9,526 matches
-
convingător”. În descendența romantică a „cultului personajului” trecut prin extravaganța esteticii dandy, manifestele avangardiste vădesc o „conștiință a jocului” și apelează la o „gestică de comedie, uneori elegant-rostandiană, alteori burlescă”. Cu măști de clovn pe texte, autorii joacă de fapt comedia „proclamației către popor”, parodiind stilul zgomotos al reclamei comerciale sau de circ. Însă nu numai manifestele sînt „teatralizante”, ci, la limită, întreaga noastră producție radical-avangardistă din anii ’20: revista 75 HP, ca și unele numere speciale din revistele unu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
curioși”. Colaborarea efectivă dintre artele noi, exemplificată prin simultaneismul „poemelor sinoptice poliplane” ale paroxistului N. Beaudouin (care în 1923 a ținut o conferință la sfîrșitul căreia cîteva poeme au fost proiectate în film și recitate simultan de două actrițe de la „Comedia franceză”) sau prin piesele bufe ale lui Jean Cocteau, jucate în colaborare cu clovnii Fratellini și cu muzicianul „primitivist” Darius Milhaud (fără a uita nici spectacolul cu Parade, parodie neagră a lumii moderne, realizat în colaborare cu Eric Satie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
tradiție și inovație, virtuozitatea compozițională sînt, pentru Perpessicius, virtuți estetice obligatorii, reclamate în toate comentariile sale asupra literaturii „avangardiste”. Ceva mai tîrziu, comentînd volumul „Ale vieții valuri”, schițe vesele, al lui Tudor Mușatescu („Mușătescu”), va elogia „două excelente momente de comedie peste cari ai impresia că a fluturat puțin aripa marii parodii a lui Urmuz” (idem., p. 474). Fantezismul ironic, „basmul modern”, prelucrarea rafinată a eposului popular se numără printre „feblețile” criticului. Putem vedea în ele și o afinitate față de literatura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
societăți meschine și, totodată, profet al unui „nou ev” (folosesc, desigur, accepția termenului „mit” într-un sens foarte larg). George Ciprian, „profetul” Primul promotor informal al scrierilor urmuziene a fost colegul de liceu și prietenul său George Ciprian, actor de comedie și viitor dramaturg de talent. Dacă e să dăm crezare propriilor afirmații (dar și unei notițe apărute în 1931 în Contimporanul), acesta le popularizase deja, în timpul Primului Război, împreună cu cîțiva afini, sub forma unor improvizații teatrale în cafenele. Ciprian va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
suficient și, în același timp, un fenomen mai puțin obișnuit în interbelicul românesc, cu o intelectualitate artistică (mult prea) fascinată de prestigiul marilor puteri culturale. Primele grupări teatrale cu un program de „avangardă” în contextul epocii („Poesis”, „Insula”, „Dramă și Comedie”), ca și ecourile - puține, precare... - ale teatrului futurist în revistele avangardiste din România, au fost, de asemenea, examinate în relație cu „teatralitatea” manifestelor și poemelor avangardiste. La fel, preocupările de estetică cinematografică din paginile revistelor Contimporanul și - mai ales - Integral
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
se numește Emil Boc, iar un altul Emil Râșcanu, acesta din urmă având afinități cu directorul casei de cultură din Vaslui, iar cel dintâi însuflețind o proză abuzivă. Procedeul onomastic al autorului ține de strategia caragialiană a numelor proprii din comedii și schițe, sugerând nu doar extracția lor socială, apartenența la un grup, ci și caracterul, nivelul intelectual ori filosofia intrinsecă de viață. Benignul existențial, derizoriul, tragicul intempestiv definesc substanța acestor proze fără metafizică, fără fior mistic, fără mister, dar colorate
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
să ne mai amintim de copilărie! Frusina își mai reveni din gândurile pe care le avusese după film și chiar îi făcu plăcere invitația. Timp de câteva minute se simți copil, ca atunci când venea cu tatăl ei la bâlci pentru comedii. - Nici nu știu cum să-ți mulțumesc pentru această zi minunată, petrecută cu tine. Ai știut să-mi dăruiești din toate câte ceva! - Și pentru mine înseamnă mult, dacă te-ai simțit bine cu mine! S-au plimbat de mână prin parc, au
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
se produsese degringoladă. Le-a luat ceva timp până au reușit să îi urce în autocar. Ele se lăsau cu toată greutatea, se agățau de gâtul tinerilor, îi explorau în voie când le ajutau să urce în mașină. A durat comedia până le-au așezat pe fiecare la locurile lor. Tatăl lui, le spunea că acest grup a fost cuminte și lucid față de altele. Nemțoaicele de la venire erau tot mai insistente. El s-a hotărât să coboare în Constanța cu motivul
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
sunt încă în cutie. Elementele de peisaj sunt într-o pungă de plastic sigilată. Prin pereții apartamentului nu se aude nimic. Nimeni. După săptămânile de călătorie împreună cu Helen și Mona, uitasem cât de dulce e tăcerea. Deschid televizorul. E o comedie alb-negru despre un om întors din morți sub chipul unui catâr. Trebuie să învețe ceva pe cineva, ca să-și poată salva sufletul. Spiritul unui om ocupând corpul unui catâr. Îmi sună din nou pagerul; de la poliție sunt, mântuitorii mei, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
tânără sufletul meu mugea prin savane sfâșia prejudecăți din carne până la măduvă bizară fiară omul gol cel care se pierde pe sine în labirintul propriilor născociri cândva mai existau ariadne acum și firul e rupt ce sinistră istorie ce absurdă comedie să purtăm cu noi această osândă în buzunare bine cusute eliberați de prea mult ori de prea puțin poate vom înțelege nu tot ceea ce ni se întâmplă are prioritate cosmică doar ego se închipuie prea uriaș în teribilul marelui nimic
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
oprit. Philip a explodat pe dinăuntru, și noi, părțile lui, am supraviețuit catastrofei, combustia a fost internă, altfel cine știe ce s-ar fi întâmplat, ce nenorocire ar fi survenit. Acum am devenit râsul tuturor, Philip a transformat drama în farsă, în comedie. (Intră Philomena, se apropie de conglomerat și își așază capul melancolic pe umărul Sinelui Mare. Brațul lui exterior, adică uni-brațul, o strânge de după umeri. Ea suspină și oftează.) Sinele Mare: Numai tu nu râzi de noi, Philomena, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
sfâșietoare. Iată că urzeala imaginilor se recompusese, iar falaciosul argumentărilor lui Cecco Angiolieri apărea cum nu se poate mai lămurit. — Nu e așa, izbuti el să spună În cele din urmă adunându-și forțele. Bărbații din Studium păreau spectatorii unei comedii, cu ochii ațintiți asupra lui, așteptându-i cuvântul lămuritor. Aveau ochi de sticlă opacă. Simți o mână cum i se așeza cu blândețe pe umăr și auzi cum glas care Îi păru cunoscut. S-ar fi rotit să vadă cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
ei. Toată frenezia crimei și toată slava virtuții care i se Împotrivește. Aceasta va fi opera mea, o Summa criminalis. În versuri scrise În limba populară, după uzul modern. — Binele, răul, virtutea și nelegiuirile? Dar va ieși la iveală o comedie Înfricoșătoare, exclamă Cecco Angiolieri izbucnind În râs. — Da, o comedie... În anumite privințe, murmură poetul căzut pe gânduri. Acum nu e momentul cel mai prielnic ca s-o mai lungesc despre proiectul meu. Dar unde e obișnuita veselie a Întrunirilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
se Împotrivește. Aceasta va fi opera mea, o Summa criminalis. În versuri scrise În limba populară, după uzul modern. — Binele, răul, virtutea și nelegiuirile? Dar va ieși la iveală o comedie Înfricoșătoare, exclamă Cecco Angiolieri izbucnind În râs. — Da, o comedie... În anumite privințe, murmură poetul căzut pe gânduri. Acum nu e momentul cel mai prielnic ca s-o mai lungesc despre proiectul meu. Dar unde e obișnuita veselie a Întrunirilor voastre? continuă el fără a i se adresa nimănui În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
noaptea rigidă o pârghie, să răstorn universul... Spirala pe care sunt nu are sfârșit... Din plăcerea urcușului, treptele pe care mă înalț îmi aprind luminile. Popasul pe care-l fac e o scenă deschisă muritorilor de rând. Abia acum începe comedia cu actorii care-și joacă rolul. Am început să-i privesc ca pe ceva firesc pentru oameni, să-și râdă de apucăturile lor, dar și plâng de bucuria în care m-am trezit aplaudând. Era sărbătoare, cred..., una în care
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
cafeneaua. Aci Îl așteptau trei bărbați: Zegrea, Horacsek și Gheretă. Cain se așeză la locul său și ceru patru cafele. Toți știau că nu Jacobs beau, ci Julius Meinl. Cafeaua evreului, cum zicea barmanul. Cum vi s-a părut toată comedia asta? Întrebă Cain Într-un târziu. Plângea lumea ca la Înmormântare, domnu' Cain, zise Gheretă. Pe dracu, ripostă Cain. N-am auzit prea bine ce-ai zis, interveni Zegrea, dar, cunoscându-te, presupun că ai spus doar lucruri Înțelepte. Televiziunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
că autorul crimei este basetul vecinului său și mă rugă să împușc javra aia nenorocită. Răspunsurile negative raționale erau la fel de plicticoase pe cât de fanteziste erau cele ale nebunilor și începusem să mă simt ca un om normal aruncat într-o comedie grotescă. La unu jumate am terminat și m-am îndreptat spre mașină, cu gândul să iau prânzul și apoi să mă prezint la secția University. Am găsit o bucată de hârtie prinsă în ștergătoarele de parbriz - o hârtie cu antetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
1990" 1990), saxofonist tenor celebru în genul be-bop. George Raft (n. HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1895" \o "1895" 1895), actor de film american, faimos în anii 1930-1940 specializat în roluri de gangster. Carole Lombard (1908-1942), celebră actriță de comedie, măritată în 1939 cu Clark Gable. A murit într-un accident de avion, în timp ce se deplasa la un miting pentru strângerea de fonduri pentru armata americana. A fost decorată post-mortem de președintele F.D. Roosevelt, care a considerat-o eroină căzută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
vei avea dreptul să vorbești. Deocamdată, nu e cazul. Am renunțat să mai aștept recunoștință de la tine, dar îți pretind măcar să taci”. Eu replicam acestui ordin împingând ostentativ farfuria; apoi mâncam pe ascuns, ca să pot juca, o zi sau două, comedia unei greve a foamei. Se întâmpla să am și eu câteodată mustrări de conștiință, când mă apăsa răceala dintre noi și eram gata să-i cer iertare: „Tată, sunt un netrebnic, dar te iubesc”; însă niciodată n-am ajuns cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
și altul. Habar n-avea ce vroia, ce nu vroia, ce-i plăcea, ce nu-i plăcea, ce-i trebuia, ce nu-i trebuia, ce era pentru ea bine și ce era rău. Râdea la fel dacă-i povesteai o comedie sau dacă-i spuneai prețul ouălor. Și, când deschidea gura, repeta de câte ori avea prilejul aceeași frază: „Faci dacă ai energia necesară”. Avea ceva sensibilitate, dar inima ei de vrăbiuță nu alegea nimic, cum nu poate furnica percepe norii. Or, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
mă pedepsească. Mă socotea, probabil, nebun și s-a temut de răzbunarea mea; am înțeles din felul cum s-a uitat la mine, întocmai ca țârcovnicul care m-a prins șterpelind mărunțiș de la lumânări. Am jucat astfel în mod serios comedia ridicolă a unui eretic înainte de a ști ce este, de fapt, o credință. Nu vedeam decât fanatici, în vreme ce eu însumi eram un fanatic, un bigot al arbitrariului absolut. Înaintând pe acest drum, am ajuns să nu mai cred cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
adevărul meu jalnic, să nu-mi pierd timpul în sălile cu oglinzi, și de ce? Cum de ce? Ca să respectăm adevărul, domnule Daniel. E neplăcut, dar îți ajunge și o singură oglindă ca să vezi cine ești, de fapt: un ins oarecare. Gata, comedia a durat și așa prea mult, nu crezi, domnule Daniel? Ei bine, nu, mi-am zis, înverșunându-mă la gândul că femeia din fața mea vroia să mă coboare ca să mă iubească. „Dar aviatorii tăi?” am întrebat-o. „Ce-i cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
stilul mai sofisticat al divertismentului dramatic practicat aici, când primi o scrisoare de la un actor și director de companie teatrală, englezul Edward Compton, care Îl invita să facă o adaptare după un roman al său timpuriu, Americanul, pentru Trupa de Comedie Compton. Primul reflex fu acela de a refuza. Numele săltăreț al companiei nu era prea promițător, iar În urmă cu zece ani acceptase o propunere similară, de a adapta Daisy Miller pentru scena newyorkeză, propunere care nu avusese nici o urmare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
bine, compuse un răspuns prudent dar Încurajator pentru Compton și, după revenirea la Londra, se interesă la și despre el, primind informații pozitive. Compton avea reputație bună, atât ca actor, cât și ca administrator. Repertoriul companiei consta În principal În comedii clasice de Shakespeare, Garrick, Goldsmith și alții asemenea, cu care făcea turnee În țară, săptămână după săptămână. Compton dorea să Îmbogățească programul cu o piesă nouă, a unui autor de prestigiu, și să aducă producția la Londra, dacă se bucura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
sunteți de acord cu el? — E bine scris, dar cam deprimant. — Deprimant? Dar are un final fericit. Eroul se alege cu mireasa. — Abia În ultimele două rânduri. Până acolo, tonalitatea este mohorâtă și aspră, mai mult de tragedie decât de comedie - dar nu uitați că suntem, totuși, Trupa de Comedie Compton. Iar moartea fratelui, a lui Valentin, aruncă o umbră funerară. Dezbătură un timp acest aspect. Henry apăra energic moartea lui Valentin, În urma rănilor Încasate Într-un duel. Duelul, cu desueta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]