8,254 matches
-
drept spune purtătorul de Duh, mărturisind conform argumentului propriu”. (Sf. Chiril al Alexandriei, Comentariu la Evanghelia Sfântului Ioan, cartea a IX-a, capitol unic, în PSB, vol. 41, p. 867) „Fiindcă cel ce socotește că trebuie să necinstească pe Fiul urăște pe Tatăl, nepăcătuind împotriva altei firi, ci disprețuind însăși mărirea Dumnezeirii după fire91. Căci nu ar putea cineva să ocărască pe Fiul dacă ar respecta firea Tatălui, deoarece, cunoscând ce este prin lucrare Tatăl, cum ar ignora pe Cel născut
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
Chiril al Alexandriei, Comentariu la Evanghelia Sfântului Ioan, cartea a X-a, cap. al doilea, în PSB, vol. 41, p. 967) „Căci nu sunt străini de păcatul împotriva Tatălui cei ce necinstesc pe Fiul, sau socotesc că trebuie să-L urască. Căci, precum cei cărora li se pare că raza soarelui nu e necesară la nimic bârfesc 91 Tâlcuirea Pr. Stăniloae: A necinsti pe Fiul înseamnă a necinsti pe Tatăl, Care L-a născut și Care-L iubește ca Tată al
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
Fiind de o singură fire, cum nu le vor fi comune atât cele inferioare, cât și cele luminoase? Și ceea ce spune cineva despre ceea ce e din izvor, va spune și despre izvorul însuși. De aceea zice Hristos: Cel ce Mă urăște pe Mine, urăște și pe Tatăl Meu. Referă deci cu dreptate și la Persoana Tatălui cele pe care le spun unii despre El. Prin aceste cuvinte, ne asigură și pe noi că El nu este altul decât Tatăl după rațiunea
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
singură fire, cum nu le vor fi comune atât cele inferioare, cât și cele luminoase? Și ceea ce spune cineva despre ceea ce e din izvor, va spune și despre izvorul însuși. De aceea zice Hristos: Cel ce Mă urăște pe Mine, urăște și pe Tatăl Meu. Referă deci cu dreptate și la Persoana Tatălui cele pe care le spun unii despre El. Prin aceste cuvinte, ne asigură și pe noi că El nu este altul decât Tatăl după rațiunea identității în toate
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
deci cu dreptate și la Persoana Tatălui cele pe care le spun unii despre El. Prin aceste cuvinte, ne asigură și pe noi că El nu este altul decât Tatăl după rațiunea identității în toate, iar pe ascultătorii care păcătuiesc urându-L îi condamnă, afirmând că cel ce nu voiește să se închine Lui va fi osândit și fără ajutor, ca unul ce a greșit nebunește și împotriva Persoanei Tatălui 92. Și Se va supăra și Tatăl împreună cu Cel Născut din
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
acumulate și susținut de concluzii asemănătoare regăsite în diverse studii<footnote vezi www.bellaonline.com/site/deafness, Lipreading - why would you need it? footnote> - o persoană care nu aude, nu suportă, în general, protezele auditive. Cea mai frecventă replică este „urăsc să port protezele”, atitudine justificată atât pentru că le creează un disconfort fizic cât și pentru că reprezintă o etichetă vizibilă a condiției lor umane. Metodele de educare a persoanelor deficiente de auz constituie subiect de polemică la nivel mondial între concepția
Impactul demutiz?rii timpurii asupra memoriei cognitiv-verbale a elevului deficient de auz by Nicoleta Cramaruc , Daniela Anton [Corola-publishinghouse/Science/83950_a_85275]
-
Mare. Epoca ce trebuie să vină e epoca organizării interne a măsurilor naționale. Misiunea Institutului Social e cu atât mai mare. Deci Institutul Social va contribui la cunoașterea țării, la unirea tuturor sforțărilor pentru consolidarea țării. Cu aceste cuvinte închei, urând Institutului Social din Chișinău spor la muncă. Raport de activitate al Institutului Social Român al Basarabiei de la 18 Noiembrie 1934 până la 22 Martie a.c. (1936) Domnilor membri, S-a împlinit un an și patru luni de la înființarea Institutului Social Român
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
vecinului, îndelung ignorată, care a izbucnit brutal într-un univers pînă atunci închis, a constituit circumstanța generală a trezirii conștiinței de sine a popoarelor. Se spune că oamenii ajung să se cunoască între ei atunci cînd au pentru ce se urî. Ura a inspirat pentru prima dată ideea de spațiu etno-cultural populațiilor supuse unor autorități politice care, la rîndul lor, nu aveau încă o concepție clară despre împărțirile teritoriale. În Europa de Vest, expresiile inițiale ale acestui resentiment ce a generat germenele naționalismului
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
Jurnal de atelier, București, 1997; Febra. File de jurnal (1963-1971), București, 1998; Târgoviște (Scurt excurs sentimental), Târgoviște, 1999; Cum se face, Târgoviște, 2002. Ediții: I. L. Caragiale, Momente și schițe, pref. edit., București, 1993. Repere bibliografice: Damian, Intrarea, 81-86; Ardeleanu, „A urî”, 144-149; Stănescu, Cronici, 195-200; Protopopescu, Volumul, 225-229; Vlad, Convergențe, 320-328; Corbea-Florescu, Biografii, I, 199-203; Nemoianu, Utilul, 39-44; Dimisianu, Valori, 119-121; Iorgulescu, Rondul, 203-206; Titel, Pasiunea, 79-84; Vlad, Lectura, 204-212; Ungureanu, Proză, 196-201; Ștefănescu, Preludiu, 214-220; George, Sfârșitul, II, 332-335; Mihai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289687_a_291016]
-
însă ele nu au reușit să o îngenuncheze. Creștinii au avut de îndurat ocări, bătăi, închisoare, moarte, pentru simplul fapt că se numesc creștini, adică unși ai lui Dumnezeu sau ai lui Hristos. Erau urâți numai de către cei care Îl urau pe Hristos. Dintru început stă ca mărturie exemplul Sfântului Apostol Petru, bătut și închis pentru Hristos, dar și pe cel al Sfântului Arhidiacon Ștefan - primul mucenic - ucis cu pietre. În timpul împăraților romani, creștinii au fost persecutați pentru că nu au dorit
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
de Dumnezeul Cel viu și să slujească demonilor pierzători, oferindu-le bunurile lor. Însă, aceștia din urmă erau convinși de faptul că nu li se dădea, pe cât li se lua și nu puteau fi păcăliți atât de lesne. De aceea urau darurile păgânilor, pricinuitoare de pierzanie, neprimind o cinste care este mama necinstei veșnice. Li se dădeau averi trecătoare și o slavă care iute se veștejește. Erau făcuți cunoscuți împăratului pământesc, ca să fie înstrăinați de adevăratul Împărat. Dar ei disprețuiau întreaga
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
trăiești, dar noi dorim binele acela care este mai mare. Dorim și lumina, dar cea adevărată» (In. 1, 9). Într-adevăr, toate acestea sunt frumoase și noi nu renunțăm la ele ca cei osândiți la moarte sau ca cei ce urăsc lucrările lui Dumnezeu, însă, fiind pentru noi pline de curse, le disprețuim (pentru dobândirea) altora cu mult mai mari»”<footnote Ibidem, p. 144. footnote>. Când proconsulul păgân i-a zis venerabilului episcop Policarp al Smirnei: „Am la dispoziția mea fiare
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
interese comune și reprezentanții noștri. O guvernare directă pe relația civic-politic este o soluție a viitorului. Această guvernare directă implică o cultură umanistă dezvoltată a fiecărui civil în parte și angajarea acestuia în politica statului. Oamenii politici rudimentari întotdeauna au urât formele autonome de cultură, toate acele forme culturale care i-ar putea aduce în avantaj pe civili. Guvernamentalitatea nu este doar expresia mecanismelor statului și a instituțiilor sale, nu este doar expresia procedurilor, tacticilor și a calculelor ale acestui mecanism
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
că Mesia trebuie să triumfe împotriva dușmanilor lui Israel. Cei de la Qumran, cel puțin după cum rezultă din Sulul Războiului și alte scrieri asemănătoare, credeau că Mesia îi va conduce pe războinicii săi preoți spre victoria împotriva romanilor pe care-i urau. Într-adevăr, conform unui sul (4Q285, numit Sulul Războiului), Mesia, Lăstarul lui David, îl va ucide cu mâna sa pe împăratul roman. Sentimente similare sunt exprimate în Psalmul lui Solomon 17: Tu, Doamne, l-ai ales pe David rege peste
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
loin, ce Dôme éblouissant Garde encor des héros de l’époque lointaine Où Russes et Français en un tournoi sans haine, Prévoyant l’avenir, mêlaient déjà leur sang.1 Năuciți, nu încetam să ne punem următoarea întrebare: „De ce oare îi urâm atât de mult pe nemți amintindu-ne la fel de agresiunea teutonică de acum șapte secole, sub Alexandru Nevski, și de ultimul război? De ce nu putem niciodată uita de jafurile cotropitorilor polonezi și suedezi, vechi de trei secole și jumătate? Fără să
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
PAVEL, BASTILIA RUSEASC|. SFÎRȘITUL REGIMULUI AUTOCRATIC... Cele mai multe dintre cuvintele acelea nu-mi spuneau nimic. Dar înțelegeam esențialul: Nicolae nu mai era țar, iar știrea căderii lui provoca o explozie de bucurie delirantă la cei care, încă ieri seară, îl aclamau urându-i o domnie îndelungată și prosperă. Realmente, îmi aminteam foarte bine vocea lui Heredia, al cărei ecou mai răsuna pe balconul nostru: Oui, ton Père a lié d’un lien fraternel La France et la Russie en la même espérance
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
și nu se temeau de nimic. Vorbeau despre toate cu o libertate agresivă și disperată. Bărbatul bea mult, dar ochii îi rămâneau limpezi și strângea doar din fălci din ce în ce mai tare, parcă pentru a rosti din când în când vreo înjurătură urâtă din lagăr. El m-a făcut să beau primul meu pahar de votcă. Și, datorită lui, mi-am putut imagina Rusia nevăzută - continentul acesta încercuit cu sârmă ghimpată și cu miradoare. În țara aceasta interzisă, cuvintele cele mai simple căpătau
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
cu ea. Asta nu îmi calma fierbințeala decât o clipă. Vedeam acum bărbatul acela pitit pe după geamul fumuriu al mașinii. În lentilele pince-nez-ului său se reflectau siluetele feminine. Le tria, le pipăia, le cântărea farmecele. Apoi alegea... Iar eu mă uram! Căci nu mă puteam abține să nu-l admir pe vânătorul acela de femei. Da, exista în mine cineva care - cu groază, cu repulsie, cu rușine - se extazia în fața puterii bărbatului cu pince-nez. Toate femeile erau ale lui! Se plimba
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Beria m-a învățat asta. Și dacă Rusia mă subjugă e pentru că nu cunoaște limite, nici în bine, nici în rău. Mai ales în rău. Ea îmi permite să-l invidiez pe acest vânător de trupuri femeiești. Și să mă urăsc. Și să mă alătur femeii distruse, strivite de o masă de carne nădușită. Și să ghicesc ultimul ei gând limpede: gândul morții care va urma după împerecherea aceea hidoasă. Și să năzuiesc să mor deodată cu ea. Căci nu poți
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
lumea. Să izgonești răul. Să oferi adăpost tuturor acelor oameni în inima ta, pentru a putea să le dai drumul într-o zi, într-o lume eliberată de rău. Dar, până atunci, să împărtășești durerea care îi macină. Să te urăști pentru fiecare slăbiciune. Să împingi acest angajament până la delir, până la leșin. Să trăiești absolut zi de zi pe marginea prăpastiei. Da, asta e Rusia. Așa mă agățam, în deruta mea juvenilă, de noua mea identitate. Aceasta devenea pentru mine însăși
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
trebuia să-i ducă în viscolul de acum douăzeci de ani... Nimeni nu își făcea iluzii. Știam cu toții că nu dispărea doar un post de radio, ci însăși vremea noastră. Tot ce spusesem, scrisesem, gândisem, combătusem, apărasem, tot ce iubisem, urâsem, evitasem - toate acestea aparțineau acelei vremi. Noi rămâneam în fața vidului, ca niște personaje de ceară dintr-o colecție de curiozități, ca niște relicve ale unui imperiu defunct. În trenul care mă aducea la Paris, am încercat să dau un nume
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
trebuie să fim mântuiți.” (t.n.) În celelalte locuri, tò ónoma e însoțit de pronume posesiv sau de alt nume hristic: - ésesthe misoúmenoi hypò pántÄn dià tò ónomá mou (Mt 10,22; Mc 13,13; Lc 21,17): „Veți fi urâți de toți din pricina numelui meu.” (t.n.) (aceeași construcție: În 15,21) - ...aphéÄntai hymžn hai hamartíai dià tò ónoma auto¤ (1In 2,12): „...iertate v-au fost păcatele pentru numele Lui.” (BS) - ...ebástasas dià tò ónomá mou (Ap 2,12
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
ține muștele la distanță de șură, plantați mult busuioc împrejurul acesteia. Dacă plantați busuioc lângă casă, ar trebui să îndepărteze și muștele de acolo. Puricii de pat Stropiți patul cu ulei de levănțică și puneți fenicul proaspăt sub așternut. Gândacii urăsc mirosul de fenicul, deci plantați mult fenicul în zona cotețelor animalelor. Puteți să umpleți perna animalului dvs. cu purecariță, eucalipt, mentă, cedru roșu, virnanț sau sassafras. Turte pentru păsări Credem că este important să ne hrănim prietenii sălbatici. Amestecați 1
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
fi înlocuit cu,,popor, rudă’’, dacă nu se scrie,,ne-am’’. Scrierea cu,,î’’ și,,â’’, se explică în felul următor: a) se scrie cu,,î’’ la începutul și sfârșitul cuvintelor:,, a învăța’’, ,,învățătoare’’,,,învățat’’,,,a coborî’’,,,a hotărî’’, ,,a urî’’, etc. b) se scriu cu,,î’’ și cuvintele derivate cu prefixe, dacă cuvântul de bază începe cu,,î’’, exemplu:,,neînvățat’’,,,neînțeles’’,,,preîntâmpina’’. c) se scrie cu,,â’’ când sunetul se află în interiorul cuvântului, de exemplu: cântec, gând, cuvânt, pâine, mână
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
puterea sa. Prânzul totemic, care, probabil, este prima sărbătoare a omenirii, ar constitui așadar recapitularea și rememorarea actului criminal, memorabil, În care și-au aflat Începutul atât de multe lucruri: organizațiile sociale, Îngrădirile morale și religia. ș...ț Ei Își urau tatăl care, atât de puternic stătea În calea nevoii lor de putere și a pretențiilor lor sexuale, dar totodată Îl iubeau și Îl admirau. După ce l-au suprimat potolindu-și ura și realizând identificarea cu dânsul, trebuie să se fi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]