11,725 matches
-
De asemenea, ține White să menționeze, "este exclusă posibilitatea medierii unei a treia puteri"137. White intuia corect lucrurile. Ion Bălăceanu se întâlnise la Viena în mai multe rânduri cu Kallay, dându-i "deslușiri satisfăcătoare în privința oarecăror expresiuni din Discursul tronului care fuseseră rău interpretate"138. Cu toate acestea, în ciuda numeroaselor demersuri întreprinse de guvernul român, noul ministru de externe al dublei monarhii, Kálnoky, a rămas în continuare nemulțumit, cerând demisia cabinetului Brătianu, care "să-și manifeste regretele pentru termenii introduși
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
și întreruperea temporară a relațiilor diplomatice este considerată ca probabilă"145. În vederea reconcilierii rapide cu monarhia dualistă, în Camera Deputaților a fost votată, cu o majoritate de 67 de voturi "pentru" (la numai 15 voturi "contra"), o adresă-replică la Mesajul Tronului, în care erau prezentate scuze guvernului de la Viena pentru înțelegerea și interpretarea greșită a textului Discursului Regal 146. Mai mult, pe linia obținerii acestei reconcilieri, la 20 decembrie, premierul Brătianu s-a întâlnit cu contele Hoyos, declarându-i că "Guvernul
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
a convinge Cabinetul de la Viena că el nu a avut intenția de a-l jigni, este gata să exprime într-o notă sau telegramă destinată a fi publicată regretele sale pentru faptul de a fi întrebuințat unele expresii în mesajul tronului"147. Cu toate acestea, primul ministru l-a încunoștiințat pe plenipotențiarul dublei monarhii despre dorința sa de a nu fi umilit cabinetul său deoarece, într-o atare situație, el s-ar vedea nevoit să se retragă de la acest demers 148
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
guvernelor Monarhiei vecine față de români și de care pot fi siguri în viitor dacă atitudinea lor va corespunde"151. În concluzie, guvernul austro-ungar îi cerea celui român să-și exprime în scris și public regretele pentru unele pasaje din Mesajul Tronului și încrederea în bunăvoința istorică a monarhiei bicefale față de români în general. Era o pretenție care depășea cu mult cazul incidentului în discuție. Pretenție pe care, totuși, guvernul de la București a satisfăcut-o. Ministrul României la Viena, Ion Bălăceanu, a
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
lăsa în mâinile Austriei acest mare fluviu din care ea posedă unul dintre debușee, până la talveg. Germania, pe care marile ei victorii o obligă să fie protectoarea celor slabi, și a cărei dinastie numără pe unul dintre membrii săi pe tronul României, nu va ultima care să spună un cuvânt în favoarea celei mai cinstite dintre cauze. Italia își va aminti poate că îi datorează sprijinul României și ca popor de rasă latină, și ca națiune care a suferit pentru independența sa
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
pe fiecare dintre ei, la Ligny și Quatre-Bras, el nu a reușit să împiedice joncțiunea celor doi, care l-au înfrânt decisiv la Waterloo, la 18 iunie 1815. Apoi Wellington a negociat cu succes, cu ceilalți plenipotențiari, revenirea Bourbonilor pe tronul Franței, prin persoana regelui Ludovic al XVIII-lea și plecarea trupelor de ocupație din Franța. La 8 octombrie 1818, la Aix-la-Chapelle, aliații au semnat ordinul de evacuarea a trupelor străine din Franța. Intrând în viața politică, Wellington a activat în
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
de la 12 februarie 1893, București, 1893. * Desbaterea convențiunii comerciale cu Germania. Discurs rostit... în ședința de la 18 decembrie 1893, București, 1894. * Discursul... rostit în ședința Senatului de la 6 Decembrie 1899 cu ocasiunea discuției generale asupra adresei de respuns la mesagiul tronului, București, 1899. * Quelques mots sur le contentieux administratif, par Em Porumbaro, Bucarest, Imprimerie de l'Indépendance Roumaine, 1905 (extrait de l'Indépendance Roumaine). * Concluziuni depuse înaintea Curței de Apel din București, S. III din partea Comisiunei Legatelor și Olimpicelor din Atena
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
istoria lumii. Se estimează că o persoană poate în acest moment, cu ajutorul mașinilor îmbunătățite pe care le utilizează, să producă de 200 de ori mai multe bunuri de bumbac decât aceeași persoană ar fi produs în 1760, la urcarea pe tron a regelui George III”. Este cel puțin straniu să constatăm astăzi că așa de mulți cercetători ai proceselor economice și sociale se consideră pionieri ai „knowledge societz and economz”, când de fapt, adevăratele începuturi se situează cu două-trei secole în
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
reflectate în Constituția României din 1938 Evoluția politică și constituțională din România interbelică a fost grav afectată de criza dinastică care a avut loc în ultimii ani ai domniei regelui Ferdinad I. Fiul acestuia, prințul moștenitor Carol, a renunțat la tron și s-a exilat. Parlamentul a acceptat acestă renunțare la 4 ianuarie 1926 și l-a declarat prinț moștenitor pe Mihai, fiul lui Carol și nepotul regelui Ferdinad I . La 20 iulie 1927 a murit Ferdinand I. A fost proclamat
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
în octombrie 1929, cu Constantin Sărățeanu, consilier la Înalta Curte . Însă la 6 iunie 1930, fostul prinț moștenitor Carol s-a întors în mod clandestin în România, l a detronat pe fiul său Mihai, pe care îl face moștenitor al tronului acordându-i titlul de “Mare Voievod de Alba - Iulia”, și și-a luat titlul de rege sub numele de Carol al II-lea. Pentru a evita tulburări în situația politică internă, Parlamentul României, la 8 iunie 1930, anulează legile din
Drepturile omului reflectate în Constituţiile României din 1923 şi 1938 by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1672_a_3044]
-
însemn, cuha (începând cu instaurarea efectivă a dominației otomane), deoarece numai sultanul avea dreptul juridic de “purtător de coroană”, ca element al veleității de dominație universală a sultanului, ca șef suprem al Imperiului otoman; în aceeași perspectivă, folosirea conceptului de tron era interzisă domnitorilor Moldovei și Țării Românești, căci în ideologia otomană, tronul și coroana erau atribute ale sultanului, ca stăpân absolut al lumii supuse lui. Totuși, unele formule politico-juridice, întâlnite frecvent în cuprinsul hatișerifurilor, firmanelor sau ale altor documente emise
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
avea dreptul juridic de “purtător de coroană”, ca element al veleității de dominație universală a sultanului, ca șef suprem al Imperiului otoman; în aceeași perspectivă, folosirea conceptului de tron era interzisă domnitorilor Moldovei și Țării Românești, căci în ideologia otomană, tronul și coroana erau atribute ale sultanului, ca stăpân absolut al lumii supuse lui. Totuși, unele formule politico-juridice, întâlnite frecvent în cuprinsul hatișerifurilor, firmanelor sau ale altor documente emise de sultan sunt edificatoare pentru o relativă întărire a formulei juridice de
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
vistieria statului și cămara domnească se separă, dar nu pentru a îngrădi abuzurile curții, ci pentru că domnitorul risca, în contextul cererilor mereu crescânde ale Porții, să nu-și mai poată plăti creditorii care îl împrumutaseră cu sumele necesare pentru obținerea tronului. Fondurile vistieriei proveneau din dările directe ale populației și în primul rând, din bir. Cămara domnească se alimenta din impozitele indirecte, numite huzmeturi în Țara Românească, și ruzumaturi în Moldova. Este vorba despre veniturile ocnelor de sare și ale vămilor
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
ei sunt destinați să fie conducătorii lumii, și această idee se regăsește de mai multe ori în publicații în limba rusă. Expansiunea (Rusiei) nu a fost nici o clipă pierdută din vedere de diferiții suverani care, de secole, au stat pe tronul ei. Cei mai arbitrari suverani au trebuit să asculte de înclinația naturală a poporului lor, iar înclinația naturală a Rușilor este expansiunea teritorială. Cu asemenea sentimente și cu încrederea pe care recentele evenimente le-a dat-o, a crede că
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
întâmpinau dificultăți din cauza piedicilor puse de Poartă și a prejudecăților religioase ale trupelor musulmane pe care le antrenau. Moartea, la 20 iunie 1837, a regelui Wilhelm al IV-lea, partizan al unei politici mai drastice față de Rusia și urcarea pe tron a reginei Victoria (1837-1901), i-a permis lui Palmerston să ducă o politică mai prudentă, a pașilor mărunți, prin care să nu aducă prejudiciu comerțului britanic în Rusia. Dacă pe plan politic și militar Londra nu și-a atins întotdeauna
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
Sebastiani, sultanul i-a detronat pe domnitorii Constantin Ipsilanti și Alexandru Moruzi, la 24 august 1806, violând, astfel, prevederile Hatti-sherifului din 1802. în aceste condiții, trupele rusești intrau în Principate, cu toate că în ultimul moment cei doi domni fuseseră reinstalați pe tron. Concomitent, amiralul Collingwood s-a îndreptat spre Dardanele. în condițiile în care ambasadorul britanic Arbuthnot era în pericol de a fi arestat, în februarie 1807, amiralul Duckworth a sosit cu întăriri în Marea Marmara. Tergiversarea atacului a permis montarea artileriei
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
a organizat o mare recepție, precum și o întrevedere cu domnitorul Constantin Ipsilanti. Acesta din urmă s-a arătat dispus să ofere Angliei 4.000.000 de piaștri dacă ambasadorul ar obține de la Constantinopol drepturi ereditare pentru familia sa domnitoare, asupra tronului Țării Românești. Deși nu a putut să facă vreo promisiune, Drummond l-a asigurat pe domnitor asupra bunelor intenții ale Angliei. Pe de altă parte e știut că Ipsilanti dorea să-și asume conducerea ereditară a Principatelor unite, pe care
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
Cannon, inspectorul general de cavalerie Stephen Lakerman ș.a. - după care s-a îndreptat spre București, unde a ajuns la 10 august, înștiințând pe Poumay despre reluarea atribuțiilor sale. El refuza însă să reia legăturile oficiale cu Barbu Știrbei, reinstalat pe tron, acuzându-l de simpatii față de Rusia, în 1853 și de corupție, fiind sprijinit în atitudinea sa de Stratford de Redcliffe, care ar fi vrut ca Ion Ghica să fie numit caimacam. Consulul englez s-a lansat în activități subversive, întâlnindu
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
în post: „prefecturile sunt în mâinile unor oameni lipsiți de caracter, care omit delicte pentru care, în alte timpuri, urmarea ar fi fost ocna”. El se arăta dezamăgit și descurajat pentru sprijinul pe care i-l arătase ca să urce pe tron. Odată cu sosirea Comisiei europene, rolul său se va estompa în favoarea comisarului britanic, Bulwer. Pe de altă parte, rolul politic al celuilalt consul, Gardner a fost, în această perioadă, „inexistent”, după expresia lui T. W. Riker. Spre deosebire de superiorul său din București
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
un comitet, compus din reprezentanții Angliei, Franței și Rusiei, să redacteze un raport asupra lucrărilor Divanurilor ad-hoc și a doleanțelor exprimate. Decizia a fost lăsată însă pe seama Convenției de la Paris. Colquhoun arăta că Gheorghe Bibescu se afla printre favoriții la tron în Muntenia, prilej de ai identifica unele trăsături de caracter: „Prințul Bibescu are o înfățișare unică și este foarte diferit de Știrbei. El este un gentleman cu maniere și posedă o abilitate teribilă de a se exprima. Are mai mult
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
statornic, după cum el însuși preciza: ,,Cu excepția legislațiunii guvernului gen. Al. Averescu din 1920/1921, în toate celelalte legislațiuni ale Parlamentului român, până la 1940, voi fi ales deputat sau senator”. În ceea ce privește concepția sa politică, relevantă este cuvântatea de răspuns la Mesajul Tronului, rostită la 21 decembrie 1922 în Adunarea Deputaților, în care își expune prncipalele sale idei politice. Cuvântarea este printre puținele luări de poziție în care Alexandru Lapedatu își exprimă opiniile sale politice. În lungul discurs parlamentar, Lapedatu a evidențiat că
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3042]
-
după acestea (tainele cerești dezvăluite profetului în cap. 4,1-22,5). Apocalipsa propriu‑zisă se află în ultima dintre cele trei părți. Pornind de la primul verset al capitolului 5: „Am văzut apoi în mâna dreaptă a Celui ce ședea pe tron o carte scrisă pe dinlăuntru și pe dos, pecetluită cu șapte peceți” (5∀ℜ γ⊃∗≅< ♣Βℜ ϑ↑< ∗γ>4< ϑ≅¬ 6∀20:Ξ<≅Λ ♣Βℜ ϑ≅¬ 2Δ<≅Λ ∃4∃8∴≅< (γ(Δ∀::Ξ<≅< ♣ΦΤ2γ< 6∀ℜ ∠Β4Φ2γ<), Bornkamm deduce faptul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
și zece coarne. Balaurul lovește cu coada sa stelele, aruncând pe pământ o treime dintre ele. Femeia urmează să nască, iar balaurul pândește să‑i înghită pruncul. Acest lucru nu se întâmplă însă, deoarece, după naștere, copilul este ridicat lângă tronul lui Dumnezeu. Înfricoșată, femeia fuge și se ascunde în deșert, unde „are loc pregătit de Dumnezeu pentru ca acolo s‑o hrănească [timp de] o mie două sute și șaizeci de zile” (12,6), cifră întâlnită deja în capitolul 11. În acest
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Actul I (nașterea): Femeia „a născut un copil de parte bărbătească”. Actul II (caracterul mesianic): „Care avea să păstorească toate neamurile cu toiag de fier”. Actul III (Învierea și Înălțarea): „Și copilul ei a fost răpit la Dumnezeu și la tronul său”. Distingem, așadar, trei momente cruciale ale existenței lui Isus: întruparea; anunțarea caracterului său mesianic; înălțarea la Tatăl. Nicăieri, în versetul citat, nu se face precizarea că pruncul va fi ridicat la Tatăl, imediat după naștere. Isus poate fi numit
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Anticristului și cea a imperfecțiunii, prin analogie cu 888, numărul perfecțiunii cerești, și 777, numărul perfecțiunii pământești. De altminteri, cifra 7 joacă un rol esențial în economia simbolică a Apocalipsei: 7 trâmbițe, 7 plăgi, 7 x 3 bătrâni așezați împrejurul tronului dumnezeiesc etc. Numărul 666 simbolizează, așadar, imperfecțiunea, dar nu imperfecțiunea smerită, care‑și recunoaște limitele strict umane, ci imperfecțiunea plină de orgoliu, de aroganță, imperfecțiunea distructivă. G.A. Van den Bergh van Eysinga vede în 666 un „număr triunghiular”. Numerele
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]