9,424 matches
-
instinctele și actele instinctive coordonează întreaga existență a individului pentru că ele rezumă cele 3 deziderate principale ale existenței umane și, în general, ale ființelor viețuitoare: nutriția, relația cu mediul și reproducția Astfel se descriu 3 tipuri de instincte: - instincte de nutriție - ființa întotdeauna alege din mediul său acele nutriente care pot să-i asigure nutriția. Cantitatea și calitatea lor sunt reglate instinctual; - instincte de relație ^ dominante aici fiind instinctul de conservare, altfel spus instinctul de apărare, stadializat în funcție de intensitatea lui în
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
deziderate principale ale existenței umane și, în general, ale ființelor viețuitoare: nutriția, relația cu mediul și reproducția Astfel se descriu 3 tipuri de instincte: - instincte de nutriție - ființa întotdeauna alege din mediul său acele nutriente care pot să-i asigure nutriția. Cantitatea și calitatea lor sunt reglate instinctual; - instincte de relație ^ dominante aici fiind instinctul de conservare, altfel spus instinctul de apărare, stadializat în funcție de intensitatea lui în: repulsie, scârbă, teamă, spaimă și groază. Reacția imediată instinctuală și firească este de a
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de instincte se poate spune, nu fără temei, că de fapt toate actele pe care le execută omul, cu excepția reflexelor și a actelor voluntare, sunt instinctive. Într- adevăr ele acoperă tot ceea ce este necesar pentru existența individului și speciei: subzistența (nutriția), conservarea (apărarea și evitarea pericolelor) și reproducerea (perpetuarea speciei). Sub acest aspect actele instinctive se întâlnesc la toate animalele superioare. Ceea ce deosebește omul de animalele superioare este capacitatea lui de a formula și executa actele voluntare. Actele voluntare în gândirea
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
asupra reproducerii. Această voință devine benefică pentru că poate modera pornirile instinctuale, care atunci când devin excesive se transformă în pasiuni, patimi sau vicii. Deturnările instinctuale, în viziunea lui Paulescu, pot avea impact social negativ cum ar fi: beția - exagerarea instinctului de nutriție, lăcomia - exacerbarea instinctului de proprietate, trufia - hipertrofierea instinctului de dominație și desfrâul - deturnarea instinctului de reproducere. Acestea sunt de fapt cele patru patimi pe care Paulescu le vede ca adevărate plăgi sociale ce afectează grav personalitatea umană și degradează mediul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
procedeele științei experimentale care arată că lumea viețuitoare, indiferent la ce nivel de dezvoltare s-ar afla, se deosebește de materia brută prin caracterul ei distinctiv, finalitatea. Conform acestei concepții, morfologia vitală (corp, formă, organizație și evoluție) și fenomenologia vitală (nutriție, funcțiile de relație și reproducție) sunt structurate și adaptate în vederea subzistenței și reproducerii individului, cu alte cuvinte, conservării și perpetuării speciei din care individul face parte, finalitate fără de care viața ar fi de neconceput. Argumentația sa bazată pe rațiune și
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
lumină asupra a ceea ce înseamnă viață și, implicit, a ceea ce înseamnă omul ca ființă biologică și socială în evoluția sa istorică. Cunoscător profund al omului în tot ceea ce îl caracterizează: structură (anatomie, histologie), evoluție (embriologie și reproducere), fenomene vitale de nutriție și relație (fiziologie), boli generale ale organelor (patologie) care perturbă în principal funcțiile de nutriție și relație, dar și remediile acestora (terapeutica), Paulescu și-a extins aria cercetărilor sale dincolo de ceea ce medicina (singura dintre științe care are ca obiect de
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
și socială în evoluția sa istorică. Cunoscător profund al omului în tot ceea ce îl caracterizează: structură (anatomie, histologie), evoluție (embriologie și reproducere), fenomene vitale de nutriție și relație (fiziologie), boli generale ale organelor (patologie) care perturbă în principal funcțiile de nutriție și relație, dar și remediile acestora (terapeutica), Paulescu și-a extins aria cercetărilor sale dincolo de ceea ce medicina (singura dintre științe care are ca obiect de studiu exclusiv omul) cerea în mod exclusiv. Pleacă de la ideea că omul, în evoluția sa
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de el’. Dar cine este subiectul activității medicale și ce este el? se întreabă Paulescu. Și găsește răspunsurile cele mai umane de care medicul trebuie să fie conștient, pentru că are în față bolnavul, o ființă umană a cărei funcții de nutriție și relație sunt perturbate datorită unor cauze patogene, situație în care individul nu mai este capabil să se ajute și atunci apelează la medic. Este în egală măsură: sărac sau bogat, bun sau rău, conațional sau inamic, virtuos sau vicios
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
care ființa nu o cunoaște. Atunci când ele devin conștiente (numai în cazul ființei umane) se pot transforma în acte voluntare (vezi finalitatea în biologie). În plan individual instinctele au rolul de a prezerva individul ca entitate biologică prin instinctele de nutriție și instinctele funcției de relație, iar al speciei prin instinctul de reproducere. Dacă în lumea animală aceste instincte se derulează de o manieră perfectă, întreaga viață a individului la acest nivel fiind dominată și dirijată de instincte, la om intervine
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
unul își rupe piciorul, el devine automat subiect de preocupare pentru inamic care-l alimentează, îl ajută și-l păzește până la vindecare, după care conflictul nu se va mai relua niciodată. Cu toate aceste exemple minunate din natură, instinctul de nutriție (care este și cel mai puternic) umbrește de regulă instinctele afective și pot genera conflicte sângeroase, chiar între indivizi de aceeași specie, atunci când foamea este devastatoare. Prin urmare, conchide Paulescu, societățile pe care oamenii și animalele le formează sunt societăți
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
și fiecare specie se perpetuează. În funcție de modul de manifestare a instinctelor vor fi tot atâtea modalități de comportament, întrucât intensitatea acestora vor marca tipologia și comportamentul individului și a speciei. Fiecare din cele trei componente ale fenomenologiei vitale: funcțiile de nutriție, de relație și reproducere au instincte corespunzătoare, adânc înrădăcinate în structura individului, coordonându-i la nivel bazal (ca necesitate fiziologică elementară) întreaga existență, atât a individului cât și a speciei din care face parte. Toate instinctele bazale sunt înscrise în
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
evoluție umană este rezultatul formării reflexelor condiționate, reflexe ce ar sta la baza dezvoltării și evoluției. Pavloviștii pierdeau din vedere faptul că nici un reflex condiționat nu se fixează dacă nu se asociază cu unul necondiționat (natural) întotdeauna de natură instinctuală (nutriție, relație, reproducere). Ideea a fost preluată apoi de psihologii cu viziune materialistă care consideră comportamentul ca o rezultantă exclusivă a procesului de învățare. Acest proces s-ar realiza prin condiționarea clasică (reflexele condiționate ale lui Pavlov) și condiționarea aparentă, adică
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
fi asigurată la om, ca și la un mare număr de specii carnivore, decât prin consumul cărnii, deoarece plantele nu satisfac decât în mică măsură aceste necesități. Așadar omul vânează animale sălbatice, sau sacrifică animale domestice pentru satisfacerea instinctului de nutriție, procurându-și astfel substanțe biologic active și îndeosebi, o parte din aminoacizii esențiali pe care metabolismul propriu nu-i poate sintetiza. Pentru satisfacerea acelorași nevoi animalul, la rândul lui, vânează. În acest conflict omul ca și animalul poate fi victimă
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
nutritive (foame), de relație (pericol) și de proprietate (ce amenință securitatea individului). Conflictele naturale se regăsesc atât la om cât și la animale, deci în societățile naturale, și apar din trebuințe instinctive individuale și colective. Trebuințele individuale privesc instinctele de nutriție, de relație și reproducere, iar cele sociale (colective) privesc instinctele de proprietate, dominație și subordonare. Omul însă, ca ființă dotată cu facultatea de a gândi, de a elabora judecăți și raționamente, de a comunica, de a integra de o manieră
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
constituită va rămâne unită pentru toată viața. În lumea bizonilor grațiile femelelor se câștigă prin luptă, fără ca beligeranții să se sacrifice. Și instinctele sociale pot genera conflicte naturale ca și instinctele individuale. Astfel instinctul de proprietate, corolar al instinctului de nutriție, nu duce la conflicte atâta timp cât proprietatea este respectată, pentru că proprietatea la rândul ei asigură cele necesare subzistenței. Se întâlnește în egală măsură la om și animale, iar încălcarea ei generează conflicte sângeroase, uneori chiar între membrii aceleași familii. Cât privește
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
care foștii dominatori, deveniți vârstnici se retrag în solitudine și părăsesc societatea animală nesuportând dominația altora. Iată deci că instinctele chiar în forma lor pură, naturală, pot declanșa conflicte. Acestea pot fi accidentale, când sunt puse în pericol trebuințele de nutriție, relație și proprietate și, naturale, când sunt puse în pericol instinctele de reproducere și dominație. Acest tip de conflicte (instinctuale) se regăsește în lumea animală, iar în virtutea lor viața se desfășoară în armonie la acest nivel. Se poate spune deci
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
sinucide când sunt în mâinile unui ignorant sau neînțelept’ spunea Paulescu. Există în fapt tot atâtea vicii (patimi) câte trebuințe instinctive sunt, iar cele mai importante pot fi grupate în două categorii: - individuale - cu referire în principal la instinctele de nutriție și reproducere; - sociale - cu referire la proprietate și dominație. Viciile individuale: atunci când satisfacerea nevoilor nutritive depășește cadrul delimitat de instinct devin periculoase. Aici se încadrează consumul excesiv de alcool (beția), fumatul, consumul de droguri, supraalimentația și mai ales alimentația excesivă și
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Am aici în vedere mai ales sindromul imunodeficienței umane câștigate (SIDA). Viciile sociale (patimile sociale), își găsesc aceeași origine în instinctele naturale alterate ca și viciile individuale. Ele se referă la instinctul de proprietate, a cărui origine este instinctul de nutriție, și patima de dominație cu origine în instinctul de reproducere. Viciul de proprietate se poate manifesta sub forme multiple: - avariția - este una din forme în care individul adună neîncetat resurse în bunuri și bani pe care-i tezaurizează, depășind cu
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
pe traiectoria doctrinară a lui Iisus Hristos, reușind printr-un adevărat zel și dar apostolic să convingă contemporanii. Pentru fiecare din vicii, nu numai că le relevă, dar aduce argumente convingătoare pentru combaterea lor. Iată câteva exemple: - Pentru patima de nutriție „Destul ați petrecut satisfăcând voința păgânilor aceia dintre voi care au trăit în dorințe pătimașe, în desfrâu, în beții, în excese de mâncare și de băutură precum și în închinarea nelegiuită a idolilor. Neamurile se miră și blestemă că nu mai
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
de viață al apostolilor, dar și aici nu rareori ierarhii bisericii apusene, începând cu episcopii și uneori încheind cu Papa, au avut veleități dominatoare devenind prinți, regi (uneori chiar războinici), încălcând flagrant menirea lor și testamentul lui Hristos. Viciului de nutriție trebuie să i se opună cumpătarea, postul și rugăciunea, iar viciului de reproducere trebuie să i se opună castitatea și chiar renunțarea la plăcerile instinctive ale vieții de familie pentru a nu fi nevoit să adune cele necesare întreținerii familiei
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
un asemenea sacrilegiu, într-un domeniu atât de bine alcătuit și pentru care au depus jurământ de credință, unde canoanele bisericești cer ascultare și supunere. Iată modul cum reformatorii le abordează și chiar le practică în viziunea paulesciană: Viciul de nutriție, care presupune excesul alimentar și îndeosebi beția, căruia doctrina creștină îi opune postul și abstinența (mai ales pentru băuturile alcoolice), reformatorul (Luther) negându- le, are chiar îndrăzneala să scrie în Tisch -Reden „cui nu-i place vinul, femeia și cântecul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
cercetător asociat al Universității din Cambridge, este Grigore T. Popa. Și-a înscris numele în prima linie a savanților români cu descoperirea sistemului port hipotalamohipofizar, zonă în care se efectuează controlul neuroendocrin a întregii activități bazale și instinctive a organismului: nutriția, relația și reproducerea. Grigore T. Popa este, de asemenea, unul din marii noștri eseiști publicându-și articolele în revistele vremii. Pentru realizările excepționale în domeniul științific, pentru profunzimea gândirii în plan social și filosofic, aceste două personalități excepționale și-au
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Universității din Cambridge, și-a înscris numele în panoplia savanților români de primă mărime, prin descoperirea sistemului port hipotalamohipofizar, zonă anatomofuncțională în care se realizează comanda neuroendocrină a întregii activități a organismului la nivel bazal și instinctual, privind funcțiile de nutriție, relație și reproducere. Această descoperire avea să ducă în anii 70 ai secolului trecut la nașterea unei noi științe medicale: neuroendocrinologia. Ca profesionist și om de știință își exprima convingerea (dezvoltând concepția dascălului său - Francisc Rainer) că anatomia (structura) corpului
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
la lumină. Corolarul acestei întreprinderi avea să-l constituie apariția unei magistrale monografii intitulată “Insulina, descoperirea medicală a secolului aparține românului N. C. Paulescu”, realizată de prof. dr. C. Ionescu Tîrgoviște fostul conducător al Institutului de Diabet și Boli de Nutriție București, apărută la Editura Geneze. De o manieră extrem de convingătoare, autorul reușește, în cele 145 de pagini ale cărții, cu argumente indubitabile și dovezi irefutabile, comentate critic și încadrate atent în cronologia evenimentelor, să stabilească cu certitudine locul lui Paulescu
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
a fost și „Tratatul de Fiziologie Medicală” pe care l-a elaborat în trei volume (2080 pagini), scris nu pentru fiziologi, după cum singur mărturisea, ci pentru viitorii medici care vor îngriji bolnavii. Cum boala este o tulburare a funcțiilor de nutriție și relație sub acțiunea unei cauze patogene, pentru înțelegerea corectă sunt necesare noțiuni de fiziologie alese de un medic adevărat, sarcină pe care Paulescu și-a asumat-o. Realizarea a fost pe măsura geniului său, stârnind admirația ilustrului fiziolog profesorul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]