării sale. 2.5.2. Constituirea grupului de lucru pentru implementarea
Guvernanţa corporativă by Marcel GHIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/229_a_184]