9,905 matches
-
dictafonul, ci aud în adâncul meu regulile pe care el le stabilise pentru creația artistică nemuritoare: Alternează frazele scurte cu unele lungi! Amestecă psalmul curat, înalt, cu conversația cotidiană! Lasă gândul filosofic să se întrevadă ici și colo, în spatele fabulei cotidiene, tărăgănate! Evită ritmul fix și sigur! Lasă oamenii să vorbească când superficial, aproape neatent, când adânc și minuțios! Schimbă des perspectiva de la macrocosmos la microcosmos! Față de nici un alt poet nu simt atâta recunoștință ca față de Erwin Strittmatter. Și cuvintele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
în ziare. în familia mea am considerat întotdeauna că-i o rușine să ajungi la ziar. Aș putea chiar să mă gândesc la două articole, spune el. Mai întâi un interviu despre munca propriu-zisă - toate călătoriile și cercetările și actul cotidian al creației. Iar apoi un articol mare despre carte. De fapt, zic eu, este cartea Bisericii. Va fi folosită pentru marele jubileu. Și nu sunt convins că Biserica vrea să ajungă la ziar. Ar putea fi gândită și o discuție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
acum miraculoasă și inefabilă), peste care pulberea timpului, interesele politice și indiferența unei populații manipulate așternuse un strat gros de uitare. Spun în titlu că „Istoria...” este o cronică a cronicarilor, deoarece ziariștii sunt cei mai autentici eternizatori ai faptului cotidian nud, ce surprind viața cât mai detaliat și mai plină de semnificații, încărcată mai întotdeauna cu stări emoționale, ce nu-și pierd forța de penetrație, o dată cu trecerea timpului, ci dimpotrivă, exercită asupra noastră, peste vremuri, o stare nostalgică de transmigrație
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93047]
-
mă anunțe că trebuia să plece. Asta nu se obișnuiește, el totuși a cedat, mi-a dat scurt comunikat-ul, Aveți un mesaj de la o tânără Zina, dânsa trebuie să plece urgent din oraș, și pac, a închis. Articolele de presă cotidiană nu-mi trezeau nici un interes în dimineața lungă, pișăcioasă. Suprafața mare desfășurată de hârtie servea drept paravan picotelii mele în birou, înconjurat de o activitate perceptibilă vag, ca prin tampoane de bumbac. Pe albul transparent al desktop-ului se reconstituiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
s-au umplut de lacrimi, zicându-ne că Înainte să moară, mătușa mea a avut poftă de plăcintă cu mere Chiar dacă viața pe care o trăiesc este așa de trepidantă, uneori amețitoare de atâtea probleme, mă opresc din acest tumult cotidian și ascult glasul pământului natal care mă cheamă spre rădăcinile lui, să-i simt seva, mirosul, să-i adulmec și să-i admir frumusețile.Vizitele mele sunt de la un timp mai rare, doar În cele două anotimpuri extreme: anotimpul meu
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
au crescut, din fericire, în progresie geometrică. Cu toate acestea, mereu aflăm ceva nou, mereu putem fi luați prin surprindere. Amintirile, rememorările, explorările - cum vrem să le spunem - au trecut încet-încet dinspre ororile din spațiul carceral către reconstituirea cenușiului vieții cotidiene, dinspre istoria elitelor către istoria oamenilor comuni, dinspre viața politică spre cea domestică sau de la focalizarea vieții adulților către cea a adolescenților sau a copiilor. Totuși, memoria noastră a rămas cumva insensibilă la experiența de gen. Desigur, s-a vorbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
și bărbați etc. Cu certitudine, există experiențe care nu au fost accesibile decât femeilor. Cartea de față vrea să le pună laolaltă, pentru a le da volum, consistență și vizibilitate. Presupoziția noastră este aceea că, de la micile evenimente ale vieții cotidiene și până la întâmplări deosebite, de la relația de cuplu și până la raporturile de putere, femeile au o manieră diferită de a se investi în viața socială. Ele posedă o experiență particulară în ceea ce privește raporturile cu copiii sau cu părinții, relațiile de vecinătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
egalizare a femeilor cu bărbații, care nu a ținut cont de cutumele preexistente, ba chiar le-a încorporat tacit, suprapunând noile coduri peste cele vechi. A rezultat un model hibrid, care a afectat într-o măsură mult mai mare viața cotidiană a femeilor, obligate în majoritatea cazurilor să fie deopotrivă soții de tip tradițional, „oameni au muncii“ și „tovarășe de luptă și viață“. Egale cu bărbații din punct de vedere juridic, femeile puteau - și chiar erau nevoite - să se manifeste în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
se număra printre privilegiați. În programul de adaptare și inițiere figura și participarea la diverse sindrofii de familie sau reuniuni mondene. Curiozitatea gazdelor și a musafirilor de a afla „cum este acolo“ și „de ce am plecat“ se stingea de îndată ce experiențele cotidiene, greutățile prin care am trecut, relatate cu resemnare și cu un patos abia reținut depășeau forța comună de imaginație a unui locuitor al „lumii libere“, devenind stânjenitoare, neverosimile: alimente raționalizate, întreruperi de curent electric, lipsă de medicamente, cozi la ulei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Scoțând din spate volumele de teorie literară, pentru a le dărui unei doctorande, am găsit în Mimesis-ul prăfuit un carnet din septembrie-decembrie 1982, scăpat prin amnezie de autodafé. După un sfert de veac, am găsit în paginile alea și amănunte cotidiene care ar putea avea oarece relevanță (?). Femeia care le notează are 36 de ani și locuiește împreună cu părinții vârstnici, soțul și băiatul Tomi, proaspăt școlar, într-un apartament neîncăpător. E corector la România literară și gospodina casei. În zori, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
redactor la revistele Sud-Est și Convorbiri literare, iar din 1993 este redactor la Editura Universității „Al.I. Cuza“ și susține mulți ani un seminar de „text jurnalistic“ la Facultatea de Jurnalistică a aceleiași universități. Este prezentă în presa culturală și cotidiană cu comentarii politice, recenzii, cronici, interviuri, tablete etc. A publicat șase volume de poezie (Măceșul din magazia de lemne, Junimea, Iași, 1982; Schiță de autoportret, Junimea, 1986; Tabieturile nopții de vară, Cartea Românească, București, 1989; Existență acută, Cartea Românească, 1994
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
de genul ei, care se interesează mai ales de autori și mai puțin de carte, de pictor mai degrabă decât de atelierul lui) și-și inventase o lume imaginară în care trăia cu o libertate imposibil de obținut în lumea cotidiană. Când a ajuns să cunoască scriitori, a simțit că e ca și cu s-ar aventura pe o scenă pe care altădată nu o știa decât din partea cealaltă a luminilor rampei. Îi vedea într-o lumină dramatică, teatrală și efectiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
să-și ia inima-n dinți și să aducă de la Alajos niște prăjituri. Apoi m-a întrebat de ce am întârziat. Pentru că el m-a așteptat la gară. I-am răspuns destul de greoi, pentru că nu aveam încă experiență în descrierea ordinii cotidiene și, pe de altă parte, m-am gândit că nu prea avea el de-a face cu toate astea, așa că i-am spus cum că măicuța aceea care a avut grijă de mine, deci că măicuța aceea, fiind revoluție, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
în urmă, deși energia ochilor cuplată cu a gândurilor a fost direcționată în vâltoarea necunoscută a viitorului. Nu am uitat aluatul din care am fost plămădit, cu modelarea ce continuă și la poarta viitorului pentru a-mi corecta evoluția spirituală cotidiană. Ori de câte ori pătrund în lumea necunoscutului din pădurile aflate împrejurul leagănului, mai ales în pădurea de fag, florile de ghiocel mă trimit în vremea din urmă să gust, fără opreliște și acum ca și în copilărie, din sensul vieții, al nașterii
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
de octombrie, iar soarele risipește întunericul în colțuri și împinge lumea spre o nouă zi”. Pe acest fundal, motivul romantic al visului este foarte bine inserat: protagonistul Anton, funcționar la minister, ajunge la dedublare din cauza singurătății și a banalității vieții cotidiene. Dublat de motivul oglinzii, motivul dedublării capătă dimensiuni hiperbolice, personajul ajungând adesea să se privească enigmatic în oglindă, având halucinații terifiante. Zbuciumul personajului este descris gradat până în pragul decesului, când acesta moare „sfârșit de singurătate, pustiit fiind de dorul oglinzii
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
suma mărturiilor. Aceste amănunte trecuseră cu iuțeală prin mintea lui Goseyn. Dacă era o iluzie datorată hipnozei sau produsă mecanic, nu mai avea decât o importanță secundară. Dar ceea ce-l făcuse să tresară printre aceste amintiri era amănuntul că existența cotidiană a Zeului Adormit, inconștient dar hrănit și antrenat printr-un sistem complex de mașini. Ierarhia întreagă a Templului era organizată pentru a menține funcționarea organismului. Lumina care-l orbi pe Gosseyn în acea clipă îl răni pentru că în același fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Cu toate că mă înțelegea perfect, totuși îmi dau seama că n-am fost niciodată surprins de vreo judecată dreaptă de a ei. Nu se interesa de chestiunile intelectuale decât ascultîndu-mă. Singură de o lăsam, vorbea de familie, de prieteni, de fapte cotidiene. Dar vorbea vioi. Mereu îi sclipeau ochii. Acum se zbat în mine toate micile observațiuni dureroase care le făceam odinioară. Am priceput totdeauna că o făceam să meargă pe o cale care nu-i aparținea. Se rătăcea imediat ce nu-mi
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
pe copii. Ba chiar, îi priveau pe preoți ca și cum ar fi fost dușmani înverșunați. Din acest motiv, ocoleau pe Strada Scursurilor, evitând, cât mai mult posibil, Templul Honno. În ziua aceea și în ajuns, însă, fură nevoiți să facă vizite cotidiene la templul propriu-zis, întrucât acesta devenise cartierul general al Seniorului Nobunaga. Însemna că omul cel mai puternic din Japonia era acum vecinul lor. Purtând o mică pasăre tropicală într-o colivie aurită și câteva pateuri preparate de bucătarul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
prilejuri, își amintea un singur cuvânt: detașare. Genul de sinceritate despre care vorbeau atât de des oamenii - hotărâre susținută și perseverență sau concentrare unilaterală - nu era o calitate specială a lui Hideyoshi, ci, mai degrabă, o parte firească din viața cotidiană. Astfel, pentru el, era mult mai important să urmărească acea detașare care-i permitea să se desprindă de aceste calități - fie și numai pentru un moment - și-i lăsa sufletul să respire. La rândul său, Hideyoshi reducea problemele vieții și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
afecteze atmosfera din ce în ce mai apăsătoare din compartiment. — A, nu, nu mă refer la orori din acestea exterioare. Astea sunt povești de adormit copiii, o simplă bătaie de joc. Eu vorbesc despre teroarea adevărată. Cea care pândește din umbră în orice situație cotidiană, cam la fel cum întunericul pândește automatul de colo. Și a arătat înspre un automat din partea întunecoasă a vagonului. Un fluierat izbucni și apoi se stinse, iar trenul porni din nou, zguduindu-se. Își mișcă șezutul, aplecându-se într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
de fapt, afirmații subiective și auto-revelatoare. Exista o singură excepție de la regulă - ea însăși. Se știa despre Juniper că, pe la petreceri, mormăie caustică fraza „Nu face decât să proiecteze“ când cineva spunea chestii nevinovate, fără nici o legătură cu psihopatologia vieții cotidiene, de pildă „Fosta Uniune Sovietică e în rahat, să știi“. — Se poate, se poate să fie așa. Din ură de sine, Bull devenise abject. Poate că sexualitatea lui Juniper era complet subsumată nevrozei, numai că pentru el aspectul acelui mons
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
aici doream să ajung, admise focul mai potolit. - Un astfel de lucru nu este posibil pentru moment doar, sublinie Poha, la fel cum, cu multă vreme în urmă zborul era doar o utopie, care între timp a revenit o realitate cotidiană. Focul se mulțumi să asculte în tăcere argumentele bătrânului din fața sa. Începuse deja să se gândească că lupta pentru o cauză pierdută dar vroia să vadă până unde se poate ajunge. - Poți spune că orice idee i-a trecut prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
confrunta cu o serie de cazuri ieșite din comun, care ar îndurera-o și i-ar leza poate chiar personalitatea. Discuțiile în familie au durat luni de zile. Mama pe de o parte, tatăl pe de alta, îi prezentau întâmplări cotidiene, o puneau la curent cu o serie de evenimente care circulau din viața plină de riscuri a lucrătorilor în halate albe. Căutau toate argumentele posibile, poate, poate o vor determina pe fiica lor să se orienteze către altă profesie. Aveau
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
menaja, nu făcu altceva decât să strecoare ideea că e vorba de o domnișoară. Nu se pomenise nici un nume în acea împrejurare. Alex avu totuși o bănuială vagă că George s-ar putea afla în posesia unei fișe privind viața cotidiană a unei persoane, de care se părea a nu fi străin și că n-ar fi lipsit de interes s-o afle și el. Prietenul său, puțin aburit, luat de valul petrecerii se topise în seara aceea înainte ca Alex
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
a comunica celor însetați de frumos cele necesare. Prof. Mitică Giuvalie Galați 14 martie 1975 De-a lungul întregii mele vieți îmi voi aminti vizita aici. Cuvântul „mulțumesc” nu exprimă îndeajuns sentimentele mele de recunoștință. Omul obosit de tumultul vieții cotidiene găsește aici liniștea, calmul și dragostea. Vă urez din toată inima să vă continuați prin veacuri nobila misiune. Semnătură indescifrabilă 8 ianuarie 1976 Am poposit în amurg de iarnă, printre dealurile Neamțului, pentru puțin timp, să ascultăm din trecutul istoriei
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]